• Φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές: Τα δίνουμε όλα για την ενίσχυση της «Πανσπουδαστικής ΚΣ».
• Αποσπάσματα από την ομιλία του Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκου Αμπατιέλου, στη Νίκαια, για τη νεολαία.
• Αρθρο για την Ειδική Αγωγή μπροστά και στη σχετική ημερίδα που διοργανώνει στις 20 Μάη η Ομοσπονδία Γονέων Αττικής.

Με το βλέμμα στην επόμενη μέρα των εκλογών, τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, οι υποψήφιοι με την «Πανσπουδαστική ΚΣ» καλούν τους φοιτητές και τους σπουδαστές να χαράξουν τον δικό τους δρόμο για τη ζωή και το μέλλον που τους αξίζει, να κάνουν τη διαφορά ενισχύοντας την «Πανσπουδαστική ΚΣ».

Γιατί, όπως χαρακτηριστικά είπε ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Αμπατιέλος, μιλώντας χτες για τις φοιτητικές εκλογές σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό «24/7», ο κύριος στόχος είναι η αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος: «Αυτό που γίνεται πιο αναγκαίο και επιτακτικό, να οργανωθεί μια αντεπίθεση που θα 'ναι και λαϊκή και θα έχει έντονη τη συμβολή νέων ανθρώπων, ενάντια και στα παλιά μέτρα που παραμένουν άθικτα και στα νέα που προετοιμάζονται, νομοθετούνται ή και έρχονται, ενάντια σε παλιές και νέες κυβερνήσεις, για να κατακτήσει η νεολαία ζωή με σύγχρονα δικαιώματα και στο πανεπιστήμιο, στις σπουδές της και αύριο στη δουλειά», τόνισε. Και από αυτήν την άποψη εντόπισε τη μεγάλη σημασία που έχει να ενισχυθούν οι δυνάμεις της «Πανσπουδαστικής», για να δώσει με τη συμβολή της άλλο αέρα σε σχέση με αυτά τα ζητήματα.

Οπως είναι γνωστό, στις εκλογές συμμετέχουν επίσης και καταγράφονται, πανελλαδικά, η ΔΑΠ, που διατηρείται πρώτη δύναμη, και η ΠΑΣΠ, που διατηρείται στην τρίτη θέση στα πανεπιστήμια, παρατάξεις και οι δύο που βαρύνονται με την κύρια ευθύνη για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το φοιτητικό κίνημα, τον εκφυλισμό και τη διαλυτική λειτουργία πολλών Συλλόγων όπου κυριαρχούσαν και κυριαρχούν. Πανελλαδικά συμμετέχει επίσης η ΕΑΑΚ, όπου καταγράφονται σχήματα που κυριαρχούν οι δυνάμεις του ΝΑΡ, αλλά και η «Αριστερή Ανατρεπτική Συνεργασία» (ΑΑΣ), που είναι σύμπραξη σχημάτων όπου καταγράφονται υπόλοιπες (πλην ΝΑΡ) δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΛΑΕ και η κίνηση του Αλ. Αλαβάνου. Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά κατεβαίνει επίσης η νέα κυβερνητική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ με το όνομα «ΜΠΛΟΚΟ», που συγκεντρώνει μηδαμινά ποσοστά κοντά στη μονάδα.

Να σημειωθεί ότι παρά την ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, δεν αλλάζει κάτι φέτος στους σπουδαστικούς Συλλόγους που υπάρχουν στα ΤΕΙ της Αθήνας και του Πειραιά, οπότε οι εκλογές θα γίνουν και εκεί στους ίδιους Συλλόγους όπως και πέρσι.

Θυμίζουμε ότι δικαίωμα ψήφου στις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές έχουν τα εγγεγραμμένα μέλη των Συλλόγων, που ψηφίζουν με την επίδειξη αστυνομικής ταυτότητας. Την ευθύνη για την ομαλή διεξαγωγή της διαδικασίας και την έκδοση των αποτελεσμάτων έχει η Εφορευτική Επιτροπή που ορίζεται σε κάθε Σύλλογο. Για τα αποτελέσματα ισχύει το σύστημα της απλής αναλογικής και τα λευκά ψηφοδέλτια καταμετρούνται στα έγκυρα.

• 
  
  Σήμερα το βράδυ, αφού κλείσουν οι κάλπες, στην ιστοσελίδα ekloges-spoudastes.gr θα αναρτώνται τα αποτελέσματα από κάθε Σύλλογο, μόλις τελειώνει η καταμέτρηση. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να μπαίνουν στην ιστοσελίδα με τα αποτελέσματα και μέσω συνδέσμου (link) από την ιστοσελίδα του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών (www.spoudastes.gr).

Η εκδήλωση, που ήταν ενταγμένη στους εορτασμούς για τα 100χρονα του ΚΚΕ, ολοκληρώθηκε με καλλιτεχνικό πρόγραμμα από τον τραγουδιστή Δημήτρη Κανέλλο.

Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει παρακάτω αποσπάσματα από την ομιλία του Ν. Αμπατιέλου. Ολόκληρη είναι αναρτημένη στο πόρταλ «902.gr».

Το ΚΚΕ όταν αναφέρεται στη νεολαία μπορεί να την κοιτάει στα μάτια. Και αυτό το έχει κατακτήσει με το σπαθί του.

Το ενδιαφέρον του δεν είναι ούτε ευκαιριακό, ούτε προκύπτει από την ανάγκη να κολακεύσει τη νεολαία. Δεν βλέπει τη νεολαία σαν θεατή ή σαν εκλογική πελατεία, όπως τα υπόλοιπα κόμματα.

Τα μορφωτικά, εργασιακά, κοινωνικά δικαιώματα, το αν θα καταφέρει η νεολαία να ζήσει με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες που μπορεί να εξασφαλίσει η ανάπτυξη της παραγωγής, της επιστήμης και της τεχνολογίας, εξαρτάται από την πορεία της ταξικής πάλης, εξαρτάται και από τη συμμετοχή της νεολαίας σε αυτήν, συνδέεται με την πορεία ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, από το βαθμό οργάνωσης της νεολαίας εκεί που δουλεύει, μορφώνεται και ζει.

Τα νεανικά χαρακτηριστικά, ο ενθουσιασμός, είναι έδαφος για πιο αυξημένη προσφορά, για πιο ορμητική είσοδο νέων εργατικών δυνάμεων στον αντικαπιταλιστικό - αντιμονοπωλιακό αγώνα.

Ολα τα προβλήματα που σήμερα αντιμετωπίζει η νεολαία των εργατικών - λαϊκών οικογενειών συνδέονται τελικά με το βασικό πρόβλημα: Ποια τάξη έχει την εξουσία, ποιος έχει στα χέρια του τον αμύθητο πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι.

Σε όλη την 100χρονη ζωή του, το ΚΚΕ ασχολήθηκε με αμέριστο ενδιαφέρον για τη ζωή και τα προβλήματα της νέας γενιάς. Δείχνει το μόνο δρόμο που μπορεί να φέρει αποτέλεσμα και συμφέρει αντικειμενικά την πλειοψηφία της νεολαίας.

Και η νεολαία πάντα ανταποκρινόταν...

Στο πλευρό του ΚΚΕ πάντα στρατεύονταν και αναδεικνύονταν οι πιο πρωτοπόροι νέοι και νέες, γεννώντας χιλιάδες νέους αγωνιστές και πρωτοπόρους στους καθημερινούς αγώνες, διαμορφώνοντας προσωπικότητες ανυπότακτες στη μοιρολατρία και το συμβιβασμό. (...)

Ξεχωριστής σημασίας πλευρά της Ιστορίας του Κόμματος αποτελεί η ίδια η ίδρυση της ΚΝΕ το 1968.

Με την ίδρυσή της, μέσα στις συνθήκες της στρατιωτικής δικτατορίας, αποκαταστάθηκε η ανάγκη να υπάρχει - και να καθοδηγείται από το Κόμμα - Οργάνωση Κομμουνιστικής Νεολαίας, σε οποιεσδήποτε συνθήκες.

Η πορεία της όλα τα επόμενα χρόνια επιβεβαίωσε τη σημασία εκείνης της απόφασης.

Σε κάθε νέο που μπορεί σήμερα να βλέπει σαν μόνη λύση την επιλογή του μικρότερου κακού, το χαμήλωμα ακόμα περισσότερο των απαιτήσεών του, σε κάθε νέο που με δυσκολία δίνει θετική απάντηση στο ερώτημα αν μπορεί να αλλάξει κάτι σήμερα.

Σε όλους αυτούς τους νέους, το ΚΚΕ έχει στόχο να στείλει το ελπιδοφόρο μήνυμα ότι μπορούν και πρέπει να μεγαλώσουν οι νεανικές δυνάμεις που δεν συμβιβαζόμαστε με το παρόν και το μέλλον που θέλουν για εμάς οι εκμεταλλευτές του λαού και της νεολαίας.

Οτι έχουμε τη δύναμη να παλέψουμε ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα, ότι με την πάλη μας μπορούμε να κερδίσουμε τη ζωή που μας αξίζει και για την οποία έχουμε μεγάλες προσδοκίες.

Γιατί υπάρχει άλλος δρόμος και μπορούμε να τον βαδίσουμε μαζί. (...)

Η νεολαία χόρτασε σωτήρες που κάθε φορά «τη σώζουν», κουράστηκε από τα κάθε λογής ψέματα και τις υποσχέσεις που λένε οι κυβερνώντες για να αρπάξουν την καρέκλα και να καθίσουν στο σβέρκο μας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και τα άλλα κόμματα, το μόνο δικαίωμα που αναγνωρίζουν στη νέα γενιά είναι να μην έχει και να μην διεκδικεί δικαιώματα.

Τόσο ο κ. Τσίπρας όσο και ο κ. Μητσοτάκης μιλούν συνέχεια για τη νέα γενιά, την ίδια στιγμή που τσακίζουν τη ζωή της.

Πρέπει να πάρουν απάντηση!

Ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέχθηκε από το σύστημα για να κάνει τη «βρώμικη δουλειά» που οι προηγούμενοι άφησαν στη μέση:

Να περάσει νέα μνημόνια, χωρίς μεγάλες λαϊκές αντιδράσεις, να στείλει ριζοσπάστες αγωνιστές σπίτι τους, να «ξεπλύνει» την ΕΕ και το ΝΑΤΟ με προοδευτικό μανδύα, να διαδίδεται σε έναν κόσμο η αντίληψη ότι «δεν υπάρχει άλλος δρόμος».

Αυτή είναι η πολύ μεγάλη προσφορά του στο σύστημα, και πρέπει να το σκεφτεί καλά ο λαός και να του το ξεπληρώνει με κάθε ευκαιρία.

Αποδεικνύεται ότι κάθε αστική κυβέρνηση θα είναι χειρότερη από την προηγούμενη, γιατί πιο επιθετικό και πιο βάρβαρο γίνεται το κεφάλαιο που υπηρετούν, γιατί ο ίδιος ο καπιταλισμός ζητά και θα ζητά συνεχώς νέες θυσίες και «αίμα» για να τραφεί! (...)

Δεν μας διαφεύγει η επίθεση στη συνείδηση της νεολαίας, στο όνομα, μάλιστα, των «ατομικών δικαιωμάτων», που ενορχηστρώνει ο ΣΥΡΙΖΑ σε συνεργασία με τα παπαγαλάκια του.

Τη στιγμή που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συνεχίζει, κατακρεουργώντας στοιχειώδη κοινωνικά δικαιώματα όλων, επιδιώκει να εμφανίζεται με προοδευτικό μανδύα με τη θέσπιση και τη νομοθέτηση ατομικών δικαιωμάτων.

Και αν στη γενική πολιτική αντιπαράθεση ο ΣΥΡΙΖΑ βολεύεται κάνοντας αντιπαράθεση στη ΝΔ για το ποιος θα ιδιωτικοποιεί πιο γρήγορα, ποιος θα στραγγαλίζει καλύτερα τις λαϊκές οικογένειες και ποιος θα δίνει περισσότερο χρήμα στους καπιταλιστές...

Σε αυτά τα ζητήματα βρίσκει έδαφος να εμφανίσει τον εαυτό του προοδευτικό, σε σχέση και αντιπαράθεση με ποιους; Με σκοταδιστές, φασισταριά, την Εκκλησία. Είναι στημένο παιχνίδι, δηλαδή, τόσο υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και υπέρ των υπολοίπων.

Και εκτυλίσσεται ταυτόχρονα με τους εναγκαλισμούς με διάφορους «γαλαζοαίματους», δηλαδή, για να μιλήσουμε με τους όρους τους, με τον φοβερά προοδευτικό θεσμό της βασιλείας, των πριγκίπων κ.λπ. (...)

Από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του και στον απόηχο της μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, το Κόμμα, μαζί με το στόχο για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, έφερε στο προσκήνιο αιτήματα ανήκουστα τότε στο πλαίσιο της ελληνικής καπιταλιστικής κοινωνίας.

Πέρα από τη συμβολή του στην ταξική πάλη, στους εργατικούς αγώνες, ταυτόχρονα το ΚΚΕ πρόβαλε και ζύμωσε στη νεολαία πρωτόγνωρες, νέες ιδέες και συνθήματα για τη σημασία της γνώσης, της μόρφωσης και του πολιτισμού, για την αξία και το ρόλο της εργατικής τάξης, την ισοτιμία των δύο φύλων, την αποκάλυψη της υποκριτικής ηθικής της αστικής τάξης στα ζητήματα του έρωτα, της οικογένειας, του γάμου.

Από το 1ο Συνέδριο του Κόμματος, το Νοέμβρη του 1918, εδώ από τον Πειραιά, διατυπώνονται αιτήματα όπως:

Ελευθερία πάσης θρησκείας, να αναγνωριστεί η θρησκεία ως προσωπική υπόθεση, κατάργηση όλων των νόμων που περιορίζουν τα δικαιώματα της γυναίκας, καθιέρωση του πολιτικού γάμου, πολλαπλασιασμός των σχολείων, αυστηρή εφαρμογή της υποχρεωτικής Εκπαίδευσης, παροχή τροφής και των μέσων διδασκαλίας στα παιδιά, ανώτατος αριθμός 25 μαθητών για κάθε δάσκαλο, την κατάργηση της παιδικής εργασίας, την υποχρέωση του κράτους για γυναικολογικά μαιευτήρια για τις γυναίκες των εργατών, κατοχυρώνοντας για αυτές πλήρεις αποδοχές 8 εβδομάδων, πριν και μετά τον τοκετό.

Και όλα αυτά το 1918, σε συνθήκες που τα παιδιά αποτέλεσαν τα ευέλικτα, ευκίνητα, ακούραστα και παραγωγικά χέρια για την ανάπτυξη του καπιταλισμού, οι δε γυναίκες της εργατικής τάξης έμπαιναν στην παραγωγή με τους χειρότερους όρους για τις λεπτές μα παραγωγικές σε αξία εργασίες της βιομηχανίας.

Παράλληλα, το ΚΚΕ έφερε και συνεχίζει να φέρνει στην ελληνική κοινωνία ό,τι πιο προοδευτικό γέννησε ο ανθρώπινος νους, την επαναστατική θεωρία του μαρξισμού - λενινισμού. (...)

Ετσι και σήμερα, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ προβάλλουν τις νέες δυνατότητες που αντικειμενικά δημιουργεί στον 21ο αιώνα η ανάπτυξη της παραγωγής και της κοινωνίας, όπως οι νέες επιστημονικές και τεχνολογικές κατακτήσεις.

Σήμερα παλεύουμε μαχητικά για τις απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε να γίνουν αυτές οι δυνατότητες πραγματικότητα για τη λαϊκή πλειοψηφία, για τη νεολαία.

Το ΚΚΕ είναι το πιο νέο κόμμα, με τις πιο σύγχρονες, επαναστατικές και καινοτόμες ιδέες. Παλεύει με τα πιο όμορφα ιδανικά του συλλογικού αγώνα, της συντροφικότητας, της αλληλεγγύης, της διεκδίκησης, της ανιδιοτέλειας και της πίστης στις ανεξάντλητες δυνάμεις της εργατικής τάξης.

Εχει σύγχρονο επαναστατικό πρόγραμμα.

Μελετά τα σημερινά δεδομένα και φαινόμενα στην κοινωνία, όπως επίσης και την πείρα από το επαναστατικό εργατικό κίνημα.

Η ίδια η κατεύθυνση της δράσης του Κόμματος σήμερα είναι αυτή που μπορεί να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες του εργατικού κινήματος συνολικά, όσο θα προωθούνται οι στόχοι και η αποφασιστική συμβολή μας για την ανασύνταξη σε ταξική κατεύθυνση του συνδικαλιστικού - εργατικού κινήματος, για τη συγκρότηση της Κοινωνικής Συμμαχίας με τα κατώτερα τμήματα των μεσαίων στρωμάτων, ώστε η κοινή πάλη τους να στρέφεται ενάντια στην αστική εξουσία.

Μέσα από αυτόν το δρόμο, το δρόμο της επαναστατικής αλλαγής της κοινωνίας, μπορούμε να κερδίσουμε μία νέα ζωή, όμορφη και δίκαιη.

Θέλουμε να συζητήσουμε την πρόταση του ΚΚΕ με περισσότερους νέους και νέες.

Να δουν το σκοπό για τον οποίο παλεύουμε και να σκεφτούν αν αξίζει σε όσους έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους να παλέψουν για αυτόν το σκοπό, να σταματήσουν να υπομένουν τις θυσίες, που είναι και θα γίνουν μεγαλύτερες, στο δρόμο της υπεράσπισης - με κάθε κόστος - της κερδοφορίας μιας χούφτας εκμεταλλευτών, θυσίες όχι μόνο οικονομικές.

Θέλουμε να συζητήσουμε για τη νέα κοινωνία, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Να δείξουμε τι δικαιώματα μπορεί να εξασφαλίσει ένας νέος άνθρωπος στις σημερινές συνθήκες.

Γιατί στην κομμουνιστική κοινωνία, η αξιοποίηση και ανάπτυξη των παραγωγικών δυνατοτήτων και δυνάμεων της ανθρωπότητας θα γίνεται από το σύνολο της κοινωνίας, πανεθνικά, κεντρικά, με επιστημονικό σχέδιο, με πιο γρήγορους και αλματώδεις ρυθμούς σε σχέση με σήμερα και για τον πιο προοδευτικό σκοπό: Την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, που συνεχώς θα μεγαλώνουν και θα διευρύνονται.

Ετσι θα μπορεί κάθε νέος να έχει στη διάθεσή του τις γνώσεις, τις επιστημονικές και τεχνικές δυνατότητες της κοινωνίας, ώστε να διαμορφώνεται ολόπλευρα η προσωπικότητά του, να αναπτύσσονται πολύπλευρα όλες του οι ικανότητες, τα ιδιαίτερα ταλέντα και κλίσεις του, ώστε να μπορεί με την καινοτόμα σκέψη και τη δημιουργικότητά του να συμβάλει με τον πιο προοδευτικό τρόπο στη συνολική πρόοδο και ανάπτυξη της κοινωνίας.

Σε αυτήν την κοινωνία, όπου δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, η επιστημονική και τεχνολογική πρόοδος θα γνωρίσουν πρωτοφανή ανάπτυξη, απαλλαγμένες πια από τα δεσμά του ατομικού κέρδους του καπιταλιστή, η ανθρωπότητα θα βρεθεί μπροστά σε καινοτόμες επαναστατικές ανακαλύψεις, που θα αλλάζουν διαρκώς την ικανότητα να παράγει και να ζει.

Βαδίζουμε με περηφάνια το δρόμο που απαιτείται για την ανατροπή του κόσμου των εκμεταλλευτών, το δρόμο που βαδίζει 100 χρόνια το ηρωικό ΚΚΕ και στο πλευρό του για 50 χρόνια η ΚΝΕ.

Γι' αυτό και η καλύτερη τιμή στην Ιστορία μας είναι να ανταποκριθούμε, να κατοχυρώσουμε τους υψηλούς στόχους που θέτουμε, για να δυναμώσουν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ παντού.

Παλεύουμε σταθερά και αποφασιστικά για να αποκτήσουν ακόμα πιο βαθιές ρίζες, πλατύτερους και ισχυρότερους δεσμούς οι Οργανώσεις του Κόμματος μέσα στην εργατική τάξη, ιδιαίτερα σε κλάδους στρατηγικής σημασίας, στα νέα ηλικιακά και στα γυναικεία τμήματα των μισθωτών εργαζομένων, στους μετανάστες και πρόσφυγες εργάτες.

Δουλεύουμε καθημερινά για να οικοδομήσουμε ισχυρές, μαχητικές Οργανώσεις.

Και εδώ η ΚΝΕ αποτελεί βασικό αιμοδότη του Κόμματος.

Το να περάσει σε φάση σημαντικής ανάπτυξης των δυνάμεών της και της κομμουνιστικής διαπαιδαγωγητικής ικανότητάς της αποτελεί αναμφισβήτητα αναπόσπαστο στοιχείο της ίδιας της επαναστατικής συνέχειας του ΚΚΕ και της κομματικής οικοδόμησης.

Η δουλειά στις πιο νέες ηλικίες, πριν βγουν στην παραγωγή αποκλειστικά, στους χώρους Εκπαίδευσης και μαθητείας, ιδιαίτερα σε ΕΠΑΛ, ΤΕΙ, ΙΕΚ, επαγγελματικές σχολές, ΑΕΝ, στα γυμνάσια, τα λύκεια και τα ΑΕΙ, είναι κρίσιμη για τη δουλειά στην εργατική τάξη, στις νέες βάρδιες της.

Με επεξεργασμένη παρέμβαση του Κόμματος στις μικρότερες ηλικίες της νεολαίας, ώστε από νωρίς να έρχονται σε επαφή με τα ιδανικά του αγώνα, με τις αξίες της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης, με την αγάπη για τους ανθρώπους του μόχθου, με τη γνώση, αλλά και τον αγώνα ενάντια στην αδικία και την πηγή της.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ είναι εδώ!

Σφυρηλατήθηκαν μέσα σε έναν αιώνα πρωτοπόρας, μαχητικής, αλύγιστης και ανυποχώρητης δράσης για την υπόθεση της εργατικής τάξης, μέσα σε όλες τις συνθήκες: Της παρανομίας, του πολέμου, σε συνθήκες είτε ανόδου, είτε υποχώρησης του κινήματος, κρατώντας ψηλά τη σημαία την περίοδο των ανατροπών του σοσιαλισμού!

Το μέλλον είναι εδώ!

Βρίσκεται στην επαναστατική, τη μοναδική ανατρεπτική πολιτική πρόταση, αυτή που το ΚΚΕ καταθέτει καθημερινά σε χιλιάδες εργαζόμενους και νέους.

Με την πρωτοπόρα, ακούραστη δράση των μελών και των φίλων του παντού, για το δίκιο!

Γιατί η Ιστορία δεν τελείωσε. Ενας ηρωικός αιώνας φεύγει, ήταν βεβαίως μακρύς δρόμος έως εδώ, δύσκολος δρόμος, όμως σίγουρος δρόμος, πάνω στον οποίο συνεχίζουμε.

Για να τελειώσουμε κάποιους στίχους που έμειναν στη μέση... Οπως έγραψε και ο ποιητής μας Γ. Ρίτσος στο «Καπνισμένο τσουκάλι».

Το πιστεύουμε, το παλεύουμε καθημερινά, οπλισμένοι με την εκατοντάχρονη ιστορική πείρα του ΚΚΕ, με το σύγχρονο επαναστατικό Πρόγραμμά του, με τις Αποφάσεις του 20ού Συνεδρίου του.

Εχουμε μεγάλη εμπιστοσύνη στις νέες γενιές, αφού όπως έγραψε ο Ενγκελς: «Είμαστε το Κόμμα του μέλλοντος, γιατί το μέλλον ανήκει στη νεολαία. Είμαστε Κόμμα των καινοτόμων και η νεολαία δείχνει πάντα ενθουσιασμό να ακολουθεί τους καινοτόμους. Είμαστε το Κόμμα που παλεύει με αυταπάρνηση κατά της παλιάς σήψης, γιατί η νεολαία πρώτη θα ορμήσει σε αυτήν την πάλη...».

Ζήτω τα 100 χρόνια του ΚΚΕ!

Αυτή την Κυριακή πραγματοποιείται η ημερίδα της Ομοσπονδίας Γονέων Αττικής για την Ειδική Αγωγή

Αν και εξίσου σοβαρά θέματα το καθένα από αυτά, θέλουμε να εστιάσουμε στις αρνητικές εξελίξεις που επιφέρει το νομοσχέδιο στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση. Διαβάζοντας την αιτιολογική έκθεση, από τη γενική περιγραφή των αλλαγών στον τομέα της Ειδικής Αγωγής, καταλαβαίνουμε ότι δεν προοιωνίζεται κάτι καλό για το μέλλον των παιδιών που χρήζουν ειδικής παιδαγωγικής στήριξης: «Η δεύτερη μεγάλη τομή του παρόντος νομοσχεδίου είναι η ίδρυση των ΚΕΣΥ (Κέντρα Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης) τα οποία διαδέχονται τα υφιστάμενα Κέντρα Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης και Υποστήριξης Ειδικών Εκπαιδευτικών Αναγκών (ΚΕΔΔΥ) αλλά με πολύ ευρύτερο ρόλο και αποστολή που δεν περιορίζεται στο πεδίο της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης αλλά επεκτείνεται και σε θέματα συμβουλευτικής και επαγγελματικού προσανατολισμού, καθώς και υποστήριξη της ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης και προόδου του συνόλου του μαθητικού πληθυσμού»!

Αυτό σημαίνει ότι συνενώνονται διαφορετικοί μεταξύ τους εκπαιδευτικοί και παιδαγωγικοί τομείς σε μια υπηρεσία, εξυπηρετώντας προφανώς όχι τις εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών αλλά την εξοικονόμηση πόρων και προσωπικού. Φυσικά, σε βάρος της Ειδικής Αγωγής, που συνιστά σύνθετη παιδαγωγική παρέμβαση, χρήζει διεπιστημονικής και ταυτόχρονα εξατομικευμένης στήριξης των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και ως εκ τούτου απαιτεί πολλαπλάσια δαπάνη, προτεραιότητα και αναβαθμισμένες παροχές.

Τα ΚΕΔΔΥ ιδρύθηκαν με τον ν. 2817/2000 ως Κέντρα Διάγνωσης Αξιολόγησης και Υποστήριξης (ΚΔΑΥ) και μετονομάστηκαν σε ΚΕΔΔΥ το 2008. Η 5μελής επιστημονική ομάδα, που αποτελείται από τον ειδικό παιδαγωγό, Πρωτοβάθμιας ή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, τον παιδοψυχίατρο ή παιδίατρο με ειδίκευση στην παιδονευρολογία, τον κοινωνικό λειτουργό, τον ψυχολόγο και τον λογοθεραπευτή - στην ομάδα θα μπορούσε να συμμετέχει εργοθεραπευτής ή μέλος του εξειδικευμένου Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού - πραγματοποιεί γνωματεύσεις.

Ως διακριτή υποστηρικτική δομή της Ειδικής Εκπαίδευσης που ισχύει μέχρι σήμερα, έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα να ανιχνεύει το βαθμό δυσκολίας του παιδιού, να καταρτίζει προσαρμοσμένα, εξατομικευμένα ή ομαδικά προγράμματα ψυχοπαιδαγωγικής και διδακτικής στήριξης και να εισηγείται το κατάλληλο σχολικό πλαίσιο, με το κατάλληλο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (ΕΑΕ) καθώς και την πορεία των μαθητών σε συνεργασία με τους σχολικούς συμβούλους της ΕΑΕ.

Θέτουμε, λοιπόν, το εύλογο ερώτημα: Ανταποκρίθηκε η δομή αυτή στο σύνθετο και απαιτητικό έργο της; Σίγουρα η λειτουργία της είναι ελλειμματική και συμβαδίζει με τη γενική εικόνα της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης. Ο αριθμός των ΚΕΔΔΥ είναι πολύ μικρός σε σχέση με τις ανάγκες που υπάρχουν, είναι υποστελεχωμένα, με τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων να είναι αναπληρωτές και τις λίστες των εν αναμονή μαθητών για γνωμάτευση να είναι τεράστιες. Χαρακτηριστικά να πούμε ότι στα μεγάλα αστικά κέντρα η αναμονή μπορεί να ξεπερνά ακόμα και τα τρία χρόνια, και αξιολογούνται, κατά προτεραιότητα, οι μαθητές που πρόκειται να μεταβούν από βαθμίδα σε βαθμίδα.

Ταυτόχρονα, με το ρόλο και την αποστολή τους, τα ΚΕΔΔΥ είναι ενταγμένα και δεν αποκλίνουν από το πλαίσιο της γενικότερης κυβερνητικής και ευρωενωσιακής πολιτικής, που διαχρονικά έχει στην προμετωπίδα της την ένταξη όλων των παιδιών στη Γενική Εκπαίδευση. Τίτλος εύηχος που χρησιμοποιείται, προσχηματικά, για να δικαιολογηθούν η διαχρονική υποβάθμιση των διακριτών δομών της Ειδικής Αγωγής, τα μειωμένα κονδύλια, αποκλειστικά από το ΕΣΠΑ, με παντελή έλλειψη χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό, η αδιοριστία χιλιάδων επιστημόνων κ.ά. Φυσικά, τόσο τα κενά στην Ειδική Αγωγή όσο και οι πολιτικές επιλογές και κατ' επέκταση η επιστημονική κατεύθυνση των δομών βαραίνουν αποκλειστικά τις πολιτικές επιλογές, διαχρονικά, των κυβερνήσεων.

Πέρα, όμως, από την όποια επιστημονική συζήτηση, ή διχογνωμία για το περιεχόμενο, όχι τόσο των διαγνώσεων όσο για το ποιο σχολικό πλαίσιο είναι κατάλληλο για το παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, το ΚΕΔΔΥ, από συγκρότησής του, διασφάλιζε, στο μέτρο του δυνατού, αυτό που αποτελεί επιστημονικό προαπαιτούμενο για τη χάραξη εκπαιδευτικής πολιτικής στον τομέα της Ειδικής Αγωγής και παρέμβασης: Τη γνωμάτευση. Και αυτός ο ρόλος αποτελεί τη βάση για την παραπέρα αναβάθμιση, επέκτασή τους και όχι την κατάργησή τους.

Γιατί, για να χαραχτεί η ανάλογη εκπαιδευτική πολιτική στον τομέα της Ειδικής Αγωγής, να διορισθεί το ανάλογο ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό, ειδικό βοηθητικό, ειδικό επιστημονικό, το πρώτο θεμελιακό επιστημονικό βήμα είναι η αξιολόγηση, η διάγνωση και καταγραφή των παιδιών που χρήζουν ειδικής στήριξης. Παραπέρα, για να ιδρυθούν νέες ειδικές δομές χρειάζεται, πρώτα απ' όλα, να εντοπιστούν και να καταγραφούν οι ανάγκες.

Το νομοσχέδιο έρχεται να αλλάξει ριζικά το τοπίο αυτό εις βάρος των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Ετσι, καταργούνται τα ΚΕΔΔΥ και αφομοιώνονται στα ΚΕΣΥ μαζί με άλλες υπηρεσίες που δεν σχετίζονται με την Ειδική Αγωγή. Ο αριθμός των ειδικών επιστημόνων, ειδικών παιδαγωγών που προβλέπονται είναι πάρα πολύ μικρός ακόμα και για τη σύνταξη αξιολογικής έκθεσης. Δε συζητάμε για την ουσιαστική στήριξη των μαθητών. Εάν συνυπολογίσει κανείς όλες τις επιπλέον αρμοδιότητες που τους ανατίθενται, κατανοεί το μέγεθος της υποβάθμισης της Ειδικής Αγωγής.

Επιπλέον, από τις θέσεις που συστήνονται, καταργείται, με πρόσχημα την ιατρικοποίηση της παιδαγωγικής διαδικασίας, η ειδικότητα του παιδονευρολόγου! Ομως, καταλαβαίνουμε ότι η όποια ειδική παιδαγωγική παρέμβαση για να είναι αποτελεσματική πρέπει να πατάει και να παίρνει υπόψη την αιτιολογία της δυσκολίας, της απόκλισης κ.τ.λ. και αυτό το δίνει η ιατρική επιστήμη και δεν είναι αναχρονισμός αλλά διεπιστημονική ματιά για να προσεγγίσεις ολόπλευρα και όσο γίνεται πιο αντικειμενικά, σφαιρικά, την ειδική δυσκολία. Καταργώντας την ειδικότητα του παιδονευρολόγου, καταργείς το στέρεο έδαφος να ευδοκιμήσει η ειδική παιδαγωγική και αναγκάζεις τους γονείς να ξαναβάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη για να απευθυνθούν στα ιδιωτικά κέντρα γνωμάτευσης και να χρυσοπληρώσουν, ιδιωτικά πια, την υπηρεσία τους.

Επιπλέον, μέσα από το νομοσχέδιο τίθενται ένα σωρό καινούργια προαπαιτούμενα για να φτάσει ένας γονέας με το παιδί του στο ΚΕΣΥ για να πάρει τελικά την αξιολογική - περιγραφική έκθεση. Ετσι, για να κάνει αίτηση ο γονέας θα πρέπει να αποφανθεί με τεκμηριωμένη εισήγηση ο Σύλλογος Διδασκόντων αφού πρώτα αποδείξει ότι πήρε όλα τα αναγκαία μέτρα, έχει υλοποιήσει βραχύχρονα προγράμματα, έχει «πειραματιστεί» με το παιδί και δεν είχε κάποιο αποτέλεσμα.

Τι σημαίνουν τα παραπάνω; Το επιστημονικό προαπαιτούμενο, η απαρχή της ειδικής παιδαγωγικής παρέμβασης, η αξιολογική έκθεση - αξιολόγηση, που δεν είναι καν γνωμάτευση, μετατίθεται για το απώτερο μέλλον, με τον πολύτιμο χρόνο να τρέχει σε βάρος του παιδιού. Μάλιστα, ο υπεύθυνος δάσκαλος επικοινωνίας με το ΚΕΣΥ μπορεί να είναι της Ειδικής Αγωγής, αλλά εάν δεν υπάρχει, θα αναλαμβάνει δάσκαλος της γενικής!

Μέσα, λοιπόν, στα γενικά σχολεία, που τα τμήματα μπορεί να είναι 25άρια, χάνονται διδακτικές ώρες γιατί δεν καλύπτονται τα κενά με διορισμούς εκπαιδευτικών, υπάρχουν τεράστια κενά στην Ειδική Αγωγή, θα υλοποιούνται βραχύχρονα προγράμματα Ειδικής Εκπαίδευσης από όποιον εκπαιδευτικό περισσεύει!

Η κυβέρνηση αποτυπώνει συμπυκνωμένα το πνεύμα της πολιτικής της αντίληψης στην παρακάτω φράση: «Πρόκειται για μια προσπάθεια ολιστικής αντιμετώπισης των ψυχοκοινωνικών αναγκών όλων των μαθητών, χωρίς καμία διάκριση και, ιδίως, χωρίς διάκριση με βάση την ύπαρξη ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών ή αναπηρίας...». Δηλαδή, «ολιστική» στη θεωρία και σούπα στην πράξη.

Αντιτείνουμε και σθεναρά φωνάζουμε ότι αναγνωρίζουμε και παλεύουμε για το δικαίωμα στη διάκριση του παιδιού που έχει ειδικές παιδαγωγικές ανάγκες. Αποτελεί μέτρο προόδου της κοινωνίας ο βαθμός της αναβαθμισμένης, διακριτής, επιστημονικά σύγχρονης, στήριξης αυτών των παιδιών.

Γιατί επιστημονικά σύγχρονο είναι να υπάρχει καθολική, δημόσια και δωρεάν πρώιμη διάγνωση και παρέμβαση από τη στιγμή της σύλληψης, της γέννησης του παιδιού. Παραπέρα είναι πραγματικά αναγκαίο να καταρτίζεται από τα πρώτα βήματα, της προσχολικής ηλικίας, και καθ' όλη τη διάρκεια των σχολικών χρόνων Ενιαίο Επιστημονικό Πρόγραμμα, που θα θέτει τους γενικούς σκοπούς και στόχους και ταυτόχρονα μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα γίνεται η αναγκαία εξειδίκευση ανά περίπτωση παιδιού. Βήμα βήμα θα παρακολουθείται αυτή η εξέλιξη και ανάπτυξή του, θα υποστηρίζεται με κάθε μέσο, έμψυχο ή άψυχο, θα πλαισιώνεται από κάθε επιστημονική ειδικότητα, κάθε καταρτισμένο επιστήμονα, και θα έχει στη διάθεσή του κάθε μέσο (τεχνολογικό, λογισμικό κ.ά.). Ολη η εκπαιδευτική διαδικασία θα υπηρετεί, όπως άλλωστε ισχύει και για τα παιδιά της τυπικής ανάπτυξης, το μέλλον του παιδιού, που δεν είναι άλλο από την ουσιαστική προετοιμασία και ένταξή του στην κοινωνία.

Σήμερα, χρειάζεται να δυναμώσει ο αγώνας για να μην περάσει το νομοσχέδιο που οδηγεί στην παραπέρα υποβάθμιση της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης. Σε κοινό μέτωπο, γονείς, εκπαιδευτικοί, επιστήμονες που προβληματίζονται, συνολικότερα, για το ρόλο τους και την προσφορά τους να διεκδικήσουν το πραγματικά σύγχρονο και επιστημονικά αναγκαίο γι' αυτά τα παιδιά. Το σύγχρονο δεν προσδιορίζεται μόνο από το ίδιο το παιδί και τις ειδικές ανάγκες του αλλά προκύπτει από την ίδια τη δυνατότητα που γεννά η πρόοδος της επιστήμης. Επομένως, καθετί που έχει παραχθεί, πνευματικό ή υλικό, να διατεθεί στην υπηρεσία του παιδιού. Εδώ και τώρα να διεκδικήσουμε δημόσια και δωρεάν πρώιμη διάγνωση και παρέμβαση καθ' όλη τη σχολική διαδρομή, ίδρυση και επέκταση σύγχρονων δομών Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, με την πρόσληψη όλου του αναγκαίου επιστημονικού, παιδαγωγικού και βοηθητικού προσωπικού.