Δεν είναι καινούρια για την αμερικανική CΙΑ η μέθοδος της απαγωγής υπόπτων για τρομοκρατία, ισχυρίζεται ο πρώην επικεφαλής του «κλιμακίου Μπιν Λάντεν» της υπηρεσίας, Μάικλ Σόιερ, σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα «Zeit». Σύμφωνα με τον πρώην αξιωματούχο της CΙΑ, η μέθοδος εγκαινιάστηκε πριν από δέκα χρόνια, επί προεδρίας του Μπιλ Κλίντον. «Μαζί με τον σύμβουλο ασφαλείας του, Σάντι Μπέργκερ, και τον σύμβουλο σε θέματα τρομοκρατίας, Ρίτσαρντ Κλαρκ, ο Κλίντον έδωσε στη CΙΑ εντολή το φθινόπωρο του 1995 να καταστρέψει τον Οσάμα Μπιν Λάντεν. Οταν ρωτήσαμε "τι να κάνουμε με τα πρόσωπα που θα συλλαμβάνονται;", ο πρόεδρος μας απάντησε: "Αυτό είναι δική σας δουλιά"», δήλωσε στη συνέντευξή του ο Μ. Σόιερ και συμπληρώνει ότι η CΙΑ ουδέποτε κρατούσε ή ανέκρινε κάποιον, αλλά ανέθετε την αποστολή στην τοπική αστυνομία ή στο αντίστοιχο γραφείο των μυστικών υπηρεσιών.

Προφανώς, κάπως έτσι «δουλεύουν» και οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες...

«Χρωστάμε πάνω από 210 δισ. ευρώ. Και έχουμε ως κράτος εγγυηθεί δάνεια, που υπερβαίνουν τα 15 δισ. ευρώ. Τι σημαίνει αυτό;

...Οτι από τα 41 δισ. ευρώ που εισπράττει το κράτος από φόρους, περίπου τα 30 πάνε για τόκους και χρεολύσια. Τα 11 δισ. "υπόλοιπο" φτάνουν για τα 2/3 των μισθών που πληρώνει ο δημόσιος τομέας. Για όλες τις άλλες πληρωμές, πρέπει να δανειστούμε...».

Τα παραπάνω δηλώθηκαν από τον υφυπουργό Οικονομίας, Π. Δούκα, στη Βουλή. Θεωρώντας, λοιπόν, ακριβή τα στοιχεία, ας πούμε δυο λόγια σχετικά με το δημόσιο χρέος. Το τελευταίο είναι πράγματι τεράστιο (τέσσερις φορές περίπου ο ετήσιος κρατικός προϋπολογισμός και 106% του ετήσιου ΑΕΠ). Δημιουργήθηκε κυρίως τα τελευταία 15 χρόνια, επί των κυβερνήσεων της ΝΔ (Κ. Μητσοτάκη) και, ιδιαίτερα, του ΠΑΣΟΚ. Οι τελευταίες προχώρησαν την περίοδο αυτή σε μεγάλα δάνεια, για να χρηματοδοτήσουν την καπιταλιστική ανάπτυξη αυτής της 15ετίας -δηλαδή, την ανάπτυξη των επιχειρηματικών κερδών, τα οποία γνώρισαν τεράστια άνθηση. Χρηματοδότησαν, επίσης, τους υπέρογκους και ΝΑΤΟικού προσανατολισμού στρατιωτικούς εξοπλισμούς, όπως και τη «μεγάλη ιδέα» των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Και, βέβαια, από μια στιγμή και πέρα, δανείζονταν για να πληρώνουν τους ήδη τεράστιους τόκους και χρεολύσια των προηγούμενων δανείων.

Το πρώτο, επομένως, βασικό συμπέρασμα είναι ότι το τεράστιο δημόσιο χρέος δημιουργήθηκε από τους εκάστοτε κυβερνώντες. Και το δεύτερο ότι από τα μεγάλα και αλλεπάλληλα δάνεια ωφελήθηκαν και ωφελούνται κυρίως οι ντόπιες και ξένες μεγάλες επιχειρήσεις, οι πολυεθνικές των όπλων και οι κάθε λογής χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί (τράπεζες, κλπ.).

Οι τομείς των μισθών και των συντάξεων, όπως και αυτοί της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας, του Αθλητισμού, του Πολιτισμού, του Περιβάλλοντος, κλπ., δεν είχαν το παραμικρό όφελος από τον τεράστιο αυτό δανεισμό του Δημοσίου. Με άλλα λόγια, δεν ωφελήθηκαν οι εργαζόμενοι και ο λαός. Κι όχι μόνο δεν ωφελήθηκαν, αλλά πληρώνουν ακριβά τα αλλεπάλληλα δάνεια, που συνάπτουν οι κυβερνώντες. Σύμφωνα και πάλι με όσα είπε ο υφυπουργός Οικονομικών, Π. Δούκας, «από το 1994 έως το 2005 έχουν πληρωθεί περίπου 280 δισ. ευρώ». Με άλλα λόγια, άλλα τόσα κι ακόμη περισσότερα απ' όσα χρωστά σήμερα το Δημόσιο. Κι από πάνω, έρχεται η κυβέρνηση της ΝΔ να επιβάλει ακόμη σκληρότερη μονόπλευρη λιτότητα, να κλιμακώσει παραπέρα τη φοροεπιδρομή σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων και τις ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας, με επιχείρημα τα άδεια κρατικά ταμεία και το τεράστιο χρέος...

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας - τα οποία δεν είναι τόσο αντικειμενικά και πάντα εμφανίζουν μικρότερα ποσοστά από τα πραγματικά - το τρίτο τρίμηνο του 2005, η ανεργία στη Θεσσαλία σημείωσε άνοδο. Με βάση αυτά τα στοιχεία, 1 στους 10 Θεσσαλούς είναι άνεργος, ενώ πολύ υψηλότερο είναι το ποσοστό της γυναικείας ανεργίας και το 74%, περίπου, των ανέργων της περιοχής είναι γυναίκες.

Η επίσημη παραδοχή της αύξησης της ανεργίας στη Θεσσαλία αποδεικνύει ότι «πήγαν στο βρόντο» όλα τα προγράμματα για την «αντιμετώπισή» της, που εφαρμόστηκαν στην περιοχή από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Και δεν μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού αυτά τα προγράμματα δεν είχαν σκοπό να εξασφαλίσουν σταθερή δουλιά στους ανέργους, αλλά να ανακυκλώσουν την ανεργία και, κυρίως, να γεμίσουν με «ζεστό χρήμα» τις τσέπες των εργοδοτών που συμμετέχουν. Να, γιατί οι άνεργοι δεν πρέπει να ξεγελιούνται από τις ψεύτικες κυβερνητικές υποσχέσεις και χρειάζεται να οργανώσουν την πάλη τους, μαζί με τους εργαζόμενους, για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, που παράγει και συντηρεί την ανεργία.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Συνολικά, η εκλογή του Μοράλες βρίθει συμβολισμών. Ο πρώτος ιθαγενής Αϊμάρα Πρόεδρος της καρδιάς της Ανδεων. Ο πρώτος που εκλέχτηκε από τον πρώτο γύρο. Ο πρώτος Πρόεδρος, αίμα από το αίμα των εδώ και χρόνια εξεγερμένων Βολιβιανών, σάρκα από τη σάρκα των καταπιεσμένων. Ο πρώτος Πρόεδρος που εκλέχτηκε και ως κατοικία έχει ένα ενοικιαζόμενο δωμάτιο σε σπίτι. Ο πρώτος Πρόεδρος, που, πριν καν την ανάληψη των καθηκόντων του, ανακοίνωσε την περικοπή κατά 50% των μισθών του Προέδρου, του αντιπροέδρου και της κυβέρνησης. Τα έσοδα που θα εξασφαλιστούν θα διοχετευτούν στα ειδικά κονδύλια για κοινωνικά προγράμματα με προτεραιότητα την Παιδεία...

Το πρόγραμμα της κυβέρνησης Μοράλες, που ήδη έχει καλέσει όλες τις λαϊκές, συνδικαλιστικές, αγροτικές και οργανώσεις ιθαγενών να συμμετάσχουν στη διαδικασία μετάβασης της εξουσίας, αλλά και στη διαχείρισή της, είναι μεγαλόπνοο. Ομως, οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει είναι τεράστιες και δεν είναι δεδομένο ότι ακόμη και εάν ο ίδιος το επιθυμεί οι συνθήκες θα του το επιτρέψουν. Οι συνθήκες εντός της κυβέρνησης και της Βολιβίας και οι ΗΠΑ, φυσικά, που καραδοκούν.