Προς εκπροσώπους δικομματισμού, κυβερνώντες και «αντιπολιτευομένους»

Οπως διαβάζουμε, περίπου ο ένας στους τέσσερις Ελληνες (το 22% του πληθυσμού) ζει κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας, αφού το εισόδημά του βρίσκεται κάτω από το 60% του μέσου εθνικού όρου. Γεγονός, που μας δίνει ...επαξίως την πρώτη θέση, ανάμεσα στις 15 χώρες - μέλη της ΕΕ. Επίσης, η χώρα μας κατέχει τη δεύτερη θέση στο δείκτη των κοινωνικών ανισοτήτων, αφού το πλουσιότερο 20% του πληθυσμού έχει εισοδήματα 6,5 φορές υψηλότερα από αυτά του φτωχότερου 20%. Και, μάλιστα, τα στοιχεία αυτά είναι της επίσημης Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας. Επιτρέψτε μας, να πιστεύουμε ότι τα πραγματικά είναι ακόμη χειρότερα.

Πάντως, έστω και με αφορμή τα επίσημα στοιχεία, πρέπει να σας συγχαρούμε, για την προς ...όφελος του λαού διακυβέρνηση της χώρας, τα τελευταία 28 χρόνια, μετά την πτώση της χούντας - τα 21 απ' αυτά, ως πλήρες μέλος της πάλαι ποτέ ΕΟΚ και νυν ΕΕ. Και αναρωτιόμαστε πόσα χρόνια θέλετε ακόμη, για να ...ολοκληρώσετε το έργο σας...

Αύξηση κατά 40% σημείωσαν τα κέρδη της Εταιρίας Υδρευσης - Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ), ως αποτέλεσμα των νέων τιμολογίων, που ισχύουν από τα τέλη του 2001, όπως διαβάζουμε σε ανακοίνωση της εταιρίας. Συγκεκριμένα, το πρώτο εξάμηνο του 2002 τα κέρδη της ΕΥΑΘ έφτασαν τα 13,358 εκατ. ευρώ (περισσότερα από 4,5 δισεκ. δραχμές), από 8,532, που ήταν το περσινό αντίστοιχο διάστημα.

Κι αν αναρωτιέστε, γιατί πρέπει να έχει τόσο μεγάλα κέρδη και, μάλιστα, μια τέτοια εταιρία -τα οποία, βέβαια, είναι αποτέλεσμα αντίστοιχων ανατιμήσεων, που πληρώνει ο κοσμάκης- σας έχουμε και την απάντηση: Πρέπει να γίνει ελκυστική η εταιρία στους «στρατηγικούς επενδυτές». `Η, με άλλα λόγια, πρέπει να πληρώσουν οι εργαζόμενοι για να είναι μεγάλα τα κέρδη όσων «αγοράσουν» την εταιρία. Λες και το νερό είναι δικό τους...

«Δεν υπάρχει περίπτωση να μην πραγματοποιηθεί η Σύνοδος Κορυφής στη Θεσσαλονίκη» επανέλαβε πολλές φορές, τις προάλλες, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, μετά το τέλος της υπό τον πρωθυπουργό σχετικής κυβερνητικής σύσκεψης, αλλά οι πληροφορίες επιμένουν ότι η κυβέρνηση σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο αλλαγής του χώρου του τακτικού Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της ελληνικής προεδρίας (Ιούνης 2003). Σύμφωνα, με τον μέχρι πρότινος προγραμματισμό η Σύνοδος θα γινόταν στο χώρο της Διεθνούς Εκθεσης της Θεσσαλονίκης, αλλά τώρα η κυβέρνηση προσανατολίζεται στην αλλαγή του χώρου. Σχετικές πληροφορίες, μάλιστα, αναφέρουν ότι στην προαναφερόμενη σύσκεψη ο κ. Χρυσοχοΐδης ανέλυσε διεξοδικά τα προκύπτοντα ζητήματα ασφάλειας, όσο και την εύκολη πρόσβαση των όποιων διαδηλωτών στο χώρο της ΔΕΘ.

Και μπορεί, βέβαια, ο Χρ. Πρωτόπαππας να βεβαίωσε ότι για την κυβέρνηση «προέχει να γίνει η Σύνοδος σωστά και με τη συμμετοχή όλης της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης», αλλά - για το δεύτερο - οι πληροφορίες οδηγούν σε αντίθετη κατεύθυνση. Ας είναι σίγουρος, πάντως, ότι η κίνηση «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της, ώστε τόσο οι εργαζόμενοι της Θεσσαλονίκης, όσο και από την υπόλοιπη χώρα, να δώσουν βροντερό το «παρών», είτε η Σύνοδος γίνει στη Θεσσαλονίκη, είτε κάπου αλλού.

Σε αυξήσεις στους συντελεστές του ΦΠΑ προσανατολίζονται τα κυβερνητικά επιτελεία, λένε οι σχετικές πληροφορίες, ώστε να εξοικονομηθούν τα απαραίτητα ποσά, για το κόστος της προετοιμαζόμενης φορολογικής μεταρρύθμισης, η οποία θα ανακοινωθεί το φθινόπωρο. Με άλλα λόγια, δηλαδή, η κυβέρνηση θα αυξήσει τους φόρους, που πληρώνουν όλοι (αφού ο ΦΠΑ ενσωματώνεται στην τιμή των προϊόντων), για να κάνει την πολιτική της. Και πιο συγκεκριμένα, θα τα πάρει από τους εργαζόμενους και το λαό, για να επιστρέψει ένα μέρος μόνον - και αυτό με όρους ρουσφετιού και ψηφοθηρίας - ενώ τα υπόλοιπα θα πάνε στο μεγάλο κεφάλαιο, για νέες φοροελαφρύνσεις και κίνητρα. Ετσι, για μια ακόμη φορά, η κυβέρνηση υποχρεώνει τους μη έχοντες, να χρηματοδοτήσουν τους ...αναξιοπαθούντες μεγαλοβιομήχανους, μεγαλοτραπεζίτες, εφοπλιστές και μεγαλεμπόρους.

Και αυτήν την πολιτική η κυβέρνηση θέλει να τη λέει φιλολαϊκή. Προφανώς, ...βλέπει τα πράγματα εντελώς ανάποδα...

Φάνηκε πραγματικά απίστευτη η είδηση με τον εννιάχρονο χρήστη ηρωίνης που συνέλαβε η Αστυνομία στο Δενδροπόταμο Θεσσαλονίκης στα μέσα της περασμένης βδομάδας. Τελικά, ο νεαρός ήταν 14 χρονών και είπε ψέματα για να ελαφρύνει τη θέση του.

Το περιστατικό, όμως, έρχεται να επιβεβαιώσει - με ή χωρίς ψέματα - τη συνεχώς μειούμενη ηλικία έναρξης χρήσης των ουσιών, καθώς και της χρήσης σκληρών ναρκωτικών. Επίσης έρχεται να θέσει με τον πιο αμείλικτο τρόπο ξανά και ξανά τα πελώρια ερωτήματα: Γιατί οι νέοι στρέφονται προς τα ναρκωτικά και, μάλιστα, από τόσο νωρίς; Ποιοι είναι εκείνοι οι παράγοντες που οδηγούν στην εγκατάσταση της τοξικομανίας ως τρόπου ζωής; Ερωτήματα, των οποίων οι ουσιαστικές απαντήσεις βρίσκονται στο ίδιο το σύστημα, που με την κρίση του ορθώνει ανυπέρβλητα εμπόδια στους νέους και οδηγεί ακόμα πιο πολύ στο περιθώριο εκείνες τις κοινωνικές ομάδες που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.

Τέλος το περιστατικό υπογραμμίζει ακόμη περισσότερο την ανάγκη για την ανάπτυξη ενός συστήματος υπηρεσιών πρόληψης, που θα απευθύνεται σε όλο και νεότερες ηλικίες και θα θωρακίζει τα παιδιά με αξίες και δεξιότητες.

Το ΕΑΜ και η ΚΟ Χανίων συνεπείς στη Δημοκρατική ειρηνική πολιτική των καλούν όλες τις Οργανώσεις, κόμματα και ολόκληρο το λαό των Χανίων: 1) Σε στενή συνεργασία για την από κοινού αντιμετώπιση της ησυχίας και τάξεως στη μεταβατική περίοδο μέχρι της εγκαταστάσεως της νομίμου Ελληνικής Αρχής και την είσοδο Εθνικού ταχτικού στρατού και χωροφυλακής, απηλλαγμένων από κάθε εθελοντικό στοιχείο, προς εξασφάλιση της ζωής, τιμής και περιουσίας των πολιτών, προς αποφυγήν αδικαιολόγητης αδελφοκτόνου συγκρούσεως και κάθε βιαιοπραγίας και αυτοδικίας. 2) Για την πραγματική συμμετοχή ολόκληρου του Λαού των Χανίων στο χαρμόσυνο γεγονός του γιορτασμού της Λευτεριάς μας και της παγκόσμιας ειρήνης να συστήσουν μειχτές επιτροπές γιορτασμού, πράγμα που θα συντελέσει να σβήσει κάθε προηγούμενη αντίθεση και ο Λαός ενωμένος, αδελφωμένος τη μέρα της μεγάλης χαράς του να βαδίσει χειροπιασμένος τον ειρηνικό Δημοκρατικό δρόμο της ανοικοδόμησης και προόδου (...)». Αυτά μεταξύ άλλων έλεγε η διακήρυξη του ΕΑΜ Χανίων και της ΚΟ Χανίων του ΚΚΕ, στις 2/5/1945. Διαβάζοντας κανείς προσεκτικά τη διακήρυξη αυτή, μετρώντας το καθάριο, υψηλόφρον ήθος, το βαθύτατο πατριωτικό αίσθημα, τη συναίσθηση ευθύνης, την αποφασιστικότητα των αγωνιστών του ΕΑΜ και του ΚΚΕ να συμβάλουν για την ειρηνική εξέλιξη και πρόοδο της Ελλάδας, συνειδητοποιεί πόσο μεγάλο, πόσο δόλιο, πόσο καταστροφικό ήταν το έγκλημα των ξένων και ντόπιων δυνάμεων που θέλησαν και προκάλεσαν τον εμφύλιο πόλεμο.

Ενας εμφύλιος που επεκτάθηκε και στη Μεγαλόνησο και στον οποίο αναφέρεται το βιβλίο του αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ Λευτέρη Ι. Ηλιάκη «Ο εμφύλιος πόλεμος στην Κρήτη» (Χανιά 2002). Ενας εμφύλιος που εξαπολύθηκε μονόπλευρα, στις 22 του Απρίλη 1947, από τα Χανιά, με τη σύλληψη όλων σχεδόν των ΕΑΜιτών του νομού και την άμεση εκτόπισή τους σε ξερονήσια. Την αδελφοκτόνο σύγκρουση - πρώτα - στο Νομό Χανίων και μετά στους Νομούς Ηρακλείου, Ρεθύμνου και σ' όλο το νησί, επιχείρησαν πριν ακόμη τη λήξη του πολέμου (9 Μάη 1945) και την παράδοση των γερμανικών δυνάμεων οι αγγλοκίνητες ομάδες των Μπαντουβάδων και του Γύπαρη. Μίσθαρνα και δολοφονικά όργανα των Αγγλων οι ομάδες αυτές πρωτοστάτησαν, όπως αποδεικνύει η πληθώρα ντοκουμέντων (κειμένων, ονομαστικών στοιχείων, μαρτυριών, φωτογραφιών) που περιέχει το - πολύτιμο για την ιστοριογράφηση του εμφυλίου - βιβλίο του Λευτέρη Ηλιάκη, στον αδελφοκτόνο διωγμό των αγωνιστών - ελευθερωτών της Κρήτης.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αντιμέτωπος με την οργή του Προέδρου της Αργεντινής, με δάκρυα στα μάτια ζήτησε συγνώμη... Είναι άγνωστο εάν τα κροκοδείλια δάκρυα έπεισαν τους Αργεντίνους. Πάντως, ο Μπάτλε δε δείχνει την ίδια ευθυκρισία και ευαισθησία να εμφανιστεί ενώπιον του λαού της χώρας του και να ζητήσει συγνώμη από τους συμπολίτες του που την οδήγησε στο χείλος της καταστροφής. Εννοείται, ότι οι Ουρουγουανοί αξιωματούχοι αποδίδουν τις ευθύνες της σημερινής οικονομικής κρίσης στην Αργεντινή και πάλι, ενώ γονυπετείς εκλιπαρούν Ουάσινγκτον και διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς για νέο δάνειο...

Ουδείς δεν πρόκειται να παραδεχτεί ποτέ ότι αυτή η πολιτική δανεισμού και αναγκαστικής-απολυταρχικής εφαρμογής των επιταγών του ΔΝΤ και της ΠΤ, για ιδιωτικοποιήσεις και μέτρα για τη δημιουργία της οικονομίας της αγοράς που θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για την αποπληρωμή τους, είναι που τις οδήγησε στη χρεοκοπία. Χρεοκοπημένες πια και με το φυσικό πλούτο της χώρας σε ξένα χέρια, οδηγούνται στη λαιμητόμο της κοινής αγοράς, της ALCA.

Ομως, οι λαοί δε φαίνονται διατεθειμένοι να σκύβουν άλλο το κεφάλι...