Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 10 χρόνια από τα αιματηρά γεγονότα του Φλεβάρη - Μάρτη 2014, που οδήγησαν στην πραξικοπηματική ανατροπή του τότε Προέδρου της Ουκρανίας, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, με την άμεση επέμβαση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και την ανάδειξη στο τιμόνι της διακυβέρνησης δυνάμεων που βρίσκονταν σε άμεση διασύνδεση με τον ευρωατλαντικό παράγοντα, ενώ στηρίζονταν και από φασιστικά - ακροδεξιά κόμματα και οργανώσεις.

Τα γεγονότα αυτά, που παρουσιάζονταν ως «δημοκρατική επανάσταση» από τους ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, σήμερα επιχειρείται να περάσουν στη λήθη. Στην πραγματικότητα, η ωμή επέμβαση των Ευρωατλαντικών στην Ουκρανία, οι διώξεις που ακολούθησαν και οι εκκαθαριστικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στα Ανατολικά επιτάχυναν τις εξελίξεις προς τη μετέπειτα προσάρτηση της Κριμαίας από την καπιταλιστική Ρωσία και τον πόλεμο που κλιμακώθηκε, μετά την απαράδεκτη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Σε κάθε περίπτωση, η ιμπεριαλιστική σύγκρουση ΝΑΤΟ - Ρωσίας στην Ουκρανία, την οποία πληρώνουν οι δύο λαοί και όλοι οι λαοί της Ευρώπης, δεν ξεκίνησε στις 24 Φλεβάρη 2022, όπως προσπαθούν να το παρουσιάσουν. Υπόβαθρό της είναι ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και βέβαια ο σχεδιασμός των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ να περικυκλώσουν στρατιωτικά τη Ρωσία και να περιορίσουν την επιρροή της στα εδάφη της πρώην Σοβιετικής Ενωσης.

Ας ξετυλίξουμε όμως το «κουβάρι» των εξελίξεων αυτών και ας ξαναθυμηθούμε όλα όσα έγιναν πριν από 10 χρόνια, για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι.

Ως συνέπεια της λεηλασίας της λαϊκής περιουσίας της σοσιαλιστικής Ουκρανίας μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές, η αστική τάξη που αναδείχτηκε διχάστηκε σε δύο βασικά τμήματα: Αυτούς που συνέδεαν τα συμφέροντά τους με τις ΗΠΑ, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και αυτούς που έβλεπαν προοπτική με τη νέα καπιταλιστική Ρωσία.

Αυτή η ενδοαστική αντιπαράθεση οδήγησε σταδιακά σε συγκρούσεις ανάμεσα στις αστικές πολιτικές δυνάμεις, με καταδίκες αστών πολιτικών για διαφθορά, όπως της λεγόμενης «βασίλισσας του φυσικού αερίου» Γιούλια Τιμοσένκο. Η κορύφωση ήρθε το φθινόπωρο του 2013, όταν ο Πρόεδρος Β. Γιανουκόβιτς παζάρευε συμφωνία με την ΕΕ για το φυσικό αέριο και ταυτόχρονα με τη Ρωσία, με την τελευταία να την αποτρέπει, προσφέροντας καλύτερους όρους.

Η σύγκρουση επισπεύσθηκε με την ανοιχτή ιμπεριαλιστική επέμβαση της ΕΕ, όπου πρωτοστάτησαν Γερμανία και Πολωνία, στηρίζοντας τα τμήματα της αστικής τάξης που συνέδεαν τα συμφέροντά τους με το ευρωενωσιακό κεφάλαιο, ενώ οι ΗΠΑ επιδίωξαν την εξυπηρέτηση των δικών τους γεωστρατηγικών συμφερόντων, σε ανταγωνισμό τόσο με τη Ρωσία, όσο και με την ΕΕ.

Τον Γενάρη και τον Φλεβάρη του 2014 στήθηκε, στο πρότυπο των λεγόμενων «πολύχρωμων επαναστάσεων» που είχαν προηγηθεί σε άλλες πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες και στην ίδια την Ουκρανία (η «πορτοκαλί επανάσταση»), μια δήθεν «δημοκρατική εξέγερση» κατά του Γιανουκόβιτς, με βίαιη διαδήλωση στην κεντρική «πλατεία Ανεξαρτησίας» του Κιέβου, που ονομάστηκε «Εuromaidan».

Σε αυτήν συμμετείχαν ενεργά φασιστικές δυνάμεις («Δεξιός Τομέας», νοσταλγοί των ναζιστικών ταγμάτων Ες-Ες κατά της ΕΣΣΔ) και στηρίχτηκε ανοιχτά από πρεσβείες χωρών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Είναι χαρακτηριστική η συμβολή του πρέσβη των ΗΠΑ στην Ουκρανία Τζέφρι Πάιατ (μετέπειτα πρέσβης στην Ελλάδα) και της Αμερικανίδας υφυπουργού Εξωτερικών, Βικτόρια Νούλαντ, οι οποίοι απαθανατίστηκαν να μοιράζουν έως και ...τσουρέκια με ζεστά ροφήματα στους «μαχητές της ελευθερίας».

Στις 22/2/14 μετά από μέρες συγκρούσεων στην πλατεία και πολλούς νεκρούς, η κυβέρνηση της Ουκρανίας υπό τον Γιανουκόβιτς, με τη μεσολάβηση της ΕΕ και ειδικά των ΥΠΕΞ της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Πολωνίας, υπέγραψε έναν συμβιβασμό που περιελάμβανε μεταβατική κυβέρνηση, πρόωρες εκλογές και απελευθέρωση πολιτικών αντιπάλων, συμπεριλαμβανομένης και της Γ. Τιμοσένκο. Στη διαπραγμάτευση συμμετείχε και εκπρόσωπος της Ρωσίας.

Στη συνέχεια και ενώ ο Γιανουκόβιτς βρισκόταν σε προγραμματισμένη επίσκεψη στην Ανατολική Ουκρανία, έγινε ανοιχτή επέμβαση και ανατροπή του, ενώ η νέα κυβέρνηση αναγνωρίστηκε αμέσως από την ΕΕ και τις ΗΠΑ. Ο ανατραπείς Πρόεδρος βρήκε καταφύγιο στη Ρωσία. Στην πραξικοπηματική κυβέρνηση συμμετείχαν φιλοδυτικά αστικά κόμματα και εθνικιστικές φασιστικές δυνάμεις, ενώ πρωθυπουργός ανέλαβε ο Αρσένι Γιάτσενιουκ, από το κόμμα «Πατρίδα» της Γ. Τιμοσένκο.

Ακολούθησαν έντονες αντιδράσεις και μεγάλες λαϊκές διαμαρτυρίες, ιδιαίτερα στο ανατολικό τμήμα της χώρας και στην Κριμαία, όπου ο φασιστικός «Δεξιός Τομέας» ανέλαβε ρόλο «εκκαθαριστή», εξαπολύοντας πογκρόμ σε βάρος του λαϊκού πληθυσμού της περιοχής. Είναι χαρακτηριστικό το μαζικό έγκλημα στις 2 Μάη του 2014 στο κτίριο των Συνδικάτων στην Οδησσό, όπου οι εθνικιστές και οι φασίστες υποστηρικτές της πραξικοπηματικής κυβέρνησης έκαψαν ζωντανούς εκατοντάδες ανθρώπους που διαμαρτύρονταν.

Ο ρωσόφωνος πληθυσμός, που πλειοψηφεί στις ανατολικές επαρχίες Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ (Ντονμπάς), αρνήθηκε να δεχτεί την εξουσία της νέας πραξικοπηματικής κυβέρνησης. Ακολούθησε η αυτοανακήρυξη αυτών των περιοχών ως «αυτόνομων», με τη στήριξη της Ρωσίας, την ώρα που αστικές δυνάμεις στη μια και στην άλλη πλευρά των συνόρων προπαγάνδιζαν την ενσωμάτωση μελλοντικά αυτών των περιοχών στη Ρωσία.

Μετά και την κατάληψη της Κριμαίας από τη Ρωσία, που προκάλεσε νέα δεδομένα στην περιοχή, επιδιώχθηκε προσωρινός συμβιβασμός με τις λεγόμενες συμφωνίες του Μινσκ, ανάμεσα στις αντιπαρατιθέμενες πλευρές στην Ουκρανία, με την «εγγύηση» της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας, τον Σεπτέμβρη του 2014 και τον Φλεβάρη του 2015 αντίστοιχα.

Οι συμφωνίες προέβλεπαν κατάπαυση του πυρός, που ποτέ δεν επιτεύχθηκε, απόσυρση των βαρέων όπλων, που δεν εφαρμόστηκε ποτέ από την κυβέρνηση του Κιέβου, όπως και δέσμευση για απονομή καθεστώτος αυτονομίας στις δύο περιοχές, στο πλαίσιο όμως της ουκρανικής επικράτειας.

Γινόταν ακόμα λόγος για αποκατάσταση των σχέσεων με το Ντονμπάς, συμπεριλαμβανομένων των «κοινωνικών μεταβιβάσεων», όπως οι συντάξεις και άλλες πληρωμές, που δεν έγινε ποτέ. Ταυτόχρονα προβλεπόταν ότι μετά τη διενέργεια τοπικών εκλογών, η ουκρανική κυβέρνηση θα επανακτούσε τον πλήρη έλεγχο των συνόρων σε ολόκληρη τη ζώνη των συγκρούσεων (και αυτά με τη Ρωσία), κάτι που ήταν απίθανο να συμβεί, όπως και δεν συνέβη.

Κάτω από το βάρος των ανταγωνισμών που οξύνονταν, ο εύθραυστος συμβιβασμός αποδείχτηκε θνησιγενής πολύ πιο γρήγορα απ' ό,τι υπολογιζόταν, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει ένα σφοδρό πολεμικό σφυροκόπημα των ανατολικών ουκρανικών επαρχιών από τον ουκρανικό στρατό και τα φασιστικά τάγματα τύπου Αζόφ, με τη στήριξη βέβαια της Δύσης.

Η γενοκτονία που έγινε σ' αυτές τις περιοχές, αξιοποιήθηκε από τη ρωσική αστική τάξη και την κυβέρνησή της για να εξαπολύσει την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση απελευθέρωσης των ρωσόφωνων πληθυσμών», όπως ονομάστηκε η απαράδεκτη εισβολή στην Ουκρανία, πριν από δύο ακριβώς χρόνια. Οι εξελίξεις που ακολούθησαν είναι γνωστές...

Το ΚΚΕ καταδίκασε από την πρώτη στιγμή τον αντισοβιετισμό και τον αντικομμουνισμό, την αναρρίχηση στην κυβέρνηση της Ουκρανίας αντιδραστικών έως κι ανοιχτά φασιστικών δυνάμεων που σύσσωμο το πολιτικό σύστημα ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ πρόβαλλε ως «μαχητές της δημοκρατίας». Αποκάλυψε στους εργαζόμενους και στον λαό το πραγματικό υπόβαθρο των εξελίξεων, ενάντια στην προπαγάνδα των Ευρωατλαντικών και των κομμάτων τους στην Ελλάδα.

Ανέδειξε πως η διέξοδος για τον ουκρανικό λαό δεν είναι ο διχασμός σε εθνοτική, γλωσσική βάση, η επιλογή της μιας ή της άλλης διακρατικής καπιταλιστικής συμμαχίας, αλλά η αυτοτελής πάλη για τον σοσιαλισμό, που αποτελεί τη μοναδική εναλλακτική λύση στα αδιέξοδα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, των κρίσεων και των πολέμων.

Δέκα χρόνια μετά τα γεγονότα στο «Εuromaidan» και δύο από την εισβολή της Ρωσίας, το αιματοκύλισμα του ουκρανικού και του ρωσικού λαού, που συνεχίζεται για λογαριασμό των αστικών τάξεων και των συμμαχιών τους, επιβεβαιώνει ότι η σωστή πλευρά της Ιστορίας δεν είναι με τους ιμπεριαλιστές, τους ανταγωνισμούς και τους πολέμους τους, αλλά με τους λαούς της Ουκρανίας και της Ρωσίας, που επί 70 χρόνια ζούσαν αρμονικά και ευημερούσαν στην ίδια σοσιαλιστική πατρίδα.

«Δεν πρέπει να αποκλειστεί» στο μέλλον η αποστολή δυτικών στρατευμάτων στον πόλεμο στην Ουκρανία, δήλωσε ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Εμ. Μακρόν, τη Δευτέρα το βράδυ μετά τη Διεθνή Σύνοδο για την Ουκρανία που διοργανώθηκε στο Παρίσι, καθώς η ιμπεριαλιστική σύγκρουση ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Ρωσίας εισέρχεται στον τρίτο χρόνο της και προμηνύεται κλιμάκωση της γεωπολιτικής αντιπαράθεσης.

Στη Σύνοδο συμμετείχαν περίπου 20 Ευρωπαίοι ηγέτες, μεταξύ των οποίων ο Ελληνας πρωθυπουργός (βλέπε σχετικό θέμα στη σελ. 4), καθώς και ο Βρετανός ΥΠΕΞ, Ντ. Κάμερον, εκπρόσωπος του Αμερικανού ΥΠΕΞ, υπουργικοί εκπρόσωποι από τον Καναδά και τη Σουηδία. Η συνάντηση χαρακτηρίστηκε από το Παρίσι «αφύπνιση των Ευρωπαίων» για να πάρουν στα «χέρια τους» την Ασφάλεια και την Αμυνα, ενόψει μιας πιθανής μελλοντικής λήξης της «αμερικανικής ομπρέλας».

Παρότι ο Γάλλος Πρόεδρος παραδέχτηκε πως αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχει συναίνεση για κάτι τέτοιο, υπογράμμισε ότι και άλλα «ταμπού» έσπασαν στα δύο χρόνια του πολέμου.

«Δεν υπάρχει συναίνεση σήμερα για την αποστολή, επισήμως, (...) χερσαίων στρατευμάτων. Ομως τίποτε δεν πρέπει να αποκλειστεί. Θα κάνουμε ό,τι απαιτείται ώστε η Ρωσία να μην μπορέσει να κερδίσει τον πόλεμο αυτό», ξεκαθάρισε ο Μακρόν, χωρίς να επεκταθεί, επικαλούμενος την ανάγκη τήρησης «στρατηγικής αμφισημίας», δηλαδή της μη αποκάλυψης των σχεδιασμών στον αντίπαλο.

«Δεν είπα ότι η Γαλλία δεν τάσσεται υπέρ», συνέχισε. «Δεν αίρω την αμφισημία (...) λέγοντας ονόματα. Λέω ότι ήταν μια από τις επιλογές που συζητήθηκαν», πρόσθεσε.

«Πολύς κόσμος που λέει "ποτέ" σήμερα είναι οι ίδιοι που έλεγαν "ποτέ άρματα μάχης, ποτέ αεροσκάφη, ποτέ πύραυλοι μακράς εμβέλειας" πριν από δύο χρόνια», υπενθύμισε ο Μακρόν. «Ας έχουμε την ταπεινότητα να διαπιστώσουμε πως συχνά δρούμε με 6 ως 12 μήνες καθυστέρησης. Αυτός ήταν ο σκοπός της αποψινής συζήτησης: Ολα είναι δυνατά αν χρησιμεύουν για να επιτύχουμε τον στόχο μας», πρόσθεσε, καθώς «δεν μπορούμε να επιτρέψουμε» στη Ρωσία «να νικήσει στην Ουκρανία».

«Η ήττα της Ρωσίας είναι απόλυτα απαραίτητη για την ασφάλεια και τη σταθερότητα της Ευρώπης», επέμεινε και ανήγγειλε τη δημιουργία νέου «συνασπισμού» για την προμήθεια πυραύλων μέσου και μακρού βεληνεκούς στην Ουκρανία.

Παίρνοντας χτες τη «σκυτάλη» ο Γάλλος πρωθυπουργός, Γκ. Ατάλ, επισήμανε ότι δεν αποκλείεται η αποστολή δυτικών χερσαίων στρατευμάτων, καθώς «δεν μπορείς να αποκλείσεις τίποτα σε έναν πόλεμο» και «θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να διασφαλίσουμε πως η Ρωσία δεν μπορεί να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο».

Τα λόγια του Μακρόν καλωσόρισε το Κίεβο, με τον σύμβουλο του Προέδρου, Μ. Ποντολιάκ, να δηλώνει ότι «δείχνουν απόλυτη επίγνωση των κινδύνων που εγκυμονεί για την Ευρώπη μια μιλιταριστική, επιθετική Ρωσία».

«Δεν θα πρόκειται μόνο για συμμετοχή του ΝΑΤΟ στον πόλεμο - αυτή ξεκίνησε εδώ και πολύ καιρό - αλλά μπορεί να ερμηνευθεί ως άμεση εμπλοκή της συμμαχίας σε εχθροπραξίες ή ακόμα και ως κήρυξη πολέμου», προειδοποίησε ο K. Κοζάτσεφ, αντιπρόεδρος του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου της Ρωσίας.

«Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να συζητήσουμε όχι για το αν είναι ενδεχόμενη, αλλά για το αν είναι αναπόφευκτη (μια άμεση σύγκρουση)», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμ. Πεσκόφ. Ο ίδιος είπε ακόμνα ότι οι χώρες του ΝΑΤΟ «πρέπει επίσης να αξιολογήσουν» τις συνέπειες τέτοιων ενεργειών και να τις γνωρίζουν.

Το ενδεχόμενο αποστολής στρατιωτικών δυνάμεων - που συνιστά σοβαρή κλιμάκωση και άμεση εμπλοκή στην ιμπεριαλιστική σύγκρουση - δεν είχε αναφερθεί μέχρι στιγμής πριν από την κυβέρνηση της Γαλλίας.

Ομως, λίγες ώρες πριν από τη Σύνοδο στο Παρίσι ο πρωθυπουργός της Σλοβακίας, Ρ. Φίτσο, δήλωσε ότι ορισμένα κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ «σκέφτονται να στείλουν τα στρατεύματά τους στην Ουκρανία σε διμερή βάση», σύμφωνα με τα όσα υποδηλώνουν οι θέσεις προετοιμασίας της Συνόδου για την Ουκρανία. Ο ίδιος κατηγόρησε τους «συμμάχους» ότι δεν είπαν «ούτε μια λέξη για ειρήνη στην Ουκρανία» κατά τη διάρκεια της Συνόδου.

«Οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ παρέχουν άνευ προηγουμένου υποστήριξη στην Ουκρανία, από το 2014 και πιο ενεργά μετά το ξέσπασμα της μεγάλης κλίμακας σύγκρουσης το 2022. Ωστόσο, δεν υπάρχουν σχέδια για αποστολή στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία», δήλωσε ο γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ.

Ερωτηθείς σχετικά, εξερχόμενος από τη Σύνοδο, ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός της Ολλανδίας, Μ. Ρούτε, διαβεβαίωσε ότι η ανάπτυξη χερσαίων δυνάμεων από κράτη της Δύσης δεν βρίσκεται στην «ημερήσια διάταξη».

Ο πρωθυπουργός της Σουηδίας, Ουλφ Κρίστερσον, είπε πως δεν τίθεται επί του παρόντος τέτοιο ζήτημα για το ΝΑΤΟ και «αυτήν τη στιγμή, είμαστε απασχολημένοι με την αποστολή προηγμένου εξοπλισμού στην Ουκρανία», ενώ «δεν υπάρχει ζήτηση» από την ουκρανική πλευρά για χερσαία στρατεύματα.

«Η Πολωνία δεν σχεδιάζει να στείλει στρατεύματα στο έδαφος της Ουκρανίας. Δεν πρέπει να κάνουμε εικασίες σήμερα εάν θα υπάρξουν συνθήκες που θα μπορούσαν να αλλάξουν αυτήν τη θέση», είπε ο Πολωνός πρωθυπουργός, Ντ. Τουσκ.

«Πρέπει να αναπτύξουμε τα μονοπάτια υποστήριξης που ξεκινήσαμε μετά την επιθετικότητα της Ρωσίας», με στρατιωτική και οικονομική βοήθεια και «δεν χρειάζονται άλλοι τρόποι», δήλωσε ο πρωθυπουργός της Τσεχίας, Π. Φιάλα.

Η κυβέρνηση της Ολλανδίας θα συνεισφέρει 100 εκατ. ευρώ στην πρωτοβουλία της Τσεχίας για αγορά πυρομαχικών για τον στρατό της Ουκρανίας από διάφορες χώρες εκτός Ευρώπης, ενώ σύμφωνα με τον Τσέχο πρωθυπουργό, έχουν δείξει ενδιαφέρον περίπου 15 κυβερνήσεις.

Επίσης στη Σύνοδο αποφασίστηκε οι υπουργοί Αμυνας να καταρτίσουν σχεδιασμούς μέσα στις επόμενες δέκα μέρες για την αύξηση των ποσοτήτων πυρομαχικών, ιδίως οβίδων του πυροβολικού, για αποστολή στην Ουκρανία.

Στο μεταξύ, για «επιθετικές προσπάθειες ελέγχου» των γαλλικών αεροπορικών και θαλάσσιων περιπολιών κατήγγειλε τη Ρωσία ο Γάλλος υπουργός των Ενόπλων Δυνάμεων, Σ. Λεκορνί.

Εξήγησε ότι «ένα ρωσικό σύστημα εναέριου ελέγχου απείλησε να καταρρίψει γαλλικά αεροπλάνα στη Μαύρη Θάλασσα, που περιπολούσαν σε μια διεθνώς ελεύθερη ζώνη». Το τελευταίο περιστατικό έγινε τον περασμένο Νοέμβρη, αφορούσε αεροπλάνο τύπου AWACS, η δε ραδιοφωνική ανταλλαγή με τον Γάλλο πιλότο ήταν ιδιαίτερα επιθετική. Ηταν η πρώτη φορά που σημειώθηκε «τέτοιος εκφοβισμός στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας», είπε, παρότι στο παρελθόν και σε άλλες περιοχές υπήρξαν απειλές.

Για τον Γάλλο υπουργό, η Ρωσία βρίσκεται «στο κατώφλι των ορίων» πολλαπλών μορφών επιθετικότητας. Μίλησε για κυβερνοεπίθεση σε γαλλική αμυντική εταιρεία, με στόχο την παραγωγή των όπλων της, για παραπληροφόρηση γύρω από την Ενέργεια, τα τρόφιμα και γενικά τον κυβερνοχώρο.

Ενόψει «των απειλών ρωσικής δολιοφθοράς και κυβερνοεπίθεσης», όπως είπε ο Λεκορνί, θα ενισχυθούν τα μέτρα ξεκινώντας από το δικό του υπουργείο που αποτελεί στόχο.

Στην κριτική που ασκείται στη Γαλλία από «συμμάχους» για χαμηλή συμμετοχή στη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία, ο υπουργός Αμυνας είπε πως «ό,τι υποσχόμαστε το υλοποιούμε πραγματικά. Οι κατατάξεις λαμβάνουν υπόψη μόνο τα στοιχεία που είναι σε ανοιχτό κώδικα, και όχι αυτά που δεν είναι δημοσίως διαθέσιμα».

Κλείνει, μετά τη Σουηδία, και η Δανία την έρευνα για το σαμποτάζ στους αγωγούς «Nord Stream» τον Σεπτέμβρη του 2022, όπως ανακοίνωσαν οι αρχές.

«Με βάση τα στοιχεία της έρευνας οι αρχές μπορούν να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι η δολιοφθορά στους αγωγούς ήταν σκόπιμη. Παράλληλα εκτιμούν ότι δεν υπάρχουν οι απαραίτητες βάσεις για να συνεχιστεί η έρευνα στη Δανία (...) και κατά συνέπεια η αστυνομία της Κοπεγχάγης αποφάσισε να ολοκληρώσει την έρευνα για τις εκρήξεις», ανέφερε η αστυνομία σε ανακοίνωσή της.

Οι αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων αγωγοί «Nord Stream» 1 και 2, που μετέφεραν ρωσικό αέριο μέσω της Βαλτικής στη Γερμανία, υπέστησαν ζημιές έπειτα από εκρήξεις που σημειώθηκαν κοντά στο δανέζικο νησί Μπόρνχολμ, αλλά «έξω από τα δανέζικα χωρικά ύδατα», επισήμανε η ανακοίνωση.

Η Δανία, η Γερμανία και η Σουηδία συνεργάστηκαν στην έρευνα. Η Ρωσία έχει κατηγορήσει τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας ότι εμπλέκονται.

Η γερμανική Γενική Εισαγγελία συνεχίζει να ερευνά τις εκρήξεις στους αγωγούς φυσικού αερίου «Nord Stream», αλλά δεν αποκάλυψε αν έχει λάβει προσωρινά αποτελέσματα από τη Σουηδία και τη Δανία.

Προχτές, η γερμανική κυβέρνηση δήλωσε ότι «ενδιαφέρεται πολύ» να διερευνήσει όλες τις περιστάσεις δολιοφθορών στους αγωγούς.

Νέα επίθεση με νεκρούς σημειώθηκε χτες στη ρωσική περιφέρεια Μπέλγκοροντ, στο χωριό Ποτσάεβο, ενώ πλέον οι ουκρανικές επιθέσεις είναι καθημερινές. Πρόκειται για επίθεση με μη επανδρωμένο αεροσκάφος, η οποία αποδίδεται στις ουκρανικές δυνάμεις.

«Ο ουκρανικός στρατός έπληξε αυτοκίνητο χρησιμοποιώντας ένα drone-καμικάζι... Τρεις άμαχοι σκοτώθηκαν» και άλλοι τρεις τραυματίστηκαν, ανέφερε ο περιφερειάρχης. Σύμφωνα με τον ίδιο, το αυτοκίνητο που χτυπήθηκε μετέφερε εργαζόμενους στον κατασκευαστικό κλάδο.

Η Ρωσία ανακοίνωσε επίσης ότι απέτρεψε επίθεση των ουκρανικών μυστικών υπηρεσιών με τοξικό αέριο ισοδύναμο του παράγοντα BZ, στην περιφέρεια της Ζαπορίζια, η οποία βρίσκεται εν μέρει υπό τον έλεγχο των ρωσικών δυνάμεων.