Ειδικά το σχέδιο «απεξάρτησης» της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο, στο έδαφος των ανταγωνισμών των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ με τη Ρωσία, προσφέρει νέα πεδία κερδοφορίας, που σπεύδουν να εκμεταλλευτούν ισχυρά τμήματα της αστικής τάξης, όπως εφοπλιστικοί, ενεργειακοί και κατασκευαστικοί όμιλοι, με τις πλάτες της κυβέρνησης και όλων των άλλων κομμάτων, που στηρίζουν μέχρι τα μπούνια τη συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο και στον επικίνδυνο για τους λαούς ευρωατλαντικό σχεδιασμό.

Είναι ενδεικτικά τα όσα σημειώνονται στον ναυτιλιακό Τύπο: «Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον και τις πιθανές νέες αναταράξεις, με τον πόλεμο στην Ουκρανία να εισέρχεται στο δεύτερο έτος, η κόντρα HΠA - Δύσης με τους Ρώσους να εντείνεται, η Κίνα να παρακολουθεί και να κινείται στη δική της περιοχή, όπου βλέπει να σφίγγει ο αμερικανικός κλοιός μέσω Ιαπωνίας, Νοτίου Kορέας, Αυστραλίας και Φιλιππίνων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα κέρδη μόνο πέντε εφοπλιστικών ομίλων το 2022 έφτασαν τα 1,360 δισ. δολάρια! Για παράδειγμα, τα κέρδη της «Navios Maritime Partners» (Φράγκου) έκλεισαν το 2022 στα 579,2 εκατ. ευρώ και της «Costamare» (Κωνσταντακόπουλου) στα 523 εκατ. δολάρια. Τα έσοδα μόνο αυτών των δύο εταιρειών έφτασαν τα 4,4 δισ. ευρώ!

Οι Ελληνες εφοπλιστές είναι ταυτόχρονα ιδιοκτήτες του πιο μεγάλου και ακριβού στόλου πλοίων μεταφοράς LNG (υγροποιημένου φυσικού αερίου), αξίας 29,1 δισ. δολαρίων. Οπως σημειώνεται στον ναυτιλιακό Τύπο, «με τις τρέχουσες τιμές των ναύλων να εκτινάσσονται στα ύψη (σ.σ. έχουν φτάσει και τα 500.000 την ημέρα!) αυτό έχει αυξήσει την αξία του στόλου κατά περισσότερο από 50% από την αρχή του έτους (περίπου 10 δισ. δολάρια παραπάνω από το 2021)».

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, το ελληνικό μερίδιο στον παγκόσμιο στόλο μεταφοράς LNG έφτασε πλέον το 23%, από 21% που ήταν τον περασμένο Νοέμβρη, 15% πριν από τέσσερα χρόνια και 3% πριν από δέκα χρόνια. Ενώ επισημαίνεται ότι «με τον ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο του LNG τόσο στην ενεργειακή μετάβαση όσο και στην ενεργειακή ασφάλεια, οι περαιτέρω ευκαιρίες ανάπτυξης για τον ελληνικό στόλο είναι πιθανές»...

Μια γεύση γι' αυτές τις «ευκαιρίες ανάπτυξης» έδωσε στις 22 Φλεβάρη ο Τζ. Πάιατ, υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδιος για θέματα Ενεργειακών Πόρων, μιλώντας διαδικτυακά στο «1st East Macedonia & Thrace Forum», που συνδιοργάνωσαν το «Ολυμπία Φόρουμ» και ο δήμος Αλεξανδρούπολης.

Οπως ανακοίνωσε, οι ΗΠΑ «έστειλαν στην Ευρώπη πάνω από 70 bcm (δισεκατομμύρια κυβικά) LNG, όγκο διπλάσιο σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Μάλιστα, η εξαγωγική δυναμική των ΗΠΑ ως προς το LNG εκτιμάται ότι οδεύει προς αύξηση κατά περίπου 50% μέχρι το 2025, βάσει των αδειοδοτημένων και υπό εξέλιξη πρότζεκτ».

Σύμφωνα με το δελτίο της αμερικανικής εταιρείας Ενέργειας, οι χώρες με τις μεγαλύτερες εισαγωγές, που «υποδέχτηκαν» το 60,7% των συνολικών εξαγωγών των ΗΠΑ τον Δεκέμβρη, ήταν το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ολλανδία, η Γαλλία και η Ισπανία, ενώ την πρωτιά εκτός Ευρώπης είχε η Νότια Κορέα.

Αυτό σημαίνει «χρυσές δουλειές» για τους Ελληνες εφοπλιστές, οι οποίοι είναι πρώτοι στη μεταφορά και αμερικανικού LNG ήδη από το 2016, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο τότε πρωθυπουργός πηγαινοερχόταν στην Αμερική για λογαριασμό του εγχώριου κεφαλαίου, με άξιο συνεχιστή βέβαια την κυβέρνηση της ΝΔ, που κλείνει μπίζνες για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους μέσα και από τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία.

Ετσι, στα 170 πλοία μεταφοράς LNG που παραγγέλθηκαν το 2022 - αύξηση 95% σε σχέση με το 2021 και με κεφάλαια ρεκόρ - έρχονται να προστεθούν και νέες παραγγελίες το 2023. Οπως της εταιρείας «Capital Gas» (Μαρινάκης), που παρήγγειλε δύο πλοία μεταφοράς LNG, χωρητικότητας 174.000 cbm, σε νοτιοκορεατικά ναυπηγεία, με το συνολικό κόστος να ανέρχεται σε 500 εκατ. δολάρια και την παράδοσή τους να προγραμματίζεται για το τρίτο τρίμηνο του 2026.

Αντίστοιχα, η «Dynagas» (Γ. Προκοπίου) παρήγγειλε τρία πλοία μεταφοράς LNG, χωρητικότητας 200.000 cbm έκαστο, σε νοτιοκορεατικά ναυπηγεία, έναντι συνολικά 784 εκατ. δολαρίων και με παράδοση το 2026. Θυμίζουμε ότι ο Προκοπίου προβλήθηκε ως ο σωτήρας «επενδυτής» των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, όπου ετοιμάζεται να αναπτύξει μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με χρήση LNG.

Δηλαδή μ' ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια, με τους εργαζόμενους των ναυπηγείων να πληρώνουν και εδώ το μάρμαρο, αφού από 1η Φλεβάρη είναι απολυμένοι, με την κυβέρνηση να εκπληρώνει και με νόμο βασική αξίωση του εφοπλιστή να παραλάβει το ναυπηγείο «καθαρό» από εργαζόμενους, εργασιακά δικαιώματα και, βέβαια, χρέη.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο συγκεκριμένος εφοπλιστής, ανάμεσα σε πολλούς ακόμα επιχειρηματίες, συνόδευε τον πρωθυπουργό στην Ιαπωνία και είχε διερευνητικές επαφές με μεγάλες ιαπωνικές εταιρείες που διαθέτουν «σχετικό χαρτοφυλάκιο έργων». Εχει επίσης ναυλώσει στους Γερμανούς 13 πλοία μεταφοράς LNG, 200.000 κυβικών μέτρων το καθένα, και 2 πλωτούς τερματικούς σταθμούς επαναεριοποίησης φυσικού αερίου (FSRU).

Στο «παιχνίδι» με τους Γερμανούς εισήλθε και ο εφοπλιστικός όμιλος Μαρτίνου, καθώς το πλοίο του, «Cool Voyager», μεταφορικής ικανότητας 160.000 κυβικών μέτρων LNG, θα εφοδιάζει τον νέο, δεύτερο τερματικό σταθμό «Lubmin».

Στις 25 Νοέμβρη αναμένεται να φτάσει και ο πρώτος FSRU της Αλεξανδρούπολης, που οι εργασίες για τη μετατροπή του γίνονται στα ναυπηγεία Keppel στη Σιγκαπούρη, ενώ σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της «Gastrade AE» έχουν ήδη ξεκινήσει και οι εργασίες για τον αγωγό στα ανατολικά της πόλης.

Επιπλέον, η ΡΑΕ έχει αδειοδοτήσει και δεύτερο FSRU και ήδη «τρέχουν» οι σχετικές εργασίες. Ο Δ. Κοπελούζος, ιδιοκτήτης του πλωτού σταθμού μαζί με τον εφοπλιστικό όμιλο Λιβανού, σε δηλώσεις του σε δημοσιογράφους αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα της δεύτερης πλωτής δεξαμενής, λέγοντας πως αυτός ο FSRU «θα μεταφέρει φυσικό αέριο στην Ουκρανία».

Ο Τζ. Πάιατ, κατά την ομιλία του στο προαναφερθέν φόρουμ, ειδικά για τους σταθμούς της Αλεξανδρούπολης είπε ότι «μαζί με το Κατάρ οι ΗΠΑ θα παραμείνουν ένας από τους δύο μεγαλύτερους εξαγωγείς LNG τα επόμενα χρόνια και, φυσικά, αυτό συνδέεται και με τον FSRU της Αλεξανδρούπολης, που είναι μία ακόμα σημαντική παράμετρος της ανθεκτικότητας που η Ελλάδα οικοδομεί για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη», επιβεβαιώνοντας ότι η μετατροπή της χώρας σε ενεργειακό κόμβο, όπως επιδιώκει η εγχώρια αστική τάξη με τους συμμάχους της, σπρώχνει τον λαό όλο και βαθύτερα στο «μάτι του κυκλώνα».

Εκτός από τον σταθμό στην Αλεξανδρούπολη, σε πλήρη εξέλιξη είναι και το «mega project» για πλωτή δεξαμενή υγροποιημένου φυσικού αερίου της «Motor Oil» (όμιλος Βαρδινογιάννη) στους Αγίους Θεοδώρους, προϋπολογισμού 339,6 εκατ. ευρώ. Το επενδυτικό σχέδιο εγκρίθηκε επίσημα στις 27 Γενάρη και σύμφωνα με τον υπουργό Ανάπτυξης «θα λάβει το κίνητρο της Ταχείας Αδειοδότησης».

Η επένδυση αφορά την κατασκευή και λειτουργία ενός Τερματικού Σταθμού Φυσικού Αερίου, ο οποίος θα διασυνδέεται μέσω χερσαίου αγωγού με το Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς Φυσικού Αερίου. Στόχος, όπως αναφέρεται, είναι ο σταθμός αυτός να γίνει η «νότια ενεργειακή πύλη» της χώρας, με παράλληλη λειτουργία ενός συστήματος αγωγών που θα καλύπτουν τόσο την Πελοπόννησο όσο και τερματικά λιμάνια, εξυπηρετώντας μεγάλα πλοία μεταφοράς LNG, με «συμβολή στην ενεργειακή κάλυψη των Βαλκανίων και από εκεί και πέρα της Ευρώπης».

Σε εξέλιξη είναι και η κατασκευή της μονάδας FSRU στον Βόλο από τη «Mediterranean Gas», που έχει προκαλέσει ανησυχία στους κατοίκους. Σύμφωνα με την εταιρεία, στόχος είναι η προσέλκυση μεγάλων κρουαζιερόπλοιων στον Βόλο, τα οποία κινούνται και ανεφοδιάζονται αποκλειστικά με LNG.

Το πρότζεκτ έχει αρχικό προϋπολογισμό περίπου 230 εκατ. ευρώ και οι εγκαταστάσεις θα περιλαμβάνουν πλωτή μονάδα αποθήκευσης και επαναεριοποίησης, πλωτή προβλήτα με πολλαπλά σημεία πρόσδεσης, υποθαλάσσιους και χερσαίους αγωγούς φυσικού αερίου «για έγχυση στα Εθνικά και Διασυνοριακά Συστήματα Μεταφοράς Φυσικού Αερίου σε όλη τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και στα Δυτικά Βαλκάνια», δεξαμενές αποθήκευσης LNG, συνολικής χωρητικότητας περίπου 170.000 κ.μ., και άλλα.

Είναι φανερό απ' όλα αυτά ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από τον πόλεμο και την εμπλοκή της χώρας μας σε αυτόν: Την ίδια ώρα που ισχυροί μονοπωλιακοί όμιλοι μετράνε κέρδη, ο λαός μετράει την ενεργειακή του φτώχεια, την ακρίβεια, την οικονομική αιμορραγία για τους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς. «Μετράει» τον κίνδυνο ο πόλεμος να γενικευτεί και ο ίδιος να αποτελέσει στόχο - και στρατιωτικά - των αντίπαλων στο ΝΑΤΟ ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Το δίλημμα λοιπόν μπροστά και στην κάλπη, με αφορμή τον έναν χρόνο από τον πόλεμο, είναι καθαρό: Ισχυρά τα κόμματα που κυβέρνησαν, που στηρίζουν τον πόλεμο και την εμπλοκή, για τα συμφέροντα μιας χούφτας ομίλων; 'Η αδύναμοι όλοι αυτοί και ισχυρός ο λαός, με ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ στο πλευρό του, για να είναι αδύναμη η στήριξη του πολέμου την επόμενη μέρα και να βγει ακόμα πιο δυνατή η λαϊκή θέληση για απεμπλοκή από το μακελειό;

Σε αναδυόμενο μέτωπο της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Ρωσίας στην Ανατολική Ευρώπη εξελίσσεται το τελευταίο διάστημα η Μολδαβία, με προμετωπίδα τη φιλορωσική αποσχισθείσα περιοχή της Υπερδνειστερίας.

Η Μόσχα κατήγγειλε εκ νέου την περασμένη βδομάδα ότι η Ουκρανία διεξάγει «ετοιμασίες για εισβολή» στην Υπερδνειστερία, ισχυριζόμενη πως το Κίεβο συγκεντρώνει «άνδρες και στρατιωτικό υλικό» κοντά στα σύνορα, με «ανάπτυξη θέσεων πυρών πυροβολικού και χωρίς προηγούμενο αύξηση πτήσεων ουκρανικών drones».

Το υπουργείο Αμυνας της Μολδαβίας διέψευσε ξανά τους ισχυρισμούς, ενώ η ουκρανική προεδρία δήλωσε ότι δεν θα αναλάβει πρωτοβουλίες «χωρίς να συμβουλευτεί τη Ρουμανία, τη Μολδαβία και τις χώρες της ΕΕ».

Παράλληλα ο Α. Ντεμτσένκο, εκπρόσωπος της ουκρανικής υπηρεσίας συνοριοφυλάκων, δήλωσε ότι όλο τον τελευταίο χρόνο «οι αμυντικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης της Υπηρεσίας Συνοριακής Φύλαξης, έχουν οχυρώσει την περιοχή» των συνόρων της Ουκρανίας με την Υπερδνειστερία «και αυτή η δραστηριότητα συνεχίζεται ακόμα». Ο ίδιος έκανε λόγο για «προκλήσεις» που μπορεί να συμβούν σε αυτόν τον τομέα ανά πάσα στιγμή.

Υπενθυμίζεται ότι η φιλοδυτική Πρόεδρος της Μολδαβίας, Μάγια Σάντου, επικαλούμενη έγγραφα των ουκρανικών μυστικών υπηρεσιών, κατήγγειλε στα μέσα Φλεβάρη τη Μόσχα ότι υποκινεί πραξικόπημα για ανατροπή της κυβέρνησης. Επίσης η μολδαβική κυβέρνηση ζήτησε αφοπλισμό της Υπερδνειστερίας και απομάκρυνση των ρωσικών στρατευμάτων.

Την Τρίτη πραγματοποιήθηκαν νέες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στη Μολδαβία, τις οποίες η κυβέρνηση κατήγγειλε ως προσπάθειες αποσταθεροποίησης υποκινούμενες από τη φιλορωσική αντιπολίτευση.

Μέσα στη βδομάδα το μολδαβικό κοινοβούλιο υιοθέτησε ψήφισμα με το οποίο καταγγέλλεται η ρωσική επίθεση στην Ουκρανία.

Το δε ρωσικό ΥΠΕΞ, αφού κατήγγειλε «προσπάθειες να αυξηθεί τεχνητά» η ένταση Μολδαβίας - Ρωσίας, εξέφρασε «βούληση να ενισχύσουμε σε ρεαλιστικές βάσεις την εποικοδομητική συνεργασία με το Κισινάου και να συνεχίσουμε τις προσπάθειες για την επίλυση του προβλήματος της Υπερδνειστερίας».

Σε αυτό το τεταμένο φόντο, ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλ. Πούτιν ανακάλεσε, στα τέλη Φλεβάρη, διάταγμα του 2012 που θα αποτελούσε το πλαίσιο για την επίλυση του ζητήματος της Υπερδνειστερίας «στη βάση του σεβασμού της εθνικής κυριαρχίας» της Μολδαβίας.

Με χτύπημα στην Πολωνία απείλησε ο αναπληρωτής πρόεδρος του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας, Ντμ. Μεντβέντεφ, σε περίπτωση που σταλούν μαχητικά αεροσκάφη στην Ουκρανία. Οποιαδήποτε βοήθεια προς το Κίεβο με τέτοια αεροπλάνα, συμπεριλαμβανομένων της συντήρησης και των επισκευών, θα θεωρηθεί «άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ στον πόλεμο κατά της Ρωσίας», ανέφερε.

«Αν φανταστούμε ότι τα αεροπλάνα του ΝΑΤΟ που θα παραδοθούν στο μέλλον θα συντηρούνται από τον στρατό τους στο έδαφος κάποιας αυθάδους Πολωνίας (...) αυτό θα είναι μια άμεση είσοδος των Ατλαντιστών στον πόλεμο κατά της Ρωσίας με όλες τις επακόλουθες συνέπειες», επισήμανε.

Ο Μεντβέντεφ τόνισε επίσης ότι «όλοι όσοι αποφασίσουν να προμηθεύσουν (επισκευάσουν) τέτοιο εξοπλισμό ή μέσα καταστροφής, μαζί με ξένους μισθοφόρους και στρατιωτικούς εκπαιδευτές, θα πρέπει να θεωρηθούν νόμιμος στρατιωτικός στόχος».

Στο μεταξύ, ο Ουκρανός υπουργός Αμυνας, Ολ. Ρεζνίκοφ, εξέφρασε την πεποίθηση ότι τελικά το Κίεβο θα λάβει δυτικά μαχητικά αεροσκάφη.

Νέο στρατιωτικό πακέτο για την Ουκρανία, το οποίο θα περιλαμβάνει πρωτίστως πυρομαχικά, αναμενόταν να ανακοινώσουν την Παρασκευή οι ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Γερμανού καγκελάριου, Ολ. Σολτς, στην Ουάσιγκτον για συνομιλίες με τον Αμερικανό Πρόεδρο, Τζο Μπάιντεν.

Το πακέτο, ύψους περίπου 400 εκατ. δολαρίων, θα περιλαμβάνει πυρομαχικά για συστήματα πολλαπλής εκτόξευσης πυραύλων HIMARS και διάφορα συστήματα πυροβολικού. Θα περιλαμβάνει επίσης για πρώτη φορά γέφυρες τεθωρακισμένων οχημάτων, ένα σύστημα που χρησιμοποιείται για την εκτόξευση γεφυρών για τη διέλευση χαρακωμάτων και στενών υδάτινων εμποδίων.

Την περασμένη βδομάδα, οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν άλλο ένα πακέτο στρατιωτικής στήριξης, 2 δισ. δολαρίων, στο πλαίσιο της «Πρωτοβουλίας για την Ασφάλεια της Ουκρανίας» (USAI), μέσω συμβάσεων με αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες.

Με το πακέτο της Παρασκευής, οι ΗΠΑ θα έχουν δεσμεύσει περισσότερα από 32 δισ. δολάρια στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία από την έναρξη του πολέμου.

Πριν από λίγες μέρες η ΕΕ ανακοίνωσε ότι αναλαμβάνει πρωτοβουλία για να παράσχει κατεπειγόντως οβίδες 155 χιλιοστών στο ουκρανικό πυροβολικό.

Αξιωματούχοι της ΕΕ εκτιμούν ότι οι ουκρανικές δυνάμεις εκτοξεύουν έως και 7.000 οβίδες καθημερινά, με σφοδρές μάχες φθοράς με τέτοια πυρομαχικά γύρω από το Μπαχμούτ (Αρτιόμοφσκ), ενώ τα ρωσικά στρατεύματα εκτοξεύουν περίπου 50.000.

Η ΕΕ εξετάζει διάφορους τρόπους προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ελλείψεις των κρατών - μελών σε πυρομαχικά και να αναπληρωθούν τα αποθέματά τους, να ενισχυθεί η παραγωγή πυρομαχικών σε ολόκληρο το μπλοκ. Στόχος είναι να ενισχυθεί παράλληλα και η ευρωπαϊκή «αμυντική» βιομηχανία, η οποία πλέον θα παράγει όπλα και πυρομαχικά για να προμηθεύει το Κίεβο.

Οπως αναφέρουν αξιωματούχοι, έχει αυξηθεί ο αριθμός των «προθύμων» μεταξύ των κρατών - μελών της ΕΕ για κοινές συμβάσεις προμηθειών για τον «εξορθολογισμό» των «αμυντικών» παραγγελιών και την ενθάρρυνση των κατασκευαστών να επεκτείνουν την παραγωγή τους.

Το θέμα αναμένεται να απασχολήσει τη σύνοδο των υπουργών Αμυνας της ΕΕ στη Στοκχόλμη την επόμενη βδομάδα, με στόχο να υπάρξει μια επί της αρχής συμφωνία, ώστε στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 23 - 24 Μάρτη να γίνει τυπικά η έγκρισή της.

Την Παρασκευή, ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλ. Πούτιν, συγκάλεσε έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας της χώρας, όπου συζητήθηκε η ενίσχυση «αντιτρομοκρατικών μέτρων» για την προστασία υποδομών που διαχειρίζονται οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου.

Είχε προηγηθεί καταγγελία της Μόσχας ότι την Πέμπτη Ουκρανοί σαμποτέρ άνοιξαν πυρ εναντίον ενός κινούμενου αυτοκινήτου στην περιοχή του Μπριάνσκ, κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία, σκοτώνοντας έναν άμαχο και τραυματίζοντας ένα παιδί.

Η Ουκρανία κατηγόρησε τη Ρωσία ότι σκηνοθέτησε μια «προβοκάτσια», αλλά υπαινίχθηκε επίσης ότι κάποιας μορφής επιχείρηση διενεργήθηκε από Ρώσους αντικυβερνητικούς.

Σε δύο βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο - η αυθεντικότητα των οποίων δεν έχει αποδειχθεί - ένοπλοι άνδρες, που αυτοαποκαλούνται «Σώμα Ρώσων Εθελοντών», δήλωσαν ότι διέσχισαν τα σύνορα για να πολεμήσουν το «καταραμένο καθεστώς του Πούτιν και του Κρεμλίνου».

Χαρακτηρίζοντας τους εαυτούς τους Ρώσους «απελευθερωτές», οι ένοπλοι κάλεσαν τους Ρώσους να πάρουν τα όπλα και να ξεσηκωθούν εναντίον των αρχών. Είπαν ότι δεν άνοιξαν πυρ εναντίον αμάχων.

Σε μια ακόμη κίνηση που υποδηλώνει κλιμάκωση του πολέμου και στρατιωτικοποίηση της ρωσικής οικονομίας, ο Ρώσος Πρόεδρος υπέγραψε την Παρασκευή διάταγμα που καθορίζει νέους κανόνες για τον αυστηρότερο έλεγχο των εταιρειών που δεν εκπληρώνουν τις «αμυντικές» συμβάσεις σε περίπτωση επιβολής στρατιωτικού νόμου.

Σύμφωνα με το διάταγμα, το κράτος θα αποκτήσει την εξουσία να κρατικοποιεί επιχειρήσεις που δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους βάσει στρατιωτικών συμβάσεων κατά την περίοδο του στρατιωτικού νόμου, αναστέλλοντας τα δικαιώματα των ιδιοκτητών και των μετόχων.

Παράλληλα με τη στρατιωτική κλιμάκωση και τους εξοπλισμούς που αποστέλλονται στο Κίεβο, με στόχο, όπως αναφέρεται, να αντεπιτεθεί την άνοιξη, «τρέχουν» και παρασκηνιακά παζάρια για τους όρους τερματισμού του πολέμου και την «επόμενη μέρα» της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Ρωσίας στην Ανατολική Ευρώπη.

Η Δύση οραματίζεται τη μεταπολεμική Ουκρανία ως ντε φάκτο ΝΑΤΟικό έδαφος, με σύγχρονους δυτικούς εξοπλισμούς και Ενοπλες Δυνάμεις εκπαιδευμένες και οργανωμένες με ΝΑΤΟικές προδιαγραφές, ακόμη και χωρίς επίσημη ένταξη της χώρας.

Χαρακτηριστικό είναι πρόσφατο δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας «Wall Street Journal» (WSJ), σύμφωνα με το οποίο Γερμανία, Γαλλία και Βρετανία επεξεργάζονται μια «αμυντική συμφωνία», που θα κατοχυρώνει ισχυρότερους δεσμούς μεταξύ ΝΑΤΟ και Ουκρανίας μεταπολεμικά, θεωρώντας ότι το Κίεβο θα ενθαρρυνθεί για «ειρηνευτικές» συνομιλίες αργότερα φέτος.

Ο εν λόγω σχεδιασμός μάλιστα «διέρρευσε» τις ίδιες μέρες που η Κίνα παρουσίασε το δικό της «ειρηνευτικό» σχέδιο για την «πολιτική διευθέτηση της ουκρανικής κρίσης».

Η WSJ επικαλείται αξιωματούχους των τριών κυβερνήσεων (Γερμανίας, Γαλλίας, Βρετανίας), σημειώνοντας ότι ορισμένοι ΝΑΤΟικοί σύμμαχοι του Κιέβου έχουν αρχίσει να αμφιβάλλουν κατά πόσο οι ουκρανικές δυνάμεις μπορούν να ανακτήσουν όλα τα εδάφη που ελέγχει η Ρωσία από το 2014 στην ανατολική Ουκρανία και στην Κριμαία, και κατά πόσο τα κράτη του ΝΑΤΟ θα μπορούν να τροφοδοτούν στρατιωτικά μια μακρόχρονη σύγκρουση με τη Ρωσία.

Ο Βρετανός πρωθυπουργός, Ρ. Σούνακ, αναφέρει το δημοσίευμα, ενέκρινε προσχέδιο «αμυντικής συμφωνίας». Η προτεινόμενη ΝΑΤΟική συμφωνία δεν περιλαμβάνει δέσμευση για ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία ούτε δεσμεύσεις που απορρέουν από το άρθρο 5, αλλά εγγυήσεις για πρόσβαση του Κιέβου σε μεγάλο εύρος ΝΑΤΟικών οπλικών συστημάτων, για εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας στα πρότυπα του ΝΑΤΟ και στενή ένταξή τους στις εφοδιαστικές αλυσίδες των δυτικών πολεμικών βιομηχανιών.

Εξάλλου, η Βρετανία έχει ανακοινώσει ότι σκοπεύει να αρχίσει να εκπαιδεύει Ουκρανούς πιλότους σε σύγχρονα ΝΑΤΟικού τύπου μαχητικά αεροσκάφη, πιθανώς για «μετά το τέλος του πολέμου», ενώ οι ηγέτες του G7 δήλωσαν έτοιμοι για «εγγυήσεις ασφαλείας και άλλες δεσμεύσεις ώστε να βοηθήσουμε την Ουκρανία να αμυνθεί, να εξασφαλίσει ελεύθερο και δημοκρατικό μέλλον και ικανότητα αποτροπής μελλοντικής ρωσικής επιθετικότητας».

Το δημοσίευμα της WSJ κάνει λόγο για πρόταση «ειρηνευτικής» συμφωνίας, η οποία ενδέχεται να συζητηθεί στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ τον Ιούλη. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά Βρετανός αξιωματούχος, «η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ πρέπει να παράσχει μια καθαρή προσφορά στην Ουκρανία, ώστε να δώσει στον Πρόεδρο Ζελένσκι μια πολιτική νίκη, την οποία θα μπορεί να παρουσιάσει ως κίνητρο για διαπραγματεύσεις».

Πρόσθεσε δε ότι «οι πόλεμοι της Ρωσίας έχουν μια τάση να παγώνουν και μετά να ξεπαγώνουν, γι' αυτό η Ουκρανία θα χρειαστεί μεγαλύτερες εγγυήσεις από εμάς».

Επιπλέον, το δημοσίευμα αναφέρει ότι στη συνάντηση στο Παρίσι με τον Ζελένσκι ο Γάλλος Πρόεδρος, Εμ. Μακρόν, και ο Γερμανός καγκελάριος, Ολ. Σολτς, του πρότειναν να αρχίσει να σκέφτεται ενδεχόμενες συνομιλίες με τη Μόσχα και «δύσκολες αποφάσεις».

Ολα αυτά μαρτυρούν ότι η ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία και στην Ανατολική Ευρώπη «έχει μέλλον» και σε βάθος χρόνου όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα προετοιμάζονται για μια τέτοια προοπτική.

Μιλώντας την Πέμπτη στο γερμανικό Κοινοβούλιο, ο Σολτς επιβεβαίωσε ότι το Βερολίνο και Δυτικοί «σύμμαχοι» βρίσκονται σε συνομιλίες με το Κίεβο για «μελλοντικές εγγυήσεις ασφαλείας» στο πλαίσιο της προετοιμασίας για «ειρήνη» στην Ουκρανία. Παράλληλα, δεσμεύτηκε για σημαντική ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας στο πλαίσιο της «αλλαγής εποχής» που σηματοδότησε η ρωσική εισβολή.

Η ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία, με γεωπολιτικές προεκτάσεις σε όλο τον κόσμο, μεγαλώνει τη σημασία της Κεντρικής Ασίας: Τον τελευταίο χρόνο οι επαφές Αμερικανών, Ευρωπαίων, Βρετανών αξιωματούχων με τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες που βρίσκονται «υπό την επιρροή» της Μόσχας, αλλά και της Κίνας, έχουν γίνει εντυπωσιακά συχνές.

Αντίστοιχα, οι ΗΠΑ και η ΕΕ προσπαθούν να μεγαλώσουν το «πάτημά» τους και στο Νότιο Καύκασο. Ετσι το τελευταίο διάστημα παίζουν ρόλο διαμεσολαβητή στις «ειρηνευτικές» συνομιλίες Αρμενίας - Αζερμπαϊτζάν, επιδιώκοντας να πάρουν την «πρωτοκαθεδρία» της Ρωσίας.

Μεταξύ άλλων, όλες αυτές είναι περιοχές που μπορούν να παίξουν τον ρόλο των εναλλακτικών διαδρομών Ενέργειας και εμπορευμάτων από την Ασία στην Ευρώπη, καθώς η Ρωσία έχει αποκλειστεί λόγω του πολέμου στην Ουκρανία.

Με σαφείς αιχμές για την «αξία» της Ρωσίας ως «εταίρου» μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, καθώς θα είναι οικονομικά και πολιτικά αποδυναμωμένη, ο Αμερικανός ΥΠΕΞ, Αντ. Μπλίνκεν, πραγματοποίησε επισκέψεις στο Καζακστάν και στο Ουζμπεκιστάν. Στην Αστάνα συμμετείχε μαζί με τους πέντε ομολόγους του από την Κεντρική Ασία στο σχήμα C5+1 (Καζακστάν, Κιργιστάν, Τατζικιστάν, Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν), το οποίο δημιούργησαν οι ΗΠΑ το 2015 και από την περασμένη άνοιξη ιδιαίτερα γίνεται προσπάθεια να αναβιώσει.

Οι υπουργοί επικεντρώθηκαν στην ενίσχυση της οικονομικής, ενεργειακής και περιβαλλοντικής συνεργασίας και της συνεργασίας στην Ασφάλεια, μεταξύ των ΗΠΑ και των 5 εν λόγω κρατών της Κεντρικής Ασίας. Στη συνέχεια ο Μπλίνκεν επισκέφτηκε την Τασκένδη, όπου συναντήθηκε με αξιωματούχους του Ουζμπεκιστάν.

Σε όλη τη διάρκεια της περιοδείας του ο Μπλίνκεν προειδοποιούσε «για τους κινδύνους που εγκυμονεί η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία» και αναφέρθηκε επανειλημμένα στη δέσμευση των ΗΠΑ να υποστηρίξουν την «κυριαρχία, εδαφική ακεραιότητα και ανεξαρτησία» των χωρών της Κεντρικής Ασίας.

Η Ρωσία παρατηρεί την αυξημένη δραστηριότητα των Αμερικανών, των Ευρωπαίων, των Βρετανών στον χώρο των πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών, σχολίασε ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σ. Λαβρόφ, επισημαίνοντας ότι «δεν το κρύβουν πως εργάζονται εκεί για να μη συνεχίσουν αυτές οι χώρες να διατηρούν φιλικές σχέσεις με τη Ρωσία». «Τους λένε: Πάρτε το μέρος του νικητή, η Ρωσία θα αποτύχει, οπότε αποφασίστε εκ των προτέρων», συμπλήρωσε.

Πάντως, ο Λαβρόφ υπενθύμισε ότι η Ρωσία με αυτά τα κράτη είναι σύμμαχοι σε διάφορα σχήματα, όπως στο «αμυντικό» σύμφωνο Οργανισμός Συνθήκης για τη Συλλογική Ασφάλεια (CSTO), στην Ευρασιατική Οικονομική Ενωση (EAEU), στην Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών (CIS), ενώ εξέφρασε την πεποίθηση ότι θα τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους στο πλαίσιο αυτών των οργανισμών «ολοκλήρωσης».

Η Κεντρική Ασία έχει αποκτήσει αυξανόμενη στρατηγική σημασία και για την Κίνα καθώς η σύγκρουση στην Ουκρανία έχει στριμώξει τις άμεσες διαδρομές της αλυσίδας εφοδιασμού μεταξύ Κίνας και ΕΕ. Εναλλακτικές λύσεις χρειάζονται πλέον αυξημένες επενδύσεις στην Κεντρική Ασία, με τη Ρωσία να συμμετέχει επίσης σε μέρος τους.

Η Κίνα εντείνει τις προσπάθειες να βαθύνει τις οικονομικές και γεωπολιτικές σχέσεις με αυτά τα κράτη, να προχωρήσει επενδύσεις σε στρατηγικές υποδομές. Από την πλευρά της, άρχισε να διοργανώνει το 2020 το σχήμα C5+C, μια πιο στοχευμένη παρέμβαση στην περιοχή χωρίς τη Ρωσία - σε αντίθεση με τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης, όπου συμμετέχουν και οι δύο.

Το Πεκίνο χρειάζεται να ενισχυθεί η συνδεσιμότητα της περιοχής και να διασφαλιστεί η σταθερή λειτουργία των εμπορευματικών σιδηροδρομικών μεταφορών Κίνας - Ευρώπης. Καθώς η προηγούμενη σιδηροδρομική διαδρομή Καζακστάν - Ρωσία προς την Ευρώπη έχει πλέον αποκοπεί, οι σιδηροδρομικές εμπορευματικές μεταφορές είναι τώρα είτε Κίνα - Καζακστάν - Ευρώπη είτε Κίνα - Ουζμπεκιστάν - Τουρκμενιστάν προς την Ευρώπη.

Sputnik

Από την πρόσφατη συνάντηση του επικεφαλής της κινεζικής διπλωματίας Γουάνγκ Γι με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλ. Πούτιν

Η επιδίωξη «διαμεσολάβησης» από το Πεκίνο δεν αφορά βέβαια κάποιο... «φιλειρηνικό» ρόλο, αλλά υπαγορεύεται από την προσπάθεια να ενισχύσει τη θέση του στον διεθνή γεωπολιτικό ανταγωνισμό και να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των κινεζικών μονοπωλίων.

Σε αυτό το πλαίσιο, συνυπολογίζεται μεταξύ άλλων το γεγονός ότι η συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία αντικειμενικά επηρεάζει πολλαπλά τον διεθνή συσχετισμό δυνάμεων, ενισχύει τη θέση των ΗΠΑ στην Ευρώπη και μέσα στο ευρωατλαντικό μπλοκ, περιορίζει τα περιθώρια ελιγμών και διαφοροποιήσεων κρατών - μελών της ΕΕ ως προς τις σχέσεις τους με την Κίνα, ενώ παράλληλα φθείρει τις δυνάμεις της Ρωσίας, ανοίγοντας δρόμο για μια μελλοντική, ακόμα πιο εστιασμένη αντιπαράθεση των ΗΠΑ με την Κίνα. Επιπροσθέτως, σε συνθήκες ραγδαίας οικονομικής και στρατιωτικής ισχυροποίησης της Κίνας, η συνέχιση της σύγκρουσης στην Ουκρανία διαταράσσει τις εφοδιαστικές αλυσίδες που τροφοδοτούν αυτήν την ισχυροποίηση, «φρενάρει» μια σειρά σχεδιασμούς του Πεκίνου και αξιοποιείται από τις ΗΠΑ για μεγαλύτερη συγκέντρωση δυνάμεων πριν ανατραπεί η πρωτοκαθεδρία τους στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Στις 12 προτάσεις του Πεκίνου περιλαμβάνονται εκκλήσεις για «σεβασμό στην κυριαρχία άλλων χωρών» - χωρίς όμως την παραμικρή αναφορά στην κατάληψη ουκρανικών εδαφών από τη Ρωσία - όπως και για «επανάληψη των ειρηνευτικών συνομιλιών». Μεταξύ άλλων καλείται η διεθνής κοινότητα «να δημιουργήσει συνθήκες και πλατφόρμες για την επανάληψη της διαπραγμάτευσης», ενώ διαμηνύεται ότι «η Κίνα θα συνεχίσει να διαδραματίζει εποικοδομητικό ρόλο από αυτήν την άποψη».

Στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης με τις ΗΠΑ, το κείμενο καλεί σε «εγκατάλειψη της ψυχροπολεμικής νοοτροπίας» και τάσσεται εμμέσως πλην σαφώς εναντίον της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ, αναφέροντας ότι «η ασφάλεια μιας περιοχής δεν θα πρέπει να επιτυγχάνεται με την ενίσχυση ή τη διεύρυνση στρατιωτικών μπλοκ». Αντίστοιχα, καλεί σε «τερματισμό των μονομερών κυρώσεων», αλλά και σε «διατήρηση σταθερών βιομηχανικών και εφοδιαστικών αλυσίδων».

Υποδεχόμενη την κινεζική πρόταση, η Ρωσία εκτίμησε «ιδιαίτερα την ειλικρινή επιθυμία των Κινέζων φίλων να συμβάλουν στη διευθέτηση της σύγκρουσης στην Ουκρανία με ειρηνικά μέσα», διευκρινίζοντας πάντως ότι η χρήση πολιτικών και διπλωματικών μέσων προϋποθέτει την «επιστροφή της Ουκρανίας σε ουδέτερο, αδέσμευτο καθεστώς» και την «αναγνώριση των νέων εδαφικών πραγματικοτήτων που αναπτύχθηκαν ως αποτέλεσμα της υλοποίησης του δικαιώματός της στην αυτοδιάθεση».

Να σημειωθεί ότι στη Σύνοδο των ΥΠΕΞ του G20 που πραγματοποιήθηκε αυτήν τη βδομάδα στην Ινδία, Ρωσία και Κίνα εμφανίστηκαν πιο έντονα σε κοινή γραμμή για το θέμα της Ουκρανίας, απορρίπτοντας την απαίτηση των δυτικών χωρών για κοινό ανακοινωθέν που θα ζητούσε την «πλήρη και άνευ όρων αποχώρηση» των ρωσικών στρατευμάτων από την Ουκρανία.

Στην άλλη πλευρά, οι ΗΠΑ έσπευσαν να επικρίνουν την κινεζική παρέμβαση. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ υποστήριξε ότι η Κίνα είναι «κάθε άλλο παρά έντιμος μεσολαβητής» στις προσπάθειες για ειρήνη στην Ουκρανία και ότι «πολύ ξεκάθαρα» έχει πάρει το μέρος της Ρωσίας, παρέχοντάς της «διπλωματική, πολιτική, οικονομική, ρητορική υποστήριξη».

Από τη μεριά της ΕΕ, ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Μ. Σχοινάς δήλωσε ότι «καλωσορίζουμε την εμπλοκή της Κίνας, αρκεί να είναι έντιμη, επιχειρησιακή και σε καμία περίπτωση εις βάρος της Ουκρανίας».

Τις διαφορετικές προσεγγίσεις στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο ανέδειξε και η δήλωση του Γάλλου Προέδρου Εμ. Μακρόν, ο οποίος χαρακτήρισε «πολύ θετικό» το ότι «η Κίνα συμμετέχει στις ειρηνευτικές προσπάθειες», έναν μήνα πριν την επίσημη επίσκεψη που προγραμματίζει στην Κίνα. Στη διάρκεια των επαφών του, όπως σημειώνει ήδη το Παρίσι, θα ζητήσει από το Πεκίνο «να βοηθήσει στην άσκηση πίεσης έναντι της Ρωσίας».

Υπενθυμίζεται ότι στο Πεκίνο είχε κάνει επίσημη επίσκεψη τον Νοέμβρη και ο Γερμανός καγκελάριος Ολαφ Σολτς, δηλώνοντας μεταξύ άλλων πως δεν θέλει να αφήσει εκτός συζήτησης «θέματα στα οποία έχουμε διαφορετική οπτική» και πως - ειδικά στα ζητήματα επιχειρηματικής συνεργασίας - «θα πρέπει να διαμορφωθούν όροι ισότιμου ανταγωνισμού». Η επίσκεψη Σολτς είχε γίνει με φόντο επισημάνσεις γερμανικών ινστιτούτων για τις «τεράστιες απώλειες ΑΕΠ» που θα προκαλούσε μια «αποσύνδεση» της γερμανικής και ευρωενωσιακής οικονομίας από την Κίνα...

Στο μεταξύ, η κινεζική «Θέση» για την ουκρανική κρίση δόθηκε στη δημοσιότητα μόλις τρία 24ωρα μετά τη δημοσίευση (21/2) της κινεζικής «Ιδέας της Παγκόσμιας Πρωτοβουλίας για την Ασφάλεια», στην οποία ο Πρόεδρος της χώρας Σι Τζινπίνγκ είχε πρωτοαναφερθεί έναν χρόνο πριν. Σε αυτήν καθορίζονται πιο αποφασιστικά άξονες διαμόρφωσης στενότερων και σταθερότερων συμμαχιών για την «ασφάλεια» - οικονομική, στρατιωτική, ενεργειακή - με βάση τα συμφέροντα του Πεκίνου. Κατά την παρουσίαση της «Ιδέας», ο εκπρόσωπος του κινεζικού ΥΠΕΞ, Κιν Γκανγκ, έκλινε σε όλες τις πτώσεις την ανάγκη για «ανάπτυξη διμερούς και πολυμερούς συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας με άλλες χώρες και διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς», για «αμοιβαίο όφελος» και σε αντίθεση με τα «παιχνίδια μηδενικού αθροίσματος». Υπενθυμίζεται ότι τον τελευταίο χρόνο η Κίνα έχει εντείνει μια σειρά σχέδια συνεργασιών για την «ασφάλεια» σε άλλες χώρες, μεταξύ άλλων με εκσυγχρονισμό εξοπλισμών και υποδομών, αλλά και με αναζήτηση περιοχών για να φιλοξενήσουν επίσημες ή άτυπες βάσεις (βλ. τη συμφωνία με τις Νήσους Σολομώντα). Κοινά γυμνάσια όπως αυτά με τη Ρωσία στον Βόρειο Ειρηνικό, ή με τη Ρωσία και τη Νότια Αφρική, είναι επίσης ενδεικτικά αυτών των κινεζικών σχεδιασμών.

Μια μέρα πριν την επίσημη δημοσίευση της «Παγκόσμιας Πρωτοβουλίας» (20/2), το κινεζικό ΥΠΕΞ είχε δώσει στη δημοσιότητα και άλλο ντοκουμέντο, με τίτλο «Η ηγεμονία των ΗΠΑ και οι κίνδυνοί της», αναλύοντας τις παρεμβάσεις του αμερικανικού μεγάλου κεφαλαίου για τη διαφύλαξη της πρωτοκαθεδρίας του και ξεκαθαρίζοντας ότι η Κίνα θα αξιοποιήσει αντιθέσεις και διεργασίες. «Αυτές οι ηγεμονικές, εγωιστικές και επιθετικές ηγεμονικές πρακτικές έχουν προκαλέσει αυξανόμενη, έντονη κριτική και αντίθεση από τη διεθνή κοινότητα», κατέληγε το πολυσέλιδο κείμενο.

Την ίδια περίοδο, ο επικεφαλής Διεθνών Σχέσεων του κυβερνώντος κινεζικού κόμματος, Γουάνγκ Γι, βρισκόταν σε πολυήμερη περιοδεία στην Ευρώπη, που πριν καταλήξει στη Μόσχα περιλάμβανε επαφές σε Γαλλία, Ιταλία κ.α. Στη διάρκειά της ο Γουάνγκ αντάλλαξε απόψεις (π.χ. στο Παρίσι) «για να βαθύνουν η στρατηγική επικοινωνία και η αμοιβαία πολιτική εμπιστοσύνη (...) να προστεθεί νέα δυναμική στις σχέσεις Κίνας - ΕΕ, να υπάρξει εποικοδομητική συμβολή στην παγκόσμια ειρήνη, σταθερότητα και δικαιοσύνη». Ακόμα, άκουσε (π.χ. στη Ρώμη) ότι ««η Κίνα καλείται να διαδραματίσει θεμελιακό ρόλο στην επίτευξη ειρήνης».

Σημειωτέον, παράλληλα με τις επαφές του Γουάνγκ η αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Γουέντι Σέρμαν, είχε νέα συνάντηση στην Ουάσιγκτον με τον γγ της Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης της ΕΕ, Στέφανο Σανίνο, στο πλαίσιο του διμερούς διαλόγου «για την αντιμετώπιση της Κίνας».