Σε αδιέξοδο φαίνεται ότι οδηγούνται, σύμφωνα με πληροφορίες, οι συζητήσεις της κυβέρνησης με τους ιδιωτικούς ομίλους των πέντε οδικών έργων με συμβάσεις παραχώρησης, που ψήφισαν από κοινού η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, το πακέτο των πρόσθετων εγγυήσεων που πρόσφερε αφειδώς η κυβέρνηση δεν ικανοποιεί τις τράπεζες που συμμετέχουν στα κοινοπρακτικά σχήματα, καθώς δεν εμφανίζονται διατεθειμένες να συνεχίσουν τη χρηματοδότηση των έργων που ουσιαστικά έχουν σταματήσει, παρότι οι οδηγοί εξακολουθούν να πληρώνουν τα πανάκριβα διόδια, τα οποία πηγαίνουν κατευθείαν στις τσέπες των ιδιωτικών ομίλων!

Οι τράπεζες ουσιαστικά εκβιάζουν, διεκδικώντας πρόσθετα ανταλλάγματα και κυρίως γενναία αύξηση του επιτοκίου, που φυσικά θα τα πληρώσει και αυτά ο λαός. Παρότι από το συνολικό κόστος των 8,7 δισ. ευρώ για την κατασκευή των αυτοκινητοδρόμων, το Δημόσιο, δηλαδή ο λαός μέσω του κρατικού προϋπολογισμού, καταβάλλει 2,3 δισ. ευρώ, 3,2 δισ. ευρώ καταβάλλουν απευθείας οι χρήστες από τα διόδια, 3,3 δισ. ευρώ είναι τα τραπεζικά δάνεια και 800 εκατ. ευρώ είναι τα ίδια κεφάλαια των ιδιωτικών ομίλων (δηλαδή 9,19%), που θα εκμεταλλεύονται τα έργα για 30 ολόκληρα χρόνια!

Οι συμβάσεις, λοιπόν, αυτές είναι έτσι φτιαγμένες ώστε να «αρμέγουν» διαρκώς το λαό, τροφοδοτώντας με κέρδη τους ιδιωτικούς ομίλους, που προβάλλουν όλο και περισσότερες απαιτήσεις για να τα αυξήσουν. Γι' αυτό και ο λαός πρέπει να συνταχθεί με το ΚΚΕ που απαιτεί την κατάργηση όλων των διοδίων, να γίνουν τα δημόσια έργα λαϊκή περιουσία και να κυκλοφορεί ελεύθερα και χωρίς χαράτσια στο εθνικό οδικό δίκτυο.

Ακόμα χειρότερες μέρες περιμένουν τη μικρομεσαία αγροτιά. Τα μέτρα - κόλαση που εξήγγειλε η κυβέρνηση για λογαριασμό της πλουτοκρατίας δεν αφήνουν κανένα περιθώριο ελπίδας, δε σηκώνουν κανέναν εφησυχασμό. Η ολέθρια πολιτική που ακολουθείται κάνει την αγροτιά όλο και φτωχότερη και την πετάει μαζικά εκτός παραγωγής. Η αστική προπαγάνδα τρομοκρατεί τους μικρομεσαίους αγρότες με την οικονομική κρίση, τη χρεοκοπία, το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Ετσι όπως διαμορφώνονται οι συνθήκες από την ΕΕ και τα μονοπώλια, θα επιτευχθούν με ταχύτερους ρυθμούς η συγκέντρωση της γης και της παραγωγής στα χέρια λίγων μεγαλοεπιχειρηματιών και το βίαιο ξεκλήρισμα των πολλών, που είναι οι φτωχοί και με μικρό κλήρο αγρότες. Οι εμποροβιομήχανοι, το μεγάλο κεφάλαιο, τα μονοπώλια που συγκέντρωσαν τεράστια κέρδη πριν εκδηλωθεί η οικονομική κρίση και συνεχίζουν και τώρα να κερδίζουν, ρίχνουν τα βάρη του καπιταλιστικού ανταγωνισμού στις πλάτες του λαού, στις πλάτες της αγροτιάς. Οδηγούν τους μικρομεσαίους αγρότες σε μόνιμη φτώχεια, εξαθλίωση και ανασφάλεια. Η κατάσταση δε σηκώνει ηττοπάθεια. Η μικρομεσαία αγροτιά χρειάζεται αποφασιστικά να υψώσει μέτωπο απέναντι στα μονοπώλια, στην ΕΕ, στα κόμματα και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που τα υπηρετούν. Μπροστά σε ό,τι συμβαίνει απαιτείται αγώνας ανατροπής των αντιλαϊκών πολιτικών, αγώνας επιβίωσης, για ριζικές αλλαγές σε επίπεδο οικονομίας και εξουσίας. Απαιτείται η λαϊκή οργάνωση και αντεπίθεση μαζί με τους εργατοϋπαλλήλους, τους μικροεπαγγελματίες, το γυναικείο και νεολαιίστικο κίνημα ενάντια σ' αυτή την καταστροφική πολιτική. Απαιτείται ο κοινός αγώνας και η διεκδίκηση ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, όπου οι πόροι, τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, ιδιαίτερα στην ενέργεια, στην άρδευση, στις τηλεπικοινωνίες, στις μαζικές μεταφορές, στα μηχανήματα, στα λιπάσματα, στα φάρμακα, η γη, γίνονται λαϊκή ιδιοκτησία, και με κεντρικό σχεδιασμό, εργατικό έλεγχο, η παραγωγή υποτάσσεται στο στόχο της λαϊκής ευημερίας. Δίπλα σ' αυτά που θα οργανώσουν την καθετοποιημένη παραγωγή τροφίμων, θα υπάρχει ο παραγωγικός συνεταιρισμός για τους φτωχομεσαίους αγρότες, που θα εξασφαλίζει ικανοποιητικό εισόδημα, ενώ οι ίδιοι θα παράγουν καλά ποιοτικά και φτηνά προϊόντα για όλο το λαό. Με άλλα λόγια, απαιτείται το πέρασμα στη λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία, όπως προτείνει το ΚΚΕ.

Τον «κώδωνα του κινδύνου» κρούει το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδας για τη μεγάλη επιβάρυνση που θα επιφέρει στο... τουριστικό πακέτο η ενδεχόμενη αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση!

Γενικότερα οι έμμεσοι φόροι και οι αλλεπάλληλες αυξήσεις του ΦΠΑ μέχρι και σε βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης οδηγούν τις εργατικές οικογένειες σε μια όλο και πιο δύσκολη καθημερινότητα στέρησης, δυσκολίας, άγχους, πολύ περισσότερο που συνδυάζεται με μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα δικαιώματα και το εισόδημα.

Αλλά οι μεγαλοξενοδόχοι το... βιολί τους. Την ίδια ώρα που σφυρίζουν αδιάφορα για τα δεινά της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής, οι ίδιοι δεν μπορούν να δεχτούν οποιαδήποτε έννοια επίπτωσης στα κέρδη τους!

Δε διανοούνται καν να πουν μια κουβέντα για τις υπερβολικές τιμές στα εστιατόρια και τα καφέ στις τουριστικές περιοχές, παρότι επικαλούνται τις διαμαρτυρίες των τουριστών για το ακριβό φαγητό και καφέ.

Αποθρασυμένοι από την κυβερνητική πολιτική διαρκούς και σκανδαλώδους εύνοιας, με παροχές, μεταξύ των οποίων είναι και η μείωση του ΦΠΑ, οι μεγαλοξενοδόχοι τάσσονται υπέρ της δυστυχίας του λαού για να γεμίσουν τις δικές τους τσέπες.

Πρέπει να καταλάβουν, όμως, ότι λογαριάζουν χωρίς τον... «ξενοδόχο». Αυτή την προκλητικότητα θα την βρουν μπροστά τους.

Το κόκκινο νήμα που διαπερνά όλα τα άρθρα που περιλαμβάνονται στην έκδοση είναι αυτό της εκτίμησης των οικονομικών εξελίξεων της τελευταίας δεκαετίας του πρώτου μισού και σχεδόν ολόκληρου του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα και της αντανάκλασής τους στο πολιτικό επίπεδο, στις πολιτικές επιδιώξεις των διάφορων τάξεων, στην ταξική πάλη, στην ιδεολογικοπολιτική διαπάλη της εποχής. Σε αυτά τα άρθρα τίθενται πολλά επίκαιρα ζητήματα, που σχετίζονται με την καπιταλιστική οικονομική κρίση (με ιδιαίτερη έμφαση στη σχέση υπερπαραγωγής - υπερκερδοσκοπίας), τον ανταγωνισμό και την αλληλεξάρτηση μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών, την εμφάνιση της μετοχικής εταιρείας και τον αντίστοιχο παρασιτισμό της αστικής τάξης, τον προστατευτισμό και το ελεύθερο εμπόριο ως μορφών αστικής οικονομικής διαχείρισης, την αγροτική οικονομία, τη δημιουργία της εργατικής αριστοκρατίας, καθώς και ζητήματα στρατηγικής του διεθνούς εργατικού κινήματος, όπως αυτά που προκύπτουν από τη βασανιστική πορεία διαμόρφωσης εργατικών κομμάτων σε κάθε ξεχωριστό κράτος, τη διαπάλη, για το πρόγραμμα και την πολιτική αυτών των κομμάτων, στις συνθήκες του 19ου αιώνα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δεν είναι ξεκάθαρο πώς ακριβώς οδηγήθηκε στα σερβικά κρατητήρια ο άλλοτε κραταιός στρατηγός, που λοιδορείται από το Δικαστήριο της Χάγης για την πρώην Γιουγκοσλαβία, που έστησαν οι ιμπεριαλιστές για γενοκτονία και εγκλήματα πολέμου σε βάρος των Μουσουλμάνων της Βοσνίας μια περίοδο όπου είχε ανάψει ο εμφύλιος πόλεμος, που υποδαυλίστηκε από τις ΝΑΤΟικές δυνάμεις που διαμέλυσαν την ενιαία Γιουγκοσλαβία.

Ανεξακρίβωτη παραμένει και η ταυτότητα αυτού ή αυτών που οδήγησαν τις σερβικές μυστικές υπηρεσίες στα ίχνη του ε.α στρατηγού. Ωστόσο, δεν είναι τυχαίο πως η βραχυπρόθεσμη απέλαση και παράδοσή του στις αρχές του Δικαστηρίου της Χάγης γίνεται σε μία κρίσιμη συγκυρία για τη σερβική αστική τάξη, που επιδιώκει, με κάθε τρόπο και τίμημα, την ένταξη της χώρας στην ΕΕ. Γι' αυτό και προωθεί μία προς μία την ικανοποίηση κάθε απαίτησης των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων περιφρονώντας τις λαϊκές αντιδράσεις. Το είχε κάνει με τον πρώην πρόεδρο της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, που ανεξάρτητα από τις ιδεολογικοπολιτικές διαφορές που μπορεί να έχει κανείς, υπερασπίστηκε τη χώρα του.