Με σχόλιό της η «Αυγή» καταλογίζει στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ότι δεν συνεισφέρει εποικοδομητικά στο διάλογο για τη διαμόρφωση της «Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής», σε αντίθεση με τον ΣΕΒ και άλλες εργοδοτικές ενώσεις, που καταθέτουν προτάσεις. Τι ήταν να τους απευθύνει τέτοια βαριά κατηγόρια! Με ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ ανέλαβε να αποκαταστήσει την αλήθεια, γράφοντας ότι συνεισφέρει με «τις επιστημονικά τεκμηριωμένες θέσεις και μελέτες του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ» και ότι ήταν αυτή που εισήγαγε για πρώτη φορά την έννοια της «ολιστικής αντίληψης της οικονομίας», πριν την υιοθετήσουν τα κυβερνητικά στελέχη. Εν κατακλείδι, η ΓΣΕΕ παραπέμπει την «Αυγή» «να αναζητήσει τις "απαντήσεις" που ψάχνει στις τελευταίες εκθέσεις του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ για την ελληνική οικονομία». Ολα μπορεί να τα ανεχτεί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ εκτός από την ...άδικη κατηγορία ότι δεν συμμετέχει στον «κοινωνικό διάλογο» (με όποια μορφή κι αν γίνεται) για την ανάκαμψη της οικονομίας! Πολύ περισσότερο που ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ είχε δηλώσει σε πρόσφατη ομιλία του τη διαθεσιμότητα του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού να συμβάλει στην επέκταση της θεματολογίας του «κοινωνικού διαλόγου», υιοθετώντας «ένα συγκεκριμένο μοντέλο διαπραγμάτευσης με βασική ιδέα το πότε μια καπιταλιστική οικονομία μπορεί να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά». Μετά απ' αυτά, είναι να μην θίγεται η ΓΣΕΕ με τους σχολιασμούς της κυβερνητικής «Αυγής»;
Πανηγυρίζουν η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ επειδή - όπως λένε - η έκθεση του ΔΝΤ και οι εκτιμήσεις του για το πρωτογενές πλεόνασμα το 2019 απομακρύνουν το ενδεχόμενο να εφαρμοστούν έναν χρόνο νωρίτερα οι νέες περικοπές στο αφορολόγητο, που μεγαλώνουν κι άλλο τη φοροαφαίμαξη της λαϊκής οικογένειας. Θυμίζουμε ότι με νόμο της κυβέρνησης, προβλέπονται η μείωση των ήδη αποδιδόμενων συντάξεων από το 2018 με περικοπή της «προσωπικής διαφοράς» και η παραπέρα μείωση του αφορολόγητου ορίου από το 2020, προκειμένου να πιαστούν οι στόχοι του πρωτογενούς πλεονάσματος που συμφώνησαν Ελλάδα - κουαρτέτο με το 3ο μνημόνιο. Μπροστά στο ενδεχόμενο, όμως, να μην πιαστούν οι στόχοι το 2019, συζητιόταν ήδη η περίπτωση να μεταφερθεί η καρατόμηση του αφορολόγητου έναν χρόνο νωρίτερα. Η ιστορία θυμίζει τον Χότζα και το καλύβι του. Ούτε λίγο ούτε πολύ, η κυβέρνηση ζητάει από το λαό να πανηγυρίσει μαζί της όχι γιατί αποτράπηκε κάποιο αντιλαϊκό μέτρο, αλλά επειδή θα εφαρμοστεί «στην ώρα του» και όχι νωρίτερα! Ετσι «πιάνουν τόπο» οι θυσίες του λαού! Αυτά είναι τα «καλά» της δύσκολης, αλλά «δίκαιης» ανάπτυξης! Κι αν αυτή η συζήτηση αφορά τα δύο επόμενα χρόνια, φανταστείτε τι έχει να γίνει τα ...επόμενα 40, από το 2023 μέχρι το 2060, οπότε το ΔΝΤ προβλέπει ετήσιο πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% έναντι στόχου για 2%.
Δεν θέλουμε να συνωμοσιολογήσουμε, αλλά δεν μπορούμε και να μην το καταγράψουμε: Στις αρχές Απρίλη, ο Αμερικανός πρέσβης έδωσε μια συνέντευξη σε «χαλαρή» τηλεοπτική εκπομπή, όπου είπε ανάμεσα σε άλλα: «Τόσο η Ελλάδα όσο και οι ΗΠΑ θα αντιμετωπίσουν αναταράξεις τους επόμενους δύο μήνες, ενόψει της επανεκλογής Ερντογάν. Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει εμπιστοσύνη». Σχολιάζοντας τότε τις «προφητείες» του πρέσβη και με δεδομένο ότι οι εκλογές στην Τουρκία προγραμματίζονταν για το Νοέμβρη του 2019, αναρωτιόμασταν αν ξέρει κάτι παραπάνω, ή απλά βρήκε ευκαιρία για να «προαναγγείλει» την παραπέρα όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Τελικά αποδείχτηκε ότι «όσα ξέρει ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος». Δεν πέρασαν δυο βδομάδες και ο Τούρκος Πρόεδρος ανακοίνωσε πρόωρες προεδρικές και βουλευτικές εκλογές στις 24 Ιούνη. Λίγο έξω στις μέρες έπεσε ο πρέσβης, αλλά μπροστά σε μια τόσο σπουδαία ...μαντεψιά, ένα λαθάκι συγχωρείται.
1910 Πεθαίνει ο Αμερικανός λογοτέχνης Μαρκ Τουέιν.
1914 Οι ΗΠΑ επεμβαίνουν στρατιωτικά στο Μεξικό και καταλαμβάνουν τη Βερακρούζ.
1915 Γεννιέται ο Αμερικανός ηθοποιός Αντονι Κουίν.
1944 Στην Καισαριανή ο ΕΛΑΣ δίνει σκληρές μάχες ενάντια στη συνδυασμένη επίθεση 1.000 γερμανοτσολιάδων, χαφιέδων της Ειδικής Ασφάλειας και ανδρών της Γκεστάπο. Την επόμενη μέρα 25.000 δημόσιοι υπάλληλοι κατεβαίνουν σε απεργία με αίτημα την κατάπαυση της τρομοκρατίας αλλά και για τα ειδικότερα ζητήματά τους.
1945 Υπογράφεται η Σοβιετοπολωνική Συμφωνία συμμαχίας και αμοιβαίας βοήθειας.
1963 Πρώτη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης. Την Πορεία οργανώνουν η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ), η Κίνηση Νέων για τον Πυρηνικό Αφοπλισμό «Μπέρτραντ Ράσελ» και άλλοι φορείς. Η Πορεία απαγορεύτηκε από την κυβέρνηση της ΕΡΕ του Κ. Καραμανλή και δεν πραγματοποιήθηκε, αφού με αστυνομικές διαταγές κηρύχθηκαν παράνομες όλες οι συγκεντρώσεις σε ανοιχτό χώρο. Τελικά την Πορεία πραγματοποίησαν μόνο οι Γρηγόρης Λαμπράκης, Ανδρέας Μαμμωνάς, Μπάμπης Παπαδόπουλος, Παντελής Γούτης, Γιούλια Λιναρδάτου, Βασίλης Παπασταφίδας και Τεύκρος Ανθίας. Συνελήφθησαν όλοι, με τελευταίο τον Λαμπράκη στην Παλλήνη.
1967 Οι ενδοαστικές αντιθέσεις που βρίσκονταν σε εξέλιξη όλη την προηγούμενη περίοδο κορυφώνονται στη δικτατορική αστική «λύση» της χούντας.
1616 Πεθαίνει στη Μαδρίτη ο συγγραφέας του «Δον Κιχώτη», Μιγκέλ Θερβάντες.
1724 Γεννιέται ο Γερμανός ιδεαλιστής φιλόσοφος Ιμάνουελ Καντ.
1870 Γεννιέται ο Βλαντιμίρ Ιλιτς Ουλιάνοφ, ο Λένιν. Η ζωή και η δράση του είναι αξεχώριστα δεμένες με την ίδρυση και τη δράση του Κομμουνιστικού Κόμματος. Ο Λένιν παίρνει ο ίδιος άμεσα μέρος στην πρακτική δράση για την επαναστατική ανύψωση της εργατικής τάξης. Επιμένει στην ίδρυση του δικού της κόμματος πάνω στις αρχές που ο ίδιος επεξεργάστηκε και, μάλιστα, σε διάκριση από τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Δεύτερης Διεθνούς. Ετσι, το μπολσεβίκικο κόμμα είναι το πρώτο με τις αρχές του «Κόμματος Νέου Τύπου». Με επικεφαλής τον Λένιν, το μπολσεβίκικο κόμμα μπαίνει μπροστάρης της ταξικής πάλης του προλεταριάτου και των άλλων καταπιεσμένων λαϊκών στρωμάτων, κυρίως της φτωχής αγροτιάς και των μισοπρολετάριων της Ρωσίας. Οδηγεί το προλεταριάτο της Ρωσίας έως τη νίκη με την κατάληψη της εξουσίας και την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου. Ετσι ανοίγει ο δρόμος για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού για πρώτη φορά στον κόσμο, μετά τη νικηφόρα επανάσταση.
1915 Η πρώτη μαζική επίθεση με χημικά αέρια στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Την εξαπέλυσαν οι Γερμανοί κατά τη δεύτερη μάχη του Ιπρ, σκοτώνοντας πάνω από 6.000 στρατιώτες από τη Γαλλία και τις αποικίες σε 10 μόλις λεπτά. Πολύ περισσότεροι ήταν εκείνοι που τυφλώθηκαν.