Συνεχίζεται στα αστικά ΜΜΕ η συζήτηση για το τι έγινε στις Κάνες, με αφορμή τη διαμόρφωση πολιτικής διαχείρισης του χρέους της Ελλάδας, την αποπομπή του Γ. Παπανδρέου, με αφορμή το δημοψήφισμα, την προετοιμασία της κυβέρνησης Παπαδήμου, το σχέδιο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ κ.λπ., σύμφωνα με έρευνα των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», αλλά και βιβλίο του πρώην υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ Τ. Γκάιτνερ. Δεν είναι και τόσο άγνωστα τα ζητήματα, έχουν ξαναγραφτεί. Αλλά αναδεικνύουν τους οξύτατους ανταγωνισμούς μεταξύ ΗΠΑ - Γερμανίας που εκφράστηκαν και εκφράζονται όλη αυτήν την περίοδο, με αφορμή το χρέος της Ελλάδας (κόντρες Σόιμπλε - Γκάιτνερ), ανταγωνισμοί που αντανακλούν και ενδοαστικές αντιθέσεις στην Ελλάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ σ' αυτήν την υπόθεση βλέπει μόνο την «ανατροπή» της κυβέρνησης Παπανδρέου και τη συγκρότηση της κυβέρνησης Παπαδήμου, η δε ΝΔ, αν και αντιμνημονιακή τότε, το «παίζει» σωτήρας της Ελλάδας στο ευρώ, αξιοποιώντας ψηφοθηρικά την υπόθεση. Ο λαός να κλείσει τ' αυτιά του σ' όλες αυτές τις εκδοχές. Γιατί, ό,οτι έγινε ήταν για τη διαχείριση της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου, ενισχύοντας τη μόνιμη πτώχευσή του.

«Η φράση "αυτό θα ήταν τρομακτικό", με την οποία αντέδρασε ο Τίμοθι Γκάιτνερ, πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, όταν ο Σόιμπλε - σε αντίθεση με όσα έλεγε η Μέρκελ - του εκμυστηρεύτηκε τον Ιούλιο του 2012 ότι ήταν έτοιμος να θυσιάσει την Ελλάδα προκειμένου να συνετίσει τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, δείχνει ανάγλυφα τη διαφορά σκέψης μεταξύ Ουάσιγκτον και Βερολίνου για τον τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης (...) Στις ΗΠΑ η κρίση των επισφαλών δανείων αντιμετωπίστηκε με την παρέμβαση του Δημοσίου και της Ομοσπονδιακής Τράπεζας (FED), ενώ στην Ευρωζώνη επιβλήθηκε μια πολιτική τιμωρητικής λιτότητας στους "τζίτζηκες" του Νότου, με κορυφαία περίπτωση το "πειραματόζωον Ελλάς" (...) Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ηγέτες αποδείχτηκαν Χούβερ, όταν η Ιστορία τούς καλούσε να γίνουν Ρούσβελτ» («Αυγή» 15/5/2014). Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ τάσσεται με την πολιτική των ΗΠΑ στη διαχείριση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Αλλά κρύβει ότι αυτή η πολιτική τσάκισε το λαό και ωφέλησε τα μονοπώλια. Γιατί: Ο ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, ήταν το 2010 2,5%, το 2011 1,8%, το 2012 2,8%, το 2013 πάνω από 1,9% και 2,6% το 2014. Την ίδια ώρα η ανεργία στις ΗΠΑ είναι στο 15%, 50 εκατ. άνθρωποι βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας και ζουν με τα κουπόνια φαγητού, το 22% των παιδιών καταγράφονται ως φτωχά. Ο ίδιος ο Ομπάμα είπε ότι η ταξική ανισότητα στη χώρα του είναι στο ίδιο επίπεδο με την Τζαμάικα. Αυτήν τη «φιλολαϊκή» πολιτική επαγγέλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ...

«Η 23η ακριβότερη χώρα μεταξύ 47 ευρωπαϊκών χωρών και χωρών - μελών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) είναι η Ελλάδα σύμφωνα με έρευνα της Παγκόσμιας Τράπεζας, ενώ κατατάσσεται στην 28η θέση με βάση το ετήσιο κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Ολες οι συγκρίσεις έχουν γίνει με βάση την αγοραστική δύναμη. Τα στοιχεία της έρευνας έρχονται για μια ακόμη φορά να επιβεβαιώσουν ότι μπορεί πλέον η Ελλάδα να μη συγκαταλέγεται μεταξύ των πλέον ακριβών χωρών, αλλά η αίσθηση της ακρίβειας παραμένει έντονη με δεδομένη τη συρρίκνωση των εισοδημάτων με ταχύτερο ρυθμό σε σύγκριση με την υποχώρηση των τιμών» («Καθημερινή», 15/5/2014). Αυτή η ζοφερή πραγματικότητα, να μειώνονται μεν οι τιμές αλλά να είναι πολλαπλάσια μεγαλύτερη η μείωση των εργατικών, λαϊκών εισοδημάτων, σημαίνει φτώχεια και εξαθλίωση για το λαό. Και οφείλεται στην πολιτική ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας που, σε συνδυασμό με την κρίση, τσάκισε μισθούς, συντάξεις, πολλαπλασίασε την ανεργία. Πραγματικότητα που ελάχιστα μπορεί να αλλάξει σε περίοδο ανάκαμψης, όπως δείχνει το παράδειγμα των ΗΠΑ.

1510 Πεθαίνει ο Ιταλός ζωγράφος της Αναγέννησης Σάντρο Μποτιτσέλι.

1902 Ο αρχαιολόγος Βαλέριος Στάης ανακαλύπτει το Μηχανισμό των Αντικυθήρων, που θεωρείται ως ένα από τα πρώτα υπολογιστικά μηχανήματα.

1934 Με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου λαμβάνονται μια σειρά μέτρα σε βάρος του ΚΚΕ. Μεταξύ άλλων: Η παύση του κομμουνιστή δημάρχου Καβάλας Δ. Παρτσαλίδη, με το αιτιολογικό ότι «μετέβαλε το δημαρχείον εις κομμουνιστικόν κέντρον», το τελεσίδικο των αποφάσεων των πρωτοβάθμιων επιτροπών για την εκτόπιση των κομμουνιστών, η αυστηρή εφαρμογή του νόμου για τη διάλυση των εργατικών σωματείων, η δημιουργία στρατοπέδου συγκέντρωσης στη Γαύδο, κ.ά.

1937 Στη Δημοκρατική Ισπανία σχηματίζεται κυβέρνηση συνασπισμού, με επικεφαλής τον Χ. Νεγκρίν, ηγέτη του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος. Στην κυβέρνηση αυτή, το Κομμουνιστικό Κόμμα μετέχει με δύο υπουργούς (Παιδείας και Γεωργίας).

1941 Με διαταγή του Α. Χίτλερ, η Ελλάδα χωρίζεται επισήμως σε τρεις ζώνες κατοχής. Η Γερμανία κρατά τις σημαντικότερες από στρατιωτική άποψη περιοχές, και τις περιοχές απ' όπου διέρχονταν σιδηροδρομικές αρτηρίες, δηλαδή την κεντρική Μακεδονία, το μεγαλύτερο τμήμα του νομού Εβρου, τα νησιά Λήμνο, Μυτιλήνη, Χίο, Σκιάθο, Σκόπελο, την περιοχή της Αττικής και Μεγαρίδας, τη βόρεια Πελοποννησιακή ακτή, τη Σαλαμίνα, την Αίγινα, τον Πόρο, τη Μήλο, την Κρήτη και τις βόρειες ακτές στο Αιγαίο Πέλαγος. Η Ιταλική ζώνη κατοχής περιλάμβανε την Ηπειρο, τη Θεσσαλία, την υπόλοιπη Στερεά Ελλάδα, την Πελοπόννησο, την Εύβοια, τις Κυκλάδες - εκτός από τη Μήλο - την Ικαρία και τη Σάμο. Τέλος, η Βουλγαρική ζώνη περιελάμβανε τους νομούς Ροδόπης και Ξάνθης, ένα μικρό τμήμα του νομού Εβρου και τους νομούς Καβάλας, Δράμας και Σερρών.

1944 Ξεκινά η Συνδιάσκεψη του Λιβάνου (17 - 20/5/1944), που έληξε με την υπογραφή της ομώνυμης Συμφωνίας υπαγωγής όλων των αντάρτικων σωμάτων της Ελεύθερης Ελλάδας στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με πρωθυπουργό τον Γ. Παπανδρέου και συμμετοχή του ΕΑΜ, ενώ καταδίκασε το κίνημα της Μέσης Ανατολής. Σε αυτήν, μετείχαν και αντιπροσωπείες της ΠΕΕΑ, του ΕΑΜ, του ΚΚΕ, του ΕΛΑΣ, μαζί με τις αστικές δυνάμεις και την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου. Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ χαρακτήρισε αρχικά ως απαράδεκτες τις υποχωρήσεις της αντιπροσωπείας στις διαπραγματεύσεις, αλλά η Συμφωνία εγκρίθηκε τελικά από την ΚΕ του ΚΚΕ στις 2 - 3/8/1944 όπως και την ΚΕ του ΕΑΜ (15/8/1944).

Ο Λίβανος αποτελούσε τη βάση της αστικής πολιτικής απέναντι στο λαϊκό κίνημα, στο ΚΚΕ, που συνεχίστηκε με την Καζέρτα και τον Δεκέμβρη του 1944. Στις Συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας, το ΚΚΕ συμμετείχε στο όνομα της «εθνικής ενότητας». Ετσι, δεν αξιοποιήθηκε το γεγονός ότι ο λαός ήταν ένοπλος, ενώ είχαν διαμορφωθεί φύτρα εξουσίας (Λαϊκή Αυτοδιοίκηση, Δικαιοσύνη, Παιδεία, κ.ά.), που θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε πυρήνες της επαναστατικής δράσης για την καθολική σύγκρουση, με στόχο την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας.

1948 Συγκροτείται η Δυτική Ενωση, που αποτέλεσε τη βάση του Βορειοατλαντικού Συμφώνου - ΝΑΤΟ (Αγγλία, Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο).

1964 Πραγματοποιείται η 2η Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης.

1964 Πεθαίνει ο Οτο Κουούσινεν, ηγετικό στέλεχος του ΚΚΣΕ και του σοβιετικού κράτους.

1970 Αλλοι τέσσερις πεζοναύτες δικάζονται στο Βιετνάμ, με την κατηγορία ότι εκτέλεσαν εν ψυχρώ 16 αμάχους στο χωριό Σονγκ Θανγκ, 43 χιλιόμετρα νοτίως της Ντα Ναγκ.