Από τον άνθρωπο, που, όταν είχε αναδειχτεί στην ηγεσία του DYP, το 2002, είχε δηλώσει στομφωδώς πως «η ψυχή του λαού μας βρίσκεται στο "βαθύ κράτος"», από τον πολιτικό που διατηρεί σε περίοπτη θέση στο κόμμα του τον παρακρατικό δολοφόνο Σεντάτ Μπουτσάκ, από τον παράγοντα που αποτελούσε το συνεκτικό κρίκο ανάμεσα στις ακροδεξιές παρακρατικές συμμορίες και το κράτος, οι δηλώσεις αυτές θα έπρεπε να προκαλέσουν θυμηδία, αλλά τίποτε τέτοιο δε συνέβη. Οι Τούρκοι δημοσιογράφοι θυμούνται καλά ότι το 2002 ο Αντνάν Κεσκίν της εφημερίδας Ραντικάλ είχε λάβει ένα τηλεφώνημα από τον Αγάρ, που του είπε με μειλίχιο ύφος πως καλά θα έκανε να σκέπτεται δυο φορές τι γράφει, διότι οι «φίλοι» του στο παρακράτος μπορεί να μην αντιδράσουν ιδιαίτερα ήρεμα.
Πρόκειται απλώς για ένα λαϊκίστικο κόλπο, ώστε το DYP να προσεταιριστεί την κουρδική ψήφο (16 εκατομμύρια ψηφοφόροι δεν είναι και πολύ αμελητέα ποσότητα), ή, μήπως, ο Αγάρ ξέρει κάτι που αγνοούν οι υπόλοιποι;
Χρόνο με τον χρόνο οι Ελληνες μικρομεσαίοι αγρότες βλέπουν το εισόδημά τους να εξανεμίζεται, αφού από τη μία οι τιμές των προϊόντων τους μειώνεται, ενώ από την άλλη το κόστος παραγωγής τους αυξάνεται.
Το παραπάνω επιβεβαιώνεται και μέσα από τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, όπου σύμφωνα με αυτά για το 8μηνο Γενάρη - Αυγούστου, οι τιμές παραγωγού για τα αγροτικά προϊόντα μειώθηκαν κατά 1,4%, ενώ για το ίδιο χρονικό διάστημα το κόστος παραγωγής αυξήθηκε κατά 3,2%. Μιλάμε δηλαδή για μία διαφορά της τάξης του 1,8%.
Σύμφωνα πάλι με τα στοιχεία της ΕΣΥΕ, το 12μηνο Αύγουστος 2005 - Αύγουστος 2006 η διαφορά μεταξύ τιμών αγροτικών προϊόντων και κόστους παραγωγής κυμαίνεται αρνητικά για τους αγρότες κατά 4,1%. Φυσικά η μείωση αυτή στο εισόδημα των αγροτών δεν προκάλεσε την παραμικρή μείωση στην τιμή των αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων για τους καταναλωτές, οι οποίοι αντίθετα χρόνο με το χρόνο βλέπουν τις τιμές «να τραβούν τον ανήφορο».
Τα πράγματα πηγαίνουν ακριβώς έτσι όπως τα προέβλεπε το συνεπές αγροτικό κίνημα, το οποίο από την πρώτη στιγμή κατήγγειλε ότι η εφαρμογή της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής την οποία ψήφισαν και εφάρμοσαν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, θα είχε ως αποτέλεσμα - ανάμεσα σε άλλα - τη μείωση του εισοδήματος και των παραγωγών αλλά και των καταναλωτών, με μόνους κερδισμένους τους μεγαλέμπορους και βιομηχάνους.
Ποιος είπε πως είναι συμπαιγνία; Ποιος είπε πως και τα δύο κόμματα εξουσίας βάζουν πλάτη για να εκτονωθεί το κίνημα παιδείας; Ποιος είπε πως έχει καμία σχέση η αναβολή της συζήτησης για το άρθρο 16 που επίσημα ζήτησε προχτές το ΠΑΣΟΚ και η άμεση αποδοχή του αιτήματος από τη ΝΔ με την προσπάθεια που γίνεται από διάφορες μεριές για να εκτονωθεί το κίνημα της παιδείας; Τυχαίο είναι πως τη μέρα που επρόκειτο να συζητηθεί το άρθρο 16 στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής - την ερχόμενη Τετάρτη, δηλαδή - έχει ήδη προγραμματιστεί το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο. Τελείως τυχαίο, θα ισχυριστούν.
Πόσο δίκιο έχει το ΚΚΕ όταν θέτει σαν κριτήριο ψήφο και τη στάση του κάθε κόμματος στα ζητήματα Παιδείας. Εχουμε μια ευκαιρία ακόμη και σήμερα: Φοιτητές, εκπαιδευτικοί, γονείς, όλοι μας, να στείλουμε το δικομματισμό και τους εκπροσώπους τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση στο κάλαθο των αχρήστων. Αυτόν που βρίσκεται μέσα σε κάθε εκλογικό κέντρο.
«Εχω δυο παιδιά και δε θα ήθελα να εισαχθούν στο Πανεπιστήμιο με βαθμό πρόσβασης 6», είπε η συμπαρουσιάστρια του δελτίου του «Αλφα», Μάρα Ζαχαρέα, συνομιλώντας, από τηλεοπτικού «παραθύρου», με μαθήτρια, μέλος του Συντονιστικού Σχολείων Αθήνας, η οποία είχε αναφέρει ότι ανάμεσα στις διεκδικήσεις που προβάλλουν οι μαθητές στις καταλήψεις είναι και η κατάργηση της βαθμολογικής βάσης του «10» στις εισαγωγικές εξετάσεις. Βεβαίως, η μαθήτρια της απάντησε καταλλήλως, αλλά εμείς έχουμε μερικές απορίες:
Γιατί η συμπαρουσιάστρια «κόλλησε» στο «6»; Αν τα παιδιά της μπουν στο Πανεπιστήμιο με «10», θα είναι ευχαριστημένη; Αν, δηλαδή, «πιάσουν τη βάση», ή και κάτι παραπάνω, σημαίνει ότι μορφώθηκαν στο σχολείο; Κι αν μπουν με «άριστα» θα βρουν άλλη κατάσταση στο Πανεπιστήμιο απ' αυτή που υπάρχει σήμερα και δεν ανταποκρίνεται στην ανάγκη των φοιτητών για ουσιαστικές σπουδές και για επαγγελματική αποκατάσταση;
Φυσικά, η Μάρα δεν είναι τόσο «κουμπούρας» - δυο Πανεπιστήμια έβγαλε, είπε η ίδια - να μην αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι η βάση του «10» που θα εξασφαλίσει καλύτερο σχολείο ή καλύτερο Πανεπιστήμιο. Και τα λέει αυτά όχι τόσο γιατί την ενδιαφέρει το μέλλον των παιδιών της - αυτά το έχουν εξασφαλισμένο, καθότι η μαμά και ο μπαμπάς τους δεν ανήκουν στα φτωχά λαϊκά στρώματα, που δεν αντέχουν τα βάρη της «δωρεάν» Παιδείας - αλλά διότι θέλει να στηρίξει τις αντιδραστικές αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση στην Παιδεία και να συμβάλει, από το «πόστο» της, στο πέρασμά τους στην «κοινή γνώμη». Γιατί η Μάρα είναι μάνα, αλλά και ...σύζυγος υπουργού...
Αρκετοί είναι οι «μαστοράκηδες» που τις τελευταίες μέρες έχουν βγει στο κλαρί των τηλεοπτικών «παραθύρων» για να συκοφαντήσουν τον αγώνα των μαθητών. «Στήνουν στον τοίχο», λοιπόν, τους εκπροσώπους των σχολείων που βρίσκονται υπό κατάληψη και τους πιέζουν υπό τη μορφή τηλεοπτικής ανάκρισης να «ομολογήσουν» ποια είναι τα αιτήματά των κινητοποιήσεών τους. Στη συνέχεια και ενώ βάζουν τους μαθητές σε θέση απολογούμενου, δεν τους αφήνουν να απαντήσουν, για να καταλήξουν οι ίδιοι στο συμπέρασμα ότι οι μαθητές δε γνωρίζουν γιατί αγωνίζονται και ότι είναι «υποκινούμενοι». Βέβαια, τέτοιες μέθοδοι το μόνο που κάνουν είναι να αποκαλύπτουν ποιοι είναι οι πραγματικά υποκινούμενοι και μάλιστα επί πληρωμή. Αξιος ο μισθός τους!
Την εμμονή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να βάλει «λουκέτο» στην «Ολυμπιακή Αεροπορία» (ΟΑ) ή στην καλύτερη περίπτωση να τη μετατρέψει σε αεροπορικό «δορυφόρο» των μεγάλων αεροπορικών κολοσσών, καταγγέλλουν οι πτυχιούχοι τεχνικοί αεροπλάνων της εταιρείας.
Αφορμή των καταγγελιών των εργαζομένων αποτέλεσε η πρόσφατη απόφαση της Επιτροπής να εισηγηθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο την επιβολή εξοντωτικών προστίμων στην Ελλάδα, για δήθεν κρατικές ενισχύσεις που χορήγησε στο παρελθόν στην ΟΑ.
Να σημειωθεί ότι οι εταίροι μας στις Βρυξέλλες στηρίζουν το «κατηγορητήριό τους» σε ανυπόστατες καταγγελίες για «αθέμιτο ανταγωνισμό», που έκανε στην Επιτροπή η ανταγωνίστρια ελληνική αεροπορική εταιρεία «Aegean».
Ολες αυτές οι μεθοδεύσεις φυσικά των Βρυξελλών, που είναι στην ουσία σε συνεργασία με τις ελληνικές κυβερνήσεις (χτες του ΠΑΣΟΚ, σήμερα της ΝΔ), έχουν ως μοναδικό στόχο να πλήξουν την ΟΑ ώστε να οδηγηθεί είτε σε κλείσιμο είτε σε χέρια ιδιωτών.