Την Πέμπτη η Τουρκία εξέδωσε τρεις νέες NAVTEX, οι οποίες λήγουν στις 21 Μάρτη, δεσμεύοντας περιοχές σε Μεσόγειο και Αιγαίο για ναυτικές ασκήσεις. Και οι τρεις ασκήσεις θα γίνουν με πραγματικά πυρά.

Στο μεταξύ, σχολιάζοντας τη συνεχιζόμενη άσκηση «Γαλάζια Πατρίδα», το τουρκικό ΥΠΕΞ σε ανάρτησή του έγραψε πως «Μαύρη Θάλασσα, Μεσόγειος και Αιγαίο είναι Γαλάζια Πατρίδα για εμάς».

Ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Ζοζέπ Μπορέλ, αξιοποίησε την επίσκεψή του στην Κύπρο - στα τέλη της βδομάδας - για να καλέσει ξανά σε «αποκλιμάκωση» και να τονίσει τη σημασία που αυτή έχει «για την ανάπτυξη μιας αμοιβαία επωφελούς σχέσης μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας». Επανέλαβε δε και πόσο κομβική θα είναι για τις ευρωτουρκικές σχέσεις η πρόοδος σε θέματα όπως το Κυπριακό, για το οποίο «τρέχουν» πυρετώδεις διεργασίες, ενόψει και της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ αλλά και της άτυπης Διάσκεψης που οργανώνει ο ΟΗΕ στις 27 - 29 Απρίλη.

Αλλωστε, όλες οι εξελίξεις και της τελευταίας βδομάδας βεβαιώνουν ότι τόσο το Κυπριακό όσο και τα Ελληνοτουρκικά αποτελούν κομμάτι του ευρύτερου ιμπεριαλιστικού παζαριού, στο πλαίσιο του οποίου υποθηκεύονται κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου, με στόχο την ευρωατλαντική συνοχή και τη συνεργασία της Τουρκίας, όρος σημαντικός για την αντιμετώπιση Ρωσίας, Κίνας κ.ά.

Ενδεικτική είναι και η τηλεδιάσκεψη που είχε ο Κύπριος Πρόεδρος, Νίκος Αναστασιάδης, με τη Γερμανίδα καγκελάριο, Αγκελα Μέρκελ, με την καγκελάριο να τονίζει ότι στη Διάσκεψη του Απρίλη «θα πρέπει να διερευνηθεί μια κοινή βάση για διαπραγματεύσεις» αλλά και να ξεκαθαρίζει ότι «για να επιτευχθεί αυτό, είναι απαραίτητα ανοιχτό πνεύμα, διάθεση συμβιβασμού και από τις δύο πλευρές».

Κι ενώ την Παρασκευή αναμενόταν τηλεδιάσκεψη Μέρκελ - Ερντογάν, αντίστοιχες συστάσεις έσπευσε να κάνει και η Βρετανία, με τον ΥΠΕΞ Ντόμινικ Ράαμπ να χαρακτηρίζει το μοντέλο λύσης με διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία «σημείο εκκίνησης» των όποιων διαπραγματεύσεων αλλά και να τονίζει πως «το πιο σημαντικό» είναι οι δύο πλευρές να πάνε στη Διάσκεψη του Απρίλη «δίχως προϋποθέσεις, έτσι ώστε να μπορέσουμε να επανεμπλακούμε στο είδος της ευελιξίας και του πραγματισμού...».

Στο ίδιο πλαίσιο, η Αμερικανίδα πρέσβειρα στη Λευκωσία, Τζούντιθ Γκάρμπερ, αφού επισήμανε ότι όσον αφορά την Ανατολική Μεσόγειο «υπάρχει συνέχεια μεταξύ της παλιάς και της νέας διοίκησης», χαρακτήρισε μια «λύση του Κυπριακού» «σημαντική για τη σταθερότητα και την ευημερία στην περιοχή», συμπληρώνοντας πως «οι ΗΠΑ πιστεύουν πως το φυσικό αέριο της Κύπρου θα πρέπει να διαμοιραστεί με δίκαιο τρόπο» αλλά και εκφράζοντας την ελπίδα ότι στη Διάσκεψη για το Κυπριακό «οι δύο πλευρές θα αξιοποιήσουν αυτήν την ευκαιρία στα σοβαρά και θα παρουσιάσουν τα δικά τους οράματα για το τι πιστεύουν ότι θα μπορούσε να είναι πρόοδος...».

Στο μεταξύ, ενδεικτική της ευρωτουρκικής «κινητικότητας» ήταν και η τηλεδιάσκεψη που είχαν οι Πρόεδροι Γαλλίας και Τουρκίας, κατά την οποία ο Ερντογάν αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην «πολύ σοβαρή δυναμική» που μπορεί να έχει η γαλλο-τουρκική συνεργασία. Ακόμα, έκρινε σκόπιμο να σημειώσει στον Μακρόν ότι «ως δύο ισχυροί σύμμαχοι εντός ΝΑΤΟ» οι δύο χώρες μπορούν να κάνουν βήματα «από κοινού στον αγώνα κατά τρομοκρατικών οργανώσεων που απειλούν τις χώρες μας».

Ενδιαφέρουσα, τέλος, ήταν και η συνέντευξη που έδωσε στο ΚΥΠΕ η Γαλλίδα πρέσβειρα στη Λευκωσία, Σαλίνα Γκρενέτ - Καταλάνο, που χαρακτήρισε τις «ιδέες για αποκεντρωμένη ομοσπονδία, για χαλαρή ομοσπονδία» «πάρα πολύ ενδιαφέρουσες», προσθέτοντας ότι «ενθαρρύνουμε τα μέρη να δείξουν ευελιξία».

Αποφασισμένη να απογειώσει την εμπλοκή στα ευρωατλαντικά σχέδια, από τη Δυτική Αφρική μέχρι τον Περσικό Κόλπο, εμφανίζεται η κυβέρνηση. Χαρακτηριστικά ήταν όσα είπε ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ Αλ. Παπαϊωάννου την Παρασκευή, σε ενημέρωση των διπλωματικών συντακτών.

Τονίζοντας τη βούληση της κυβέρνησης να ενισχύσει παραπέρα τις σχέσεις με τη Γαλλία, αναφέρθηκε στην περιοχή του Σαχέλ, στην Αφρική, η οποία «μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα, σε συνεργασία με τη Γαλλία, για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και την αντιμετώπιση της μετανάστευσης. Είναι λοιπόν απαραίτητο να έχουμε μια παρουσία εκεί», είπε, αναφερόμενος π.χ. στο Μάλι, όπου, στο πλαίσιο της ευρωενωσιακής αποστολής «EUTM Mali», υπηρετούν ήδη δυο στελέχη από τον ελληνικό Στρατό Ξηράς.

Ο Αλ. Παπαϊωάννου ρωτήθηκε αν, ακριβώς σε αυτήν τη βάση, η κυβέρνηση σκοπεύσει να ικανοποιήσει στο άμεσο μέλλον αίτημα της Γαλλίας να στείλει ελληνικό στρατιωτικό τμήμα στο πλάι των γαλλικών στρατευμάτων («Δύναμη Επιχειρήσεων TAKUBA») που επιχειρούν στη χώρα. «Είναι θέμα του υπουργείου Αμυνας, δεν θα εισέλθω σε λεπτομέρειες για αυτό το ζήτημα», απάντησε, ενώ στην επισήμανση δημοσιογράφων ότι από το ΥΠΕΘΑ παραπέμπουν στο ΥΠΕΞ για τη λήψη τέτοιας απόφασης, που θα κληθούν κατόπιν να υλοποιήσουν οι στρατιωτικοί, ο εκπρόσωπος - συνεχίζοντας αυτό το «από τον Αννα στον Καϊάφα» - παρέπεμψε εκ νέου στο ΥΠΕΘΑ. Τόνισε ωστόσο ότι σε κάθε περίπτωση «η Ελλάδα θέλει να ενισχύσει την παρουσία της εκεί» και ότι «στο πλαίσιο αυτό» θα παρθεί και η όποια απόφαση «να συμμετάσχει σε μια στρατιωτική αποστολή της ΕΕ στην περιοχή».

Ταυτόχρονα, χαρακτήρισε «εξαιρετικές και διαρκώς βελτιούμενες» τις διμερείς σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία, επαναλαμβάνοντας ότι προγραμματίζεται υπογραφή «συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας» με το Ριάντ. Θυμίζουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει συμφωνήσει εδώ και καιρό για αποστολή συστοιχίας ελληνικών «Patriot» προς ενίσχυση της αντιπυραυλικής ομπρέλας της Σαουδικής Αραβίας απέναντι στο Ιράν. Οπως όμως ξεκαθάριζε ήδη από αρχές Γενάρη ο Αλ. Παπαϊωάννου, η εν λόγω διμερής συμφωνία «δεν είναι μόνο για το ζήτημα των "Patriot", είναι ευρύτερα για την παρουσία δυνάμεων». Αντίστοιχα, το επόμενο διάστημα αναμένονται σαουδαραβικά «F-15» να μετασταθμεύσουν στη Σούδα.

Ολα αυτά με καπέλο και ΝΑΤΟ. Αλλωστε, ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας προγραμματίζεται να έχει την Πέμπτη 18/3 τηλεφωνική επικοινωνία με τον γγ της λυκοσυμμαχίας Γ. Στόλτενμπεργκ, ενόψει της Συνόδου των υπουργών Εξωτερικών των χωρών - μελών στις 23 και 24 Μάρτη.

Είχαν προηγηθεί δυο σημαντικές εξελίξεις: Καταρχάς η ανακοίνωση από την Αιγυπτιακή Κρατική Εταιρεία Πετρελαίου EGAS ότι ξεκίνησε διεθνή διαγωνισμό για εκχώρηση αδειών ερευνών για υδρογονάνθρακες σε θαλάσσια «οικόπεδα» ανατολικά του 28ου μεσημβρινού (όπου σταμάτησε η οριοθέτηση ΑΟΖ Ελλάδας - Αιγύπτου), που επί της ουσίας δέχεται τις συντεταγμένες που διεκδικεί στην περιοχή ως εξωτερικό όριο της ΑΟΖ της η Τουρκία, με βάση και τις αξιώσεις ότι δεν υπάρχει επήρεια των ελληνικών νησιών, συγκεκριμένα του Καστελόριζου, άρα δεν συναντώνται οι ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου στην Ανατ. Μεσόγειο.

Ακολούθησαν δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΕΞ, Μ. Τσαβούσογλου, την Τετάρτη, ο οποίος καλωσόρισε τον διαγωνισμό που προκήρυξε το Κάιρο, τονίζοντας: «Η Αίγυπτος συνεχίζει τις δραστηριότητες όπως για σεισμικές έρευνες και αδειοδότηση εντός της υφαλοκρηπίδας της. Το κάνει συνεχίζοντας να σέβεται τη δική μας υφαλοκρηπίδα, κάτι που καλωσορίζουμε». Εστειλε και μήνυμα ότι «ανάλογα με την πορεία των διμερών μας σχέσεων, θα μπορούσαμε να διαπραγματευτούμε ζώνες θαλάσσιας δικαιοδοσίας και να υπογράψουμε συμφωνία και με την Αίγυπτο».

Στον απόηχό τους, ο Κυρ. Μητσοτάκης έσπευσε Τετάρτη βράδυ να επικοινωνήσει τηλεφωνικά με τον Πρόεδρο της Αιγύπτου, Α. Φ. Αλ Σίσι. Την επομένη η κυβερνητική εκπρόσωπος Αριστοτελία Πελώνη ενημέρωσε ότι «συζήτησαν διμερή και περιφερειακά ζητήματα», αλλά απέφυγε να απαντήσει αν συζήτησαν τη «στάση» της Τουρκίας.

Την Παρασκευή, ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ Αλ. Παπαϊωάννου είπε ότι οι δύο υπουργοί θα εστιάσουν τη Δευτέρα στις διμερείς σχέσεις, στην οικονομική συνεργασία, στη συνεργασία στον τομέα της Ενέργειας, στις περιφερειακές εξελίξεις με έμφαση στην Ανατ. Μεσόγειο, στη Λιβύη κ.α., ενώ ερωτηθείς αν η Αθήνα ζήτησε από το Κάιρο να αλλάξει τις συντεταγμένες του επίμαχου «οικοπέδου», απέφυγε να απαντήσει και να σχολιάσει - όπως είπε - τις διμερείς σχέσεις Τουρκίας και Αιγύπτου.

Στο μεταξύ, εξελίξεις «τρέχουν» και με τον πολυδιαφημισμένο - ως υποτιθέμενη απάντηση στην τουρκική επιθετικότητα - αγωγό «East Med». Θυμίζουμε ότι τις προηγούμενες μέρες δημοσιεύματα ήθελαν τον Πρόεδρο της Αιγύπτου, ήδη από τον Νοέμβρη, να θέτει στον Κυρ. Μητσοτάκη «πρόταση» αλλαγής όδευσης του αγωγού, ώστε αυτός να εκκινεί μεν από το γιγαντιαίο κοίτασμα «Λεβιάθαν» στο Ισραήλ, αλλά ακολούθως να παρακάμπτει την Κύπρο, να κατευθύνεται προς την Αίγυπτο, και από εκεί στην Κρήτη και στην Αλεξανδρούπολη μέσω πλοίων, πρόταση που ο πρωθυπουργός φέρεται να προώθησε και κατά τις πρόσφατες επισκέψεις του σε Κύπρο και Ισραήλ. Ενώ πρόσφατα Αίγυπτος και Ισραήλ υπέγραψαν συμφωνία για αγωγό που θα μεταφέρει αέριο από το «Λεβιάθαν» στις εγκαταστάσεις υγροποίησης αερίου στην Αίγυπτο.

Ερωτηθείσα την Πέμπτη αν ισχύουν οι πληροφορίες, η κυβερνητική εκπρόσωπος ουσιαστικά τις επιβεβαίωσε: «Είναι λογικό δύο χώρες της περιοχής (...) το Ισραήλ και η Αίγυπτος - που έχουν ήδη έναν αγωγό μεταξύ τους - να συζητούν ή να εξετάζουν εναλλακτικές οδεύσεις. Δεν σημαίνει αυτό σε καμία περίπτωση ότι είναι ανταγωνιστικές, αλλά συμπληρωματικές στα υφιστάμενα σχήματα».

Τα «υφιστάμενα σχήματα» εξάλλου, όπως το «East Med Gas Forum», που στήνεται με την «υψηλή εποπτεία» των ΗΠΑ στην περιοχή, «σφραγίζουν» συνολικά τις επικίνδυνες εξελίξεις για τη μοιρασιά της ενεργειακής λείας και για την «απεξάρτηση» της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο, συσσωρεύοντας επιπλέον «καύσιμη ύλη» για τους ανταγωνισμούς που πληρώνουν οι λαοί.

Μόλις μια βδομάδα πριν, ο μέχρι πρότινος υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ αρμόδιος για την Ενέργεια, Φρ. Φάνον, έλεγε πως «ο αγωγός "East Med" είναι μια επιλογή, υπάρχουν και άλλες», προσθέτοντας ότι οι ΗΠΑ «υποστηρίξαμε με συνέπεια την ανάπτυξη της περιφερειακής αγοράς φυσικού αερίου» και από εκεί και πέρα εταιρείες όπως η «Chevron» «θα αξιοποιήσουν την εμπειρία τους για να καθορίσουν τις βέλτιστες οδούς εξαγωγής όσον αφορά την αξιοπιστία, την ασφάλεια, τις περιβαλλοντικές και οικονομικές επιδόσεις».

Στο ίδιο πνεύμα ο πρέσβης των ΗΠΑ Τζ. Πάιατ, ερωτηθείς σχετικά από δημοσιογράφους, απάντησε με νόημα ότι «οι αγορές θα αποφασίσουν για την όδευση του αγωγού».

Την Παρασκευή και ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ Αλ. Παπαϊωάννου, ερωτηθείς αν όντως σχεδιάζεται «εναλλακτική όδευση» του «East Med», απέφυγε να σχολιάσει, να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τέτοιες πληροφορίες.

Σημειωτέον, τη Δευτέρα ο Ν. Δένδιας επιστρέφοντας από Κάιρο θα κάνει στάση και στη Λευκωσία, για συνάντηση με τον Κύπριο ομόλογό του Ν. Χριστοδουλίδη, ενόψει της προσεχούς Συνόδου Κορυφής για τα Ευρωτουρκικά (25-26/3) και της 5μερούς για το Κυπριακό, ενώ την Τετάρτη η ειδική απεσταλμένη του ΟΗΕ, Τζ. Χ. Λουτ, που προηγουμένως θα βρίσκεται στη Λευκωσία, θα βρεθεί στην Αθήνα.

Αλεξανδρούπολη

Με συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια και μαζικές εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς και γειτονιές σε Αλεξανδρούπολη, Καβάλα, Ξάνθη, Κομοτηνή και Ροδόπη, ενημέρωσαν το λαό της περιοχής για τις επικίνδυνες εξελίξεις και τον κάλεσαν να πάρει τη θέση του στον αγώνα για απεμπλοκή της Ελλάδας από τα επικίνδυνα σχέδια, καμία διευκόλυνση, ακύρωση της Ελληνοαμερικανικής Συμφωνίας για τις Στρατιωτικές Βάσεις.

Παράλληλα, οι εκλεγμένοι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» έφεραν το θέμα στα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια της περιοχής, απαιτώντας να πάρουν θέση απέναντι στους επικίνδυνους σχεδιασμούς, παρά τη συντονισμένη προσπάθεια περιφερειακών και δημοτικών αρχών και τη σύμπλευση ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ, που αρνήθηκαν να συζητήσουν το θέμα ως τάχα «εκτός δικαιοδοσίας» τους.

Στο μεταξύ, με Ερώτηση προς τον υπουργό Αμυνας, οι βουλευτές του ΚΚΕ Ν. Παπαναστάσης και Θ. Παφίλης απαιτούν να μη συμμετάσχουν ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις στην άσκηση «Defender Europe 2021».

Ξάνθη

«Σύμφωνα με δημοσιεύματα καταγγέλλεται η συμμετοχή φαντάρων στο μουσικό τμήμα του Δ' Σώματος Στρατού, με σκοπό να μάθουν τον εθνικό ύμνο των ΗΠΑ και να κάνουν "καλή εντύπωση" στους Αμερικανούς.

Επισημαίνεται ότι τα στρατόπεδα είναι σε καραντίνα λόγω κορονοϊού, αναβάλλονται εκπαιδεύσεις, δεν δίνονται έξοδοι σε φαντάρους, γίνονται ορκωμοσίες κεκλεισμένων των θυρών, αλλά οι Αμερικανοί μπορούν να μπαινοβγαίνουν στα στρατόπεδα.

Η κυβέρνηση δίνει γην και ύδωρ στους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές, μετατρέποντας τη χώρα μας σε απέραντο στρατόπεδο.

Ερωτάται ο κ. υπουργός τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση ώστε κανένας Ελληνας φαντάρος και στρατιωτικός να μη χρησιμοποιηθεί για τη διευκόλυνση των ΑμερικανοΝΑΤΟικών φονιάδων στην Αλεξανδρούπολη και όπου αλλού. Τονίζουμε ότι οι φαντάροι και ο λαός της περιοχής έχουν κάθε λόγο να αγανακτούν και να διαμαρτύρονται για την παρουσία των Αμερικανών στην πόλη τους».

Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν όσα γράφονται στο 2ο κείμενο των Θέσεων της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο, στη Θέση 15 για τη συμμετοχή της αστικής τάξης της Ελλάδας στους ανταγωνισμούς. Εκεί, ανάμεσα σε άλλα σημειώνεται:

«Η αστική τάξη της Ελλάδας επιδιώκει τη γεωπολιτική της αναβάθμιση, συμμετέχοντας ενεργά στους στρατιωτικούς - πολιτικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ (...) Αποτελεί στρατηγική επιλογή όλων των αστικών κομμάτων, βασικό στοιχείο της στρατηγικής σύμπλευσής τους (...)

Από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προωθήθηκε ο λεγόμενος "Στρατηγικός Διάλογος Ελλάδας - ΗΠΑ", που διαμόρφωσε πλαίσιο οικονομικών, πολιτικών, στρατιωτικών θεμάτων, με καθοριστικής σημασίας την αναθεώρηση και επέκταση της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας για τις βάσεις.

Αυτόν το σχεδιασμό υπηρετεί και η συμφωνία της κυβέρνησης της ΝΔ με τις ΗΠΑ, που περιλαμβάνει την παραπέρα αναβάθμιση της βάσης της Σούδας και τη δημιουργία των βάσεων drones στη Λάρισα, ελικοπτέρων στο Στεφανοβίκειο και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης που αποτελεί σημαντικό αναβαθμισμένο κρίκο των αμερικανικών σχεδίων, ενώ διατηρείται η βάση των ιπτάμενων ραντάρ "Awacs" στο Ακτιο της Πρέβεζας κι εκσυγχρονίζεται η βάση στον Αραξο για "φιλοξενία" πυρηνικών όπλων. Σήμερα, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να εκχωρήσει πάνω από 20 σημεία της χώρας, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ.

Στην πράξη, δημιουργείται ένας ιστός στρατιωτικών βάσεων που καλύπτει γεωγραφικά όλες τις περιοχές της χώρας, καθιστά την Ελλάδα ορμητήριο υλοποίησης ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, με στάθμευση μαχητικών αεροσκαφών κι ελικοπτέρων, ελλιμενισμό αεροπλανοφόρων, πυρηνικών υποβρυχίων, αντιτορπιλικών του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, τηλεπικοινωνιακές - κατασκοπευτικές υποδομές, αποθήκες καυσίμων, εγκαταστάσεις για υποδοχή επίγειων δυνάμεων.

Ενισχύει τη σύνδεση με τις αμερικανικές βάσεις και υποδομές στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, στα Βαλκάνια και με τις βρετανικές βάσεις στην Κύπρο, με δυνατότητα εξαπόλυσης πυρηνικών χτυπημάτων από τον Αραξο, για την περικύκλωση της Ρωσίας και μεταφορά σε διάφορες εστίες πολέμων.

Η ελληνοαμερικανική συμφωνία δίνει τη δυνατότητα εγκατάστασης και χρησιμοποίησης δυνάμεων των ΗΠΑ σε όλες τις μονάδες του ελληνικού στρατού, με πολλαπλές συνέπειες στο ρόλο και τον προσανατολισμό τους, ως οργανικού τμήματος του ΝΑΤΟικού στρατού.

Στην πράξη, βαθαίνει η εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, ενώ τις συνέπειες των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και των ήδη τεράστιων κινδύνων στοχοποίησής της θα πληρώσουν ο λαός μας και οι άλλοι λαοί (...)

Σημαντικό πεδίο ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών είναι τα Βαλκάνια, που έχουν ιδιαίτερη γεωστρατηγική σημασία, τόσο ως "δίοδος" μεταφορικών και ενεργειακών "αρτηριών" από και προς την ΕΕ όσο και ως "προγεφύρωμα" του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού για την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική κατοχύρωση της επιρροής του στην περιοχή Ευρασίας, Μαύρης Θάλασσας, Καυκάσου, Κασπίας κ.ά. (...)

Οι αμερικανοΝΑΤΟικές στρατιωτικές δυνάμεις συνεχίζουν την ενίσχυσή τους στην περιοχή, ήδη διαθέτουν μεγάλο αριθμό βάσεων, πραγματοποιούν μεγάλες στρατιωτικές ασκήσεις, οριοθετώντας ως αντίπαλους τη Ρωσία και την Κίνα, τα μονοπώλια των οποίων προωθούν τις δικές τους θέσεις στην περιοχή. Η πορεία της ενσωμάτωσης των Δυτ. Βαλκανίων αναβαθμίστηκε παραπέρα με τη Συμφωνία των Πρεσπών που έκλεισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και υλοποιεί η κυβέρνηση της ΝΔ».

Μέχρι τον Αύγουστο αναμένονται άλλες 6 «δόσεις» ΝΑΤΟικών να περάσουν από Αλεξανδρούπολη και τα δίκτυα του Εβρου προς βορρά, για να συμμετάσχουν σε στρατιωτικές αναπτύξεις, με τις κάννες στραμμένες στη Ρωσία, αλλά και στην Κίνα, της οποίας η επιρροή μεγαλώνει στην περιοχή.

Οσοι έφτασαν τώρα εντάσσονται στην αποστολή δυνάμεων προς υποστήριξη της επιχείρησης «Atlantic Resolve 2021», η οποία πραγματοποιείται για 7η συνεχή χρονιά (από τα γεγονότα στην Κριμαία το 2014). Στο πλαίσιό της οι Αμερικανοί αναπτύσσουν συνολικά 6.000 στελέχη τους (μηχανοκίνητο πεζικό, τεθωρακισμένα, «ελικοπτεράδες» κ.λπ.) επιπρόσθετα σε όσους σταθμεύουν ήδη στην Ευρώπη, για μια περίοδο 9 μηνών.

Η διεκπεραίωση που έγινε μέσω Αλεξανδρούπολης (αλλά και της Δουνκέρκης στη Γαλλία) αφορούσε την 1η Ταξιαρχία Αεροπορίας Στρατού (1st Combat Aviation Brigade - CAB), η οποία ανέπτυξε μέσω των δύο λιμένων μια τεράστια δύναμη, συνολικά 1.800 στελέχη, 50 «UH-60» και «HH-60» ελικόπτερα «Black Hawk», 10 «CH-47 Chinook», 25 επιθετικά ελικόπτερα «AH-64 Apache» και 1.800 τροχοφόρα οχήματα και κομμάτια εξοπλισμού, με τελικούς προορισμούς Γερμανία, Λετονία, Πολωνία, Ρουμανία. Αργότερα, μέσα στο χρόνο, τμήματα της 1ης CAB θα μετασταθμεύσουν για συνεκπαιδεύσεις με τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, στο Στεφανοβίκειο.

Πέραν της επιχείρησης «Atlantic Resolve» οι αμερικανοΝΑΤΟικές δυνάμεις θα αξιοποιήσουν την Αλεξανδρούπολη για «άλματα» στην Ανατολική Ευρώπη, στο πλαίσιο της αλυσίδας ασκήσεων που συναποτελούν την «Defender Europe 2021». Γιγαντιαία πρόβα πολέμου, που προγραμματίζεται για το διάστημα Μάη - Ιούνη, με επίκεντρο Ανατ. Ευρώπη και Βαλκάνια.

Η Ελλάδα παίζει και εδώ κομβικό ρόλο στην υλοποίησή της, ως ο βασικός και αναντικατάστατος κόμβος στη Νοτιοανατολική Ευρώπη για διεκπεραίωση των μετεχουσών δυνάμεων, χώρια ότι κομμάτια της εξετάζεται να γίνουν και στη χώρα. Π.χ. αεραποβατική ενέργεια στην Αλεξανδρούπολη, ασκήσεις στο Πεδίο Βολής «ΑΕΤΟΣ» στον Εβρο, όπως και στο Πετροχώρι Ξάνθης κ.λπ.

Σημειωτέον, σύμφωνα με αρμόδιες ΝΑΤΟικές πηγές, τα σενάρια της «Defender Europe 21» κλιμακώνονται από «χωρικά επεισόδια» μέχρι τη γενικευμένη σύγκρουση. Περιλαμβάνουν την αντιμετώπιση μιας σειράς «ενεργειών του εχθρού», όπως:

-- «Κυβερνοεπιθέσεις κατά του ΝΑΤΟ, εθνικών υποδομών και οικονομικών - χρηματιστηριακών κέντρων».

-- «Μέτωπο πολιτικών κομμάτων ηγείται και υποστηρίζει διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, ταραχές», στο σενάριο δηλαδή μπαίνει ανοιχτά και η αντιμετώπιση λαϊκών κινητοποιήσεων από τις Ενοπλες Δυνάμεις, το ΝΑΤΟ το ίδιο!.

-- «Εταιρείες Ιδιωτικών Στρατών» («Private Military Companies») «καταλαμβάνουν αεροδρόμια σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Εσθονία». Θυμίζουμε, για ανάπτυξη και χρήση «ιδιωτικών στρατών» - μισθοφόρων, ΗΠΑ και ΕΕ καταγγέλλουν τη Ρωσία (π.χ. στη Λιβύη) ενώ και οι ίδιες διατηρούν τέτοιες δυνάμεις σε διάφορες περιοχές του πλανήτη.

Δεν περνά απαρατήρητο ότι τα παραπάνω σενάρια ταξινομούνται από το ίδιο το ΝΑΤΟ στην κατηγορία «OCCASUS»: «Μια συνθετική γεωστρατηγική κατάσταση στην οποία ένας φανταστικός αντίπαλος, ισότιμος του ΝΑΤΟ, τον προκαλεί σε ένα ευρύ μέτωπο πολιτικών, στρατιωτικών, ενημερωτικών και οικονομικών σεναρίων». Παραπέρα, η συγκεκριμένη κατηγορία ασκήσεων καλύπτει «πολλαπλά σενάρια σε ένα τόξο από τον Βόρειο Ατλαντικό έως τη Μαύρη Θάλασσα, επιτρέποντας την εφαρμογή μεμονωμένων, περιοριζόμενων σε περιφερειακό επίπεδο σεναρίων, ή ενός συνδυασμού σεναρίων, αναβαθμίζοντάς τα σε μια σύγκρουση σε ολόκληρη την Ευρώπη»...

Γίνεται, επομένως, αντιληπτό ότι όλο αυτό το πολεμικό υλικό που διεκπεραιώνεται μέσω Αλεξανδρούπολης, μετατρέπει την πόλη, τον Εβρο και τη χώρα ολόκληρη σε ορμητήριο πολέμου, αλλά ταυτόχρονα και σε στόχο αντίπαλων κέντρων.

Θυμίζουμε, πριν από λίγες βδομάδες, ο Ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών, Αλεξάντρ Γκρουσκό, επισκεπτόμενος την Ελλάδα, ζητούσε με νόημα «να αποκλειστεί το ενδεχόμενο το έδαφος της φίλης για εμάς χώρας να παρασέρνεται στο γεωπολιτικό παιχνίδι της ανάσχεσης και του περιορισμού της Ρωσίας», παρακολουθώντας την κυβέρνηση να διαπραγματεύεται νέα συμφωνία με τους Αμερικανούς για τις βάσεις, με πληροφορίες να αναφέρουν ότι εξετάζονται συνολικά 23 τοποθεσίες, όπου οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί θα μπορούν να αναπτύξουν δυνάμεις τους. Μια συζήτηση που άνοιξε ήδη επί ΣΥΡΙΖΑ, με την εκκίνηση του περιλάλητου «Στρατηγικού Διαλόγου» μεταξύ των κυβερνήσεων των δύο χωρών το Δεκέμβρη του 2018, για να υπογραφεί επί ΝΔ, τον Οκτώβρη του 2019 και πλέον ετοιμάζεται να «διευρυνθεί» παραπέρα, με τις κυβερνήσεις ΗΠΑ και Ελλάδας να ετοιμάζουν το κείμενο για φέτος τον Οκτώβρη.

Την ώρα που τα δημόσια συστήματα Υγείας κατέρρεαν, ακόμα και στα πιο προηγμένα καπιταλιστικά κράτη, και οι νεκροί της περασμένης χρονιάς προσέγγισαν ή και ξεπέρασαν σε ορισμένες χώρες τα θύματα των πιο αιματηρών πολέμων, τα κράτη συνέχισαν και με το παραπάνω να εξοπλίζονται, να συγκρούονται, να συμμετέχουν σε στρατιωτικές επεμβάσεις, ασκήσεις και αποστολές σε όλο τον πλανήτη.

Αντίφαση και παραλογισμός; Κάθε άλλο... Στην πραγματικότητα, η πανδημία - που επέδρασε ως καταλύτης στη νέα συγχρονισμένη οικονομική κρίση - όχι μόνο δεν προώθησε την «παγκόσμια συνεργασία», όπως προσπαθούν να το παρουσιάσουν οι κυβερνήσεις των πιο ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, αλλά όξυνε τον οικονομικό και γεωπολιτικό ανταγωνισμό, τις συγκρούσεις συμφερόντων.

Αυτό καθρεφτίζεται και στην τελευταία έκθεση «Military Balance 2021» του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών του Λονδίνου (IISS). Παρά τη μείωση κατά 4,4% της παγκόσμιας οικονομικής παραγωγής, οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες αυξήθηκαν το 2020 κατά 3,9%, σε 1,83 τρισ. δολάρια - οι υψηλότερες όλων των εποχών.

Οπως διαπιστώνει η έκθεση, αν και το περασμένο έτος καθορίστηκε από την πανδημία, «η σύγκρουση και η αντιπαράθεση» όχι μόνο «δεν υποχώρησαν», αντίθετα «ο ανταγωνισμός μεγάλων δυνάμεων συνέχισε να οδηγεί τους αμυντικούς σχεδιασμούς και τα εξοπλιστικά προγράμματα» των κρατών.

Σε εξέλιξη είναι, με τη συμμετοχή πολλών «παικτών», οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι σε Συρία, Λιβύη, Υεμένη, οι συγκρούσεις στην Αφρική, όπως η μακροχρόνια στην υποσαχάρια ζώνη του Σαχέλ και πιο πρόσφατα αυτή στην Αιθιοπία, ενώ στο Ναγκόρνο Καραμπάχ αναζωπυρώθηκε πέρυσι η παλιά σύγκρουση Αρμενίας - Αζερμπαϊτζάν, με εμπλοκή της Τουρκίας και της Ρωσίας.

Στο μεταξύ, στο έδαφος της νέας διεθνούς οικονομικής κρίσης, δυναμώνει ο ανταγωνισμός ιμπεριαλιστικών κέντρων και κρατών για τον έλεγχο των αγορών, των ενεργειακών πηγών και των δρόμων μεταφοράς, και διαμορφώνονται πιθανές εστίες πολεμικής αναμέτρησης από την Ανατολική Μεσόγειο, τον Νότιο Καύκασο, την Αφρική και τη Νοτιοανατολική Ασία έως την Αρκτική.

Στους «αριθμούς» των αμυντικών δαπανών αποτυπώνεται ξεκάθαρα η στρατηγική αντιπαράθεση μεταξύ των ΗΠΑ και της ραγδαία ανερχόμενης Κίνας.

Το 2020 οι ΗΠΑ δαπάνησαν για στρατιωτικούς σκοπούς 730 δισ. δολάρια ή το 40,3% των παγκόσμιων δαπανών. Αν συμπεριληφθούν και οι προϋπολογισμοί για πυρηνικά όπλα και βετεράνους, οι δαπάνες τους προσεγγίζουν το 1 τρισ. δολάρια.

Στην Ασία, που αντιπροσωπεύει το 25% των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών, η αύξηση οφείλεται κυρίως στην Κίνα. Ο στρατιωτικός της προϋπολογισμός, με συνεχόμενη ανοδική πορεία, πέρυσι αυξήθηκε κατά 5,2%, σε 193,3 δισ. δολάρια, ο δεύτερος μεγαλύτερος μετά τις ΗΠΑ. Κυρίως η Κίνα αναπτύσσει το Ναυτικό της, τόσο για να ενισχύσει τη θέση της στα παράκτια ύδατα που διεκδικεί, όσο και για να έχει το Ναυτικό της επιχειρησιακή ικανότητα και στις επτά θάλασσες.

Στο βαθμό που ενισχύεται η δυνατότητα της Κίνας να απειλήσει τα επόμενα χρόνια την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, η αντιπαράθεση ΗΠΑ - Κίνας εκτός από οικονομικό υπόβαθρο έχει, φυσικά, άμεση αντανάκλαση και σε πολιτικό, διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο.

Είναι ενδεικτικό ότι οι αυξήσεις στον αμυντικό προϋπολογισμό των ΗΠΑ και της Κίνας αντιπροσωπεύουν σχεδόν τα 2/3 της συνολικής αύξησης των παγκόσμιων αμυντικών δαπανών το 2020.

Ακολουθούν με μεγάλη διαφορά η Ινδία, με δαπάνες για στρατιωτικούς σκοπούς 64,1 δισ. δολάρια, η Μεγάλη Βρετανία με 61,5 δισ. δολάρια, η Ρωσία με 60 δισ. και η Γαλλία με 55 δισ. (48,3 δισ. ευρώ). Η Γερμανία είναι στην έβδομη θέση με 51,3 δισ. δολάρια (42,6 δισ. ευρώ), σημειώνοντας συνεχή αύξηση από το 2014, που είχε 39,2 δισ. δολάρια.

Σε σχέση με το 2014, όταν στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στην Ουαλία αποφασίστηκε η δραστική αύξηση των αμυντικών δαπανών των κρατών - μελών, οι 28 ευρωπαϊκές χώρες του ΝΑΤΟ δαπάνησαν πέρυσι 20% περισσότερα για την Αμυνα.

Από αυτές, εννέα έχουν ήδη πετύχει το στόχο που τέθηκε στην Ουαλία για αμυντικές δαπάνες στο 2% του ΑΕΠ μέχρι το 2024: Ελλάδα, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Ρουμανία, Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία, Πολωνία, Νορβηγία. Εκτός των τριών πρώτων, οι υπόλοιπες είναι όλες στη ζώνη περικύκλωσης της Ρωσίας.

Το μέσο ποσοστό αμυντικών δαπανών ως προς το ΑΕΠ μεταξύ των κρατών του ΝΑΤΟ αυξήθηκε από 1,25% το 2014 σε 1,64% το 2020.

Οπως είπε πρόσφατα ο Βρετανός πρωθυπουργός, οι αμυντικές δαπάνες του Ηνωμένου Βασιλείου θα αυξηθούν κατά 24 δισ. λίρες τα επόμενα τέσσερα χρόνια, διασφαλίζοντας ότι το ΗΒ θα διατηρήσει τον μεγαλύτερο αμυντικό προϋπολογισμό στην Ευρώπη και τον δεύτερο μεγαλύτερο στο ΝΑΤΟ, μετά τις ΗΠΑ.

Η βορειοατλαντική συμμαχία συνεχίζει να εστιάζει στην Πρωτοβουλία Ετοιμότητας του ΝΑΤΟ, με στόχο τη βελτίωση της επιχειρησιακής ετοιμότητας των υπαρχουσών δυνάμεων. ΝΑΤΟικές δυνάμεις αναπτύσσονται σε πολλές περιοχές του πλανήτη, από το Αφγανιστάν και το Κόσοβο έως τη Βαλτική και τον Καύκασο, σε Μεσόγειο, Μαύρη Θάλασσα και Αφρική.

«Κοιτώντας πιο μπροστά, το όραμα του ΝΑΤΟ για το 2030 έχει σαφώς στο στόχαστρο την Κίνα», επισημαίνει η έκθεση του IISS, υπενθυμίζοντας τα λόγια του γγ του ΝΑΤΟ ότι η άνοδος της Κίνας «ουσιαστικά αλλάζει την παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων».

Ετσι, ο ισχυρός «ανταγωνισμός μεγάλων δυνάμεων» και «το ασταθές παγκόσμιο περιβάλλον ασφαλείας» αποτυπώνονται και στις «συνεχιζόμενες πιέσεις στις αμυντικές σχέσεις μεταξύ κρατών» - ακόμα και μεταξύ συμμάχων του ΝΑΤΟ.

Στους ΝΑΤΟικούς κόλπους εκδηλώνονται όλο και συχνότερα αντιθέσεις, διάσταση συμφερόντων ή προτεραιοτήτων μεταξύ ΗΠΑ - Γερμανίας, ΗΠΑ - Γαλλίας, Γαλλίας - Γερμανίας, ή Γαλλίας - Τουρκίας.

Η προσπάθεια «αναθέρμανσης» της διατλαντικής συμμαχίας, μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους Δημοκρατικούς στις ΗΠΑ, δεν είναι απλή υπόθεση, καθώς υπάρχει διάσταση απόψεων και συμφερόντων ΗΠΑ - ΕΕ για την αντιμετώπιση της Κίνας, ενώ διαφοροποιημένα είναι τα συμφέροντα και ως προς τη σχέση με τη Ρωσία.

Ενδεικτικά: Οι ΗΠΑ έχουν γεωπολιτικά συμφέροντα και «δεσμεύσεις ασφαλείας» στην περιοχή Ασίας - Ειρηνικού ασύγκριτα μεγαλύτερες απ' ό,τι η ΕΕ, η οποία έτσι μπορεί να βλέπει τη σχέση της με την Κίνα σε μεγάλο βαθμό ως εμπορική - οικονομική.

Επιπλέον, η Κίνα ξεπέρασε τις ΗΠΑ ως τον κορυφαίο εμπορικό εταίρο της ΕΕ το 2020. Η ΕΕ υπέγραψε επενδυτική συμφωνία με την Κίνα στα τέλη του 2020, ενώ από την άλλη οι δασμοί των ΗΠΑ σε κινεζικά προϊόντα, που επιβλήθηκαν επί Τραμπ, παραμένουν και επί Μπάιντεν.

Ταυτόχρονα, η ΕΕ επιδιώκει σε αυτό το ρευστό παγκόσμιο σκηνικό να αναδειχθεί σε πιο ενεργό και ισχυρό γεωπολιτικό «παίκτη».

Ο στρατιωτικός εκσυγχρονισμός της Κίνας και η «κούρσα» της στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική πυραμίδα αποτελούν σε μεγάλο βαθμό «πυξίδα» στους εξοπλισμούς και στην Ερευνα και Ανάπτυξη της πολεμικής βιομηχανίας τόσο στις ΗΠΑ, όσο και σε κράτη της περιοχής Ασίας - Ειρηνικού, όπως η Αυστραλία κ.ά.

Η Κίνα προφανώς επιδιώκει υπεροχή στις παράκτιες περιοχές της Κινεζικής Θάλασσας. Ο κινεζικός στρατός διατήρησε το 2020 την «πέρα από τον ορίζοντα» παρουσία του, με την Ακτοφυλακή και τη Ναυτική Πολιτοφυλακή να ηγούνται και να χρησιμοποιούν εγκαταστάσεις στα νησιά Σπράτλι, ως προωθητικές βάσεις στη Νότια Κινεζική Θάλασσα.

Η ναυπηγική πολεμική βιομηχανία συνέχισε να αναπτύσσεται με τον ίδιο ρυθμό, με την κατασκευή νέου τύπου αμφίβιων πλοίων, καταδρομικών και αντιτορπιλικών. Στο μεταξύ, ένα δεύτερο αεροπλανοφόρο του κινεζικού Πολεμικού Ναυτικού ξεκίνησε θαλάσσιες δοκιμές, ενώ ένα τρίτο αεροπλανοφόρο είναι υπό κατασκευή. Η Πολεμική Αεροπορία της Κίνας συνεχίζει επίσης να ενσωματώνει πιο προηγμένα συστήματα.

Αξίζει να επισημανθεί ότι σε μια προειδοποιητική κίνηση προς την Κίνα, οι ΗΠΑ επιστράτευσαν τον Ιούνη - για πρώτη φορά από το 2017 - τρία αεροπλανοφόρα («USS Theodore Roosevelt», «USS Nimitz» και «USS Ronald Reagan») για να περιπολούν στα ύδατα του Ινδο-Ειρηνικού. Επίσης, το νέο βρετανικό αεροπλανοφόρο «HMS Queen Elizabeth» θα ξεκινήσει φέτος την παρθενική ανάπτυξή του στον Ινδο-Ειρηνικό.

Οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες το 2019 υπολογίζονται (...) στο 2,2% του παγκόσμιου ΑΕΠ, με αύξηση κατά 3,6%, σε σχέση με το 2018 και κατά 7,2% σε σχέση με το 2010, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, εξαιτίας κυρίως των στρατιωτικών δαπανών και επιχειρήσεων των ΗΠΑ και της Κίνας. Οι διεθνείς πωλήσεις όπλων αυξήθηκαν κατά 7,8% την περίοδο 2014 - 2018 ή κατά 20% σε σχέση με την περίοδο 2005 - 2009 (...)

Την περίοδο 2015 - 2019 οι ΗΠΑ παρέμειναν πρώτες στις εξαγωγές όπλων, κατέχοντας το 36%, με δεύτερη τη Ρωσία, ενώ ακολουθούν Γαλλία, Γερμανία και Κίνα.

Οι πυρηνικές δυνάμεις εξακολουθούν να εκσυγχρονίζουν το οπλοστάσιό τους αντικαθιστώντας παλιές κεφαλές. Οι 9 πυρηνικές δυνάμεις (ΗΠΑ - 5.800, Ρωσία - 6.375, Βρετανία - 215, Γαλλία - 290, Κίνα - 320, Ινδία - 150, Πακιστάν - 160, Ισραήλ - 90, Βόρεια Κορέα 30 - 40) διαθέτουν συνολικά 13.400 πυρηνικά όπλα, εκ των οποίων το 90% ανήκει σε ΗΠΑ και Ρωσία.

Οι ΗΠΑ και η Ρωσία ανακοινώνουν αλλαγές στο «πυρηνικό» στρατιωτικό δόγμα τους, ενώ γίνονται εκατέρωθεν ανακοινώσεις για νέα είδη «υπερόπλων», όπως τα αυτόματα οπλικά συστήματα λέιζερ και νέες σφαίρες χρήσης, όπως στο Διάστημα.

Οι ΗΠΑ αποσκοπούν να θέσουν και την Κίνα σε συμφωνία ελέγχου και περιορισμού των πυρηνικών, θεωρώντας την ως επικίνδυνο ανταγωνιστή, ενώ το βασικό ζήτημα που εξετάζεται στους πυρηνικούς εξοπλισμούς είναι η ικανότητα του «πρώτου πλήγματος».

Σημαντικό «εργαλείο» για τους πολεμικούς σχεδιασμούς των ισχυρότερων δυνάμεων είναι οι στρατιωτικές βάσεις εκτός συνόρων τους, όπου οι ΗΠΑ φαίνεται να έχουν πάνω από 700 βάσεις, διαφορετικής χρήσης, σε όλο τον κόσμο. Βάσεις εκτός συνόρων έχουν επίσης οι Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία, Ιταλία, Τουρκία, Κίνα, Ιαπωνία, Ινδία.

Ενα σημαντικό νέο στοιχείο της περιόδου, που είναι ενδεικτικό της έντασης των ανταγωνισμών και της στρατιωτικής προετοιμασίας, είναι οι αλλαγές στα αμυντικά δόγματα μιας σειράς καπιταλιστικών κρατών (χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα της Γερμανίας λίγα χρόνια πριν και πιο πρόσφατα της Ιαπωνίας). Ταυτόχρονα, το ΝΑΤΟ προσεγγίζει κράτη που για δεκαετίες χαρακτηρίζονταν «ουδέτερα», με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη Σουηδία.

(Θέσεις της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ, δεύτερο κείμενο)