Γρηγοριάδης Κώστας

Διαβάστε:

«Κύριε Υπουργέ,

Είναι γεγονός ότι οι εννέα ενότητες πολιτικής για την αύξηση της απασχόλησης και τη μείωση της ανεργίας, των οποίων λάβαμε γνώση με την από 25-7-2000 επιστολή σας, σηματοδοτούν ένα διάλοφο εφ' όλης της ύλης, που δεν αρνούμαστε».

Και αμέσως από κάτω: «Βεβαίως, το χρονοδιάγραμμα των συναντήσεων προοιωνίζεται μία ατελέσφορη διαδικασία θεωρητικού χαρακτήρα, με δεδομένο ότι μέγιστα θέματα της κοινωνίας και της οικονομίας καλούμαστε να τα εξαντλήσουμε με ασφυκτικά συνοπτικές διαδικασίες.

Εξάλλου, η γενικότητα της θεματολογίας εξασφαλίζει την κατ' αρχή συναίνεση των φορέων, για να προσέλθουμε σε διαδικασία διαλόγου, δε σηματοδοτεί όμως τις κυβερνητικες προθέσεις στα επιμέρους ζητήματα και εύλογα προκαλεί καχυποψία, λαμβανομένων υπόψη των προτάσεων της Κυβερνητικής Επιτροπής και των δηλώσεων κυβερνητικών παραγόντων, που προηγήθηκαν».

Με άλλα λόγια, δηλαδή, πάνε σ' ένα «διάλογο», τον οποίο, όμως, απορρίπτουν (!) μόνο και μόνο επειδή δε γνωρίζουν (!) ακόμη, ποιες είναι ακριβώς οι προθέσεις της κυβέρνησης..! Για ψαχτείτε καλύτερα, ρε παιδιά...

Μαθαίνουμε, ότι το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης αναζητεί εναγωνίως ένα «σύνθημα - όραμα» μετά την ΟΝΕ. Επειδή συμμεριζόμαστε την αγωνία τους, προτείνουμε ορισμένα: Ευχαριστούμε τη νέα τάξη και τις ΗΠΑ! Πρόοδος = παγκοσμιοποίηση. Με σημαία την ομοσπονδία της ΕΕ, η Ελλάδα στο «σκληρό πυρήνα» των νομαρχιών της Ευρώπης. Τα Βαλκάνια μάς ανήκουν! Κοιμηθείτε ήσυχα, οι μισθοφόροι του ΝΑΤΟ εγγυώνται ασφαλή αιματοκυλίσματα. ΠΑΣΟΚ: Το μέλλον ξεκίνησε για το Μεσαίωνα.

Μπορούμε, αν τα παραπάνω δεν ικανοποιούν, να επανέλθουμε...

Δύο νέα ιδιωτικά Γυμνάσια και ένα Λύκειο θα λειτουργήσουν από το Σεπτέμβρη στη Λάρισα. Η αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης «άνοιξε», για τα καλά, την όρεξη των μεγαλοσχολαρχών και τους δίνει «χρυσές δουλιές». Μάλιστα, ο ένας από τους συνιδιοκτήτες ιδιωτικού Γυμνασίου και Λυκείου, που θα λειτουργήσει φέτος, είναι και ιδιοκτήτης πολυδύναμου φροντιστηρίου της πόλης!

Ιδού ακόμα ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, που φανερώνει το «πνεύμα και το γράμμα» του ταξικού νομοθετήματος της κυβέρνησης και των αντιεκπαιδευτικών του συνεπειών, σε βάρος της μόρφωσης, κυρίως των παιδιών λαϊκών στρωμάτων. Την επιχείρηση μετατροπής της παιδείας, δηλαδή, σε «εμπόριο» και το διαχωρισμό των μαθητών σε «πατρίκιους και πληβείους».

Αξίζει να σημειωθεί, ότι το 13,7% των μαθητών της Β΄ Λυκείου στο Νομό Λάρισας απορρίφθηκε και η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία τους είναι παιδιά εργατικών και αγροτικών οικογενειών. Αν συνυπολογιστεί, δε, και ο αριθμός των μαθητών που εγκατέλειψαν το σχολείο πέρσι, το ποσοστό των παιδιών του νομού που εκδιώχτηκαν από το Λύκειο ανέρχεται στο 25%.

«Αυτά είναι τα προβλήματα και οι μαθητές πρέπει να δέχονται να τ' αντιμετωπίζουν», είχε δηλώσει κυνικά, τις προάλλες, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δ. Ρέππας, σχολιάζοντας τα δραματικά αποτελέσματα των εξετάσεων του Ενιαίου Λυκείου. Ούτε λίγο-ούτε πολύ, λοιπόν, κάλεσε τους μαθητές ν' αποδεχτούν τη βίαιη εκδίωξή τους από το σχολείο.

Οι μαθητές, όμως, «δεν κάθονται στ' αυγά τους». Εχοντας την πολύτιμη πείρα των μεγάλων κινητοποιήσεων των τελευταίων χρόνων θα συνεχίσουν τον αγώνα τους για τη διατήρηση και ουσιαστική αναβάθμιση του δημόσιου δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Γιατί μόνο μ' αυτό τον τρόπο μπορούν να κατεβάσουν τον ταξικό «πήχη» της κυβέρνησης...

Ο κόσμος αναρωτιέται - ρωτάει τον συνομιλητή του ο δημοσιογράφος ενός ραδιοφωνικού σταθμού - πώς, εσείς, ένας πρώην αριστερός, πηγαίνετε τώρα προς το ΠΑΣΟΚ, ενώ το κυβερνών κόμμα βαδίζει, εδώ και καιρό, όλο και δεξιότερα και σήμερα δύσκολα διαχωρίζεται η πολιτική του απ' αυτή της ΝΔ... Τι απάντηση δίνετε;

Και, βέβαια, ο συνομιλητής έδωσε μια κάποια απάντηση, προσπαθώντας ανεπιτυχώς να αποδείξει, ότι το ΠΑΣΟΚ είναι μια προοδευτική πολιτική δύναμη, στις σημερινές συνθήκες, κλπ., κλπ.

Την ουσιαστική και πραγματική, όμως, απάντηση την είχε πει, ήδη, ο δημοσιογράφος, συμπεριλαμβάνοντάς την άθελά του στην ερώτηση. Πρώην αριστερός είναι ο άνθρωπος και όχι νυν, όπως τον χαρακτήρισε ρωτώντας τον, χωρίς ο συνομιλητής του να φέρει την παραμικρή αντίρρηση και ως τέτοιος πήγε στο ΠΑΣΟΚ. Και για να είμαστε περισσότερο ακριβείς, έχει πάει από το 1993...

Εντατικά προετοιμάζονται οι τσέχικοι κατασταλτικοί μηχανισμοί τον τελευταίο καιρό, μεταδίδουν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία. Αιτία είναι η προγραμματισμένη για το Σεπτέμβρη, διάσκεψη στην Πράγα, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας και, βέβαια, οι αναμενόμενες λαϊκές αντιδράσεις. Περισσότεροι από 11.000 ένστολοι αστυνομικοί θα περιφρουρούν τη διάσκεψη, ενώ το αμερικανικό FBI έκανε εντατικά μαθήματα αντιμετώπισης των διαδηλώσεων, στην αστυνομία της Τσεχίας.

Θυμίζουμε, ότι τα τσέχικα συνδικάτα, νεολαιίστικοι και άλλοι φορείς, όπως και το Κομμουνιστικό Κόμμα, προγραμματίζουν μεγάλες αντιιμπεριαλιστικές εκδηλώσεις στην Πράγα, με αφορμή τη διεθνή διάσκεψη, για τις 23 Σεπτέμβρη. Διαδηλώσεις, που αναμένεται να είναι ιδιαίτερα μαζικές και στις οποίες συμμετέχει και το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης, όπως και φορείς από άλλες χώρες - από την Ελλάδα η ΚΝΕ και το ΠΑΜΕ. Τρεις μέρες μετά, θα πραγματοποιήσουν ανάλογες εκδηλώσεις δυτικοευρωπαϊκοί φορείς, που αρνήθηκαν να συντονίσουν τα βήματά τους με τα τσέχικα συνδικάτα.

Με άλλα λόγια, προβλέπεται πολλή δουλιά, για τις τσέχικες δυνάμεις «τάξης»...

Από αυτό το σκληρό αλλά ωραίο αγώνα, είναι εμπνευσμένο το μυθιστόρημα του Μανώλη Κορνήλιου «Ο άλλος δραπέτης», που κυκλοφόρησε από τη «Σύγχρονη Εποχή». Ενα μυθιστόρημα πικρού ρεαλισμού, με αδρή παραστατική γραφή, αλλά και με πολλά λυρικά «φτερουγίσματα» που, καθώς παρεμβάλλονται και άλλα πρόσωπα και ο έρωτας, ανακουφίζουν τον συγκλονισμένο αναγνώστη από την πορεία του παράνομου στην Αθήνα, επικηρυγμένου αγωνιστή (Θεμιστοκλή Παλαιοχωρίτη), αλλά και από την πορεία ενός διαφορετικού «δραπέτη». Του συμφοιτητή του αγωνιστή, επιτυχημένου φαρμακέμπορα (Περίανδρου Νεμίδη), που αλλιώς ξεκινά κι αλλιώς καταλήγει. Από αρνητής κάθε βοήθειας στον αγωνιστή και μπλεγμένος σε μαυραγορίτικα φαρμακευτικά παιχνίδια, εξελίσσεται σε αρνητή του ζοφερού πολιτικού και κοινωνικού εμφυλίου, πληρώνοντας με τη ζωή του αυτή τη «δραπέτευσή» του.

Γεμάτη

η τσέπη μας «οπές»

κι άντε να πάμε

διακοπές,

δε βλέπω φέτος

διαμονή

ούτε σε κάμπινγκ

με σκηνή,

έτσι που είμαστε

«πανί»!

*

Με τόσες «τράκες»

κι «ευρω-σοκ»

διακοπές εφέτος

«γιοκ»

στο δυαράκι

το κλουβί

για μας το θέρος

θα διαβεί,

αφού ψηφίσαμε

ως στραβοί!

*

Διακοπές

δεν έχει; Ναι,

μας τις «κατάπιε»

η ΟΝΕ,

για φέτος

πέστε τις «αλό»

κι άλλη χρονιά

με το καλό,

όταν θα βάλουμε

μυαλό!

Εκατοντάδες χιλιάδες Περουβιανοί κατέκλυσαν για τρεις συνεχόμενες μέρες, μέχρι την Παρασκευή, μέρα της ορκωμοσίας, την πρωτεύουσα Λίμα, καταγγέλλοντας τη νοθευμένη εκλογική διαδικασία που οδήγησε στην επανεκλογή του Φουτζιμόρι. Ο Τολέδο επιχείρησε να προσποριστεί τις λαϊκές αντιδράσεις και φαίνεται, πως σ' ένα βαθμό το καταφέρνει, παρ' ότι δεν έχει ουσιαστικές πολιτικές διαφορές από τον Φουτζιμόρι. Οι μαζικοί φορείς βρίσκονται επί «ποδός πολέμου», από τη μέρα που ο Φουτζιμόρι ανακοίνωσε ότι θα είναι υποψήφιος για τρίτη συνεχόμενη φορά, γεγονός που αποτελούσε σαφέστατη παραβίαση του Συντάγματος.

Ενα χρόνο πριν, η κοινωνική αναταραχή ήταν και πάλι προ των πυλών, καθώς η υποψηφιότητα Φουτζιμόρι αποτελούσε απλά μια ακόμη εξόφθαλμη κίνηση και απολύτως αντιδημοκρατική στο σύνολο της απολυταρχικής διακυβέρνησης της χώρας. Ομως κάτι άλλαξε στις 25 Μάη. Τα αποτελέσματα των εκλογών και κυρίως η ευρύτατη νοθεία, άλλαξε τις διαθέσεις όλων των «συμμάχων» του. Κι έτσι, εντελώς «ξαφνικά», ο άγνωστος Αλεχάντρο Τολέδο που τρεις μήνες πριν τις εκλογές ήταν ανύπαρκτος στις δημοσκοπήσεις, έγινε η κεντρική φιγούρα.

Τα γεωπολιτικά παιχνίδια στη Λατινική Αμερική είναι πολλά και ποικίλα αυτό το διάστημα και φαίνεται πως πιέζουν για μια αλλαγή φρουράς και στο Περού, καθώς οι μέθοδες Φουτζιμόρι αδυνατούν πλέον να κατευνάσουν τα εξεγερμένα πνεύματα. Τι καλύτερο, λοιπόν, να εμφανιστεί ένας υποψήφιος, που συμβολίζει την πραγμάτωση του ονείρου της μικροαστικής τάξης και να βαπτιστεί μέσα στα καθαγιασμένα νερά του «αγώνα», για να θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο «καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο»; Εξάλλου, αυτό διδάχθηκε στο Στάνφορντ...