Ολα τα 'χει το πρόγραμμα της Ντόρας Μπακογιάννη, υποψήφιας δημάρχου Αθήνας. Και πάρκινγκ (υπόγεια, επίγεια και... εναέρια) και πράσινο (από τα πεζοδρόμια, μέχρι τις ταράτσες) και λύσεις για το κυκλοφοριακό, και πολλά ακόμη. Αυτά ακούσαμε σ' ένα ραδιοφωνικό διαφημιστικό μήνυμα της υποστηριζόμενης από τη ΝΔ υποψήφιας δημάρχου.

Πιστεύει κανείς, άραγε, ότι οι απλόχερες αυτές υποσχέσεις -ανάλογες μοιράζει και ο Χρήστος Παπουτσής- έχουν και το παραμικρό αντίκρισμα; Πιστεύει κανείς, ότι οι εκπρόσωποι του δικομματισμού και των πολιτικών της λιτότητας, της ανεργίας και της ακρίβειας, έχουν σκοπό, να κάνουν την Αθήνα, όμορφη πόλη; Μα, από το 1974 και μετά, αυτοί κυβερνούν τον τόπο, αυτοί κυβερνούν και το Δήμο της Αθήνας και η ζωή των εκατομμυρίων κατοίκων της πρωτεύουσας γίνεται όλο και λιγότερο ανθρώπινη. Εσείς τι λέτε; Υπάρχει και η ελαχιστοτάτη των ελαχίστων περίπτωση, να άλλαξαν ριζικά πολιτική η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και να μην το πήρε κανείς χαμπάρι; 'Η, λέτε να μας βγουν... επαναστάτες η Ντ. Μπακογιάννη και ο Χρ. Παπουτσής;

Αν η απάντησή σας, πάντως, είναι ΟΧΙ, ξέρετε τι θα ψηφίσετε στις 13 Οκτώβρη!

Τα παρακάτω περιέχονται σε δελτίο Τύπου του συνδυασμού «Ενεργοί Πολίτες», μετά την προχθεσινή συνάντηση του Μ. Γλέζου και υποψηφίων του συνδυασμού του, με τον Χρ. Πολυζωγόπουλο:

«Ανταλλάξαμε απόψεις με τον πρόεδρο και την ΕΕ της ΓΣΕΕ για φλέγοντα προβλήματα της εργατικής τάξης, όπως ακρίβεια, ανεργία, εργατικά ατυχήματα κλπ. Διαπιστώσαμε σύμπτωση απόψεων για πολλά θέματα».

Μετά την προαναφερόμενη «σύμπτωση απόψεων», οι εργαζόμενοι μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι. Τα προβλήματα βρίσκονται στο δρόμο της αντιμετώπισής τους, όπως λέει και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ...

«Αφοσιωμένος στην Αθήνα» είναι το σύνθημα της γιγαντοαφίσας του υποψήφιου δημάρχου Χρ. Παπουτσή. Και δεν υπάρχουν, βέβαια, επεξηγήσεις για τους τομείς και τον τρόπο με τον οποίο θα εκφραστεί αυτή η αφοσίωση. Ωστόσο, δείγματα των τομέων που προτάσσει και είναι αφοσιωμένος ο υποψήφιος δήμαρχος υπάρχουν στην εκλογική διακήρυξή του.

Στα επιτεύγματά του ως επιτρόπου στην Ευρωπαϊκή Ενωση αναφέρεται -πρώτο στη σειρά- η «δημιουργία της ευρωπαϊκής εσωτερικής αγοράς ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου». Να λοιπόν γιατί τσουρουφλάνε οι τιμές της κιλοβατώρας και γιατί γίνονται παρανάλωμα εργάτες στα εργοτάξια της ΔΕΗ.

Στα επιτεύγματά του ως υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας αναφέρεται -πάλι πρώτο- η «απελευθέρωση της Ακτοπλοΐας με την κατοχύρωση του δημοσίου συμφέροντος και των δικαιωμάτων των ναυτικών». Τέτοιου είδους αφοσίωση αποχαλίνωσε την ασυδοσία του εφοπλιστικού κεφαλαίου και οδήγησε στο ναυάγιο του «Σάμινα» πνίγοντας 80 ανθρώπους. Δείχνοντας την ίδια αφοσίωση και ο διάδοχός του στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας Γ. Ανωμερίτης έχει ντυμένους τους ναυτεργάτες στο χακί!

Εμείς ένα θα πούμε: Η Αθήνα χρειάζεται την αφοσίωση στο λαό και τα προβλήματά του και όχι οσφυοκάμπτες στους «έχοντες και κατέχοντες».

«Αυτοί που καλούν σήμερα σε εθελοντισμό, πληρώνονται με 12 εκατ. δρχ. το μήνα, επί πέντε χρόνια, συν δώρα και επιδόματα. Χορτάτοι αυτοί, καλούν σε εθελοντισμό τους πεινασμένους. Το κρίνουμε απαράδεκτο. Παλιότερα δε θα τολμούσαν να τα λένε. Αλλά, δυστυχώς σήμερα έχουν αλλάξει προς το χειρότερο οι συσχετισμοί στο λαϊκό κίνημα και στην κεντρική πολιτική σκηνή. Γι' αυτό και παίρνουν το θάρρος».

Λόγια σταράτα και ουσιαστικά. Είναι ένα μικρό δείγμα των πολλών, καθημερινών συζητήσεων του Σπύρου Χαλβατζή, υποψήφιου δημάρχου Αθηναίων, με εργαζόμενους και νέους ανθρώπους. Σαφές και το μήνυμα που περιέχουν. Ποιοι και πώς έχουμε τη δύναμη ν' αλλάξουμε την κατάσταση, για να μην αποφασίζει κανένας για όλους εμάς, χωρίς εμάς. Αρχίζοντας από σήμερα. Αύριο στις κάλπες των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών. Και συνεχίζοντας και τη Δευτέρα, μετά απ' αυτές.

Μίλησαν για χάος, που τους χωρίζει με την «17Ν», αλλά τόνισαν ότι επιμένουν στον «πολιτικό χαρακτήρα της δράσης αυτών των οργανώσεων», τα μέλη των οποίων τα θεωρούν «πολιτικούς κρατούμενους». Αναφερόμαστε στους εκπροσώπους του «Δικτύου πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων» και σε πρόσφατη συνέντευξή τους. Και σημειώνουμε το γεγονός, γιατί, μπορεί να μη διευκρίνισαν ποιος είναι συγκεκριμένα ο πολιτικός αυτός χαρακτήρας της «17Ν», αλλά, προφανώς, δεν εννοούν τον ολοφάνερα προβοκατόρικο και πολιτικά εγκληματικό -τουλάχιστον- ρόλο, που έπαιξε η οργάνωση αυτή. Το σημειώνουμε ακόμη, γιατί πιστεύουμε ακράδαντα, ότι η ανάγκη της αποφασιστικής απόκρουση της εξελισσόμενης επίθεσης «τρομο-λαγνείας» -την οποία σημείωσαν και οι εκπρόσωποι του «Δικτύου»- ενάντια στα δικαιώματα και τις ελευθερίες των εργαζομένων και του λαού, είναι αδιάσπαστη, εκτός των άλλων και με την αποφασιστική αποκάλυψη, αντιμετώπιση και καταδίκη των όποιων προβοκατόρικων μηχανισμών.

Ο Αυστραλός δημοσιογράφος Μπερτ Μπερτλς (το βιβλίο του «δείχνει» ότι επρόκειτο για κομμουνιστή) έδωσε «ραντεβού» στη συγγραφέα γυναίκα του, Ντόρα, για διακοπές στην Ελλάδα. Το ζεύγος έσμιξε στην Αθήνα περί τα τέλη Αυγούστου του 1935. Μετά από περιηγήσεις στα αξιοθέατα της Αθήνας και άλλων περιοχών, αλλά και αδιάκοπη δημοσιογραφική έρευνά του, τις συναντήσεις και συζητήσεις του με διάφορα πρόσωπα (ακόμα και με το βασιλιά) σχετικά με τις πολιτικές εξελίξεις, τις απεργίες, συγκεντρώσεις, διώξεις, φυλακίσεις των αγωνιστών του λαϊκού και κομμουνιστικού κινήματος (εργατών, αγροτών, διανοουμένων), το ζευγάρι, με βοήθεια του ΚΚΕ και ταξιδεύοντας τέσσερα μερόνυχτα, έφτασε στην Ανάφη, όπου έμεινε μια βδομάδα, για να συνεχίζει το πολύμηνο «ρεπορτάζ» του και σ' άλλα νησιά. Από την Ανάφη αρχίζει η μνημειώδης (και με παράθεση ονομάτων) «τοιχογραφία» - ντοκουμέντο του Μπερτλς για τους εξορίστους στα ξερονήσια του Αιγαίου, την υποδειγματική οργάνωση (με ομάδες συμβίωσης), το ήθος, το σθένος τους και τη μορφωτική δραστηριότητά τους (με δασκάλους σαν τον Γληνό), για να αντέξουν, να υπερβούν την «κόλαση».

Οπλο η ψήφος

καριοφίλι,

στο μυαλό

βάλτο Βασίλη

κι αν σωστά

τη χειριστείς

και εσύ

και ο Κωστής

κι αν το δουν

έτσι κι οι άλλοι

και πατήσουν

τη σκανδάλη,

ε, το «μπαμ» τότε

θα γίνει

κι όλοι κάτω

οι θεατρίνοι!

***

Οπλο η ψήφος σου,

μαχαίρι,

άντε σκέψου το

Λευτέρη

κι αν εσύ

με το Γιωργή

ξεσπαθώσετε

μ' οργή

κι αν αρπάξουνε

την κάμα

οι εργάτες όλοι

αντάμα

πάει κάθε

κατεργάρης

κι ο λαός θα βγει

μπροστάρης!

Γρηγοριάδης Κώστας

Το Ισραήλ του ενορχηστρωτή των σφαγών στη Σάμπρα και τη Σατίλα του Λιβάνου, Αριέλ Σαρόν, είναι αυτό που ασκεί κρατική τρομοκρατία, ενώ ο Ισραηλινός πρωθυπουργός εγκαλεί τον Γιάσερ Αραφάτ διότι «έχει συστήσει μια τρομοκρατική συμμαχία» και τον «απομονώνει», απαιτώντας --ταυτόχρονα (!)-- από την Παλαιστινιακή Αρχή, την οποία ο στρατός του καταστρέφει, να «σταματήσει όλους τους τρομοκράτες» που επιτίθενται κατά του Ισραήλ... Ανεξάρτητα φυσικά του πόσο «κόπτονται» οι ΗΠΑ για τη «διεθνή νομιμότητα», δεν πρόκειται βεβαίως να... εισβάλουν στο Ισραήλ, το βασικό εργαλείο της πολιτικής της κυβέρνησης Μπους στη Μέση Ανατολή, που --αξίζει να σημειωθεί-- έχει χαράξει από καιρό πολλές από τις πολιτικές που εφαρμόζει τώρα η αμερικανική κυβέρνηση στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», που, όπως όλα δείχνουν, θα συμπεριλάβει τον πόλεμο κατά του Ιράκ.