Ο Μάριος Παλάντζας, 31 χρόνων, πολεοδόμος και χωροτάκτης μηχανικός, πολιτικός μηχανικός, θα είναι εκ νέου υποψήφιος δήμαρχος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στον δήμο Παύλου Μελά. Η υποψηφιότητά του ανακοινώθηκε χτες βράδυ στο πλαίσιο της εκδήλωσης που οργάνωσαν οι ΚΟ Δήμου Παύλου Μελά του ΚΚΕ με θέμα: «Δεν είναι η ώρα της σιωπής, είναι η ώρα της φωνής και του αγώνα. Με το ΚΚΕ, για τη ζωή που μας αξίζει!».

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου στο αμφιθέατρο εκδηλώσεων του 1ου ΓΕΛ Σταυρούπολης.

Από το βήμα της εκδήλωσης ο Γρηγόρης Κλιγκόπουλος, Γραμματέας της ΤΕ Δυτικής Θεσσαλονίκης και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, κάλεσε σε ισχυροποίηση του Κόμματος παντού, στις βουλευτικές εκλογές και στις δημοτικές και περιφερειακές που θα γίνουν το φθινόπωρο. Με περισσότερους εκλεγμένους βουλευτές, δημάρχους, δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους.

Αναφερόμενος στο έγκλημα στα Τέμπη, όπως και σε όλα τα προβλήματα που ζουν η εργατική τάξη και η λαϊκή οικογένεια καθημερινά, είπε ότι μπορούν και είναι κρίσιμο να βγουν συμπεράσματα για την αιτία των προβλημάτων του λαού, για τον εχθρικό ρόλο του αστικού κράτους, τον αντιλαϊκό χαρακτήρα όλων των αστικών κυβερνήσεων.

Σημείωσε ότι «ο δρόμος ανάπτυξης που υπερασπίζονται η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα έχει για κινητήρια δύναμη τα κέρδη, και έτσι υποχρεωτικά βάζει στο ζύγι του κόστους - οφέλους τα μέτρα ασφαλείας σε υποδομές και μετατρέπει το κράτος σε υπηρέτη των μονοπωλιακών συμφερόντων».

Γι' αυτό «και οι διάφορες προτάσεις που ακούγονται αυτές τις μέρες ιδιαίτερα από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΜέΡΑ25, αλλά και από άλλες αριστερίστικες οπορτουνιστικές δυνάμεις, για κρατικοποίηση π.χ. του 51% της ΔΕΗ, ή για κρατικοποίηση του ΟΣΕ, της ΕΥΑΘ κ.ά., δεν αποτελούν λύση για τα προβλήματα του λαού. Λες και αν ανήκουν στο κράτος, θα σταματήσουν να λειτουργούν μέσα στον καπιταλισμό με τη λογική του κόστους - οφέλους. `Η λες και όταν ήταν δημόσια η ΔΕΗ δεν έκοβαν το ρεύμα σε οικογένειες που δεν είχαν να πληρώσουν. Αυτές οι προτάσεις ούτε καινούριες είναι ούτε προοδευτικές. Ολα τα αστικά κόμματα πότε προχωράνε σε ιδιωτικοποιήσεις και πότε σε κρατικοποιήσεις, ανάλογα με το τι τους συμφέρει σε αυτήν τη φάση. Κρατικοποιήσεις έχουν κάνει και φιλελεύθερα κόμματα, όταν ήταν να εξυγιάνουν προβληματικές επιχειρήσεις, που στη συνέχεια βέβαια τις παρέδιναν καθαρές πάλι στα ιδιωτικά μονοπώλια».

Ξεκαθάρισε ότι το ΚΚΕ δεν παλεύει «για να γυρίσουμε στο προβληματικό χτες, αλλά για να χαράξουμε το αύριο, αξιοποιώντας τις εξελίξεις στην επιστήμη, τις δυνατότητες της ίδιας της παραγωγής σήμερα».

Στη συνέχεια κάλεσε να δυναμώσει ο αγώνας μαζί με το ΚΚΕ, «να ενισχυθεί το ΚΚΕ παντού, στις εκλογές και στο κίνημα, γιατί βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα για να αντιστοιχηθεί η ζωή μας με τις δυνατότητες της εποχής μας, με την επιστημονική πρόοδο, την τεχνολογική εξέλιξη, τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας μας.

- Για να εξασφαλίζεται μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, με μισθό που θα καλύπτει τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες.

- Για να παρέχονται σύγχρονες, φθηνές, ασφαλείς μαζικές μεταφορές για όλο τον λαό με σύγχρονο συγκοινωνιακό δίκτυο.

- Για να κατοχυρώνεται το καθολικό δικαίωμα σε δημόσια και δωρεάν Παιδεία, Προσχολική Αγωγή. Για στήριξη ειδικά των νέων γονιών και ζευγαριών που ζουν διαρκώς μέσα στην ανασφάλεια.

- Για να εξασφαλίζεται το δικαίωμα σε δωρεάν Υγεία, με αναβάθμιση των νοσοκομείων, με ένα ολοκληρωμένο σύστημα Πρωτοβάθμιας Υγείας, για να φτιαχτεί επιτέλους Κέντρο Υγείας στον δήμο Παύλου Μελά. Ενα σύστημα Υγείας που δεν θα εξαρτάται από τα κέφια των "χορηγών", όπως συνέβη με το Παιδιατρικό Νοσοκομείο στο Φίλυρο.

- Αντίστοιχα, για να κατασκευαστούν και στον δήμο Παύλου Μελά οι αναγκαίες για τον λαό υποδομές, όπως ασφαλή και σύγχρονα σχολεία, αθλητικά κέντρα, χώροι πολιτισμού με ελεύθερη πρόσβαση, χώροι με πράσινο για δωρεάν αναψυχή.

- Για να δημιουργούνται φθηνές, σύγχρονες, λαϊκές κατοικίες για όλους. Κι όχι να μας παίρνουν τα σπίτια οι τράπεζες και τα "κοράκια" ώστε κάποιοι λίγοι να ζούνε πλουσιοπάροχα.

- Για να υπάρξει ολοκληρωμένος σχεδιασμός έργων αντιπλημμυρικής και αντισεισμικής προστασίας. Και όχι να πλημμυρίζουν οι κάτοικοι της Πολίχνης, της Ευκαρπίας σε κάθε βροχή, να μετατρέπεται η οδός Λαγκαδά σε ποτάμι σε κάθε βροχή όπως και όλη η Θεσσαλονίκη».

Λάβαμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή από τον Ματθαίο Ινγγλέση, συνταξιούχο του υπουργείου Πολιτισμού.

«Αυτή η επιστολή είναι ένα μικρό δείγμα της μεταστροφής του Ελληνα ψηφοφόρου προς την πραγματική Αριστερά.

Μεγάλωσα και γαλουχήθηκα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον με πολιτικές καταβολές του Κεντρώου Πολιτικού Χώρου (Γεωργίου Παπανδρέου του γέρου).

Με την πάροδο του χρόνου και όταν ενηλικιώθηκα εγώ και η οικογένειά μου, αφού το Κέντρο χάθηκε από τον Πολιτικό χάρτη, μάς κέρδισε η διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη και ακολουθήσαμε τον δρόμο του Αντρέα.

Οταν όμως διαβρώθηκε και αυτός ο χώρος, λογικό ήταν να πάμε στον Συνασπισμό και μετέπειτα ΣΥΡΙΖΑ.

Ομως, όμως ΔΥΣΤΥΧΩΣ για τον Ιερό αυτόν Τόπο. Δυστυχώς για όλους τους Ελληνες άλλαξε τα ρούχα του ο Μανωλιός και τα έβαλε αλλιώς.

Με λίγα και σαφή λόγια λοιπόν:

Εφόσον έστω και στα γεράματά μου (ετών 68) διαπίστωσα την μαύρη σαπίλα της Πολιτικής και του συστήματος και ψηφίζω εγώ και η Συντρόφισσά μου ΚΚΕ.

Μπας και σώσουμε κάτι.

Αλλος δρόμος δεν υπάρχει.

Με συντροφικούς χαιρετισμούς».

Ομιλητής ήταν ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος βουλευτής Δυτικής Αττικής.

Μετά την ομιλία έγιναν παρεμβάσεις από: Τον Θανάση Νασιάρα, μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου Οικοδόμων Λάρισας, για τη μετατροπή των χώρων δουλειάς σε αμέτρητες «κοιλάδες των Τεμπών», όπου σακατεύονται ή και ακόμα χάνουν τη ζωή τους καθημερινά οι εργαζόμενοι, με τα απανωτά εργατικά «ατυχήματα». Την Κατερίνα Λαδοπούλου, μέλος του ΔΣ της Ενωσης Γονέων Λάρισας, η οποία μίλησε για τα δεκάδες ακατάλληλα σχολικά κτίρια και την έλλειψη αντισεισμικής θωράκισης. Και τον Αννι Βελικάι, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εστιακών Φοιτητών, ο οποίος αναφέρθηκε στα προβλήματα των φοιτητών και ιδιαίτερα των εστιακών. Ακολούθησε πλούσια συζήτηση.

Ο Κ. Παπασταύρου στάθηκε στην εγκληματική πολιτική της «απελευθέρωσης» των μεταφορών που ακολούθησαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της ΕΕ. «Οταν μιλάνε για απελευθέρωση των μεταφορών και εν προκειμένω των σιδηρόδρομων», τόνισε, «εννοούν απελευθέρωση από εργατικά δικαιώματα, από περιττά έξοδα για τους ομίλους, από τις ανάγκες του λαού».

Δίνοντας την απάντηση, ανέφερε: «Εύκολα μπορεί να πάει ο νους σε ανάλογες καταστροφές, στη Μάνδρα, στο Μάτι, στις μεγάλες πυρκαγιές, στους σεισμούς, στον "Ιανό". Οποια πέτρα κι αν σηκώσεις από όλες αυτές, ό,τι κι αν γράφουν πάνω, θα βρεις έναν κοινό παρονομαστή. Θα βρεις ένα κράτος και τοπικές διοικήσεις που στη ζυγαριά κόστους - οφέλους ζυγίζουν τις λαϊκές ανάγκες για αντιπλημμυρική, αντιπυρική, αντισεισμική προστασία.

Το θέμα δεν αφορά απλώς κάποιες υποδομές, αφορά συνολικά τη ζωή μας. Μήπως είναι κάτι άλλο αυτό που ζήσαμε στην πανδημία στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο; Μήπως είναι κάτι άλλο αυτό που ζουν χιλιάδες εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς, είναι άλλη αιτία για τα δεκάδες εργατικά "ατυχήματα"; Είναι άλλη αιτία που οδηγεί την πλειοψηφία των εργαζομένων να αμείβονται με μισθούς που δεν μπορούν να καλύψουν βασικές ανάγκες, που εξανεμίζονται το πρώτο 10ήμερο του μήνα;

Σήμερα έχουν καταρρεύσει όλοι οι μύθοι που έλεγαν ότι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων και τα συμφέροντα και οι ανάγκες των εργαζομένων μπορούν να βαδίσουν χέρι - χέρι. Το σημερινό κράτος, είτε ψηφιακό, είτε επιτελικό, είτε δίκαιο και δημοκρατικό, όπως κι αν ονομαστεί, έχει αποδειχθεί ότι είναι επιλεκτικά ικανό και επιλεκτικά ανίκανο. Η ικανότητα και η ανικανότητά του καθορίζονται με ταξικούς όρους.

Εμείς λέμε: Ναι, μπορούμε να αλλάξουμε πορεία, και γι' αυτό χρειάζεται όχι απλώς να αλλάξει ο μηχανοδηγός, πρέπει να ξηλωθούν οι ράγες, να μπουν καινούργιες, να αλλάξει συνολικά ο σκοπός της διαδρομής. Από μια διαδρομή που με όλες τις διακλαδώσεις της και τις παραλλαγές της υπηρετεί το κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων, να γίνει μια διαδρομή που θα υπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, του λαού.

Το πώς θα γίνει αυτό το δείχνουν οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος, με τα νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά που αυτές φέρνουν.

Μια καλή άμεση συνέχεια είναι τα συνθήματα που φωνάχτηκαν στον δρόμο, το κριτήριο με το οποίο αγωνιστήκαμε ή το κριτήριο με το οποίο συσπειρωθήκαμε σε συνδικάτα ή επιλέγουμε τις αγωνιστικές δυνάμεις στους χώρους δουλειάς μας, στις αρχαιρεσίες του σωματείου, να εκφραστούν και στην κάλπη των βουλευτικών στις 21 Μάη και τοπικών εκλογών τον Οκτώβρη με τη δυναμική ενίσχυση του ΚΚΕ παντού, γιατί κάθε ψήφος στο ΚΚΕ αφαιρεί δύναμη από την επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση, χαλάει όλα τα αντιλαϊκά σενάρια της επόμενης μέρας».