Χτες έχασαν τη ζωή τους από κορονοϊό 65 άνθρωποι, ανεβάζοντας τον τραγικό απολογισμό στους 25.603 θανάτους συνολικά.

Ο αριθμός των ασθενών που νοσηλεύονται διασωληνωμένοι είναι 454, το 72,69% των οποίων είναι ανεμβολίαστοι ή μερικώς εμβολιασμένοι και το 27,31% είναι πλήρως εμβολιασμένοι.

Οι εισαγωγές νέων ασθενών COVID-19 στα δημόσια νοσοκομεία της επικράτειας ήταν 333, ενώ επιβεβαιώθηκαν 15.829 νέα κρούσματα, εκ των οποίων 5.700 εντοπίστηκαν στην Αττική, 1.759 στη Θεσσαλονίκη και 668 στο Ηράκλειο. Ο συνολικός αριθμός των κρουσμάτων ανέρχεται σε 2.369.396.

Θυμίζουμε ότι την περασμένη Δευτέρα ο υπουργός Υγείας επαναλάμβανε σε συνέντευξή του τις προθέσεις για ένταση της επιχειρηματικής λειτουργίας των κρατικών νοσοκομείων, στο πλαίσιο της προώθησης του «νέου ΕΣΥ», ενώ προχτές τα ίδια πάνω κάτω επαναλήφθηκαν κατά τη συνάντηση με αντιπροσωπεία των απεργών υγειονομικών.

Ετσι, σε ένα επιπλέον βήμα και αξιοποιώντας την πανδημία και τις τραγικές ελλείψεις προσωπικού που η πολιτική «κόστους - οφέλους» συντηρεί, η κυβέρνηση εξετάζει δύο σενάρια για την είσοδο των ιδιωτών στο δημόσιο σύστημα:

Το πρώτο είναι η ένταξη ιδιωτών γιατρών στο ΕΣΥ με part-time εργασία, για την κάλυψη των κενών θέσεων, αντί για μόνιμες προσλήψεις που θα κάλυπταν τις ανάγκες. Το δεύτερο είναι η διεξαγωγή απογευματινών χειρουργείων στα δημόσια νοσοκομεία, με επιπλέον αμοιβή του ιατρικού προσωπικού.

Και τα δύο σενάρια ανοίγουν διάπλατα την πόρτα στους ιδιώτες και επεκτείνουν τη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων ως επιχειρήσεων, με τους ασθενείς και τα ασφαλιστικά ταμεία να επιβαρύνονται ακόμα περισσότερο για την παροχή υπηρεσιών Υγείας.

Την ίδια στιγμή συνεχίζονται οι αναστολές συμβάσεων, με άλλοθι τους εμβολιασμούς του υγειονομικού προσωπικού. Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τους χιλιάδες που είναι εκτός νοσοκομείων ως υποψήφιους για απόλυση, με τα κενά τους να αποτελούν άλλη μια «ευκαιρία» για ρεσάλτο των ιδιωτών.

Κατά τ' άλλα, ήδη έχει ανακοινωθεί ότι τέλη Μάρτη θα αρθούν τα περιοριστικά μέτρα για τους εμβολιασμένους, σε μία ακόμα κίνηση «ενίσχυσης της αγοράς» ενόψει της τουριστικής περιόδου, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι από τώρα «κλείνει ραντεβού» με νέα αναζωπύρωση της πανδημίας το φθινόπωρο.

Χαρακτηριστικά είναι όσα συνέβησαν προχτές στη Νεφρολογική κλινική του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου, όπου από τους 12 νοσηλευτές οι 6 νοσούν με COVID, καθώς δύο χρόνια τώρα δεν πάρθηκαν ούτε τα στοιχειώδη μέτρα για την προστασία υγειονομικών και ασθενών από τον ιό. Από την προηγούμενη βδομάδα άρχισαν να νοσούν ασθενείς και προσωπικό, ενώ από χτες 5 ασθενείς της Νεφρολογικής βρίσκονται στην κλινική COVID.

Σε αυτό το φόντο, ως λύση για την αποτροπή της παραπέρα διασποράς μπήκε προσωρινά «λουκέτο» στην κλινική, η οποία πλέον δέχεται μόνο τα επείγοντα περιστατικά που νοσηλεύονται σε άλλες κλινικές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την παρακολούθησή τους.

Στο μεταξύ, άλλη μια έρευνα που έρχεται στο φως της δημοσιότητας αποτυπώνει τη βαρβαρότητα των εμπορευματοποιημένων συστημάτων Υγείας, και μάλιστα στα πιο ισχυρά καπιταλιστικά κράτη, όπως οι ΗΠΑ. Σύμφωνα με τη σχετική έρευνα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, που διεξήχθη το 2019 και το 2020, έχει εκτοξευθεί ο αριθμός ασθενών με κολο-ορθικό καρκίνο τελικού σταδίου (από 6,7% το 2019 σε 19,5% το 2020). Ο δε αριθμός των ασθενών με καρκίνο του μαστού που διαγνώστηκαν με νόσο σταδίου 4, από 1,9% το 2019 αυξήθηκε σε 6,2% το 2020. Το δείγμα αφορά 55 άνδρες (10,5%) και 467 γυναίκες (89,5%) με μέση ηλικία τα 58 έτη, με τα συμπεράσματα της μελέτης να επιβεβαιώνουν την ανησυχία για την αύξηση της βαριάς νοσηρότητας και της θνησιμότητας από καρκίνο, λόγω της μείωσης των προσυμπτωματικών ελέγχων.

Ως λύση η διοίκηση του νοσοκομείου παρουσίασε τη μίσθωση ιδιωτικού ασθενοφόρου, και μάλιστα με τον όρο οι διακομιδές να αφορούν μόνο έκτακτα περιστατικά και όχι COVID.

«Αλλεπάλληλα τηλέφωνα, για να πέσεις πάνω στο μήνυμα ότι "ο συνδρομητής δεν είναι διαθέσιμος". Μέχρι την επόμενη φορά, που μπορεί να είναι και η... τελευταία για τον ασθενή. Τελικά η μεταφορά του ασθενούς έγινε μετά από 2 ώρες αναμονής και κατόπιν φιλότιμης προσπάθειας που καταβάλλουν οι εργαζόμενοι στη φροντίδα των ασθενών», σχολιάζει νοσηλευτής που εφημέρευε στη νυχτερινή βάρδια στο νοσοκομείο. Και προσθέτει: «Φαίνεται ότι η λογική της ενίσχυσης της ανάθεσης υπηρεσιών σε εργολάβους - ιδιώτες και εταιρείες ξεπερνά την ανάγκη ενίσχυσης της ασφάλειας της υγείας του ασθενούς, καθώς η πολιτική του κόστους - οφέλους, που θέλει τον ασθενή πελάτη, είναι μονόδρομος για την υπεράσπιση της ανταγωνιστικότητας και των κερδών που ευαγγελίζονται διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις στον χώρο της Υγείας, με την τακτική της υποχρηματοδότησης λόγω των μειωμένων προϋπολογισμών που κατατίθενται κάθε χρόνο στις ετήσιες δαπάνες στα "δημόσια" νοσοκομεία».

Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ τοποθετήθηκε με λευκό στην πρόταση Οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την τροποποίηση της Οδηγίας 2004/37/EΚ σχετικά με την προστασία των εργαζομένων από τους κινδύνους οι οποίοι συνδέονται με την έκθεση σε καρκινογόνους ή μεταλλαξιογόνους παράγοντες κατά την εργασία.

Αιτιολογώντας την τοποθέτησή της αυτή σημείωσε: «Ο λόγος που οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να εκτίθενται σε διάφορες επιβλαβείς για την υγεία τους ουσίες οφείλεται στα μέτρα μείωσης του μη μισθολογικού κόστους από εργοδοσία, ΕΕ, κυβερνήσεις για την αύξηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Αλλωστε, η μεγαλύτερη έκθεση σε τέτοιες ουσίες γίνεται στη βιομηχανία. Η αξιοποίηση υλικών που είτε έχουν χαμηλό κόστος είτε έχουν "μοναδικές" ιδιότητες που θα αποφέρουν μεγαλύτερο κέρδος, αξιοποιούνται στο πλαίσιο του ανταγωνισμού μεταξύ των εταιρειών, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η υγεία των εργαζομένων.

Οι τροποποιήσεις της ισχύουσας Οδηγίας, με βάση τα νέα επιστημονικά δεδομένα, μειώνουν τις οριακές τιμές έκθεσης για τρεις επιπλέον καρκινογόνες ουσίες (βενζόλιο, ακρυλονιτρίλιο και ενώσεις του νικελίου), συνιστά όμως πρόκληση ότι η εφαρμογή των νέων ορίων μετατίθεται για 4 χρόνια μετά. Για 25 ακόμη επικίνδυνες ουσίες προβλέπεται η λήψη των όποιων μέτρων στο αόριστο μέλλον, μετά από εκθέσεις, γραφειοκρατικές διαδικασίες και διαβουλεύσεις με το κεφάλαιο. Η δομή της Οδηγίας αναθέτει την τήρηση των ορίων και μέσων προστασίας αποκλειστικά στους εργοδότες, όταν οργιάζει η εργοδοτική αυθαιρεσία σε βάρος των εργαζομένων.

Σε πολλές μεγάλες επιχειρήσεις δεν υπάρχει καν ο θεσμός του ιατρού Εργασίας (στις μικρές δε επιχειρήσεις δεν υπάρχει καν τέτοια υποχρέωση από τον νόμο) και δεν πραγματοποιούνται συστηματικά οι αναγκαίοι υγειονομικοί έλεγχοι. Το σύστημα ελέγχων της υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων στην εργασία έχει ανατεθεί από την ευρωενωσιακή και εθνική νομοθεσία σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Οι δε έλεγχοι από το κράτος στους διάφορους χώρους εργασίας είναι από μηδαμινοί έως υποτυπώδεις. Στην Ελλάδα το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας εδώ και χρόνια αποψιλώθηκε από προσωπικό, υλικά μέσα και πόρους, ενώ με τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη μετατρέπεται σε δήθεν "ανεξάρτητη αρχή", εκτός οποιασδήποτε κρατικής ευθύνης.

Οι εργαζόμενοι μέσα από τα σωματεία τους παλεύουν για επιτροπές υγιεινής και ασφάλειας, να τηρούνται τα μέγιστα δυνατά προληπτικά μέτρα προστασίας, να χορηγούνται τα αναγκαία μέσα ατομικής προστασίας, να γίνονται τακτικοί έλεγχοι από οργανωμένο σύστημα ιατρών Εργασίας και να μειώνεται στο ελάχιστο η χρονική έκθεση των εργαζομένων σε επιβλαβείς παράγοντες. Ακόμα κι αυτά τα μέτρα, στον καπιταλισμό, μπαίνουν στο "κρεβάτι του Προκρούστη" καθώς αποτελούν κόστος για την εργοδοσία. Οσο τα κλειδιά της οικονομίας βρίσκονται στα χέρια των μονοπωλίων, καμία αστική κυβέρνηση δεν πρόκειται να επιβάλει μέτρα περιορισμού της κερδοφορίας τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η διαχείριση της πανδημίας Covid-19, που, όπως καταγγέλλουν υγειονομικοί, εργαζόμενοι σε μεγάλους χώρους δουλειάς, σε βιομηχανίες, ήταν αντιμέτωποι με διαρκείς ελλείψεις σε μέσα και μέτρα προστασίας απέναντι στον κορονοϊό».