Στο σημερινό 4σέλιδο «Κομματική Ζωή και Δράση» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

-- Οι εδαφικές ΚΟΒ στη μάχη για την επιτυχία της απεργίας: Πλούσια πείρα από συσκέψεις που οργανώνουν ΚΟΒ της Οργάνωσης Δυτικού Τομέα Αθήνας με εργατοϋπαλλήλους μπροστά στην απεργιακή μάχη

-- Εκδηλώσεις για την ηρωική λαϊκή πάλη τη δεκαετία του 1940: Ρεπορτάζ, χρονικά και μαρτυρίες από τις εκδηλώσεις για τα ματωμένα μπλόκα του Βύρωνα και του Αιγάλεω και για τους εκτελεσμένους στο λόφο του Μεζούρλου

-- «Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο 1940-41»: Συνεχίζονται σε όλη τη χώρα οι εκδηλώσεις παρουσίασης της μελέτης του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ

Αυτή η μορφή της σύσκεψης με εργαζόμενους αξιοποιήθηκε από ΚΟΒ της Οργάνωσης Δυτικού Τομέα της ΚΟ Αττικής, σε μια μεγάλη περιοχή που κατοικείται κυρίως από εργατοϋπαλλήλους, μεταξύ αυτών χιλιάδες βιομηχανικοί εργάτες που δουλεύουν στα εργοστάσια γύρω από το Περιστέρι, το Αιγάλεω και τους άλλους δήμους της Δυτικής Αθήνας. Σκοπός αυτής της δουλειάς είναι οι ΚΟΒ να ξεχωρίσουν από τους οπαδούς, τους φίλους, τους ψηφοφόρους του Κόμματος εκείνους που βρίσκονται στην παραγωγή και να συζητήσουν όχι μόνο για την ανάγκη συμμετοχής τους στην απεργία, αλλά και για τη συμβολή τους στο καθήκον που έχει το Κόμμα για την ανασύνταξη του κινήματος και την ισχυροποίησή του μέσα στους χώρους δουλειάς.

Για αρχή καταγράψαμε ποιοι από τον περίγυρο της ΚΟΒ βρίσκονται στην παραγωγή, κάτι που βοήθησε να μάθουμε πού δουλεύουν κάποιοι ψηφοφόροι του Κόμματος, κάτι που δεν το γνωρίζαμε. Αυτή η διαδικασία βοηθάει να κάνουμε πιο στοχευμένη δουλειά με αυτούς τους ανθρώπους, να μην τους αντιμετωπίζουμε απλά ως ψηφοφόρους του Κόμματος ή οπαδούς που δραστηριοποιούνται στη γειτονιά, αλλά ως εργάτες που πρέπει να βάλουν πλάτη στην προσπάθεια ισχυροποίησης του Κόμματος στους χώρους δουλειάς, αλλά και στην ανασύνταξη του κινήματος. Να γίνουν πραγματικά η φωνή και τα μάτια του ΚΚΕ στους χώρους δουλειάς τους, να είναι αυτοί που θα πρωτοστατήσουν απέναντι σε φαινόμενα εργοδοτικής ασυδοσίας, που θα δώσουν μια ανακοίνωση του Κόμματος ή του ΠΑΜΕ στους συναδέλφους τους μέσα ή έξω από το χώρο δουλειάς, θα διακινήσουν το «Ριζοσπάστη», ενώ οι πιο πρωτοπόροι θα ανοίξουν δρόμο και με άλλους συναδέλφους τους.

Μια άλλη ΚΟΒ, εκτός από τους οπαδούς εργαζόμενος, δούλεψε ως εξής το κάλεσμά της: Τα μέλη του Κόμματος που είναι εργαζόμενοι και μέλη στα συνδικάτα τους, βρήκαν συναδέλφους τους που μένουν στην ίδια περιοχή για να τους καλέσουν στη σύσκεψη. Κάλεσαν, δηλαδή, εργαζόμενους που έχουν ήδη κάνει το πρώτο βήμα και έχουν γραφτεί στο συνδικάτο, χωρίς αυτό κατ' ανάγκη να σημαίνει ότι συμμετέχουν στις διαδικασίες του σωματείου ή στην απεργία, άρα και με αυτούς χρειάζεται συζήτηση και πιο σταθερή επαφή.

Η πείρα έδειξε ότι το κάλεσμα σε αυτούς τους εργαζόμενους απαιτεί αναλυτική κουβέντα, ακόμα και για την ανάγκη συμμετοχής στην ίδια τη σύσκεψη, έστω κι αν δεν έχουν αποφασίσει να απεργήσουν. Δε μας εκπλήσσει η άρνηση ακόμη και καλών οπαδών, ακριβώς γιατί φοβούνται να απεργήσουν και ντρέπονται να το πουν είτε στο σύντροφο που τους καλεί, είτε περισσότερο να ανοιχτούν στη σύσκεψη. Εδώ χρειάζεται αναλυτική, καθαρή κουβέντα: Οτι οι κομμουνιστές παλεύουμε για την επιτυχία της απεργίας, αλλά μετράμε και τι μένει στο Κόμμα, στο κίνημα, από την προετοιμασία αυτής της μεγάλης μάχης. Δηλαδή, έστω μία εγγραφή στο συνδικάτο, μία ακόμη επαφή σ' ένα χώρο δουλειάς, ένας πυρήνας εργατών που συσπειρώνεται στο σωματείο, η συγκρότηση μιας σωματειακής επιτροπής. Ολα αυτά είναι βήματα στην προσπάθεια που κάνει το Κόμμα και τα συνδικάτα και δεν είναι λίγο πράγμα. Σε αυτή τη δουλειά μπορεί να συμβάλει κι ένας εργάτης που στην αρχή φοβάται και δεν απεργεί. Αρα, δεν περισσεύει κάνεις. Εμείς πρέπει να έχουμε καθαρό ότι όσο μπαίνει στη δράση ένας οπαδός του ΚΚΕ στο χώρο δουλειάς, όσο προσπαθεί να πείθει και τους συναδέλφους του, τόσο και ο ίδιος θα «εκπαιδεύεται», θα πείθεται για την αναγκαιότητα αυτής της δουλειάς. Θα δημιουργεί έτσι ασπίδα γύρω του, που θα τον στηρίζει και θα τον εμπιστεύεται, θα τον ακολουθεί σε επόμενες μάχες (συγκεντρώσεις, απεργίες, διεκδικήσεις μέσα στο χώρο δουλειάς). Ο ίδιος θα νιώθει πιο σίγουρος, πιο δυνατός, θα δρα με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.

Αποδείχτηκε ότι η εισήγηση στη σύσκεψη χρειάζεται να θέτει όλα τα παραπάνω ζητήματα αναλυτικά, ώστε να βοηθάει ν' ανοίξει η συζήτηση. Ακόμα, πρέπει προληπτικά να θέτουμε όλη την προπαγάνδα της εργοδοσίας και να την απαντάμε, αφού αυτός είναι ο πιο σκληρός αντίπαλος! Αυτοί είναι που θα ωφεληθούν απ' το τσάκισμα σε ό,τι έχει μείνει όρθιο από εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, αυτοί είναι που κάνουν και την πιο σκληρή επίθεση στους εργαζόμενους μέσα στο χώρο δουλειάς.

Για παράδειγμα, από την εργοδοσία συναντάμε το επιχείρημα ότι θα έρθει ανάπτυξη με την εφαρμογή αυτής της πολιτικής και ότι έτσι εξασφαλίζεται η δουλειά για τους εργαζόμενους. Παρουσιάζουν παραδείγματα άλλων χώρων που έγιναν απολύσεις, για να πουν στον εργάτη «καλά είσαι εδώ, μη μιλάς, στήριξε την επιχείρηση». Κρύβουν, βεβαίως, ότι όποια ανάπτυξη κι αν έρθει, θα έρθει ακριβώς γιατί θα πατήσει πάνω στη φτηνή εργατική δύναμη, στο σμπαράλιασμα των εργασιακών σχέσεων που θα τους εξασφαλίσουν οι νέοι αντιλαϊκοί νόμοι της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Αρα, δεν μπορεί και ο εργάτης να είναι «ευχαριστημένος» και ο εργοδότης να μετράει κέρδη και επενδύσεις.

Σε πολλές επιχειρήσεις λένε στους εργαζόμενους ότι «αφού εδώ πληρώνεστε ή δεν έχουν γίνει απολύσεις, βάλτε πλάτη να συνεχίσει η επιχείρηση να είναι κερδοφόρα». Εδώ, πρώτα αναδεικνύουμε τι έχει δείξει η πείρα των εργαζομένων: Οτι κάθε επιχείρηση, για να αντέξει στον ανταγωνισμό με τις υπόλοιπες, αργά ή γρήγορα θα εφαρμόσει και η ίδια τις ίδιες εργασιακές σχέσεις - λάστιχο, τις μειώσεις μισθών κ.ά. Οτι η επίθεση που δεχόμαστε δεν έχει να κάνει μόνο με το συγκεκριμένο εργοδότη ή μόνο με τα Εργασιακά, αλλά είναι ολομέτωπη στο σύνολο της ζωής και των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης (Υγεία, Παιδεία κ.λπ.), ότι είναι σύγκρουση τάξης προς τάξη. Επομένως, ή θα αντιπαλέψουμε στο σύνολό της την αντιλαϊκή πολιτική και την αστική τάξη ή θα μας πηγαίνουν όλο και πιο πίσω.

Σε άλλους χώρους η εργοδοσία λέει ότι «εδώ είμαστε μια οικογένεια, μαζί πρέπει να παλέψουμε να ξεπεραστεί η κρίση». Οτι «τώρα που δεν έχει δουλειά η επιχείρηση, πρέπει να παίρνεις λιγότερα ή να δουλεύεις απλήρωτες υπερωρίες για να ανακάμψουμε». Το μόνο που δε λένε είναι ότι αυτή την «αναδουλειά» πάντα την πληρώνουν οι εργαζόμενοι. Δε λένε ότι και την ανάπτυξή τους, που προηγήθηκε της κρίσης τους, την πλήρωσαν οι εργάτες.

Στις πρώτες συσκέψεις όλα αυτά μπήκαν στη συζήτηση, αφού είναι μερικά μόνο απ' όσα συναντούν οι οπαδοί και οι φίλοι του Κόμματος μέσα στους χώρους δουλειάς, όχι μόνο απ' τον εργοδότη, αλλά και από τους συναδέλφους τους. Το κρίσιμο για τις ΚΟΒ είναι μετά τη συζήτηση στη σύσκεψη να είναι πιο πεισμένοι και έτοιμοι να απαντήσουν σε αυτά τα επιχειρήματα.

Αλλη δυσκολία που μεταφέρθηκε από εργαζόμενους στη συζήτηση είναι «ότι αφού είμαι μόνος μου και οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν, τι άλλο μπορώ να κάνω;». Αυτός ο φόβος δε φεύγει εύκολα, ούτε σπάει μόνο από τη συζήτηση στη σύσκεψη. Ενας τρόπος είναι ο καθένας απ' αυτούς να έρθει σε επαφή με τον κλάδο, να γραφτεί στο συνδικάτο, να ανταλλάξει πείρα και με συναδέλφους του από άλλα εργοστάσια για τις συνθήκες, για τον τρόπο δουλειάς του συνδικάτου και των κομμουνιστών μέσα στους χώρους δουλειάς.

Ηρθε πείρα από μια εργαζόμενη - οπαδό του Κόμματος ότι στην αρχή δεν την άκουγε κανείς, «δεν καταλάβαιναν», όπως είπε. Ομως, τώρα, μετά από δύο χρόνια, μια συνάδελφός της κατεβαίνει με το ΠΑΜΕ, άλλοι δύο την εμπιστεύονται, την ακούνε και ας μη συμμετέχουν.

Αυτό δεν είναι μικρό βήμα. Δείχνει πρώτα ότι ο κόσμος καταλαβαίνει, αλλά θέλει πολύ προσπάθεια και επιμονή για να μας εμπιστευτεί, να σπάσει το φόβο του. Αρα, δε χρειάζονται εύκολα συμπεράσματα και παραίτηση, αντίθετα να μετράμε το κάθε μας βήμα όσο μικρό κι αν είναι, να βγάζουμε συμπεράσματα για να συνεχίζουμε. Θα υπάρξουν εργαζόμενοι που τώρα με δυσκολία κουβεντιάζουν, δε μας ακολουθούν. Ομως, δεν μπορούμε να προβλέψουμε ποια θα είναι η αφορμή και πότε κάποιοι θα κάνουν το βήμα, θα βγάλουν συμπεράσματα. Το σίγουρο είναι ότι ορισμένοι θα μας εκπλήξουν. Αρα, εμείς οι κομμουνιστές, οι φίλοι και οι οπαδοί του Κόμματος κάνουμε δουλειά υποδομής, που θα εκφραστεί αργά ή γρήγορα μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς.

Στη συζήτηση ήρθε πείρα απ' όλους τους χώρους δουλειάς για τις άσχημες συνθήκες, για μειώσεις μισθών, για απληρωσιά, για χαμηλά μεροκάματα, για το φόβο ιδιαίτερα των γυναικών που έχουν παιδιά ή ετοιμάζονται να κάνουν και φοβούνται μην απολυθούν. Ολες αυτές είναι δυσκολίες που βαραίνουν και στους πιο καλούς οπαδούς του Κόμματος. Μεταφέρθηκε ακόμη ότι «με την ανεργία που υπάρχει, αν μιλήσω, αν απεργήσω, ο εργοδότης θα βρει άλλον να με αντικαταστήσει». Ηρθε πείρα από την προσπάθεια να παρέμβουμε σε νέους εργαζόμενους, που δουλεύουν με μισθό 300 ευρώ σε εργολάβους, με συμβάσεις μήνα, όπου τα πράγματα ήταν ακόμη πιο δύσκολα. Εκεί βαραίνει η μικρή πείρα από το κίνημα και τα συνδικάτα, πολλοί δεν ξέρουν τι είναι το σωματείο ή σκέφτονται ότι είναι για λίγο σε αυτή τη δουλειά, άρα δεν έχει νόημα να παλέψουν.

Από τη συζήτηση δεν έλειψαν τα γενικότερα πολιτικά ζητήματα για τη στάση των εργαζομένων απέναντι στη συγκυβέρνηση. Οι οπαδοί μας μεταφέρουν ότι εργαζόμενοι που είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ, έχουν απογοητευτεί ή περίμεναν να γίνει κάτι με το «όχι» στο δημοψήφισμα. Πολλοί περιμένουν τις επόμενες εκλογές για να δώσουν απάντηση, να τιμωρήσουν την κυβέρνηση και δε βλέπουν ακόμα ότι μπορούν να ακυρώσουν την ψήφο τους με την καθημερινή πάλη, με τον αγώνα. Ενας άλλος οπαδός είπε ότι βρίσκει πιο ανοιχτά αυτιά μετά το δημοψήφισμα, ότι οι συνάδελφοί του μέτρησαν τη στάση του Κόμματος, τη συνέπεια, τις θέσεις μας. Εχουν ενδιαφέρον ν' ακούσουν τις θέσεις του Κόμματος, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι όλοι αυτοί θα κάνουν τώρα το βήμα να απεργήσουν ή να γραφτούν στο σωματείο.

Η δουλειά αυτή με τις συσκέψεις δεν είναι εύκολη. Ομως, χρειάζεται να συστηματοποιηθεί ως τρόπος συζήτησης, διατήρησης της επαφής των εργαζόμενων οπαδών και φίλων του Κόμματος. Είναι ο τρόπος που βοηθάει για να ανανεώσουν οι εδαφικές ΚΟΒ τον περίγυρό τους με πιο νέες και παραγωγικές δυνάμεις.

Ακριβώς εκεί μετριέται το Κόμμα: Πόσο ισχυροί είμαστε στους χώρους δουλειάς και για τις μάχες που δίνουμε τώρα και για τις μεγαλύτερες που θα έχουμε μπροστά μας. Για να συνεχιστεί αυτή η δουλειά, χρειάζεται και ατομική συζήτηση και πριν και μετά την απεργία, χρειάζεται ακούραστη προσπάθεια να γραφτούν εργαζόμενοι στα συνδικάτα τους. Να οργανωθεί σύσκεψη με αυτούς τους εργαζόμενους και μετά την απεργία, για να εκτιμήσουμε τη δουλειά μας και να μπουν στόχοι για το επόμενο διάστημα, πώς θα δράσει ο καθένας απ' αυτούς στο χώρο του.

Στεφάνι στο μνημείο των εκτελεσμένων

Η εκδήλωση ξεκίνησε με πορεία στους δρόμους του Βύρωνα. Περνώντας από το σημείο της εκτέλεσης εκπρόσωποι των οργανώσεων κατέθεσαν στεφάνια, ενώ οι συγκεντρωμένοι τραγουδούσαν αντάρτικα.

«Λαέ θυμήσου! Το χώμα που πατάς, λευτέρωσαν με όπλα ΕΠΟΝ - ΕΑΜ - ΕΛΑΣ», ήταν ένα από τα συνθήματα που βροντοφώναξαν οι συγκεντρωμένοι. Μάλιστα, ο χώρος της προσυγκέντρωσης για την πορεία που ακολούθησε ήταν το ιστορικό σημείο, από το οποίο, στις 28/9/1943, οι οργανώσεις του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ Βύρωνα έκαναν την πρώτη στην κατεχόμενη Ελλάδα παρέλαση για τα 2 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ.

Το «παρών» στην εκδήλωση έδωσαν αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής την Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, ο κομμουνιστής δήμαρχος Καισαριανής, Ηλίας Σταμέλος, και πλήθος αντιπροσωπειών από Παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ. Στο τέλος της εκδήλωσης κατατέθηκαν στεφάνια αλλά και προσφορές στην ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ και στο «Σπίτι του Αγωνιστή», από τις Οργανώσεις Βύρωνα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και από πλήθος σωματείων και φορέων της περιοχής.

Στην εκδήλωση, που περιελάμβανε μουσικό πρόγραμμα και απαγγελίες ποιημάτων, συμμετείχαν ο συνθέτης και τραγουδιστής Στέφανος Ψαραδάκος, ο τραγουδιστής Σταύρος Σκουρτόπουλος, ο Λευτέρης Ψαραδάκος (μπουζούκι), οι ηθοποιοί Βασίλης Κολοβός, Χάρης Αρώνης και Δημήτρης Κωνσταντίνου και η χορωδία του Δημοκρατικού Συλλόγου Γυναικών Βύρωνα.

Από την εκδήλωση της περασμένης Κυριακής

Η περιγραφή του Μπλόκου του Βύρωνα από τον αντιστασιακό Ορέστη Μακρή στο βιβλίο του «Ο ΕΛΑΣ της Αθήνας» είναι συγκλονιστική:

«7.8.44: Απ' τα ξημερώματα δύο γερμανικοί λόχοι πλαισιωμένοι από 800 γερμανοτσολιάδες μπλοκάρουν αιφνιδιαστικά μόνο ένα τμήμα του συνοικισμού Βύρωνα, συγκεντρώνοντας εκεί όλες τους τις δυνάμεις.

Δεν επανέλαβαν το λάθος της διασποράς των δυνάμεών τους της προηγούμενης μάχης.

Ξεκινούν την επίθεση από τη Λ. Υμηττού σε σχήμα λαβίδας. Αυτή τη φορά στην πρώτη γραμμή της επίθεσης βρίσκονται δύο γερμανικοί λόχοι και ακολουθούν οι γερμανοπροδότες.

Οι ελαφρές δυνάμεις του λόχου του Βύρωνα που είχαν επιστρέψει πριν ελάχιστες ώρες από το μπλόκο των ανατολικών συνοικιών, υποχρεώνονται σε υποχώρηση. Μερικές ομάδες εγκλωβίζονται στο μπλόκο.

Ο εχθρός σχηματίζει κλοιό και με τη φοβερή δύναμη πυρός που διαθέτει κρατάει σε απόσταση ασφαλείας τις υπόλοιπες δυνάμεις του λόχου μας. Διαθέτουν πολυβόλα, όλμους, μπαζούκας.

Η διοίκηση του 2ου Συντάγματος κινητοποιεί αμέσως το ΙΙΙ τάγμα Καισαριανής και τις υπόλοιπες δυνάμεις του ΙΙ τάγματος και διατάσσει συγχρονισμένη επίθεση για τη διάσπαση του μπλόκου από δύο σημεία και την απελευθέρωση των πολιτών που έχουν συγκεντρώσει στην πλατεία του Βύρωνα.

Το ΙΙΙ τάγμα της Καισαριανής εξορμάει απ' το Σκοπευτήριο και τη Ζωοδόχο Πηγή, με κατεύθυνση την πλατεία του Βύρωνα.

Την ίδια ώρα το ΙΙ τάγμα εξαπολύει αντεπίθεση από το Ρέμα της "Γριάς" στα σύνορα Νέας Ελβετίας - Βύρωνα.

Η μάχη ξεσπάει σαν θύελλα. Είναι σκληρή και άνιση. Τώρα αντιμετωπίζουμε Γερμανούς έμπειρους πολεμιστές, οπλισμένους μέχρι τα δόντια.

Οι απώλειες και των δύο πλευρών είναι βαριές. Ο εχθρός έχει αρκετούς τραυματίες και ένα νεκρό Γερμανό αξιωματικό. Αλλά κι εμείς έχουμε 2 νεκρούς και πάρα πολλούς τραυματίες.

Τελικά οι οχυρωμένοι Γερμανοί κατορθώνουν να συγκρατήσουν τις επιθέσεις μας, ξερνώντας φωτιά και σίδερο με τους άφθονους όλμους και τα πολυβόλα τους. Τέσσερις ώρες κρατάει η μάχη ανάμεσα στο σιδερόφραχτο εχθρό και στις αδάμαστες ψυχές των ΕΛΑΣιτών.

Τόσο τους χρειάζονταν για να πραγματοποιήσουν το εγκληματικό τους έργο στην πλατεία.

Στην πλατεία οι μασκοφόροι υπέδειξαν 10 άοπλους ΕΛΑΣίτες και αφού τους βασάνισαν απάνθρωπα τους έστησαν στον τοίχο.

Πλησιάζει ο Γερμανός διοικητής και τους ζητάει να μαρτυρήσουν τους αξιωματικούς του ΕΛΑΣ που βρίσκονταν μέσα στο πλήθος και ήταν υπεύθυνοι για το θάνατο του Γερμανού αξιωματικού. Τους υποσχέθηκε σαν αντάλλαγμα να τους χαρίσει τη ζωή. Δεν πήρε καμιά απάντηση! Και τότε πετάγεται από το πλήθος ένας νεολαίος, ο Παναγιώτης Κασσιμάτης, η απόλυτη έκφραση της επαναστατικής έξαρσης του γίγαντα λαού μας την εποχή εκείνη. Προχωρεί περήφανα, στέκεται μπροστά στον Γερμανό διοικητή και του λέει: "...Εγώ χτύπησα τον Γερμανό, εμένα να σκοτώσετε. Αυτοί είναι αθώοι. Αφήστε τους". Ο Γερμανός φρύαξε και έξαλλος δίνει εντολή και εκτελούν αμέσως και τα έντεκα παλικάρια (...)

Ετσι οι Γερμανοί φασίστες, μαζί με τους "έλληνες" προδότες, αφού ολοκλήρωσαν το βρωμερό τους ομαδικό έγκλημα, ενάντια στο μαρτυρικό συνοικισμό, απαγκιστρώθηκαν και έφυγαν προς το κέντρο κάτω από τις κατάρες των χαροκαμένων μανάδων, παιδιών και αδερφών που 'χασαν για πάντα τους αγαπημένους τους. Και αυτοί, Γερμανοί και προδότες, βουτηγμένοι στο αίμα τραγουδούσαν το "Ολα-ρία-Ολα-ρα".

Οι δυνάμεις μας ξαναπήραν τις θέσεις τους στη Φιλολάου - Δαμάρεως και λεωφόρο Υμηττού και οργάνωσαν καλύτερα τα οχυρά τους για να μην μπορέσει να ξαναμπεί ο εχθρός στις ανατολικές μας συνοικίες. Στο τέλος Αυγούστου η λεωφόρος Υμηττού ήταν το σύνορο της ελεύθερης Αθήνας.

Από κει ξεκίνησαν την εξόρμησή τους οι ΕΛΑΣίτες του 2ου συντάγματος την 1 Σεπτέμβρη για την απελευθέρωση του Παγκρατίου από τις ομάδες των Παπαγιώργηδων, που ήταν ντυμένοι με γερμανικές στολές των Ες-Ες, και μετέφεραν αρχές Σεπτέμβρη την "Κόκκινη Γραμμή" σ' όλο το μήκος της ανατολικής όχθης του Ιλισού, στο Στάδιο.

Ο συνοικισμός του Βύρωνα θυσίασε στον αγώνα ενάντια στο φασισμό τους πιο διαλεχτούς λεβέντες του. Η προσφορά του σε αίμα συναγωνίζεται την αντάρτισσα Καισαριανή. Γι' αυτό και ο λαός μας χάρισε σ' αυτές τις συνοικίες επίθετα - τίτλους τιμής. Η Καισαριανή πήρε τον τίτλο "Το Στάλινγκραντ της Αθήνας". Ο Βύρωνας τον τίτλο: "Ο ατρόμητος Βύρωνας"...».

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Η εκδήλωση που έγινε στο Μπαρουτάδικο περιλάμβανε απαγγελία ποιημάτων, μουσικό πρόγραμμα και έκθεση φωτογραφίας από τη δράση του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, ενώ ολοκληρώθηκε με κατάθεση στεφάνων. Μετά την αφήγηση του χρονικού του Μπλόκου, χαιρετισμό απηύθυνε εκ μέρους του Παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ η Βάσω Μανωλίτση.

Στην κεντρική ομιλία, ο Βασίλης Βούλγαρης, Γραμματέας της ΤΕ Νοτιοδυτικών Συνοικιών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, υπογράμμισε μεταξύ άλλων το χρέος που έχουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία να μάθουν όλη την αλήθεια για την ιστορία, για το μεγάλο ηρωικό αγώνα του λαού μας και τις θυσίες του ενάντια στο φασισμό και τον ιμπεριαλισμό, να μάθουν για τις νίκες και τις ήττες, για το ρόλο που έπαιξαν η αστική ταξική και τα κόμματά της.

«Να μην περάσει», τόνισε, «η χάλκευση και η παραχάραξη της ιστορίας των λαών που επιχειρεί η ΕΕ. Η ιστορική γνώση αποτελεί ισχυρό όπλο του λαού, για να αποκρούσει αντιδραστικά ιδεολογήματα και παγίδες, για να βαδίσει αποτελεσματικά και νικηφόρα στο δρόμο της Λαϊκής Συμμαχίας και αντεπίθεσης, για να ανήκει ο πλούτος στους εργαζόμενους και στο λαό, για να αναπτυχθεί η χώρα χωρίς ιμπεριαλιστικά δεσμά, αποδεσμευμένη από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, για να μη χύσει ο λαός το αίμα του σε κανέναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο».

Είχε προηγηθεί συγκέντρωση στην πλατεία Τσάτσου, μπροστά στο μνημείο της Δήμητρας Τσάτσου, της 24χρονης ΕΠΟΝίτισας που εκτελέστηκε, μαζί με άλλους 40 αγωνιστές, το Μάρτη του 1944, στο Αντιαεροπορικό. Από κει οι συγκεντρωθέντες έφτασαν, με πορεία, στο Μεζούρλο.

Η εκδήλωση άνοιξε με θεατρικό της ΚΝΕ για το «σκηνικό» πάνω στο οποίο εκδηλώθηκε η δράση των εκατοντάδων αγωνιστών που εκτελέστηκαν στο Μεζούρλο - όπως ο 37χρονος πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, Τάκης Γαργαλιάνος, ο Γιώργος Παπαδημητρίου (Βύρωνας), ο Νίκος Μπάλαλας (Μπαντέκος), ο Γιάννης Παπαγαρυφάλλου, ο Κλεάνθης Σταματόπουλος, ο Αποστόλης Σαριγγούλης, ο Βλαδίμηρος και ο Θανάσης Κωστίμπας, ο Γιώργος Παπαϊωάννου, ο Παπαφλέσσας-Ταμουρίδης - αλλά και χιλιάδων άλλων σ' όλη τη χώρα.

Στη Θεσσαλία, το κίνημα της Αντίστασης πήρε πρωτοφανέρωτες διαστάσεις. Το Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ διαλέγει για έδρα του τα Πετρίλια Αγράφων, αναπτύσσεται πλούσια δράση από το Μηχανικό του Ολύμπου, προξενώντας σοβαρές ζημιές στις μεταφορές των κατακτητών, καθώς και από το Θεσσαλικό Ιππικό, ενώ ο ΕΛΑΣ απελευθερώνει όλη σχεδόν την ύπαιθρο και μεγάλες πόλεις σαν την Καρδίτσα, τον Αλμυρό, τη Δεσκάτη.

Από την εκδήλωση στο λόφο του Μεζούρλου

Στην ύπαιθρο εμφανίζονται συμμορίες που η καθεμιά παίρνει το όνομα από τον αρχηγό της. Στα Φάρσαλα οι Σούρληδες, στο Βόλο οι Καλαμπαλίκηδες και Αρχιμανδρίτες, στη Δυτική Θεσσαλία οι Βουρλάκηδες και Μπισδαίοι, αλλού οι Ταμπούρηδες. Συνολικά δρουν 35 τρομοκρατικές συμμορίες, διαπράττονται πάνω από 500 επιδρομές στα χωριά, εκατοντάδες οι δολοφονημένοι, μόνο στην περιοχή του Νότιου Ολύμπου, Κισσάβου, Μαυροβούνι, πάνω από 300 δολοφονίες, 1.500 βασανισμοί, 1.000 φυλακίσεις.

Τα παρακρατικά όργανα ενεργούν με εντολές, ανεμπόδιστες από νομικές διατυπώσεις και τα κρατικά όργανα με πλήρη νομική κάλυψη, που τους εξασφαλίζει το διαβόητο Γ' Ψήφισμα, το οποίο, χωρίς λεπτομερειακές αναλύσεις άρθρων και περιπτώσεων, χωρίς καν την καθιέρωση αποδεικτικών μέσων, ορίζει την ποινή του θανάτου.

Συγκροτούνται έκτακτα στρατοδικεία που αρχίζουν να δικάζουν αμέσως, με τη δική τους πρακτική: Ενοχος κρίνεται κάθε κατηγορούμενος. Ηδη από το Σεπτέμβρη του 1946 αρχίζει να δικάζει το Στρατοδικείο Λάρισας και να εκτελεί επί τόπου, στο λόφο του Μεζούρλου. Μέχρι το 1949, τα εκτελεστικά αποσπάσματα πηγαίνουν στο Μεζούρλο σαν σε καθημερινές ασκήσεις, τουφεκίζουν όμως στόχους αληθινούς, ζωντανούς, τους μαχητές του ΔΣΕ.

Για το πώς οι κομμουνιστές και οι άλλοι αγωνιστές αντιμετώπιζαν τις δικαστικές καταδίκες και το εκτελεστικό απόσπασμα, χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω παράδειγμα: Ο Γιώργος Παπαδημητρίου («Βύρων»), 27 χρονών, Διοικητής Τάγματος του ΔΣΕ, από τη Ρέτσανη, σπάει ρεκόρ. 31 φορές σε θάνατο, το Σεπτέμβρη του '49... Στην ίδια δίκη κατηγορούμενος είναι ο Νίκος Μπάλαλας («Μπαντέκος»), 33 χρονών, από την Τσαριτσάνη, 17 φορές σε θάνατο. Και ο «Μπαντέκος» λέει στον «Βύρωνα»: «Ε ρε Βύρων, μ' έφαγες! Ταγματάρχης εσύ, 31 φορές, ταξίαρχος εγώ, μόνο 17!».

Στην ομιλία του στην εκδήλωση, ο Γ. Σκόκας, Γραμματέας της ΤΕ Λάρισας του ΚΚΕ, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Ολη αυτή η ιστορία είναι αποδεικτική για τη δύναμη που κρύβει μέσα του το λαϊκό κίνημα. Τη δύναμη που μπορεί να απελευθερώσει όταν πιστέψει σ' αυτή. Γι' αυτό ακριβώς προσπαθούν να σβήσουν όλα αυτά τα ιδανικά και τα οράματα της Αντίστασης, του Δημοκρατικού Στρατού, όλα αυτά τα αποτυπώματα του γίγαντα λαού. Προσπαθούν να τα θάψουν είτε με τη σιωπή είτε διαστρεβλώνοντας το νόημα και το χαρακτήρα του έπους της Εθνικής Αντίστασης. Δουλεύουν συστηματικά για τον αποχρωματισμό του περιεχόμενου αυτού του ηρωικού αγώνα, προσβάλλοντας έτσι τους ίδιους τους αγωνιστές. Εξαφανίζοντας το μοναδικό πρωτοπόρο ρόλο του ΚΚΕ και των κομμουνιστών, που αποτέλεσαν το νου, την καρδιά και τη ραχοκοκαλιά της Αντίστασης, δίνοντας εκατόμβη θυμάτων στον αγώνα αυτό. Ο στόχος τους προφανής: Να συντηρητικοποιήσουν τη συνείδηση του ριζοσπάστη, του αριστερού, του προοδευτικού, μα πάνω απ' όλα να κερδίσουν χρόνο ώστε να μπορέσουν πιο εύκολα να περνάνε τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς τους».

Ο ομιλητής, αναφερόμενος στα συμπεράσματα που προκύπτουν από την ηρωική ιστορία του ΚΚΕ και του λαϊκού κινήματος, στάθηκε μεταξύ άλλων στην ανάγκη να δρα το Κόμμα με αυτοτέλεια κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, νόμιμες ή παράνομες, να δίνει ακατάπαυστα την ιδεολογική και πολιτική μάχη ενάντια στα αστικά κόμματα και τους φορείς τους, στις ρεφορμιστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις. Σημείωσε, επίσης, ότι αποδείχτηκε και ιστορικά ότι δεν υπάρχει σωτηρία για το λαό από τη συμμετοχή των κομμουνιστών στις αστικές κυβερνήσεις, ότι η σωτηρία του βρίσκεται στην απόφασή του να γίνει ο ίδιος πρωταγωνιστής των εξελίξεων.

«Το Κόμμα μας, σε όλη αυτή την πορεία του προς τη συμπλήρωση μάλιστα 100 χρόνων ζωής και δράσης, άντεξε στα δύσκολα», ανέφερε κλείνοντας την ομιλία του ο Γ. Σκόκας και συμπλήρωσε: «Η αντοχή του είναι προϊόν των ακατάλυτων δεσμών που δημιουργήθηκαν ανάμεσα στο Κόμμα μας, στην εργατική τάξη και το λαό, σαν αποτέλεσμα σκληρής πάλης και μαζικών θυσιών για όλα τα μεγάλα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας».

Εκδήλωση τιμής για τους εκτελεσμένους της Χασιάς και όλους τους ήρωες μαχητές του λαού μας διοργανώνουν οι Κομματικές Οργανώσεις Φυλής της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ την Κυριακή 1/11 στις 11.30 π.μ., στην αίθουσα του Δημαρχείου Φυλής στη Χασιά (κεντρική πλατεία Χασιάς).

Η ΤΕ Ιωαννίνων - Θεσπρωτίας του ΚΚΕ διοργανώνει εκδήλωση με θέμα «Οι θέσεις του ΚΚΕ για τα προβλήματα και την προοπτική στην αγροτική οικονομία και τον κλάδο τροφίμων - Η περίπτωση του Νομού Ιωαννίνων», την Κυριακή 1/11, στις 12 το μεσημέρι, στο Ροδοτόπι (Πνευματικό Κέντρο).

Θα μιλήσει η Διαμάντω Μανωλάκου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος.

Σειρά εκδηλώσεων για την 28η Οκτωβρίου 1940 διοργανώνουν οι Οργανώσεις Λάρισας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Συγκεκριμένα:

-- Σήμερα, Παρασκευή, στις 7 μ.μ., στο 4ο Δημοτικό, βιβλιοπαρουσίαση της έκδοσης «Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο 1940-41», με ομιλητή τον Διονύση Αρβανιτάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Αύριο, Σάββατο, στις 8 μ.μ., στην Αίθουσα Βαρέων Αθλημάτων, συναυλία με ερασιτεχνικά συγκροτήματα.

Στο φόντο όχι μόνο της επετείου της 28ης Οκτωβρίου και της συμπλήρωσης 71 χρόνων από την απελευθέρωση της χώρας από τη ναζιστική κατοχή, αλλά και των εντεινόμενων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην ευρύτερη περιοχή, η συζήτηση πάνω στα διδάγματα και τα συμπεράσματα από την περίοδο που εστιάζει η μελέτη του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ, καθίσταται πιο επίκαιρη από ποτέ: Ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι αποφάσεις της Γ' Διεθνούς και η στρατηγική του ΚΚΕ εκείνα τα χρόνια, τα καθήκοντα των κομμουνιστών σήμερα απέναντι και στο ενδεχόμενο ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου, βρίσκονται στο επίκεντρο των εκδηλώσεων.

Παράλληλα με τη συζήτηση που πραγματοποιείται στις εκδηλώσεις, τα πρώτα στοιχεία που συγκεντρώνουν οι Οργανώσεις για τη διακίνηση της έκδοσης στις εκδηλώσεις, επιβεβαιώνουν τη σημασία τέτοιων πρωτοβουλιών για τη διάδοση των επεξεργασιών του ΚΚΕ, για τη διάδοση του μαρξιστικού - λενινιστικού βιβλίου.

-- Σήμερα Παρασκευή, στις 6.30 μ.μ., στο Κερατσίνι, στο Πολιτιστικό Κέντρο «Αντώνης Σαμαράκης», με ομιλητή τον Δημήτρη Ξεκαλάκη, μέλος του Γραφείου της ΕΠ της ΚΟ Αττικής και της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Την Κυριακή 1/11, στις 6.30 μ.μ., στον Πειραιά, στα γραφεία της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά, με ομιλητή τον Βαγγέλη Μαρούπα, μέλος του Γραφείου της ΕΠ της ΚΟ Αττικής και Γραμματέα της ΤΕ Πειραιά του ΚΚΕ.

Από τη βιβλιοπαρουσίαση στο Πάντειο

-- Τη Δευτέρα 2/11, στις 7.30 μ.μ, στον Αλιμο, στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αλίμου (Λ. Ιωνίας 96), με ομιλητή τον Αλέξη Ματή, μέλος του Γραφείου της ΤΕ Νοτίων Συνοικιών του ΚΚΕ.

-- Τη Δευτέρα 2/11, στις 6.30 μ.μ, στη Νίκαια, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Νίκαιας - Ρέντη, με ομιλητή τον Αναστάση Γκίκα, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Σήμερα Παρασκευή, στην Τρίπολη, στο Εργατικό Κέντρο, στις 7.30 μ.μ., με την Στέλλα Χρηστέα, μέλος του Γραφείου της ΕΠ Πελοποννήσου του ΚΚΕ.

-- Αύριο Σάββατο, στο Εργατικό Κέντρο Αμαλιάδας, στις 7 μ.μ. Την παρουσίαση θα κάνει η Λένα Κορδονούρη, Γραμματέας της ΚΟΒ Αμαλιάδας.

-- Σήμερα Παρασκευή, στο Αγρίνιο, στο Εργατικό Κέντρο, στις 19.00, θα μιλήσει ο Γιάννης Ποσοτίδης, μέλος της ΕΠ Δυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ.

-- Σήμερα Παρασκευή, στο Αίγιο, στο Εργατικό Κέντρο, στις 20.00, θα μιλήσει η Ειρήνη Αρμενάκα, μέλος της ΕΠ Δυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ.

Από την παρουσίαση στα Τρίκαλα

-- Αύριο Σάββατο, στην Πάτρα, στο Παλαιό Νοσοκομείο, στις 18.30, θα μιλήσει η Μαρίνα Λαβράνου, μέλος του ΓΠ Δυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ.

-- Αύριο Σάββατο, στη Ζάκυνθο, στο Μουσικό Γυμνάσιο, στις 19.30, θα μιλήσει ο Γιώργος Κωνσταντίνου, μέλος της ΤΕ Ζακύνθου του ΚΚΕ.

-- Την Κυριακή 1/11, στο Μεσολόγγι, στο «Τρικούπειο» Πολιτιστικό Κέντρο, στις 11 π.μ., θα μιλήσει ο Βασίλης Θεοδωρόπουλος, μέλος του ΤΓ Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ.

-- Την Κυριακή 1/11, στη Ναύπακτο, στην αίθουσα «ΞΕΝΙΑ», στις 7 μ.μ., θα μιλήσει ο Γιάννης Τόλης, μέλος του ΓΠ Δυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ.

-- Την Κυριακή 1/11, στο Ληξούρι, στις 6.30 μ.μ., στην αίθουσα του ΤΕΙ. Την παρουσίαση θα κάνει ο Βαγγέλης Νικολάτος, μέλος της ΤΕ Κεφαλονιάς - Ιθάκης του ΚΚΕ.

-- Σήμερα Παρασκευή, στη Νάουσα, στις 7 μ.μ., στη «Βέτλανς», με ομιλητή τον Κώστα Σιδηρόπουλο, μέλος της ΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

-- Σήμερα Παρασκευή, στη «Βέτλανς» (Ημαθία), στις 7 μ.μ., με τον Κώστα Σιδηρόπουλο, μέλος της ΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

-- Σήμερα Παρασκευή, στην Τούμπα Θεσσαλονίκης, στις 7 μ.μ., στο Κέντρο Πολιτισμού, με ομιλήτρια την Εφη Κουκούλα, μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

-- Την Τετάρτη 4/11, στη Βέροια, στις 6 μ.μ., στον Πολυχώρο Ελιάς, με ομιλητή τον Φάνη Καρκαντζούνη, μέλος της ΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

-- Την Τετάρτη 4/11, στο Κιλκίς, στις 7 μ.μ., στο Επιμελητήριο, με ομιλήτρια την Θεανώ Καπέτη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Την Τετάρτη 4/11, στον Εύοσμο, στις 7 μ.μ., στο φουαγιέ του Δημαρχείου, με ομιλήτρια την Εφη Κουκούλα, μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

-- Την Τετάρτη 4/11, στην Καλαμαριά, στις 7 μ.μ., στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου (πλατεία Σκρα), με ομιλήτρια την Αθανασία Χατζή, μέλος της ΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

-- Την Τετάρτη 4/11, στο Πλαγιάρι, με ομιλήτρια την Λίνα Χατζηκυριάκου, μέλος της ΕΟΕ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

-- Αύριο Σάββατο, στις 7 μ.μ., στη Σιάτιστα, στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, με τον Δημήτρη Παπαδόπουλο, μέλος του ΕΠ Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

-- Την Κυριακή 1/11, στις 5.30 μ.μ., στη Φλώρινα, στο καφέ «Οδό Ονείρων», με τον Γιώργο Μούλη, μέλος του ΕΠ Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

-- Την Τρίτη 3/11, στις 7 μ.μ., στην Καστοριά, στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, με τον Γιάννη Βήττα, Γραμματέα της ΕΠ Δυτικής Μακεδονίας.

-- Αύριο Σάββατο, στις 7 μ.μ., στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Δράμας (ισόγειο). Την παρουσίαση θα κάνει ο Κώστας Σιδηρόπουλος.