Copyright 2018 The Associated

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας, άλλοι πέθαναν επιτόπου και άλλοι κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους σε νοσοκομεία. Από τους 101, οι 74 έχασαν τη ζωή τους σε ανοιχτούς χώρους. Συγκεκριμένα, 33 θύματα κατέληξαν στη Λ. Ποσειδώνος, 31 στο Κόκκινο Λιμανάκι, από τα οποία 26 στο οικόπεδο της Αργυράς Ακτής, 7 στον Νέο Βουτζά, 2 στο λιμάνι της Ραφήνας που είχαν μεταφερθεί εγκαυματίες και ένα βρέφος σε ασθενοφόρο προς το νοσοκομείο Παίδων. Σε νοσοκομεία όπου είχαν μεταφερθεί με τραύματα, κατέληξαν τους επόμενους μήνες 18 θύματα. Στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή της τραγωδίας πνίγηκαν 9 άτομα. Τα σκάφη του Λιμενικού και άλλα παραπλέοντα σκάφη περισυνέλεξαν από τις παραλίες 696 άτομα, ενώ από τη θάλασσα διέσωσαν 19. Κάηκαν 12.600 στρέμματα γης.

Στις 16.41 ξέσπασε δεύτερη πυρκαγιά, κοντά στο Νταού στην Πεντέλη. Στην αρχή, η πυρκαγιά κατευθυνόταν προς την περιοχή του Διονύσου, καίγοντας χαμηλή βλάστηση, αλλά γύρω στις 17.10 ο άνεμος ισχυροποιήθηκε απότομα και άλλαξε κατεύθυνση προς τα ανατολικά, με αποτέλεσμα η πυρκαγιά να βγει γρήγορα εκτός ελέγχου, ενώ παράλληλα εκτός ελέγχου ήταν και η πυρκαγιά στην Κινέτα. Η φωτιά στην Πεντέλη εξαπλώθηκε ταχύτατα με ριπές ισχυρών ανέμων σε συνδυασμό και με υψηλές θερμοκρασίες, την τοπογραφία και το μικροκλίμα της περιοχής, τα οποία προκάλεσαν ισχυρούς καταβατικούς ανέμους. Η πυρκαγιά έκαψε τη βόρεια πλευρά του οικισμού του Νταού και κινήθηκε μέσω της Μονής Παντοκράτορος προς την ευρύτερη περιοχή της Ραφήνας, στους οικισμούς Νέος Βουτζάς αρχικά και Κόκκινο Λιμανάκι και Μάτι μετέπειτα, μέσα σε λίγα λεπτά. Γύρω στις 18.12 η φωτιά πέρασε τη λεωφόρο Μαραθώνος για να φτάσει στη θάλασσα.

Λόγω της γρήγορης εξάπλωσης, πολλοί κάτοικοι και παραθεριστές δεν πρόλαβαν να αντιδράσουν και είτε εγκλωβίστηκαν και κάηκαν στα σπίτια τους είτε έχασαν τη ζωή τους, προσπαθώντας να διαφύγουν πεζοί ή με τα αυτοκίνητά τους, καθώς παγιδεύτηκαν λόγω του μποτιλιαρίσματος που προκλήθηκε. Σε οικόπεδο δίπλα στη θάλασσα βρέθηκαν 26 νεκροί, οι οποίοι δεν μπόρεσαν να βρουν την έξοδο για τη θάλασσα και εγκλωβίστηκαν εκεί.

Σημαντικές οι δράσεις αλληλεγγύης των εργατικών σωματείων και φορέων του λαϊκού κινήματος

Τα προβλήματα, το κατεστραμμένο περιβάλλον, οι ανοιχτές πληγές στη ζωή των κατοίκων της Ανατολικής Αττικής, τα αιτήματα για αποζημιώσεις είναι εδώ. Ενα χρόνο μετά, και τίποτα δεν είναι καλύτερο για τους πυρόπληκτους, για όλη την περιοχή. Ακόμα υπάρχουν διάσπαρτα καμένα απομεινάρια, διάσπαρτα επικίνδυνα αποτεφρωμένα υπολείμματα.

Αν δεν παρθούν, έστω και τώρα, μέτρα είναι θέμα χρόνου να έρθει η επόμενη καταστροφή και τότε πάλι θα μας λένε ότι ευθύνονται τα ακραία φυσικά φαινόμενα και ο «κακός μας ο καιρός». Οι υποδομές παραμένουν ανύπαρκτες, οι υπηρεσίες υποστελεχωμένες, η χρηματοδότηση στο ναδίρ. Η πολιτική που εφάρμοσε πιστά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, και θεωρεί την προστασία της ζωής κόστος, θα συνεχιστεί και από τη νέα κυβέρνηση της ΝΔ, γιατί αποτελεί επίσημη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, την οποία συνδιαμορφώνουν και υπηρετούν.

Από τη συγκέντρωση του ΚΚΕ στις 27/8 στη Νέα Μάκρη

Είναι αποφασιστικό, όταν πρόκειται να αφαιμάσσει το πενιχρό εισόδημα των εργαζομένων και του λαού με φόρους δυσβάσταχτους, να προχωρήσει σε πλειστηριασμούς και κατασχέσεις των κατοικιών των λαϊκών οικογενειών, να βγάλει «στο σφυρί» τη δημόσια περιουσία, για να τη δώσει σε ιδιώτες, να ψηφίζει δέκα - δέκα τους αντιλαϊκούς νόμους, να ανοίγει κεφάλια αγωνιστών, να καταδικάζει απεργίες, να βγάζει παράνομους αγώνες, να φτιάχνει χωματερές παρά την αντίδραση των κατοίκων.

Στον αντίποδα, όμως, όταν πρέπει να προσλάβει προσωπικό για τα Δασαρχεία, για την Πυροσβεστική, την Πολιτική Προστασία, τους δήμους, όταν είναι ανάγκη να στηρίξει τους πυροπαθείς και πλημμυροπαθείς, όταν είναι να καθαριστεί το τοξικό χώμα για να ανασάνουν όσοι καταστράφηκαν, να έρθει το ρεύμα και το νερό στις πληγείσες περιοχές, να δοθεί άμεση αποζημίωση σε όσους έχουν πληγεί, όταν είναι να ικανοποιηθούν λαϊκές ανάγκες τότε αναδεικνύεται η «γύμνια» του. Οταν, για παράδειγμα, ένα χρόνο μετά, το πολυπόθητο δημόσιο νοσοκομείο στην περιοχή παραμένει ευχή, παρά τις διαμαρτυρίες και τις διεκδικήσεις των μαζικών φορέων της περιοχής, παρά την ίδια την πραγματικότητα που το καθιστά αναγκαίο.

Μόνο έτσι η αλληλεγγύη θα «πιάνει τόπο», μόνο έτσι θα μένει ζωντανή η προοπτική να κλείσουν οι πληγές, οι κάτοικοι να ξανασταθούν στα πόδια τους και να αντιμετωπιστούν πάνω απ' όλα οι πραγματικές αιτίες της καταστροφής.

Το ΚΚΕ από την έναρξη της φωτιάς ήταν στην πρώτη γραμμή να συνδράμει με κάθε τρόπο. Αλλά και μέσω των εκλεγμένων του στους δήμους της περιοχής, στο Περιφερειακό Συμβούλιο, στη Βουλή και την Ευρωβουλή, που μέσα από παρεμβάσεις, τοποθετήσεις, Επερωτήσεις ανέδειξε την αναγκαιότητα:

• Αμεσης αποζημίωσης κατοίκων και επαγγελματιών της περιοχής στο 100% της συνολικής ζημιάς.
• Λήψης μέτρων ασφαλούς στέγασης, καθαριότητας και υγιεινής για όσους δεν μπορούν να μείνουν στην οικία τους, για επιδότηση ενοικίου σε όσους το χρειάζονται.
• Αμεσης αποκατάστασης των υποδομών, χωρίς επιβάρυνση των κατοίκων, για απορρύπανση της περιοχής.
• Επίσπευσης των απαραίτητων μελετών - μετρήσεων, προκειμένου να υλοποιηθούν τώρα έργα που σχετίζονται με την αντιμετώπιση πλημμυρών και πιθανής μόλυνσης του εδάφους, της ατμόσφαιρας και του υδροφόρου ορίζοντα στις πυρόπληκτες περιοχές.
• Εξασφάλισης δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για όλους, με ευθύνη του κράτους. Να υπάρξουν άμεσα μέτρα στήριξης των Κέντρων Υγείας Ραφήνας και Νέας Μάκρης, με μόνιμο προσωπικό και σύγχρονα μέσα. Να κατασκευαστεί και να λειτουργήσει άμεσα γενικό δημόσιο νοσοκομείο στην Ανατολική Αττική, με αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Αμεσης λήψης ειδικών μέτρων για τα σχολεία της περιοχής, με στήριξη παιδιών, γονιών, εκπαιδευτικών.
• Δημιουργίας σύγχρονου οικισμού με ευθύνη και χρηματοδότηση του κράτους και χωροταξικό σχεδιασμό που να υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες.
• Απαλλαγής από τα δημοτικά τέλη όλων των πληγέντων.
• Λήψης μέτρων ουσιαστικής στήριξης εργαζομένων και επαγγελματιών που έχουν χάσει τη δουλειά τους.
• Να παγώσουν όλα τα χρέη σε εφορία, ΕΦΚΑ, τράπεζες, ΟΤΑ, χωρίς τόκους και προσαυξήσεις.
• Καθαρισμού και προστασίας του πευκοδάσους του Σχοινιά με ευθύνη του κράτους και άμεσης αντιμετώπισης των τραγικών ελλείψεων στους τομείς της Δασοπροστασίας και Πυρόσβεσης και εκπόνησης σχεδίου αντιμετώπισης παρόμοιων φαινομένων.
• Να μπει τέρμα σε κάθε σχεδιασμό δημιουργίας ΧΥΤΑ στο Γραμματικό, που θα βάλει ταφόπλακα στην περιοχή και να αποδοθεί ο χώρος αυτός στους κατοίκους για τις ανάγκες πολιτισμού και άθλησης.

Αυτά τα αιτήματα πρέπει να βρεθούν στο επίκεντρο ενός κινήματος διεκδίκησης, για έργα και υποδομές που θα υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες.

Copyright 2018 The Associated

Εχει σημασία να κωδικοποιήσουμε τα βασικά επιχειρήματα που διατυπώθηκαν τότε, αφού η ουσία τους επαναλαμβάνεται και σήμερα με αφορμή άλλα ανάλογα περιστατικά όπως είδαμε και στην πρόσφατη τραγωδία στη Χαλκιδική με 7 συνανθρώπους μας νεκρούς.

«Δεν υπήρξε καμία εισήγηση από την Πυροσβεστική για οργανωμένη, προληπτική απομάκρυνση» τόνιζε η Ρ. Δούρου, περιφερειάρχης Αττικής και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ.

«Αν ο κρατικός μηχανισμός είχε λειτουργήσει στοιχειωδώς, ο χρόνος επαρκούσε για να σωθούν δεκάδες ανθρώπινες ζωές», έλεγε η ΝΔ.

Ενα ζήτημα είναι το μπαλάκι ευθυνών ανάμεσα στους αρμόδιους. Φταίει η Πυροσβεστική; Φταίει η Περιφέρεια; Φταίει η Πολιτική Προστασία; Φταίνε οι δήμοι; Ο ένας πετάει το μπαλάκι στον άλλον, προσπαθώντας να κρύψει την δικιά του ευθύνη, το δικό του μερίδιο. Είναι σίγουρο ότι υπήρξαν μεγάλες παραλείψεις, λάθη σοβαρά, προβλήματα συντονισμού, αποκαλύφθηκαν επίσης σοβαρές ελλείψεις στην προετοιμασία του κρατικού μηχανισμού για την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων. Τι όμως φανερώνουν όλα αυτά;

Πρώτα απ' όλα, την έλλειψη υποδομών σε σχέση με ζητήματα προστασίας και ασφάλειας της ζωής των κατοικιών του λαού και των εργαζομένων. Μετά τις πυρκαγιές πέρσι, ο «Ριζοσπάστης» είχε αποκαλύψει έγγραφο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σύμφωνα με το οποίο αξιολογούνται με τη λογική «κόστους - οφέλους» το αν κάποιες παρεμβάσεις σε τομείς της αντιπλημμυρικής προστασίας είναι οικονομικά αποδοτικές και ωφέλιμες, και η μελέτη κατέληγε στο συμπέρασμα ότι συμφέρει περισσότερο να εξαγγέλλουν και σε έναν βαθμό να πληρώνουν αποζημιώσεις, από το να πληρώνουν για υποδομές πυροπροστασίας και αντιπλημμυρικής προστασίας όταν αυτές δεν αφορούν περιοχές «οικονομικού ενδιαφέροντος» αλλά τους «οικονομικά ασθενέστερους». Δηλαδή, όταν δεν αφορά την προστασία κερδοφόρων δραστηριοτήτων αλλά εργατικά - λαϊκά στρώματα. Πολύ κυνικά, δηλώνεται δηλαδή ότι στην εκτίμηση «κόστους - οφέλους» η ζωή των λαϊκών στρωμάτων υπολογίζεται λιγότερο από ό,τι η προστασία επιχειρήσεων, βιομηχανιών κ.λπ. αλλά και των «οικονομικά ισχυρότερων». Το ταξικό κριτήριο λοιπόν χωρίς μάσκες. Γι' αυτό άλλωστε έργα υποδομών, αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά, αντιπυρικά δεν βρίσκουν θέση στους κωδικούς των προϋπολογισμών. `Η όταν εκτελούνται γίνονται άναρχα χωρίς ευρύτερο σχεδιασμό και χωρίς ως βασικό κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, με αποτέλεσμα πολλές φορές να επιβαρύνουν αντί να λύνουν προβλήματα.

INTIME NEWS

Δηλαδή, το κύριο ζήτημα που αναδεικνύεται είναι: Η εγκληματική γύμνια του κρατικού μηχανισμού και ο ανεπαρκής σχεδιασμός πολιτικής προστασίας, που έρχονται ως αποτέλεσμα μιας πολιτικής που δεν δίνει προτεραιότητα στα έργα υποδομής και τη στελέχωση των οργανισμών και υπηρεσιών που σχετίζονται με τις ανάγκες προστασίας της ζωής του λαού.

Και όλα αυτά από το ίδιο κράτος που δείχνει μεγάλη ικανότητα, όταν είναι να τσακίσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα, να μαζέψει χαράτσια και φόρους, να δώσει επιδοτήσεις και «ζεστό» χρήμα στο κεφάλαιο. Εδώ, λοιπόν, είναι αναποτελεσματικοί, ανίκανοι, ανύπαρκτοι, για να προστατέψουν τη ζωή του λαού, των εργαζομένων από «ακραία» ή μη φυσικά φαινόμενα. Και αυτό είναι ταξική επιλογή, επιβεβαιώνει ότι δεν είναι κράτος για όλους, αλλά κράτος για τους λίγους, κράτος για τους οικονομικά ισχυρούς, κράτος για το κεφάλαιο.

«Ολόκληροι οικισμοί χτίστηκαν αυθαίρετα πάνω σε ρέματα και παραλίες», έλεγε ο Αλ. Τσίπρας στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου.

«Η άναρχη δόμηση έπαιξε μεγάλο ρόλο στην τραγωδία», διαπίστωνε η Ρ. Δούρου.

«Εμείς είχαμε ετοιμάσει πρωτόκολλα κατεδάφισης» ωρύονταν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και κατήγγειλαν ότι δεν υλοποιήθηκαν.

Η λογική που λέει ότι «φταίμε όλοι» βρίσκεται στην κατεύθυνση του περιορισμού (μέχρι απαλλαγής) του κράτους από την ευθύνη της πρόληψης των καταστροφών και της προστασίας της περιουσίας και της ζωής του λαού. Επικαλούνται, δηλαδή, την ένταση των φαινομένων, το κόστος των αναγκαίων έργων και άλλες «τεχνικές» δυσκολίες, για να καταλήξουν λίγο - πολύ στο συμπέρασμα ότι η ευθύνη του κράτους περιορίζεται στην έγκαιρη ειδοποίηση. Από κει και πέρα, «ο σώζων εαυτόν σωθήτω!». Με τον τρόπο αυτό, δεν «ξεπλένουν» μόνο τις ευθύνες της εγκληματικής πολιτικής τους, για τις ελλείψεις σε υποδομές, πρόληψη, σχεδιασμό και μέσα αντιμετώπισης των συνεπειών από φυσικά φαινόμενα ή πυρκαγιές, αλλά επιπλέον πετάνε το μπαλάκι στον λαό, καθιστώντας τον υπεύθυνο για ό,τι κακό του συμβεί, «βρέξει - χιονίσει».

Ακόμα, γιατί έπρεπε να συμβεί η τραγωδία στο Μάτι για να θυμηθούν την άναρχη δόμηση, τη μη ύπαρξη πρόσβασης στον αιγιαλό, τους στενούς δρόμους κ.λπ.; Και αφού ήταν έτσι, γιατί δεν πήραν μέτρα αυτό να αλλάξει και στη συγκεκριμένη περιοχή αλλά και σε άλλες που μπορεί να λειτουργήσουν στο μέλλον ως ποντικοπαγίδες για τους κατοίκους;

Χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τα δάση, τους αιγιαλούς κ.λπ., αλλά με τα ειδικά χωροταξικά σχέδια και την αλλαγή των χρήσεων γης, έχουν διαχρονικά νομιμοποιήσει στρατηγικές καπιταλιστικές επενδύσεις, ιδιωτικοποιώντας γη, δάσος και θάλασσα και αποκλείοντας την πρόσβαση στην παραλία σε μεγάλες εκτάσεις εντός του αστικού ιστού, όπως στο Ελληνικό ή στο παραλιακό μέτωπο του Σαρωνικού και όχι μόνο. Κρύβουν από τον λαό ότι η πιο πρόσφατη ρύθμιση για «τακτοποίηση αυθαιρέτων» το 2017 ψηφίστηκε και από τους δύο με χέρια και με πόδια.

Αυτή η λογική ουσιαστικά προσπαθεί να κρύψει τι βρίσκεται πίσω από την αυθαίρετη δόμηση. Που δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι η γη είναι εμπόρευμα. Οτι η ανάγκη για κατοικία είναι εμπόρευμα, ότι η ανάγκη για διακοπές είναι εμπόρευμα. Σε αυτήν τη βάση με κριτήριο το κέρδος μεγαλοεργολάβων, μεγαλοξενοδόχων, μεγαλοϊδιοκτητών κατοικιών καταπατήθηκαν αιγιαλοί, έκλεισαν οι ελεύθερες προσβάσεις σε παραλίες, σε δρόμους διαφυγής, χτίστηκαν αυθαίρετα μέσα σε δασικές εκτάσεις, άλλαξαν χρήσεις γης. Αλλωστε, το γεγονός ότι η γη είναι εμπόρευμα είναι και η βασική αιτία που οπλίζει το χέρι εμπρηστών, όταν η φωτιά δεν μπαίνει κατά λάθος ή δεν επεκτείνεται από «ακραίες καιρικές συνθήκες». Γιατί, όπως χαρακτηριστικά σημείωνε το ΚΚΕ το 2007 με αφορμή τις πυρκαγιές της Ηλείας, οι δρόμοι της εμπορικής εκμετάλλευσης της γης, οι διαδρομές μεταφοράς εμπορευμάτων είναι καμένοι...

«Η κλιματική αλλαγή θα μας φέρνει πιο συχνά μπροστά σε ακραία καιρικά φαινόμενα», έλεγε ο Α. Τσίπρας.

«Η 23η Ιουλίου ήταν η πρώτη μέρα του καλοκαιριού που χαρακτηρίστηκε ως υψηλού κινδύνου για πυρκαγιές», συνηγορούσε η ΝΔ.

Το επιχείρημα του «ακραίου καιρικού φαινομένου» είχε χρησιμοποιηθεί και στις πλημμύρες της Μάνδρας το Νοέμβρη του 2017, στις πυρκαγιές του 2007 και του 2009 με τη ΝΔ τότε στην κυβέρνηση, αλλά και πρόσφατα στη Χαλκιδική, που και εκεί είχαμε 7 νεκρούς, δεκάδες τραυματίες και ανυπολόγιστες ζημιές.

Το ερώτημα, λοιπόν, που τίθεται είναι: Τι μπορεί να συμβεί σε πολύ πιο σοβαρά περιστατικά; Σε αυτό το ερώτημα η ίδια η κυβέρνηση και οι αρχηγοί των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών στο παρελθόν απάντησαν ότι εάν συμβεί ένα αντίστοιχο συμβάν, και πάλι θα υπάρχει το ίδιο αποτέλεσμα... Στην πραγματικότητα, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ ομολογούν ότι τα λαϊκά στρώματα της χώρας βρίσκονται κυριολεκτικά στο έλεος φυσικών ή μη φυσικών καταστροφών. Οταν βρέχει πνίγονται, με τη ζέστη καίγονται κ.λπ.

Ομως, αν πάρουμε ως δεδομένο ότι ζούμε σε συνθήκες που συντελείται κλιματική αλλαγή, όπου φαινόμενα τέτοια θα εμφανίζονται πιο συχνά και με πιο έντονο τρόπο πώς θα εξασφαλιστεί η προστασία της ζωής των εργαζομένων, του λαού, της περιουσίας του;

Δηλαδή, σε μια σεισμογόνο χώρα τι θα πρέπει να κάνουμε; Προσευχή να μη γίνονται σεισμοί; Σε μια χώρα με περιόδους ξηρασίας ή πλημμυρών, ή σε μια χώρα που κινδυνεύει από τσουνάμι;

Γιατί, σε αντίστοιχες καταστροφές φάνηκαν ανοχύρωτες και ισχυρές καπιταλιστικές χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Μ. Βρετανία, η Ιαπωνία, πληρώνοντας και εκεί με τη ζωή της κυρίως η φτωχολογιά;

Είναι δυνατόν σήμερα, που υπάρχουν πολύ ανεπτυγμένες τεχνολογίες πρόβλεψης, οργάνωσης των μηχανισμών προστασίας και κυρίως δυνατότητες υποδομών, να σκοτώνονται άνθρωποι από κακότεχνες σκεπές και τζαμαρίες ή να εγκλωβίζονται μέσα στα ίδια τους τα σπίτια;

Ακραίο φαινόμενο είναι τη σημερινή σύγχρονη εποχή με τις μεγάλες δυνατότητες αυτές να μην αξιοποιούνται οργανωμένα και σχεδιασμένα για την ικανοποίηση των λαϊκών κοινωνικών αναγκών μέσα στις οποίες περιλαμβάνονται και η προστασία και η ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής, αλλά να αξιοποιούνται μόνο με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος.

Εξάλλου, και το φαινόμενο που ονομάζουμε «κλιματική αλλαγή» συνδέεται άμεσα με τη συσσώρευση στο περιβάλλον επιπτώσεων μιας οικονομικής ανάπτυξης που έχει ως κριτήριο τους ξέφρενους ρυθμούς κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Οι πληγές είναι ακόμα ανοιχτές. Αποζημιώσεις, αποκαταστάσεις, επανακατασκευές, μέτρα πυρόσβεσης, αντιπλημμυρικής προστασίας όλα αυτά ακόμα είναι διεκδικούμενα, με λαϊκά νοικοκυριά που πλήγηκαν από τις καταστροφές να συνεχίζουν να υποφέρουν. Εχει μεγάλη σημασία να συνεχιστεί ο αγώνας για τη διεκδίκηση, η πάλη να μη σταματήσει μέχρι να δικαιωθούν. Εχει όμως σημασία και η συσσωρευμένη αγανάκτηση και ο θυμός να στραφούν στην πραγματική αιτία, να στραφούν ενάντια στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, στο κίνητρο του κέρδους, να στραφούν ενάντια στο αστικό κράτος και την επιλεκτικά ταξική ικανότητα και ανικανότητά του, να στραφούν απέναντι στις κυβερνήσεις που διαχειρίζονται αυτό το σάπιο σύστημα. Αυτός ο αγώνας είναι ο πιο ολοκληρωμένος και ο πιο αποτελεσματικός για την εξάλειψη των αιτιών που απειλούν τη ζωή των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων.

Εναν χρόνο μετά, με τις πληγές να είναι ακόμα ανοιχτές, με τα προβλήματα να παραμένουν άλυτα παρά τις υποσχέσεις και τις διαβεβαιώσεις, οι κομμουνιστές συνεχίζουν τη δράση τους σε όλες τις κατευθύνσεις, προσπαθώντας να μην ξεχαστεί, να μη χαθεί τίποτα, να συνεχιστούν η διεκδίκηση και ο αγώνας.

Τόνοι από καμένα δέντρα και κλαδιά, που ακόμα συλλέγονται, αν και έχει περάσει ένας χρόνος, παραμένουν σε οικόπεδο εναπόθεσής τους

Αυτό αποδείχθηκε έναν χρόνο μετά, τόσο στο Μάτι όσο και στην Κινέτα. Στο δήμο Μαραθώνα και στο δήμο Ραφήνας - Πικερμίου, όπου ανήκουν το Μάτι, ο Ν. Βουτζάς και το Κόκκινο Λιμανάκι, σε 4.678 αυτοψίες 469 κατοικίες κρίθηκαν «κόκκινες», δηλαδή κατεδαφιστέες, 1.731 κρίθηκαν «κίτρινες», δηλαδή προς επισκευή, και 2.478 κρίθηκαν «πράσινες», δηλαδή κατοικήσιμες, με φθορές ή χωρίς βλάβες.

Σπίτια που έχουν ...αποκατασταθεί

Εκείνη τη χρονική περίοδο γίνονταν και ορισμένες «πονηριές». Ο Γ. Γιαννόπουλος αναφέρθηκε στο κατεστραμμένο σπίτι της μητέρας του, που είχε χαρακτηριστεί «κόκκινο» και ο τελευταίος έλεγχος το χαρακτήρισε «κίτρινο». Ουσιαστικά ελέγχθηκε από τρεις επιτροπές. Πέρασε η πρώτη, το όρισε «κόκκινο», η δεύτερη «κόκκινο» και η τρίτη «κίτρινο». «Παίχτηκε ένα παιχνίδι», θα μας πει. «Τότε είχαν "βγάλει" κάποιους μηχανικούς στην αρχή - τότε που δεν ήξερες τι ξημέρωνε - για να ενημερώσουν και άφηναν να εννοηθεί ότι είναι προτιμότερο να χαρακτηριστούν "κίτρινα" τα σπίτια. Ο λόγος ήταν ότι εάν κατεδαφιστέα βγουν δασικά, λόγω δασικών χαρτών, δεν θα γινόταν τίποτα. Αν χαρακτηρίζονταν "κίτρινα" και σε δασικό, διέδιδαν ότι θα μπορούσαν να επισκευαστούν. Τότε ισχυρίζονταν ότι οι αποζημιώσεις θα ήταν περίπου στο 80% της αξίας του σπιτιού. Αυτό γινόταν πριν εκδοθεί οποιαδήποτε ΚΥΑ. Μετά βγήκαν οι ΚΥΑ για 1.000 ευρώ και έως 550, σε περίπτωση επισκευής. Τώρα δεν μπορείς να επισκευάσεις ούτε το "κίτρινο" αν είναι δασικό. Οταν λοιπόν ερχόταν η τρίτη επιτροπή και έλεγε σε κάποιον, είναι "κίτρινο" το σπίτι σου, αυτός έμενε βουβός διότι είχε την ελπίδα ότι θα το ξαναφτιάξει ξέροντας ότι δεν θα πάρει 1.000 ευρώ, ότι θα έπαιρνε έως 550. Ετσι βούλωσαν το στόμα σε πολύ κόσμο. Πολλοί παρακάλαγαν να τους το χαρακτηρίσουν "κίτρινο". Μετά ακολούθησαν ενστάσεις».

Ενα από τα πολλά καμένα σπίτια στο Μάτι που περιμένει, ένα χρόνο μετά, την «αποκατάσταση»

Παράλληλα, στην αρχή του χρόνου, όπως αναφέρει, στάλθηκε μήνυμα με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο από το υπουργείο Υποδομών στους πυρόπληκτους. Ηταν μία αίτηση ενδιαφέροντος που ανέφερε ότι ο πυρόπληκτος θα μπορούσε να αναθέσει σε εταιρεία την κατασκευή του σπιτιού του, αποποιούμενος τη στεγαστική συνδρομή. Δηλαδή, «το υπουργείο έκανε τον ντίλερ. Προφανώς είχε βρει εταιρείες αναλαμβάνοντας να τους βρει πελάτες. Αν ο κόσμος "τσίμπαγε", θα έκαναν χρυσές δουλειές».

Ενα χρόνο μετά, τα προβλήματα παραμένουν σοβαρά για τους πυρόπληκτους της περιοχής. Επιπλέον προβλήματα προκλήθηκαν στην περιοχή λόγω πλημμυρών, που ακολούθησαν τις πυρκαγιές, από τις καταιγίδες του περσινού Οκτώβρη. Καμένα υλικά και αμίαντος ακόμα δεν έχουν αποσυρθεί. Τα περισσότερα καμένα υλικά μαζεύτηκαν σε μια περιοχή και σκεπάστηκαν με άλλα μπάζα. Τα ρέματα έχουν κλείσει και με μια βροχή οι δρόμοι μετατρέπονται σε ποτάμια. Πολλοί δρόμοι έχουν ζημιές, ενώ καμία άδεια ανακατασκευής κατεστραμμένων σπιτιών δεν έχει εκδοθεί. Ούτε γι' αυτά που είχαν άδεια, ούτε γι' αυτά που δεν είχαν άδεια, τα τακτοποιημένα. Για όσα υπάρχουν προβλήματα με δασική έκταση, φαίνεται ότι δεν πρόκειται να ξαναχτιστούν.

Συνολικά, 119 σπίτια στην Κινέτα καταστράφηκαν ολοσχερώς και άλλα 280 υπέστησαν σημαντικές ζημιές. Δηλαδή, οι ένοικοι 399 σπιτιών έμειναν στο δρόμο. Από το σύνολο των πληγέντων ένα σημαντικό ποσοστό, 20% - 30%, δεν διέθετε άλλη κατοικία. Μέχρι σήμερα, από τις 250 αιτήσεις επισκευής οι 140 αφορούσαν κτίρια φερόμενα ως δασικά και 110 μη δασικά. Εχουν εκδοθεί δε 25 άδειες επισκευής από το ΤΑΕΦΚ Δυτικής Αττικής. Οσον αφορά την καταστροφή που έγινε στο περιβάλλον, 53.157 στρέμματα δάσους και δασικής έκτασης έγιναν στάχτη και κάηκαν 2.976 στρέμματα οικιστικής περιοχής.

Ακόμα δεν έχει ξεκινήσει η διαδικασία ανακατασκευής κατεστραμμένου ή επισκευής σπιτιού με ζημιές. Δεν έχει εκδοθεί καμία άδεια ανακατασκευής, ούτε ακόμα και γι' αυτά που δεν φέρονται ως «δασικά». Οσον αφορά τις χρηματικές ενισχύσεις, η καταβολή των 586 ευρώ ξεκίνησε τον φετινό Φλεβάρη. Πρόκειται για τα πρώτα χρήματα που δίνονται, ανά σπίτι, για τα πρώτα έξοδα. Τα 5.000 ευρώ δόθηκαν πέρυσι τον Νοέμβρη, επίσης τα 1.200 ευρώ για τις τηλεπικοινωνίες και τα της οικοσκευής. Επιπλέον, υπάρχουν καθυστερήσεις από το υπουργείο Υποδομών στις συμβάσεις με τις εταιρείες που έχουν αναλάβει τις κατεδαφίσεις. Οσο δε για τη συλλογή του αμιάντου, έληξαν το Γενάρη οι συμβάσεις των τριών εταιρειών, ενώ αργότερα ανανεώθηκαν και ξεκίνησαν ξανά. Υπάρχει και το ζήτημα του καθαρισμού των καμένων - και αυτή η δουλειά έμεινε στη μέση. Οσον αφορά τα κορμοδέματα, η σχετική διαδικασία άργησε να ξεκινήσει και δεν έχει ολοκληρωθεί. Επρεπε να είχε ξεκινήσει από πέρυσι τον Αύγουστο. Ετσι, σε τμήματα του βουνού δεν έχει μείνει χώμα για να χρησιμοποιηθεί για αυτά.

Αποκαΐδια σπιτιού από την περσινή πυρκαγιά στην Κινέτα

• 119 σπίτια καταστράφηκαν και άλλα 280 υπέστησαν σημαντικές ζημιές. Οτι, δηλαδή, 399 κάτοικοι έμειναν στο δρόμο.
• 53.157 στρέμματα δάσους και δασικής έκτασης έγιναν στάχτη και κάηκαν 2.976 στρέμματα οικιστικής περιοχής.
• Προκλήθηκαν στην περιοχή οξυμένα προβλήματα λόγω πλημμυρών, που ακολούθησαν τις πυρκαγιές, από τις καταιγίδες του περσινού Οκτώβρη.

Ενα χρόνο μετά, τα σοβαρά προβλήματα και οι αιτίες που τα προκάλεσαν εξακολουθούν και παραμένουν για τους πυρόπληκτους της περιοχής. Καμένα υλικά και αμίαντος ακόμα δεν έχουν αποσυρθεί. Τα ρέματα έχουν κλείσει και με μια βροχή οι δρόμοι μετατρέπονται σε ποτάμια. Πολλοί δρόμοι έχουν ζημιές ενώ καμία άδεια ανακατασκευής κατεστραμμένων σπιτιών δεν έχει εκδοθεί, ούτε γι' αυτά που είχαν άδεια, αλλά ούτε και γι' αυτά που δεν είχαν, τα τακτοποιημένα. Για όσα υπάρχουν προβλήματα με δασική έκταση φαίνεται ότι δεν πρόκειται να ξαναχτιστούν.

Η συγκέντρωση των κατοίκων θα γίνει στον παράδρομο της Εθνικής οδού Αθήνας - Κορίνθου, στο ύψος της οδού Χρυσανθέμων στη Μαρούγκα.

ΚΥ Ν. Μάκρης: Οι ίδιες τεράστιες ελλείψεις, ενώ οι ανάγκες έχουν αυξηθεί...

Από τις πρώτες κιόλας ώρες της πυρκαγιάς, το Κέντρο Υγείας Νέας Μάκρης κατέκλυσαν πάνω από 90 τραυματίες και εγκαυματίες, με το έτσι κι αλλιώς ελάχιστο προσωπικό να είναι με αυτοθυσία στο πόστο του, ακόμη κι όσοι είχαν ρεπό, να καταβάλλει υπεράνθρωπες προσπάθειες να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων χωρίς τις απαιτούμενες ειδικότητες, π.χ. πνευμονολόγος, χωρίς τον απαιτούμενο ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, όπως υπέρηχο.

Ο «Ριζοσπάστης» είχε βρεθεί από τις πρώτες κιόλας μέρες στο ΚΥ Νέας Μάκρης, το οποίο δέχτηκε τον μεγαλύτερο όγκο των θυμάτων της τραγωδίας - το ΚΥ Ραφήνας βρισκόταν στην καρδιά της πυρκαγιάς και είχε εκκενωθεί - διαπιστώνοντας από πρώτο χέρι την ανεπάρκειά του και τις τεράστιες ελλείψεις του, όχι μόνο για έκτακτες περιπτώσεις αλλά και στα καθημερινά και στοιχειώδη, γεγονός που δεν μπορεί να καλυφθεί με τίποτα από τη φιλότιμη προσπάθεια των υγειονομικών.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τότε, επιχειρώντας να βρει προσχήματα για την εκατόμβη νεκρών και για τους πολύ περισσότερους τραυματίες, είχε κάνει λόγο για «ασύμμετρα φαινόμενα», εξαγγέλλοντας δέσμη μέτρων ενίσχυσης των δημόσιων δομών Υγείας στην Ανατολική Αττική, με τον Αλ. Τσίπρα να μιλάει μέχρι και για τη δημιουργία δημόσιου νοσοκομείου στην περιοχή.

Ενα χρόνο μετά, όπως καταγγέλλουν κάτοικοι και εργαζόμενοι στις δημόσιες υγειονομικές δομές, η «κατάσταση είναι ίδια και χειρότερη»...

Τα Κέντρα Υγείας Ραφήνας και Νέας Μάκρης λειτουργούν με ακόμη λιγότερο προσωπικό.

«Σε αυτό τον ένα χρόνο έγιναν συνταξιοδοτήσεις που ούτε καν αντικαταστάθηκαν. Εργαζόμενοι που έδωσαν το είναι τους, ρίσκαραν τη ζωή τους για να είναι παρόντες εκείνη τη βραδιά της πυρκαγιάς, πήραν πόδι τον Φλεβάρη, γιατί έληξαν οι συμβάσεις τους», μας λένε χαρακτηριστικά.

Το Κέντρο Υγείας Νέας Μάκρης έχει στην περιοχή ευθύνης του τη Νέα Μάκρη, τον Μαραθώνα, το Γραμματικό, ενώ δέχεται ασθενείς μέχρι και από την Εύβοια! Τους θερινούς μήνες, ο πληθυσμός που καλείται να εξυπηρετήσει υπερδιπλασιάζεται.

Εδώ κι έναν χρόνο εκκρεμούν οι πολυδιαφημισμένες προκηρύξεις για την πρόσληψη μόνιμου παιδίατρου, μικροβιολόγου... ΩΡΛ, δερματολόγος και γαστρεντερολόγος δεν υπάρχουν. Ο ένας και μοναδικός επικουρικός καρδιολόγος πρόκειται να απολυθεί το φθινόπωρο. Ηδη έληξε η σύμβαση του μοναδικού γυναικολόγου. Οι παθολόγοι και οι γενικοί γιατροί είναι ελάχιστοι. Το μικροβιολογικό και το ακτινολογικό είναι αδύνατον να εφημερεύσουν λόγω έλλειψης προσωπικού. Λόγω έλλειψης του απαιτούμενου εξοπλισμού γίνονται μόνο αιμοληψίες και τα δείγματα στέλνονται σε νοσοκομεία. Από το μεσημέρι και μετά δεν γίνεται καμία επείγουσα εξέταση λόγω έλλειψης τεχνολόγων στα εργαστήρια.

Μόνο ένας χειρούργος έχει έρθει στο Κέντρο Υγείας, που όμως καλύπτει μόνο μία βάρδια, την πρωινή. Και αυτό για δύο χρόνια, επειδή είναι επικουρικός...

Την ίδια ώρα η επισκεψιμότητα έχει αυξηθεί.

«Η φωτιά ακολουθεί εκατοντάδες ανθρώπους που είτε απέκτησαν χρόνια προβλήματα υγείας κυρίως αναπνευστικά και καρδιαγγειακά, είτε επιδεινώθηκε η ήδη επιβαρυμένη υγεία τους», μας λένε εργαζόμενοι στο Κέντρο Υγείας, προσθέτοντας ότι «και μόνο με αυτές τις περιπτώσεις, η επισκεψιμότητα έχει αυξηθεί. Οι πληγές στον κόσμο είναι ανοιχτές. Αλλά ψυχολογική στήριξη δεν έχουν από πουθενά. Ούτε πριν υπήρχε ψυχολόγος ή ψυχίατρος, όμως ακόμη και μετά την πυρκαγιά έστειλαν έναν για μερικές βδομάδες και αυτό ήταν...».

Οι γιατροί «ανά τρεις μέρες εφημερεύουμε. Κάνουμε πάνω από 7 εφημερίες το μήνα. Ξεκινώ τη δουλειά στις 8 το πρωί της Τετάρτης και θα πάρω ρεπό μετά από 32 ώρες δουλειά. Πώς να προσφέρεις σε τέτοιες συνθήκες που είναι επικίνδυνες και για τους γιατρούς, ενώ αυξάνεται και η πιθανότητα ιατρικού λάθους για τους ασθενείς; Κι αυτά δεν ισχύουν μόνο εδώ. Απ' άκρη σε άκρη της χώρας τα ίδια χάλια...».

Αντίστοιχη η εικόνα και στο Κέντρο Υγείας Ραφήνας, το οποίο μόνο τους χειμερινούς μήνες δέχεται κατά μέσο όρο 9.000 επισκέπτες το μήνα και εκτελεί μηνιαίως πάνω από 16.000 εργαστηριακές εξετάσεις. Αντί για 50 γιατρούς υπηρετούν μόλις 36, εκ των οποίων σχεδόν οι μισοί είναι επικουρικοί. Τους καλοκαιρινούς μήνες ο όγκος της επισκεψιμότητας και των περιστατικών πολλαπλασιάζεται. Παρ' όλα αυτά, δεν υπάρχει καν επίσημο οργανόγραμμα του Κέντρου.

Από Δευτέρα μέχρι και Πέμπτη το μικροβιολογικό και το ακτινολογικό δεν εφημερεύουν, λόγω έλλειψης γιατρών και τεχνολόγων. Οι όποιες εργαστηριακές εξετάσεις γίνονται μόνο μέχρι το μεσημέρι. Και αυτό για την ώρα... καθώς οι 2 από τους 4 τεχνολόγους είναι συμβασιούχοι και τους επόμενους μήνες πρόκειται να απολυθούν. Πλήρης εφημερία υπάρχει μόνο Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή.

Για να βγουν οι εφημερίες του Κέντρου, «δανείζονται» προσωπικό από τα εξίσου αποψιλωμένα Κέντρα Υγείας σε Καλύβια, Κορωπί και Χαλάνδρι. Αιμοληψίες γίνονται δύο φορές τη βδομάδα...

Και στα δύο Κέντρα Υγείας, δηλαδή, λόγω της μεγάλης υποστελέχωσης, μια σειρά αναγκαίες υπηρεσίες παρέχονται και λειτουργούν μόνο μερικές ώρες της μέρας (π.χ. στις μονήρεις ειδικότητες, οι οποίες ίσα που βγάζουν μια βάρδια) και μόνο μερικές μέρες της βδομάδας.

«Ομως η μέρα έχει 24 ώρες και η βδομάδα 7 μέρες. Ποιος λέει πως ό,τι συμβεί θα είναι Δευτέρα με Παρασκευή μέχρι τις 2 το μεσημέρι; Μιλάμε για δεκάδες χιλιάδες μόνιμους κατοίκους και το καλοκαίρι πολλαπλάσιο πληθυσμό. Δεν γίνεται να πηγαίνεις στο ακτινοδιαγνωστικό συγκεκριμένες μέρες και ώρες επειδή μπορεί να μην υπάρχει τη μια ακτινολόγος και την άλλη ο χειριστής», μας επισημαίνουν κάτοικοι της περιοχής.

Και προσθέτουν: «Είχαν υποσχεθεί μετά την πυρκαγιά ότι και τα 2 Κέντρα Υγείας θα ενισχυθούν, θα στελεχωθούν πλήρως με γιατρούς και νοσηλευτές. Το μόνο που έγινε είναι ότι σήμερα έχουμε ακόμη λιγότερο μόνιμο προσωπικό. Το πρόβλημα δεν λύνεται με συμβασιούχους, ή με μετακινήσεις από τα ήδη υποστελεχωμένα νοσοκομεία τους καλοκαιρινούς μήνες. Είναι το ίδιο έργο που βλέπουμε απ' όλες τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις, είτε του ΣΥΡΙΖΑ, είτε του ΠΑΣΟΚ, είτε της ΝΔ. Μια πολιτική εγκληματική που δεν δίνει δεκάρα για τις ανάγκες μας και μας στρέφει με το έτσι θέλω στον ιδιωτικό τομέα».

Παράλληλα, αναδεικνύουν κι άλλες πλευρές, με σοβαρές επιδράσεις και στην υγεία και την ψυχική κατάσταση των κατοίκων της περιοχής: «Απ' όσα υποσχέθηκαν στους πληγέντες δεν έγινε σχεδόν τίποτα. Ακόμη κι όταν στον άλλο έχει απομείνει μόνο ένας τοίχος από το σπίτι του, τον χαρακτηρίζουν κίτρινο για να μην πάρει επίδομα. Η κατάσταση είναι απελπιστική. Η θάλασσα στο Μάτι βγάζει ακόμη μαυρίλα από το βυθό, τόνοι ρυπογόνων υλικών εγκλωβίστηκαν στο βυθό και δεν έγινε καμία δράση για την απορρύπανσή της, πέρα από κάποιες αποσπασματικές πρωτοβουλίες διαφόρων που δεν λύνουν το πρόβλημα».

Ολα τα παραπάνω αποτελούν κι αυτά κομμάτια της... «δίκαιης» και «βιώσιμης ανάπτυξης», όπου το δικαίωμα στην ικανοποίηση των υγειονομικών αναγκών του λαού, ακόμα και στις πιο επιβαρυμένες περιοχές, όπως και το δικαίωμα των εργαζομένων στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, θεωρείται «κόστος» για το κεφάλαιο και το κράτος του...