Το πρόγραμμα του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, για τις επόμενες μέρες περιλαμβάνει μεταξύ άλλων:

-- Τη Δευτέρα 6 Μαρτίου, επίσκεψη στις σχολές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στη Λαμία, όπου θα συναντηθεί και θα συζητήσει στις 13.00 με τα Διοικητικά Συμβούλια των Φοιτητικών Συλλόγων και με φοιτητές και στις 14.00 με τους καθηγητές, τους διοικητικούς και το προσωπικό του Πανεπιστημίου. Οι συναντήσεις θα πραγματοποιηθούν στο Κόκκινο Αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου (Χιλιόμετρο Παλαιάς Εθνικής Οδού 3).

-- Τη Δευτέρα 20 Μάρτη, ομιλία στην εξ αναβολής εκδήλωση της Τομεακής Οργάνωσης Πανεπιστημίων - Ερευνας Αττικής του ΚΚΕ με θέμα: «Με το ΚΚΕ για το πραγματικά νέο και καινοτόμο στην Επιστήμη και την Ερευνα», στις 19.30, στο αμφιθέατρο «Λεωνίδας Ζέρβας» στο Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών (Βασ. Κωνσταντίνου 48, Αθήνα).

Το ερώτημα λοιπόν «τι έφταιξε», που επανέρχεται μετά από κάθε τραγωδία, όπως στο Μάτι, στην Εύβοια, παλιότερα στον μεγάλο σεισμό της Αθήνας και τώρα στα Τέμπη, είναι ήδη απαντημένο και δεν είναι η «απουσία» του κράτους, όπως λέγεται με ευκολία. Είναι κυρίως η «παρουσία» ενός κράτους εχθρικού για τον λαό, από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Ενός κράτους που είτε διαχειρίζεται το ίδιο τις εταιρείες (όπως τον ΟΣΕ) είτε τις παραχωρεί σε ιδιώτες, όπως έκανε με τη «Hellenic Train», το κάνει με κριτήριο την εξασφάλιση της κερδοφορίας, τον περιορισμό του «κόστους», το φόρτωμα των σπασμένων στον λαό, το μοίρασμα της «πίτας» στους επιχειρηματικούς ομίλους. Το κράτος και οι κυβερνήσεις του, που αυτές τις δεκαετίες υλοποίησαν την πολιτική της «απελευθέρωσης» των μεταφορών, σύμφωνα πάντα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

Επομένως, μιλάμε για την «παρουσία» αυτού του σάπιου κράτους, που πάντα και με οποιαδήποτε κυβέρνηση, όταν πρόκειται για την προστασία του λαού μετράει τα φραγκοδίφραγκα, κόβει από παντού, εξοικονομώντας «πόρους». Κι όμως όταν είναι να στηρίξει το κεφάλαιο και τις μπίζνες του, είναι γαλαντόμο. Είναι το κράτος που με κάθε κυβέρνηση διατηρεί π.χ. την «εθελοντική φορολογία» για τους εφοπλιστές και την ίδια στιγμή όχι μόνο χαρατσώνει μέχρι και την ανάσα του λαού, αλλά του κουνάει και το δάχτυλο όταν διεκδικεί προσλήψεις προσωπικού, ανθρώπινες σχέσεις εργασίας, μέτρα προστασίας για να μη χάνονται ανθρώπινες ζωές.

Είναι ο ίδιος μηχανισμός που μετατρέπεται σε «Βαβέλ», όπου κυριαρχεί η ασυνεννοησία, όπου χάνεται στους λαβύρινθους των «συναρμοδιοτήτων» όταν πρόκειται να ανακουφιστεί ο εργατόκοσμος, όταν είναι να σωθούν εργαζόμενοι. Κι όμως γίνεται κράτος - μοντέλο, με επιτελικότητα και fast track διαδικασίες όταν είναι να σπρωχτούν «στρατηγικές επενδύσεις», να προχωρήσει η «πράσινη ανάπτυξη», να αδειοδοτηθούν οι μεγάλες μπίζνες.

Τελικά, ξετυλίγοντας το νήμα κάθε τραγωδίας, στην άκρη βρίσκουμε αυτό το κράτος, το εχθρικό για τα λαϊκά συμφέροντα, ακριβώς επειδή είναι φιλικό στα κέρδη και τις προτεραιότητες των επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτό το έζησε ο λαός της Ανατολικής Αττικής στο Μάτι, όπου τη μέρα της φονικής πυρκαγιάς οι κάτοικοι ξαναέβλεπαν το γνωστό χιλιοπαιγμένο έργο. Με τις φλόγες που έζωναν τον οικισμό, ένιωθαν ξανά το γνώριμο αίσθημα της ανασφάλειας, αφού ήξεραν ότι, παρά τις επισημάνσεις τους, δεν υπάρχουν ούτε ουσιαστική πρόληψη, ούτε επαρκή μέσα πυρόσβεσης ή ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης, έγκαιρης και οργανωμένης διαφυγής. Το «νήμα» λοιπόν που έφτασε μέχρι τον άδικο χαμό πάνω από 100 ψυχών ξεκινούσε από τις εγκληματικές ελλείψεις, με ευθύνες κράτους και κυβερνήσεων. Επομένως, το έγκλημα σε βάρος τους είχε ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν και δεν περιορίζεται μόνο εκείνη την κρίσιμη ώρα, που ήρθαν αντιμέτωποι με το «επιλεκτικά ανίκανο» κράτος να τους προστατέψει.

Μάλιστα, είναι έγκλημα που συνεχίζεται πάνω στα αποκαΐδια τόσα χρόνια μετά. Τα θύματα, στην προσπάθειά τους να σταθούν στα πόδια τους, έχουν ξανά απέναντί τους το κράτος, με άλλη όμως τώρα κυβέρνηση, αφού «προτεραιότητα» δίνεται στις μπίζνες που «τρέχουν» για την «ανασυγκρότηση» της περιοχής, ενώ τα «δημοσιονομικά περιθώρια» δεν επιτρέπουν αποζημίωση στο 100% των πληγέντων για να ξεκινήσουν τη ζωή τους από την αρχή.

Το ίδιο «νήμα» πέρασε «μοιραία» και από την Εύβοια το καλοκαίρι του 2021, όπου «κούμπωσε» με την «ατομική ευθύνη», το «τρέξτε να σωθείτε» και τις προληπτικές εκκενώσεις. Κι εκεί οι κάτοικοι και οι εργαζόμενοι συνάντησαν το ίδιο εγκληματικό κράτος την «επόμενη μέρα» της «ανασυγκρότησης», όπου θριαμβεύουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τα σχέδια για μπίζνες στα καμένα, με τον λαό για μια ακόμα φορά στη γωνία, όπως γίνεται με τους ρετσινάδες που παραμένουν στα αζήτητα και θρηνούν συναδέλφους τους που πεθαίνουν στη δουλειά από εργατικά «ατυχήματα» κ.ο.κ.

Κάπως έτσι φτάσαμε στα Τέμπη, για να γίνει ο λαός ξανά μάρτυρας σε ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα, για το οποίο όλοι ήταν σχεδόν σίγουροι ότι θα συμβεί κάποια στιγμή, εκτός από ...τις κυβερνήσεις και τις διοικήσεις του κρατικού ΟΣΕ και της ιδιωτικής «Hellenic Train».

Αυτό αποδεικνύουν οι αγωνιώδεις παρεμβάσεις σωματείων και συνδικαλιστών, οι εκκλήσεις να παρθούν μέτρα για την αναβάθμιση των υποδομών, για να «μην περιμένουμε το δυστύχημα», όπως έλεγαν χαρακτηριστικά.

Το αναδεικνύουν οι καταγγελίες για τους κινδύνους που φέρνει το κομμάτιασμα του σιδηροδρομικού έργου και η πώληση που έγινε από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, με κριτήριο να μείνουν «καθαρά» τα «φιλέτα» που πάνε στους ιδιώτες και να φορτωθούν τα «προβληματικά» τμήματα στον λαό μέσω του κράτους.

Το «φώναζαν» οι επισημάνσεις ότι η διαρκής κρατική υποχρηματοδότηση, οι ελλείψεις προσωπικού, η διαρκής προσπάθεια της εργοδοσίας να μειώνει το κόστος για τη συντήρηση κ.λπ., έστρωναν τον δρόμο για το «λάθος» στο οποίο σήμερα εστιάζει όλη η κυρίαρχη προπαγάνδα, μπας και κρυφτεί το «δάσος» μιας εγκληματικής κρατικής πολιτικής.

Προειδοποιούσαν τα καθημερινά «ατυχήματα», οι καθυστερήσεις, τα μικρά και μεγάλα συμβάντα, αφού τα τρένα στον «εκσυγχρονισμένο και "απελευθερωμένο" σιδηρόδρομο» των ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είχαν καταφέρει να συγκρουστούν τα τελευταία χρόνια με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο.

Τα διαρκή αυτά «καμπανάκια κινδύνου» τα άκουγαν όλοι, αλλά οι «σειρήνες» της εξοικονόμησης πόρων, του «κόστους - οφέλους», της εμπορευματοποίησης των συγκοινωνιών - μεταφορών ήταν πολύ πιο δυνατές και όπως αποδείχθηκε τραγικά εγκληματικές.

Τελικά αυτό που συνέβη στα Τέμπη, συμβαίνει στη ζωή όλων μας, στην καθημερινότητά μας. Ενα σύστημα, ένα κράτος, μια πολιτική που για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των λίγων, των επιχειρηματικών ομίλων, εγκληματεί διαρκώς ενάντια στους εργαζόμενους και τον λαό. Αλλοτε θυσιάζοντας τους όρους επιβίωσής μας και το εισόδημα, τα δικαιώματά μας, τις σύγχρονες ανάγκες μας, άλλοτε θυσιάζοντας ακόμα και την ίδια μας τη ζωή, όπως συνέβη σε δεκάδες περιπτώσεις. Ο παρονομαστής κοινός: Τα κέρδη των ομίλων, του κεφαλαίου. Τι θα έχει σειρά άραγε; Ενα νέο τραγικό δυστύχημα στα πλοία που οι νησιώτες φωνάζουν ότι στην πλειοψηφία τους είναι πλωτά φέρετρα; Ενα βιομηχανικό ατύχημα μεγάλης έκτασης, για το οποίο προειδοποιούν οι κάτοικοι της Αττικής και της Θεσσαλονίκης; Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει.

Αυτό όμως που μπορούμε να καθορίσουμε με τη δράση και την πολιτική μας στάση είναι να πούμε σήμερα και όχι αύριο: ΩΣ ΕΔΩ!

Σήμερα, που κανένας λαϊκός άνθρωπος δεν μπορεί να χωνέψει το έγκλημα, που όλοι είναι συγκλονισμένοι από την «κοστολόγηση» που έκαναν αυτό το κράτος και οι κυβερνήσεις των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ στην ανθρώπινη ζωή με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα, που ο εργατόκοσμος σιχάθηκε να ακούει συγκρίσεις «θανατικών», είναι ώρα να γίνει ένα μεγάλο βήμα.

Να αναπτυχθούν η συζήτηση και ο προβληματισμός για το πώς θα αγωνιστεί για να κάνει πραγματικότητα στην ίδια του τη ζωή τις μεγάλες δυνατότητες που υπάρχουν να ζει καλύτερα, με ασφάλεια, αξιοποιώντας όλα τα σύγχρονα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα, που του στερούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα και οι ανταγωνισμοί τους.

Με τη διεκδίκηση για ουσιαστικά μέτρα πρόληψης και προστασίας της ζωής και της περιουσίας, σύγχρονες, φτηνές και ασφαλείς συγκοινωνίες, για ζωή και δικαιώματα με κριτήριο τις σύγχρονες δυνατότητες και ανάγκες.

Και επειδή οι λύκοι πρόβατα δεν γίνονται, ούτε οι επιχειρηματικοί όμιλοι μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς το κέρδος ως θεό, γίνεται πολύ πιο αναγκαίος σήμερα ο αγώνας για να πάψει το κριτήριο αυτό να καθορίζει τις ζωές ή τον θάνατό μας, γίνεται πολύ πιο αναγκαία η συζήτηση για μια νέα κοινωνική και οικονομική οργάνωση χωρίς τον «βραχνά» των ομίλων και των συμφερόντων τους.

Με την οργάνωση της πάλης, τη συμπόρευση με το ΚΚΕ, να σταλεί δυνατά το μήνυμα ότι ο βουβός πόνος και η οργή μετατρέπονται σε αγωνιστική ανάταση κόντρα στη σαπίλα και τη μιζέρια της βαρβαρότητας.

Στο μεταξύ, οι Ιωάννης - Κωνσταντίνος Χαλκιάς, επίτιμος πρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, ως πρόεδρος, και οι Αθανάσιος Ζηλιασκόπουλος, καθηγητής Μεταφορών και Παραγωγής στο Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, και Βασίλειος Προφυλλίδης, καθηγητής της Συγκοινωνιακής Τεχνικής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ως μέλη, αποτελούν την τριμελή Ειδική Επιτροπή, που, σύμφωνα με την κυβέρνηση, θα διερευνήσει και θα αναδείξει τα συστημικά προβλήματα και τις δυσλειτουργίες που οδήγησαν στο έγκλημα των Τεμπών. Η Επιτροπή, της οποίας την εποπτεία θα έχει ο υπουργός Υποδομών, Γ. Γεραπετρίτης, καλείται στον συντομότερο δυνατό χρόνο να καλέσει τεχνικό προσωπικό, εμπειρογνώμονες ή όποιο άλλο πρόσωπο κρίνει απαραίτητο, για να τη συνδράμουν.

Ποιοι... θα διερευνήσουν τι έφταιξε; Μια πληροφορία αρκεί: Ο Αθανάσιος Ζηλιασκόπουλος υπήρξε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ το διάστημα 2010-2015. Στο βιογραφικό του καταγράφεται μεταξύ άλλων το εκτεταμένο πρόγραμμα «εξορθολογισμού» της εταιρείας το 2011, το οποίο περιείχε περικοπές συγκοινωνιακού έργου, αναστολές δρομολογίων στο μετρικό δίκτυο της Πελοποννήσου και στη Δυτική Μακεδονία, στον κύριο άξονα και στην Ανατολική Μακεδονία - Θράκη, αυξήσεις τιμών και μετατάξεις προσωπικού, με αποτέλεσμα την αποψίλωση της εταιρείας από έμπειρο προσωπικό.

Σε σχόλιό του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, για την Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων της κυβέρνησης σχετικά με τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, σημειώνει:

«Η επιτροπή "εμπειρογνωμόνων", που έστησε η κυβέρνηση, φαίνεται ότι έχει ως βασική της αποστολή να "τεκμηριώσει" το προαποφασισμένο πόρισμα, περιορίζοντάς το σε ένα "ανθρώπινο λάθος" και βγάζοντας λάδι την εγκληματική πολιτική της ιδιωτικοποίησης, του ξεχαρβαλώματος των σιδηροδρόμων και της κερδοφορίας, που υπηρέτησαν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα.

Αυτό είναι ακόμη περισσότερο εμφανές από τη στιγμή που σε αυτή την επιτροπή μετέχουν πρόσωπα που εφάρμοσαν από θέσεις ευθύνης αυτήν την πολιτική. Ο,τι και να κάνουν, όμως, ο λαός θα μάθει την αλήθεια για αυτό το έγκλημα».

Eurokinissi

Το σημείο της σύγκρουσης

Πρόκειται, σύμφωνα με τους σιδηροδρομικούς, για το χειρότερο δυστύχημα στη χώρα μας, με τους περισσότερους νεκρούς. Ωστόσο, αυτό που αναδεικνύεται μέρα με τη μέρα, είναι ότι δεν ήταν δυστύχημα, αλλά ένα κυριολεκτικά προδιαγεγραμμένο έγκλημα. Ενα έγκλημα απόρροια της πολιτικής «απελευθέρωσης» των συγκοινωνιών, μία από τις βασικές πλευρές της οποίας είναι ο κατακερματισμός του σιδηρόδρομου, προκειμένου οι επιχειρηματικοί όμιλοι να εκμεταλλεύονται τα «κομμάτια» που φέρνουν κέρδος και τα ζητήματα της ασφάλειας με τη συντήρηση του δικτύου, των ελλείψεων σε προσωπικό και μέσα, των συνθηκών εργασίας να αφήνονται στο ...«όπου βγει».

Στον τόπο της τραγωδίας από την πρώτη στιγμή μάχη για την κατάσβεση της φωτιάς έδωσαν 150 πυροσβέστες, δεκάδες διασώστες του ΕΚΑΒ. Για την περίθαλψη των τραυματιών αξιοποιήθηκαν τα δύο δημόσια νοσοκομεία της Λάρισας, το Γενικό Νοσοκομείο Κατερίνης και τα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης, ΑΧΕΠΑ και «Γεννηματάς», όπου μεταφέρθηκαν πάνω από 150 τραυματίες.

38 τραυματίες παρέμεναν μέχρι την Παρασκευή για νοσηλεία στα δύο νοσοκομεία της Λάρισας, όπως και σε άλλα δύο της Θεσσαλονίκης και σε αυτό της Κατερίνης, εκ των οποίων 31 σε απλές κλίνες και 7 σε ΜΕΘ.

MotionTeam

Με σκληρές προσπάθειες τα συνεργεία ανασύρουν τους αδικοχαμένους

Με την τελευταία ενημέρωση από τα δείγματα DNA που έχει λάβει η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών, έχουν ταυτοποιηθεί 52 νεκροί, οι περισσότεροι νέοι άνθρωποι. Από τον επικεφαλής της ομάδας αναγνώρισης της Ελληνικής Αστυνομίας και τους ειδικούς ψυχολόγους έχουν ενημερωθεί ήδη 14 οικογένειες θυμάτων. Επίσης, στο Αστυνομικό Τμήμα Τεμπών έχουν συγκεντρωθεί προσωπικά αντικείμενα επιβατών, τα οποία περισυνελέγησαν τις προηγούμενες μέρες.

Αυτό που προκαλεί αλγεινή εντύπωση είναι ότι ακόμα και τέσσερις μέρες μετά το δυστύχημα δεν έχει γίνει γνωστός ο ακριβής αριθμός των επιβατών από την ιταλική εταιρεία «Hellenic Train» (πρώην ΤΡΑΙΝΟΣΕ), αφήνοντας ορθάνοικτο το ενδεχόμενο να υπάρχουν και περισσότεροι νεκροί ανάμεσα στα συντρίμμια.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην πρώτη ανακοίνωσή της η εταιρεία ανέφερε ότι οι επιβάτες ήταν «περίπου 350», ενώ την Τετάρτη η Πυροσβεστική ανέφερε ότι, σύμφωνα με τα ηλεκτρονικά στοιχεία από την «Hellenic Train», στο τρένο επέβαιναν 342 άτομα και 10 άτομα προσωπικό, ενώ στην εμπορική αμαξοστοιχία 2 άτομα προσωπικό. Ωστόσο, και αυτό το στοιχείο δεν αποκλείει να ήταν μεγαλύτερος ο αριθμός, καθώς κάποιοι ανέβηκαν στο τρένο μετά την αφετηρία και έκοψαν εισιτήριο μέσα σε αυτό.

MotionTeam

Αμορφη μάζα τα πρώτα βαγόνια της επιβατικής αμαξοστοιχίας

Τις προηγούμενες μέρες έξω από το Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας, όπου έφταναν οι σοροί που είχαν ανασυρθεί από τα συντρίμμια της επιβατικής αμαξοστοιχίας, διαδραματίζονταν τραγικές σκηνές. Πολλές οικογένειες ούτε καν θα μπορέσουν να πάρουν τους αδικοχαμένους ανθρώπους τους...

Οσο περνούν οι ώρες χωρίς ενημέρωση, οι συγγενείς χάνουν τις ελπίδες τους. Αγανακτούν: «Υπήρχε και ο γιος μου στο άλλο τρένο. Δεν ήταν μόνο αυτό που ανέβαινε από την Αθήνα. Ο γιος μου ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη και κατέβαινε. Υπήρχαν δύο άνθρωποι μέσα στο τρένο. Θα ασχοληθεί κανείς μαζί μας;», φωνάζει ο πατέρας του ενός εκ των δύο υπαλλήλων που βρίσκονταν στο εμπορικό τρένο.

Αλλοι, βουρκωμένοι, με χαμένο βλέμμα, περίμεναν στην ουρά για να δώσουν δείγμα DNA, ενώ αρκετοί ήταν αυτοί που με φωτογραφίες των παιδιών τους και των φίλων τους τους αναζητούν. «Ηταν τρεις φίλοι μας στο τρένο, όμως δεν έχουμε νέα τους», είπε χαρακτηριστικά στον «Ριζοσπάστη» μια παρέα φοιτητών.

Την οδύνη διαδέχεται η οργή για το έγκλημα, «δεν πρόκειται τίποτα να ξεχαστεί, θέλουμε δικαίωση», «να μην υπάρξει καμία ανοχή και καμία συγκάλυψη».

INTIME NEWS

Οι συγγενείς των θυμάτων στην είσοδο του νοσοκομείου αγωνιούν για τους δικούς τους

Ερευνα σε κάθε κατεύθυνση για τα αίτια της τραγωδίας στα Τέμπη ζήτησε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ισίδωρος Ντογιάκος, ο οποίος κάλεσε τον επικεφαλής της Εισαγγελίας Εφετών Λάρισας, Σταμάτη Δασκαλόπουλο, να αναζητήσει τους υπαίτιους και η έρευνα να μην περιοριστεί στις ευθύνες συγκεκριμένων ατόμων.

Στο μεταξύ, αστυνομική επιχείρηση για τη συλλογή πειστηρίων που αφορούν τη φονική σύγκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη πραγματοποιήθηκε στις 4 τα ξημερώματα της Τετάρτης, στον Σιδηροδρομικό Σταθμό Λάρισας. Κατασχέθηκαν ηχητικά αρχεία, έγγραφα, σημειώσεις και άλλα στοιχεία που αφορούν την κίνηση των αμαξοστοιχιών και τη λειτουργία του σταθμού.

Επίσης, ήδη έχουν ξεκινήσει από συγγενείς θυμάτων οι κινήσεις για την κατάθεση αγωγών εναντίον όλων των υπεύθυνων και των ηθικών αυτουργών αυτού του εγκλήματος.

Σε τροχιά συγκάλυψης των πραγματικών αιτιών και ενόχων, της πολιτικής της «απελευθέρωσης» και εμπορευματοποίησης των συγκοινωνιών, που δημιουργεί σε κάθε βήμα τους όρους για τα τραγικά δυστυχήματα, κινείται από την πρώτη στιγμή η κυβέρνηση της ΝΔ.

Με τα «πορίσματα» του πρωθυπουργού περί «τραγικού ανθρώπινου λάθους» και με τα «δεν είναι ώρα για την απόδοση ευθυνών», στήνοντας «επιτροπές διερεύνησης» οι οποίες αποτελούνται από αυτούς που πρωτοστάτησαν στην «απελευθέρωση» και ιδιωτικοποίηση που οδήγησαν στα σημερινά τραγικά αποτελέσματα, με τα περί «καλής απελευθέρωσης και κακής εφαρμογής» από τους προκατόχους τους, με τη στοχοποίηση των σιδηροδρομικών και μια παραίτηση για τα μάτια του κόσμου, πάνε να βγάλουν λάδι την πολιτική τους που αντιμετωπίζει τα μέτρα ασφαλείας ως «κόστος» κι ετοιμάζεται για ένα ακόμα μεγαλοπρεπές κουκούλωμα του ένοχου, της καπιταλιστικής κερδοφορίας που υπηρετούν. Ενώ με κυνισμό παρουσιάζουν το φαρμάκι ως φάρμακο, λέγοντας ότι τάχα «πήραν το μάθημα» και τώρα θα «τρέξουν»... ακόμα πιο αποφασιστικά την ίδια πολιτική που εκτροχιάζει τις λαϊκές ανάγκες!

Ταυτόχρονα, λίγο - πολύ ζητάνε από τον λαό να πει κι «ευχαριστώ» για την εκ των υστέρων κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού - που όταν πρόκειται για τα συμφέροντα του κεφαλαίου «προλαμβάνει» -, για την περίθαλψη των τραυματιών - που έγινε με την αυτοθυσία των γιατρών και νοσηλευτών -, ακόμα και για το ότι στα εγκληματολογικά εργαστήρια μπήκε ως «προτεραιότητα» η ταυτοποίηση των σορών των θυμάτων. Ποιος έχασε την ντροπή για να τη βρουν εκείνοι...

Στην προσπάθεια αυτή η κυβέρνηση της ΝΔ έχει από την πρώτη στιγμή βασικό συνεργό τον ΣΥΡΙΖΑ, συνένοχο στην πολιτική της «απελευθέρωσης» και «πρωτοστάτη» μεταξύ άλλων στην ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, εξ ου και προετοιμάζουν τα «άσφαιρα πυρά» τους για μια ακόμα δικομματική κοκορομαχία με στόχο να κρύψουν τον ένοχο. Κι αν είχε μείνει καμία αμφιβολία από την πρώτη αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ, με τον πρόεδρό του, Αλ. Τσίπρα, στη γνωστή λογική τού «θα λογαριαστούμε μετά», να λέει ότι «δεν θέλω να μιλήσω για ευθύνες, θα τα πούμε αυτά στην ώρα τους», ήρθε και η εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος, Π. Τσαπανίδου, την Παρασκευή, να το επιβεβαιώσει θέτοντας στην κυβέρνηση «τέσσερα ερωτήματα», το ένα καλύτερο από το άλλο, όπως π.χ. ...το αν θα είναι υποψήφιος ο παραιτηθείς υπουργός Μεταφορών, και «ποιος και πώς διόρισε έναν άνθρωπο άπειρο και ακατάλληλο στη θέση του σταθμάρχη Λάρισας»...

Η Κομματική Οργάνωση Αττικής του ΚΚΕ στηρίζει με όλες τις δυνάμεις της τις κινητοποιήσεις και τις πολύμορφες συγκινητικές εκδηλώσεις των εργατικών σωματείων και φορέων για το έγκλημα στα Τέμπη.

Γι' αυτό, μετατρέπει την προγραμματισμένη εκδήλωση με θέμα «Λαϊκή στέγη vs funds & τράπεζες» σε μαχητική διαδήλωση με σύνθημα «Δεν είναι η ώρα της σιωπής, είναι η ώρα της φωνής και του αγώνα!», τη Δευτέρα 6 Μάρτη στις 7 μ.μ., στην πλατεία Τερζάκη στου Ζωγράφου.

Καλεί επίσης σε μαζική συμμέτοχη στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας της ΚΝΕ το Σάββατο 4 Μάρτη, στις 7.30 μ.μ. στη Βουλή, όπως και στην απεργιακή συγκέντρωση των σιδηροδρομικών την Κυριακή 5 Μάρτη, στις 11 π.μ. στο Σύνταγμα.

«Στείλε όταν φτάσεις, δεν έφτασε ποτέ - Εκδίκηση θα πάρουμε για σένανε μικρέ...», αναφέρει χαρακτηριστικά στο κάλεσμά της.

INTIME NEWS

Από την πρώτη στιγμή οι Κομματικές Οργανώσεις σε όλη την Ελλάδα απηύθυναν κάλεσμα συμμετοχής στις εθελοντικές αιμοδοσίες που έγιναν σε πολλές περιοχές. Η ΚΟ Αττικής διέθεσε μονάδες αίματος για τους δεκάδες τραυματίες, ενώ τα μέλη του Κόμματος παρακίνησαν για τη λήψη αντίστοιχων πρωτοβουλιών από εργατικά σωματεία, μαζικούς φορείς, συλλόγους γονέων σε όλες τις πόλεις κ.λπ.

Σε σχολεία και πανεπιστημιακές σχολές οι Οργανώσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ μπήκαν μπροστά για να εκφραστούν η θλίψη και η οργή με οργανωμένο αγώνα ενάντια στην πολιτική που σκοτώνει για τα κέρδη.

Συνέχεια αυτής της προσπάθειας αποτελεί η πανεξόρμηση που ετοιμάζουν οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ με τον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου» 4 - 5 Μάρτη, για να ενημερώσουν και να συζητήσουν με τους εργαζόμενους τις τραγικές εξελίξεις.

Αλλά και οι συγκεντρώσεις που πραγματοποιούν οι Οργανώσεις της ΚΝΕ το Σάββατο σε όλη την Ελλάδα (βλέπε σελ. 6-7).

Σταθμό στην παρέμβαση του ΚΚΕ αποτέλεσε η επίσκεψη του ΓΓ της ΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, στο σημείο της πολύνεκρης τραγωδίας στα Τέμπη και στην 5η Υγειονομική Περιφέρεια Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας στη Λάρισα, όπου συνοδευόταν από πολυμελή αντιπροσωπεία των Οργανώσεων Λάρισας του Κόμματος και της ΚΝΕ.

Αφού ενημερώθηκε από τους αρμόδιους και εξέφρασε τα συλλυπητήριά του στους συγγενείς των αθώων θυμάτων της μεγάλης αυτής τραγωδίας, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «δεν πρόκειται για δυστύχημα ή ατύχημα, πρόκειται για προδιαγεγραμμένο έγκλημα», για να προσθέσει ότι «υπάρχουν τεράστιες ευθύνες και αυτές είναι που πρέπει να αποκαλυφθούν εδώ και τώρα. Εμείς αυτό θα κάνουμε. Το "όχι πια", η οργή, η αγανάκτηση του λαού μας, που έχει ξεχειλίσει, θα πρέπει να εκφραστεί και με πολιτικές επιλογές και με οργανωμένο αγώνα και πάλη, διεκδικώντας τα αυτονόητα, δηλαδή την ανάπτυξη και την προστασία της ζωής και της ευημερίας του ελληνικού λαού, όχι τα κέρδη των λίγων εταιρειών».

Προηγουμένως, το πρωί της Τετάρτης, πολυμελής αντιπροσωπεία του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Θανάση Παφίλη, μέλος της ΚΕ, κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο και επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του Κόμματος, βρέθηκε στον τόπο του δυστυχήματος και στη συνέχεια στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας.

Οι οργανώσεις της Λάρισας βρέθηκαν απευθείας στη μάχη. Ετσι, τα μεσάνυχτα της Τρίτης, στον Ευαγγελισμό, τον χώρο του δυστυχήματος, βρέθηκαν ο Ρίζος Μαρούδας, μέλος της ΚΕ και υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΚΚΕ, και ο «Ριζοσπάστης». Αντίστοιχα, στα δύο δημόσια νοσοκομεία της Λάρισας βρέθηκαν στελέχη της Τομεακής Οργάνωσης Λάρισας με επικεφαλής τον Γραμματέα της ΤΕ, Αλέξη Ζορμπά.

Αλλά και από τα ξημερώματα της Τρίτης, κλιμάκια του ΚΚΕ βρέθηκαν στις εγκαταστάσεις του ΟΣΕ για να συζητήσουν με τους εργαζόμενους, στα δημόσια νοσοκομεία αλλά και στο 404 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο, επικοινώνησαν με την Πολιτική Προστασία του δήμου και της Περιφέρειας, για να ενημερωθούν για την πορεία των ερευνών στον χώρο του δυστυχήματος.

Παράλληλα κάλεσαν τα μέλη και τους φίλους του Κόμματος, συνολικά τον λαό και τη νεολαία της περιοχής να συμμετάσχουν στις αιμοδοσίες, ενώ η Τομεακή Επιτροπή Τρικάλων πρόσφερε πέντε μονάδες αίματος από τη νεοσύστατη Τράπεζα Αίματος.

Ξεχωρίζει και η δράση των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών γιατρών και νοσηλευτών, οι οποίοι χωρίς να υπολογίζουν κόπο και παρά το γεγονός ότι μπορεί να βρίσκονταν στα σπίτια τους μετά και από εφημερία, επέστρεψαν στα νοσοκομεία και μπήκαν με αυταπάρνηση στη μάχη για να σωθούν ανθρώπινες ζωές, να δοθούν οι πρώτες βοήθειες στους τραυματίες.

Η στρατηγική «απελευθέρωσης» των σιδηροδρομικών μεταφορών βρήκε εξαρχής συνολικά και σε κάθε επιμέρους βήμα υλοποίησής της απέναντι το ΚΚΕ, που προειδοποιούσε για τις συνέπειες που θα έχει σε εργαζόμενους και επιβάτες. Μπήκε μπροστά για να οργανωθεί ο αγώνας των εργαζομένων και του λαού ενάντια σε αυτήν την πολιτική. Πρόβαλε την πρότασή του για φτηνές, ασφαλείς και σύγχρονες συγκοινωνίες, σύγχρονα εργασιακά δικαιώματα και αυξήσεις μισθών, ανέδειξε ότι η κάλυψη των συνδυασμένων λαϊκών αναγκών προϋποθέτει υποδομές και μέσα που να λειτουργούν συνολικά με κοινωνική ιδιοκτησία, στο πλαίσιο του κεντρικού σχεδιασμού, με εργατικό έλεγχο.

Οι θέσεις του αυτές αποτυπώθηκαν και σε δεκάδες κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις, απ' τις οποίες ενδεικτικά σταχυολογούμε:

- Στις 30 Οκτωβρίου του 2015, το ΚΚΕ καταθέτει Ερώτηση προς τον υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων του ΣΥΡΙΖΑ, με θέμα: «Να ολοκληρωθεί το έργο "Αναβάθμιση με ηλεκτροκίνηση της υφιστάμενης γραμμής Βόλου - Λάρισας"». Στην Ερώτηση τονιζόταν πως παρά την ένταξη απ' το 2012 του έργου στο ΠΔΕ σε δύο φάσεις, με τη δεύτερη που περιλάμβανε «την κατασκευή συστήματος σηματοδότησης και ηλεκτροκίνησης», αρμοδιότητας ΕΡΓΟΣΕ, να μην έχει προχωρήσει καθόλου έως την ώρα που κατατίθονταν η Ερώτηση, με κίνδυνο «να χαθεί το έργο, να σταματήσει ο σχεδιασμός για αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό της σιδηροδρομικής γραμμής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις συγκοινωνιακές και μεταφορικές ανάγκες των κατοίκων της Μαγνησίας και της Λάρισας».

- Στις 19 Μαΐου 2016 το ΚΚΕ καταθέτει Ερώτηση με αφορμή θανατηφόρο εργατικό «ατύχημα» στον ΟΣΕ που έγινε στις Σέρρες, με δύο νεκρούς εργαζόμενους που, όπως κατήγγειλε, «μαρτυρούν με τον πιο τραγικό τρόπο τις μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό στον Οργανισμό, καθώς στον συγκεκριμένο σταθμό των Σερρών δεν υπάρχει ούτε σταθμάρχης». Επισήμαινε τις ευθύνες όλων των κυβερνήσεων και συγκυβερνήσεων και της τότε συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, «που όλα αυτά τα χρόνια προετοίμαζαν το έδαφος για την ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ, προκειμένου να εξασφαλιστούν νέα πεδία κερδοφορίας στα μονοπώλια» και προειδοποιούσε ότι η κατάσταση «ενόψει και της πλήρους ιδιωτικοποίησης του ΟΣΕ, θα επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο σε βάρος της ζωής και της ασφάλειας των εργαζομένων και του επιβατικού κοινού για το κέρδος».

- Στις 17 Νοεμβρίου 2017, το ΚΚΕ καταθέτει Ερώτηση προς τους υπουργούς Υποδομών και Μεταφορών και Εσωτερικών, με θέμα: «Για την υπογείωση των σιδηροδρομικών γραμμών που διέρχονται από τη Λάρισα». Η Ερώτηση έγινε με αφορμή τον θάνατο ενός 10χρονου παιδιού...

- Στις 6 Μαΐου 2020, το ΚΚΕ καταθέτει Ερώτηση προς τους υπουργούς Υποδομών και Μεταφορών και Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, με αφορμή δεκάδες απολύσεις εξειδικευμένων εργαζομένων. Στην Ερώτησή του το ΚΚΕ σημείωσε πως «για άλλη μια φορά αναδεικνύεται ότι είτε με το ελληνικό κρατικό μονοπώλιο του ΟΣΕ, είτε με το ιταλικό κρατικό μονοπώλιο "Ferrovie dello Stato Italiane (FSI)", είτε με κρατική καπιταλιστική επιχείρηση, είτε με ιδιωτική, είτε με πανδημία, είτε χωρίς, για τη ζωή των εργαζομένων σημαίνει ένταση της εκμετάλλευσης, ανασφάλεια, τσάκισμα δικαιωμάτων, απολύσεις, ανεργία, μειώσεις μισθών, καταστολή των αγώνων τους, ενώ για τους επιχειρηματικούς ομίλους τεράστια κερδοφορία».

Τον Μάιο του 2020 και η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ καταθέτει Ερώτηση στην Ευρωβουλή, καλώντας την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να τοποθετηθεί στο γεγονός ότι «με την προώθηση της πολιτικής της, όπως και των κυβερνήσεών της, πλήττονται τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων στα μέσα σταθερής τροχιάς, ενώ σοβαροί κίνδυνοι διαγράφονται συνολικότερα για την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων αλλά και των επιβατών».

Είναι χαρακτηριστικό ότι στην απάντησή του ο αρμόδιος επίτροπος ανέφερε ότι η πολιτική «απελευθέρωσης» της αγοράς μεταφορών, η παράδοση των μεταφορικών υποδομών στους ομίλους και η λειτουργία κρατικών εταιρειών με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια είναι «διαδικασία αναγκαία για την επίτευξη της βιωσιμότητας των σιδηροδρομικών μεταφορών»! Ετσι απλά...

Μήνυμα αλληλεγγύης έστειλε η Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας Κούβας για την πολύνεκρη τραγωδία στα Τέμπη, στο οποίο αναφέρεται:

«Αγαπητοί σύντροφοι,

Εκφράζουμε τη βαθιά μας θλίψη για το τραγικό ατύχημα.

Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στις οικογένειες και στους φίλους των θυμάτων και ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση στους τραυματίες.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας από την Κούβα!

Mirthia Brossard

Επικεφαλής του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΕΚΝ Κούβας».

Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση για τις κινητοποιήσεις για την τραγωδία στα Τέμπη:

«Το ΚΚΕ στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις τις κινητοποιήσεις και τις πολύμορφες συγκινητικές εκδηλώσεις των εργατικών σωματείων και των άλλων μαζικών φορέων του λαού και ιδιαίτερα της νεολαίας που απαιτούν να μην υπάρχει καμία ανοχή και καμία συγκάλυψη για το έγκλημα στα Τέμπη.

Δεν είναι η ώρα της σιωπής, είναι η ώρα της φωνής και του αγώνα!

Για να ειπωθούν τα πράγματα με το όνομά τους. Για να αποκαλυφθούν οι αιτίες και οι ένοχοι των κρατικών εγκλημάτων κι όχι να κρύβονται πίσω από δήθεν "ανθρώπινα λάθη". Και πάνω από όλα για να πάψουν επιτέλους οι ανθρωποθυσίες στον βωμό του κέρδους».

Πάτρα

«Σήμερα το μάθημα γίνεται στον δρόμο» ήταν το μήνυμα που έδωσαν οι μαθητές και οι φοιτητές που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Αθήνας, των 15μελών και των 5μελών μαθητικών συμβουλίων και πλήθους φοιτητικών συλλόγων, με σχολεία και σχολές να μένουν κλειστά.

Στα Προπύλαια, μαθητές κρατούσαν μαύρα μπαλόνια σε ένδειξη πένθους για όσους χάθηκαν, ενώ από το βήμα της συγκέντρωσης εκπρόσωποί τους διάβαζαν μαρτυρίες, επιστολές μαθητών, αποφάσεις μαθητικών συμβουλίων σε μία κατάθεση ψυχής, δηλώνοντας παράλληλα πως δεν μένουν να κοιτούν αμέτοχοι από τις τηλεοράσεις. Στο πλευρό τους βρέθηκαν Σωματεία Εκπαιδευτικών και η Ομοσπονδία Γονέων Αττικής.

Στην κινητοποίηση το «παρών» έδωσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ Χρ. Κατσώτης και Γ. Δελής.

Λάρισα

Πρώτη στάση στο Σύνταγμα, όπου έγινε καθιστική διαμαρτυρία και τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων. Στη συνέχεια η πορεία κατέληξε στα γραφεία της «Hellenic Train», με το σύνθημα - καταγγελία «Δολοφόνοι!» να απλώνεται κατά μήκος της. Αυτήν τη λέξη έγραψαν φοιτητές στον χώρο, που φρουρούνταν από τα ΜΑΤ, κάτι που κατήγγειλαν οι διαδηλωτές. «Κέρδη βαμμένα στων φοιτητών το αίμα» γράφτηκε με κόκκινη μπογιά στον γυάλινο τοίχο της εταιρείας, ο οποίος αντανακλούσε τους διαδηλωτές καθώς επαναλάμβαναν το ίδιο σύνθημα, ενώ ένα μαύρο ύφασμα απλώθηκε στη μνήμη των νεκρών.

Εκεί η διαδήλωση των φοιτητών και των μαθητών συναντήθηκε και με τους εργαζόμενους, οι οποίοι μέσα σε χειροκροτήματα και αφού ευχαρίστησαν για τη συμπαράσταση στον αγώνα τους, έχοντας και οι ίδιοι θρηνήσει νεκρούς συναδέλφους τους, προσήλθαν για συνάντηση με τη διοίκηση.

Συγκλονιστική συγκέντρωση χιλιάδων φοιτητών και μαθητών έγινε την Παρασκευή και στη Θεσσαλονίκη, όπου καταδίκασαν μαζικά το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη και διατράνωσαν ότι θα γίνουν η φωνή των νεκρών συμμαθητών και συμφοιτητών τους. Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στην Καμάρα, όπου έγιναν χαιρετισμοί, ενώ φοιτητές κρατούσαν πλακάτ με τα ονόματα των αδικοχαμένων συμφοιτητών τους αλλά και με τη λέξη «Οργή». Ανανέωσαν το ραντεβού τους για την Τετάρτη 8 Μάρτη στις 19.00, με συγκέντρωση στο Αγαλμα Βενιζέλου.

«Οι ράγες της ανάπτυξης βάφτηκαν με αίμα, ποτέ δεν θα ξεχάσουμε το έγκλημα στα τρένα», φώναξαν την Παρασκευή χιλιάδες μαθητές και φοιτητές σε ένα από τα μεγαλύτερα συλλαλητήρια που έχουν γίνει τα τελευταία 15 χρόνια στην πόλη της Λάρισας. Στη συγκέντρωση, την οποία διοργάνωσαν η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών και οι Φοιτητικοί Σύλλογοι της πόλης, έγιναν χαιρετισμοί, ακολούθησε ενός λεπτού σιγή και έπειτα ένα απέραντο νεανικό ποτάμι ξεχύθηκε στους δρόμους της πόλης, καταχειροκροτούμενο από τους περαστικούς. Η πορεία κατέληξε στην πλατεία του ΟΣΕ, όπου οι συγκεντρωμένοι φώναξαν συνθήματα και κράτησαν ξανά ενός λεπτού σιγή, ενώ ανανέωσαν το ραντεβού τους για την ερχόμενη Τετάρτη.

Καρδίτσα

«Οχι! Εμείς δεν "πάμε και όπου βγει", ήρθε η ώρα να πάμε αλλιώς» ήταν το σαφέστατο μήνυμα που έστειλαν, σε ένα μεγάλο ποτάμι οργής αλλά και δύναμης αγώνα, μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι στο συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή και στην Πάτρα. Η νεολαία της πόλης, με μαύρα μπαλόνια σε ένδειξη πένθους, και με αποφάσεις δεκάδων φοιτητικών συλλόγων, 5μελών και 15μελών μαθητικών συμβουλίων, έκανε πορεία από την πλατεία Γεωργίου στον ΟΣΕ, όπου κράτησαν ενός λεπτού σιγή και άφησαν συμβολικά 57 μαύρα μπαλόνια στον αέρα, ενώ ανανέωσαν κι αυτοί το ραντεβού τους για την ερχόμενη Τετάρτη.

Τουλάχιστον 15 σχολεία έκαναν κατάληψη στην Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου Κρήτης και πραγματοποίησαν μια πολύ μαζική και γεμάτη παλμό πορεία στο κέντρο της πόλης. Οι μαθητές έγιναν ένα οργισμένο ανθρώπινο ποτάμι που ξεκίνησε από την πλατεία Ελευθερίας, υπό τις επευφημίες των περαστικών.

RIZOSPASTIS

RIZOSPASTIS

RIZOSPASTIS

RIZOSPASTIS

Θεσσαλονίκη

Στο πλαίσιο αυτό, προχωρούν σε νέα 48ωρη απεργία το Σάββατο 4 και την Κυριακή 5 Μάρτη, απευθύνοντας παράλληλα κάλεσμα σε όλα τα σωματεία, τους φοιτητικούς συλλόγους, τους μαζικούς φορείς της Αττικής να δώσουν το «παρών» στην απεργιακή συγκέντρωση της Κυριακής, στις 11 π.μ. στο Σύνταγμα.

Τα Σωματεία στη «Hellenic Train» που κηρύσσουν την απεργία είναι το Σωματείο Εργαζομένων Προσωπικού ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η Πανελλήνια Ενωση Προσωπικού και η Πανελλήνια Ενωση Προσωπικού Ελξης.

Την απόφαση για νέα απεργία πήραν οι εργαζόμενοι σε συνέλευσή τους στο πλαίσιο της απεργίας τους την Παρασκευή, εκφράζοντας την οργή και αγανάκτησή τους αλλά και τη διάθεσή τους να δώσουν αγωνιστική απάντηση στις πολιτικές που στο όνομα του κέρδους δεν διστάζουν να θυσιάσουν ανθρώπινες ζωές.

Εξάλλου, την Παρασκευή δεν έγινε η προγραμματισμένη συνάντηση με τη διοίκηση της «Hellenic Train», η οποία απουσίαζε, με τη δικαιολογία ότι είχε κληθεί από το υπουργείο. Η αντιπροσωπεία των σωματείων ζήτησε να οριστεί άμεσα νέα συνάντηση στην οποία η εργοδοσία θα πρέπει να φέρει συγκεκριμένες απαντήσεις στα αιτήματα που προβάλλουν.

«Ολοι και όλες συμμετέχουμε την Κυριακή 5/3 στην απεργιακή συγκέντρωση των εργαζομένων στον σιδηρόδρομο», δηλώνουν οι Φοιτητικοί Σύλλογοι της Αθήνας, ενώ αντίστοιχο κάλεσμα απευθύνει και η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Αθήνας, που μετά την πορεία οργανώνει ανοιχτή συνεδρίαση, καλώντας σε συμμετοχή όλα τα σχολεία, τα 5μελή και τα 15μελή συμβούλια, μαθητές και μαθήτριες από την Αθήνα.

Την Τετάρτη 8 Μάρτη, Εργατικά σωματεία, φοιτητικοί σύλλογοι, σύλλογοι γυναικών από τη Θεσσαλονίκη καλούν σε συλλαλητήριο, στις 7 μ.μ. στο Αγαλμα Βενιζέλου.

Σάββατο 4 Μάρτη:

-- Στο Αργοστόλι, στις 12.30 το μεσημέρι, το Εργατικό Κέντρο Κεφαλονιάς - Ιθάκης, έξω από τα γραφεία του.

-- Στη Ζάκυνθο στις 7 μ.μ. στην πλατεία Αγ. Μάρκου το Εργατικό Κέντρο.

-- Στην Καλαμάτα στις 6.30 μ.μ. στην πλατεία 23ης Μαρτίου, Σωματεία της πόλης.

-- Στη Καβάλα, εργατικά σωματεία και φοιτητικοί σύλλογοι του ΔΙΠΑΕ Καβάλας στις 12 μ. στη κεντρική πλατεία.

-- Στη Δράμα, η ΕΓ του ΝΤ της ΑΔΕΔΥ στις 12 μ. στο Σιδηροδρομικό Σταθμό

-- Στα Γιάννενα το ΕΚ Ιωαννίνων στις 12 μ.στην κεντρική πλατεία.

-- Στη Νάουσα στις 11 π.μ. το ΕΚ στην κεντρική πλατεία

Την Κυριακή 5 Μάρτη:

-- Στην Πέλλα, Σωματεία και φορείς στις 12 μ. στον πεζόδρομο Γιαννιτσών.

-- Στις Σέρρες στις 6.30 μ.μ στην πλατεία Ελευθερίας, το Σωματείο μετάλλου, φοιτητικοί σύλλογοι και η συντονιστική επιτροπή μαθητών.

Τη Δευτέρα 6 Μάρτη:

-- Στη Σάμο στις 6 μ.μ. στην πλατεία Καρλοβάσου το ΝΤ Σάμου της ΑΔΕΔΥ.

-- Στην Ικαρία, στις 7 μ.μ. στην πλατεία Ευδήλου.

«Να μη σιωπήσει κανείς! Είναι χρέος μας το έγκλημα αυτό να μην ξεχαστεί, να μη συγκαλυφθεί! Το "ως εδώ!" να πάρει τη μορφή οργανωμένου αγώνα για την προστασία του λαού και της νέας γενιάς. Στο δίλημμα "τα κέρδη τους ή οι ζωές μας" πρέπει να βγούμε νικητές!».

Με το παραπάνω κάλεσμα, μεταξύ άλλων, και εκφράζοντας τη θλίψη και την οργή της νέας γενιάς που βράζει, η ΚΝΕ προχωρά σε νέες συγκεντρώσεις το Σάββατο 4 Μάρτη:

Στην Αθήνα, στις 19.30, στη Βουλή.

Στη Θεσσαλονίκη, στις 19.30, στον Λευκό Πύργο.

Στη Λάρισα, στις 19.30 στο Αρχαίο Θέατρο.

Στον Βόλο, στις 19.30, στον Αγιο Νικόλαο.

Στην Πάτρα, στις 19.30, στην πλατεία Γεωργίου.

Στην Κοζάνη, στις 18.00, στην κεντρική πλατεία.

Στη Φλώρινα, στις 18.00, στην πλατεία Μόδη.

Στην Πτολεμαΐδα, στις 18.00, στην κεντρική πλατεία.

«Το "πάγωμα" από τη φρίκη των Τεμπών, η οργή που νιώθουμε θα γίνει ποτάμι αγώνα που δεν θα επιτρέψει να μείνει κανένας ατιμώρητος.

Θα γίνουμε η φωνή των νεκρών. Εχουμε μεγάλες ευθύνες να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Σπάμε τη σιωπή, την υποκρισία, την προπαγάνδα της ψευτιάς.

Το έγκλημα ήταν προδιαγεγραμμένο και οι ένοχοι γνωστοί: Το κράτος και η εταιρεία, για τα κέρδη τους, θυσιάζουν ζωές!», σημειώνεται μεταξύ άλλων στην ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ.

Την περασμένη Πέμπτη το απόγευμα, στο κέντρο της Αθήνας, υπό καταρρακτώδη βροχή, πραγματοποιήθηκε μία μεγάλη συγκέντρωση που οργανώθηκε με πρωτοβουλία του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και τη στήριξαν το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, δεκάδες Σωματεία και Ομοσπονδίες του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, φοιτητικοί σύλλογοι, μαθητικά συμβούλια, ενώσεις αυτοαπασχολούμενων, σύλλογοι γυναικών, σύλλογοι γονέων και άλλοι μαζικοί φορείς. Από τους φορείς, δηλαδή τα εργατικά συνδικάτα, που χρόνια τώρα εκφράζουν τις αγωνίες των εργαζομένων για την άθλια κατάσταση στις συγκοινωνίες, όπως και στα τρένα, που προειδοποιούσαν ότι οι ιδιωτικοποιήσεις, οι ελλείψεις σε προσωπικό, οι ξεχαρβαλωμένες υποδομές μπορεί να αποδειχθούν μοιραίες. Τα εργατικά συνδικάτα, που εξαρχής μπήκαν μπροστά και στην αποκάλυψη των ενόχων και στην οργάνωση της πάλης, για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα. Η συγκέντρωση ξεκίνησε από τα γραφεία της «Hellenic Τrain» και κατέληξε στη Βουλή με μια αποφασιστική διαδήλωση.

Παράλληλα, ορισμένες ομάδες της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, καθώς και ορισμένοι από τον χώρο των καλλιτεχνών, πραγματοποιούσαν ξεχωριστή συγκέντρωση... μακριά από τα δεκάδες συνδικάτα, στη Βουλή.

Μέχρι εδώ όλα καλά.

Από εδώ και πέρα ξεκινάνε τα «περίεργα»: Το σύνολο των ηλεκτρονικών και έντυπων μέσων έθαψαν τη διαδήλωση των εργατικών συνδικάτων από τα γραφεία της εταιρείας προς τη Βουλή, στην οποία συμμετείχαν συγκροτημένα με τα πανό τους και τα συνθήματά τους χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι από όλη την Αττική. Τι πιο σύνηθες, θα πει κανείς... Ωστόσο τα ίδια μέσα έδειξαν ιδιαίτερη σπουδή να υπερπροβάλουν την ξεχωριστή κινητοποίηση που πραγματοποιούνταν την ίδια ώρα, χωρίς βέβαια ο όγκος των διαδηλωτών να δικαιολογεί, αν μπορούμε να δεχτούμε μία τέτοια «δικαιολογία», αυτήν την επιλεκτική προβολή των ΜΜΕ.

Ενα άλλο «περίεργο» είναι ότι ιδιαίτερα τα πιο «ευαίσθητα» ΜΜΕ συνέχιζαν το «σκάψιμο» και την επόμενη μέρα, για να θάψουν το γεγονός ότι ξεσπούσε ένα κύμα καταλήψεων σε σχολεία και πανεπιστήμια. Φτάνοντας βέβαια πλέον στο μεσημέρι της Παρασκευής, το νεανικό οργισμένο ποτάμι που διαδήλωσε στην Αθήνα, στη Λάρισα, στην Καρδίτσα, στην Πάτρα, στην Κρήτη κ.α. δεν μπορούσε να κρυφτεί!

Παράλληλα υπερπροβάλλονται - και με το χεράκι του μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ στα social media - ορισμένες δραστηριότητες με άγνωστους διοργανωτές, όπως «να πενθούμε σιωπηρά για την αλήθεια», «να σβήσουμε τα φώτα το Σάββατο το βράδυ» και άλλα παρόμοια. Αντί δηλαδή να ...αλλάξουμε τα φώτα στους ενόχους για το έγκλημα, να «σβήσουμε τα φώτα» στα μπαλκόνια ...και η ζωή συνεχίζεται, περιμένοντας το επόμενο «πρωτοφανές δυστύχημα»...

Την ίδια στιγμή, παρατηρούμε ότι ορισμένοι που διοργανώνουν κινητοποιήσεις επιδιώκουν να μην περάσουν ούτε απέξω από τα γραφεία της «Hellenic Train». Δεν ξέρουμε (που λέει ο λόγος...) ποιο μαγικό χέρι κινεί τέτοιες κινήσεις, ωστόσο ξέρουμε ότι υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που θέλουν το μπαλάκι της ευθύνης να πηγαίνει ανάμεσα στην κυβέρνηση και την εταιρεία, τη στιγμή που και η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ και οι προηγούμενες (ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ), που άνοιξαν τον δρόμο της «απελευθέρωσης» των Μεταφορών, της ιδιωτικοποίησης, που ολοκλήρωσαν την εξαγορά της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αλλά και η εταιρεία, είναι εξίσου ένοχοι...

Το ποτάμι μαθητών και φοιτητών που την Παρασκευή από τα Προπύλαια διέσχισε όλο το κέντρο, πέρασε από τη Βουλή και κατέληξε στο γραφεία της «Hellenic Train» φωνάζοντας «Δολοφόνοι», έδωσε ηχηρή απάντηση. Το σύνθημα «Στο έγκλημα καμία ανοχή, όλων των νεκρών θα γίνουμε φωνή», που ακούστηκε από δεκάδες χιλιάδες νεανικά χείλη, αποτελεί την καλύτερη απάντηση στους ενόχους!

Τα ερωτήματα βέβαια παραμένουν...

Ταυτόχρονα, οι μαθητές του 1ου Γυμνασίου Κορδελιού έστειλαν μήνυμα πως θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να μην υπάρξει άλλος Παναγιώτης!

Τα δικά τους μηνύματα έστειλαν οι μαθητές και στην Κύπρο, στα σχολεία των δύο νεκρών Κύπριων φοιτητών του ΑΠΘ, της Αναστασίας Αδαμίδου από την Πάφο και του Κυπριανού Παπαϊωάννου από την Αμμόχωστο. Αντίστοιχη πρωτοβουλία πήραν και οι μαθητές της Α' Τεχνικής Σχολής Λευκωσίας.

Από την Παρασκευή η Κύπρος βρίσκεται σε 3ήμερο εθνικό πένθος, ενώ η μεταφορά των σορών των δύο νέων και η ταφή τους θα γίνουν δημοσία δαπάνη με απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας, Ν. Χριστοδουλίδη.

Στην προσπάθεια γονείς, μαθητές κι εκπαιδευτικοί να συνεχίσουν τις πολύμορφες εκδηλώσεις στήριξης στις οικογένειες των θυμάτων, η Ενωση Γονέων Ηρακλείου καλεί στην εθελοντική αιμοδοσία στο Βενιζέλειο Γενικό Νοσοκομείο, Σάββατο - Κυριακή 09.00 - 13.00 και στην Κινητή Μονάδα Αιμοδοσίας (πλατεία Ελευθερίας), Σάββατο 10.00 - 14.00.

Αντίστοιχα η Ενωση Γονέων Ικαρίας καλεί στην αιμοδοσία το Σάββατο, στον Αγιο Κήρυκο, στην αίθουσα του παλιού δημαρχείου, ώρες 10.00 - 15.00.

Επίσης, ο Φοιτητικός Σύλλογος Ωκεανογραφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, στη Μυτιλήνη, καλεί σε αιμοδοσία στο Βοστάνειο Νοσοκομείο, το Σάββατο, 09.00 - 14.00.

Θεσσαλονίκη

Εκατοντάδες προαύλια «ζωγραφίζονται», γίνονται καμβάς και οι σχολικές τσάντες σχηματίζουν τα παραπάνω συνθήματα, στέλνοντας το μήνυμα ότι η οργή των μαθητών ξεχειλίζει. 5μελή και 15μελή Σχολικά Συμβούλια το ένα μετά το άλλο συζητούν, παίρνουν πολύμορφες πρωτοβουλίες για να εκφράσουν την οργή τους, για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα.

«Αύριο το 15μελές να μαζευτούμε νωρίτερα στο σχολείο για να συζητήσουμε για τις δράσεις μας», «Κυρία, θέλουμε να γράψουμε με τις τσάντες μας ένα μήνυμα στο προαύλιο»... «Θα χάσουμε μια διδακτική ώρα»... «Εδώ χάθηκαν τόσες ζωές»!

Εκατοντάδες σχολεία με αποφάσεις των 15μελών τους προχώρησαν σε συμβολικές καταλήψεις και βγήκαν στους δρόμους, κρέμασαν πανό στα κάγκελα, έγραψαν στους μαυροπίνακες και στους πίνακες ανακοινώσεων τα αισθήματα που τους κατακλύζουν και τα συνθήματά τους, δίνοντας υπόσχεση: «Αυτό που έγινε δεν θα ξεχαστεί, η οργή μας γίνεται ποτάμι».

Στην Αττική εκατοντάδες ήταν οι παράλληλες δράσεις στα σχολεία, πριν χιλιάδες μαθητές συρρεύσουν κι ενωθούν στο οργισμένο νεανικό ποτάμι της διαδήλωσης στο κέντρο της Αθήνας. Ενδεικτικά, οι μαθητές του 2ου και 5ου ΓΕΛ Ν. Ιωνίας διαδήλωσαν στο δημαρχείο πριν αναχωρήσουν για τη συγκέντρωση στα Προπύλαια. Στην Ανατ. Αττική σε μαχητικότατη πορεία προχώρησαν εκατοντάδες μαθητές από πολλά Λύκεια της περιοχής (1ο και 2ο Λύκειο Παλλήνης, 1ο και 2ο Λύκειο Γέρακα, Λύκειο Πικερμίου, Καλλιτεχνικό, Μουσικό και 2ο Λύκειο Γλυκών Νερών), απαιτώντας «το έγκλημα αυτό να μη συγκαλυφθεί». Σε πάρα πολλά σχολεία στην Αττική, οι μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων, αλλά και Δημοτικών Σχολείων μαζί με τους εκπαιδευτικούς τους, σχημάτισαν μηνύματα με τις τσάντες τους στα προαύλια.

Στα μαύρα «ντύθηκαν» τα πανεπιστήμια

Στην Αιτωλοακαρνανία σε κατάληψη προχώρησαν σχολεία στο Αγρίνιο και τη Ναύπακτο. Σε δράσεις στα σχολεία, αλλά και τοποθέτηση πανό στην πόλη, προχώρησαν μαθητές της Ζακύνθου. Στην Τρίπολη μαθητές προχώρησαν με ζωγραφιές και συνθήματα σε συμβολικές δράσεις στα σχολεία τους, όπως και στη Σκάλα Λακωνίας. Και οι δράσεις απλώθηκαν σε όλη τη χώρα: Γιάννενα, Ξάνθη, Ψαχνά Εύβοιας, Παραμυθιά, Σαντορίνη...

Αδειασαν τα αμφιθέατρα το πρωί της Παρασκευής σε πάρα πολλά πανεπιστημιακά τμήματα της χώρας. Οι φοιτητικοί σύλλογοι με δεκάδες ψηφίσματα και αποφάσεις τους καλούσαν σε συγκεντρώσεις την Παρασκευή κι έδειχναν πολύμορφα το πένθος και την οργή τους. Οι φοιτητές στην Αθήνα το πρωί συγκεντρώθηκαν στις σχολές τους, όχι όμως για να μπουν στα αμφιθέατρα για μάθημα, αλλά για να επικυρώσουν τις αποφάσεις τους για καταλήψεις και για αγωνιστική απάντηση στο έγκλημα. Φιλοσοφική, Νομική, Φυσικό - Μαθηματικό, σχολές του ΠΑΔΑ, του ΕΜΠ, του Πανεπιστημίου Πειραιά... «ντύνονται» συμβολικά με μαύρα πανιά, στη Φιλοσοφική κρεμιούνται μπαλόνια για την «οργή», το «έγκλημα», τα «57 εισιτήρια θανάτου»... και τα αμφιθέατρα αδειάζουν: «Επειδή αυτή η θέση έμεινε κενή γιατί κάποιος δεν γύρισε στη μητέρα του, σήμερα άδειασαν και οι υπόλοιπες...», όπως έγραψαν χαρακτηριστικά οι φοιτητές στη Φυσικομαθηματική.

Φυσικομαθηματική Αθήνας

Με πανιά πένθους, μηνύματα συμπαράστασης και οργής, με λουλούδια και κεριά έστειλαν το δικό τους μήνυμα οι φοιτητικοί σύλλογοι και σε άλλες πόλεις της χώρας, όπως στη Λαμία, στη Σπάρτη κ.α.

ΚΡΗΤΗ

Η παραίτηση στελέχους της ΕΡΓΟΣΕ: Τρένα θα τρέχουν με 200 χλμ. την ώρα χωρίς μέτρα ασφαλείας

Πρόκειται για καταγγελίες και αγωνιστικές παρεμβάσεις για συγκεκριμένα προβλήματα και ελλείψεις στην ασφάλεια που δεν αφήνουν πια περιθώρια για κροκοδείλια δάκρυα. Προειδοποιήσεις που εγκαίρως χτυπούσαν καμπανάκι, το οποίο από πολιτική επιλογή οι κάθε φορά κυβερνήσεις και οι διοικήσεις του ΟΣΕ αγνοούσαν, αφού ζυγισμένοι - στοιχισμένοι με τη στρατηγική της «απελευθέρωσης» απέρριπταν οτιδήποτε παραβίαζε τον «χρυσό κανόνα» του «κόστους - οφέλους». Αντίθετα, όταν οι εργαζόμενοι διεκδικούσαν αγωνιστικά μέτρα για τις υποδομές και την ασφάλεια στις μεταφορές, όταν απεργούσαν με τέτοιες διεκδικήσεις, εισέπρατταν τη συκοφάντηση και την καταστολή.

Επομένως οι προειδοποιήσεις αυτές, θυμίζει ξανά ο «Ριζοσπάστης», κατεδαφίζουν την προσπάθεια της κυβέρνησης να φορτώσει στο βολικό «ανθρώπινο λάθος» όλο το κακό, κρύβοντας τόσο τις δικές της ευθύνες όσο και των προκατόχων της.

Χαρακτηριστικά είναι όσα επισήμαινε η ΔΕΣΚ Σιδηροδρομικών (συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ) λιγότερο από έναν μήνα πριν, στις 7 Φλεβάρη, με αφορμή τα καθημερινά ατυχήματα με συρμούς: «Οσο δεν παίρνονται μέτρα προστασίας στους εργασιακούς χώρους και για την ασφαλή λειτουργία και κυκλοφορία των τρένων, τα ατυχήματα δεν έχουν τελειωμό. Είναι πλέον εξοργιστικό αυτά να αποτελούν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο και να μην παίρνεται κανένα ουσιαστικό μέτρο, να μη δρομολογείται καμία βελτίωση στην υποδομή και λειτουργία, να μην ελέγχονται οι εμπλεκόμενοι φορείς και να μην αναζητούνται ευθύνες».

7/2/2023: Οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ προειδοποιούν για «το δυστύχημα που έρχεται»

Συνταρακτικά προφητικά ήταν μάλιστα όσα επισήμαιναν οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, βλέποντας την τραγωδία να κοντοζυγώνει:

«Δεν θα περιμένουμε το δυστύχημα που έρχεται, για να τους δούμε να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα κάνοντας διαπιστώσεις».

Παράλληλα η ΔΕΣΚ, με αφορμή το σοβαρό ατύχημα που σημειώθηκε στις 24 Γενάρη 2023 στο κεντρικό εργοστάσιο της «Hellenic Train» (ΤΡΑΙΝΟΣΕ) στον Πειραιά, υπογράμμιζε: «Πραγματικά αναρωτιέται κανείς τι άλλο πρέπει να συμβεί για να αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους η κυβέρνηση, η εργοδοσία... Πρέπει πρώτα να θρηνήσουμε νεκρούς και μετά να παρθούν μέτρα προστασίας της ανθρώπινης ζωής; Πόσο κοστολογείται για τους παραπάνω η ανθρώπινη ζωή;».

Αποκαλυπτικές είναι και οι καταγγελίες των μηχανοδηγών, που δίνουν απάντηση στην προσπάθεια να φορτωθεί το τραγικό δυστύχημα απλά σε «ανθρώπινο λάθος». Οι μηχανοδηγοί καταγγέλλουν λοιπόν ότι στη διαδρομή που έγινε η σύγκρουση «όλα γίνονται χειροκίνητα, δεν λειτουργούν τα φωτοσήματα και οι έλεγχοι της κυκλοφορίας!».

Και για όσους παριστάνουν ότι πέφτουν από τα σύννεφα, αναρωτώμενοι «πώς γίνεται» να συμβεί ένα τέτοιο «λάθος», υπάρχει το εξώδικο που είχε στείλει μόλις τον περασμένο Νοέμβρη η Πανελλήνια Ενωση Προσωπικού Ελξης για τη διάλυση του σιδηροδρομικού δικτύου.

Αποδέκτες του εξωδίκου ήταν το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων και η «Hellenic Train», με αφορμή το ατύχημα στις 25 Οκτώβρη 2022, όταν αμαξοστοιχία του Προαστιακού είχε προσκρούσει σε ηλεκτροφόρο καλώδιο υψηλής τάσης στις Αχαρνές, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί ο μηχανοδηγός. Η Ενωση λοιπόν δήλωνε εξωδίκως ότι οι φόβοι των εργαζομένων επιβεβαιώνονται «παρά τις διαρκείς διαμαρτυρίες μας και πρωτίστως τις συνεχείς εκκλήσεις μας προς αποκατάσταση των εντεινόμενων προβλημάτων του σιδηροδρομικού δικτύου».

Το εξώδικο καταγράφει μάλιστα τα προβλήματα που προκαλούν «η κακή κατάσταση της σιδηροδρομικής υποδομής και η έλλειψη συντήρησης», μεταξύ άλλων με τη μη λειτουργία, εδώ και πολλά χρόνια, των φωτοσημάτων και της τηλεδιοίκησης. Επίσης, με τη μη λειτουργία του συστήματος ETCS, το οποίο προστατεύει απέναντι στο ανθρώπινο λάθος, παρά το γεγονός ότι έχει εγκατασταθεί στις μηχανές!

Ακόμα, το γεγονός ότι κλείνουν σταθμοί σε περιφερειακές πόλεις λόγω έλλειψης σταθμαρχών, κάτι που «δημιουργεί προβλήματα στα τρένα και στην πύκνωση των δρομολογίων».

Επίσης ότι «εδώ και 15 χρόνια δεν λειτουργούν τα συστήματα ασφαλείας και φωτισμού εντός των σηράγγων στον Προαστιακό Αθήνας (Μέγαρα) και είναι αδύνατη η επικοινωνία όταν τρένο βρίσκεται μέσα σε αυτές».

Εξίσου διαφωτιστικά για τους αυτουργούς του εγκλήματος είναι και όσα επισήμαινε σε επιστολή παραίτησής του μόλις τον Απρίλη του 2022 ο Χρήστος Κατσιούλης, στέλεχος της ΕΡΓΟΣΕ και πρόεδρος της επιτροπής για τα έργα σηματοδότησης και ασφάλειας στο σιδηροδρομικό δίκτυο. Σημείωνε μεταξύ άλλων ότι διαφωνεί με τη μη τήρηση του φυσικού αντικειμένου της σύμβασης 717 και του τρόπου λειτουργίας του ETCS στα τμήματα Αχαρνές - Οινόη, Δομοκός - Λάρισα και Λάρισα - Πλατύ, διότι καταργούνται συμβατικά δρομολόγια και συμβατικές ενδείξεις φωτοσημάτων. Επίσης ανέφερε ότι με αυτήν την εξέλιξη θα επιτρέπεται η κυκλοφορία των τρένων στο εν λόγω τμήμα με 200 χιλιόμετρα την ώρα, χωρίς σε αυτό να υπάρχει καμία ένδειξη της κατάστασης της γραμμής, ακόμα και θραύση αυτής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην ασφάλεια κυκλοφορίας των τρένων.

Ο ίδιος σε δηλώσεις του ανέφερε ότι αν υπήρχαν συστήματα ασφαλείας, το δυστύχημα θα μπορούσε να αποφευχθεί: «Ενα δυστύχημα είναι συνδυασμός πολλών παραγόντων. Εδώ μια απλή εξήγηση μπορεί να είναι το ανθρώπινο λάθος, αλλά γι' αυτό βάζεις τα προβλεπόμενα συμβατικά συστήματα ασφαλείας, για να αποκλειστεί το ανθρώπινο λάθος. Γιατί και να θέλει κάποιος επίτηδες να βάλει δύο τρένα να συγκρουστούν, επεμβαίνει το σύστημα ασφαλείας και το αποτρέπει».

Στο μεταξύ, νέες προειδοποιήσεις γίνονται από εργαζόμενους για το συγκοινωνιακό δίκτυο, που βάζουν ήδη προ των ευθυνών τους τους κυβερνώντες, ώστε κανένας να μην μπορεί να πει «δεν γνώριζα».

Χαρακτηριστικά είναι όσα εντοπίζει στη λειτουργία των μέσων σταθερής τροχιάς (Μετρό, Ηλεκτρικός, Τραμ) η Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας Εργαζομένων στις «Σταθερές Συγκοινωνίες ΑΕ».

Σημειώνουν μεταξύ άλλων: «Ο τρόπος λειτουργίας στη ΣΤΑΣΥ σήμερα δεν εξασφαλίζει τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια ενός μεταφορικού μέσου το οποίο μεταφέρει 1 εκατομμύριο επιβάτες ημερησίως».

Η Επιτροπή κρούει λοιπόν τον κώδωνα του κινδύνου για τις ελλείψεις προσωπικού, επανεκπαίδευσης προσωπικού, τις ελλείψεις σε πιστοποιήσεις και σε Μέσα Ατομικής Προστασίας, της εκπαίδευσης προσωπικού για την ορθή χρήση τους. Ακόμα, θέτει ζήτημα ως προς την αρτιότητα των υποδομών έκτακτης ανάγκης, κάνοντας λόγο για ένα «πολύπλοκο σύστημα, για το οποίο απαιτείται ορθός συντονισμός και οργάνωση».

Εκτιμά ότι δεν προσφέρεται η μέγιστη δυνατή ασφάλεια και έτσι «δημιουργούνται προϋποθέσεις για την εκδήλωση τραγικών συμβάντων, ενώ σε πλήθος περιπτώσεων δεν διασφαλίζεται η αποτροπή του ανθρώπινου λάθους ή και μιας άστοχης ενέργειας, κάτι που θεωρείται απολύτως φυσιολογικό να λάβει χώρα σε ένα πολύπλοκο σύστημα όπως η ΣΤΑΣΥ».

Ενδεικτικά αναφέρει ότι «αυτήν τη στιγμή δεν υπάρχουν φωτιζόμενες πινακίδες εξόδων κινδύνου μέσα στις σήραγγες των γραμμών 2 και 3, υπάρχουν έξοδοι κινδύνου που οδηγούν σε καταπακτές οι οποίες δεν θα ανοίξουν, χώροι που πρέπει να προστατευτούν από παραβίαση. Διαδικασίες λειτουργίας (όπως της απειλής βόμβας) που πρέπει να αναθεωρηθούν ώστε να προλάβουμε το χειρότερο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε περίπτωση εγκλωβισμού επιβατών».

Ακόμα, τονίζει ότι «σύμφωνα με το οργανόγραμμα της ΣΤΑΣΥ, το οποίο παρουσιάζει σοβαρές ελλείψεις, υπάρχουν σήμερα περίπου 850 κενές θέσεις εργασίας, ενώ αν υπολογιστούν οι συνταξιοδοτήσεις, το επόμενο διάστημα οι κενές θέσεις θα αγγίξουν τις 1.000!».

Καταγγέλλει το γεγονός ότι παρά τις προειδοποιήσεις της καμία διοίκηση δεν έχει αντιμετωπίσει τα προβλήματα, ούτε και το υπουργείο Μεταφορών, και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «υπάρχουν σοβαρότατες ελλείψεις και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα δυστυχήματος. Επίσης, έχουμε καταγγελίες για εργασιακό εκφοβισμό με στόχο την περαιτέρω εντατικοποίηση της εργασίας. Ολα αυτά είναι απόρροια της λειτουργίας της ΣΤΑΣΥ με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και στο πλαίσιο της λογικής του κόστους - οφέλους».

Η Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας διατυπώνει τα εξής αιτήματα:

• Αμεση πρόσληψη μόνιμου προσωπικού με πλήρη δικαιώματα, για την κάλυψη των ελλείψεων σε όλες τις ειδικότητες.
• Εξειδίκευση και πιστοποίηση του προσωπικού, με προγράμματα εκπαίδευσης όλων των εργαζομένων στον ασφαλή τρόπο εκτέλεσης των εργασιών.
• Σωστή συντήρηση και επισκευή του τροχαίου υλικού της γραμμής, των σταθμών, γενικά των υποδομών του δικτύου.
• Συντήρηση, επισκευή και εκσυγχρονισμός όλου του τεχνικού εξοπλισμού και όλων των εγκαταστάσεων για ασφαλή εργασία.
• Να χορηγηθούν άμεσα όλα τα Μέσα Ατομικής Προστασίας. Να είναι καλής ποιότητας και όχι απλά να πληρούν τις βασικές προϋποθέσεις.
• Οι τεχνικοί Ασφαλείας και ο γιατρός Εργασίας να είναι μόνιμοι υπάλληλοι στη ΣΤΑΣΥ, να μην έχουν σχέσεις εξάρτησης από παροχή έργου ή εργολαβίες.

Στη δεκαετία του 2000, βουλευτίνα του ΚΚΕ και μέλος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, βρίσκομαι απέναντι από τον προσφάτως εκλιπόντα Στράτη Στρατήγη, τέως περιφερειακό διευθυντή στην Ευρώπη της «Carbide». Είχε έρθει ως επικεφαλής της ΜΚΟ, παρακαλώ, «Διεθνής Διαφάνεια»... Η απόφαση για αποζημίωση δεν είχε βγει ακόμα για το Μομπάλ, και συνάμα δεν έλεγε να κατέβει το αίμα που μου ανέβηκε στο κεφάλι, όταν συνδύασα το όνομά του με την εταιρεία και το έργο της ΜΚΟ, που τάχα μου δήθεν ήταν η πάταξη της κρατικής διαφθοράς διεθνώς. Πολιτικός πια, πάσχιζα εντός και εκτός Βουλής να πείσω κυρίως δημοσιογράφους να σκεφτούν πώς γίνεται να μιλάνε οι αστοί και οι πολυεθνικές για διαφάνεια τύπου Μομπάλ.

Θαρρώ, όπως πολλοί και πολλές από μας, πως γλίτωσα το εγκεφαλικό γιατί δεν είμαι στη θέση όσων δεν έχουν ούτε κοκαλάκι να θάψουν. Ισως γιατί θυμήθηκα μια συμβουλή της μάνας μου, που έλεγε «πρόσεχε παιδί μου το στόμα σου, και να θυμάσαι πως τα εισερχόμενα σε αυτό βλάπτουν εσένα, αλλά τα εξερχόμενα κυρίως τους άλλους...». Και το λέω ανατριχιάζοντας με δυο λέξεις που εκτοξεύθηκαν από πολιτικά στόματα, που κινούνται ως συρμοί στην ίδια ράγα του καπιταλιστικού τρένου και στην ίδια κατεύθυνση, αφού προεκλογικά με αποζημίωση την εξουσία το παίζουν σύγκρουση ενώ είναι συμπόρευση. Και οι δυο λέξεις αφορούν την ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Ο ένας, ο Κ. Χατζηδάκης της ΝΔ, είπε ότι κατάφερε να γίνει η ΤΡΑΙΝΟΣΕ κερδοφόρα! Ο άλλος, ο Αλ. Τσίπρας του ΣΥΡΙΖΑ, είπε ότι πουλώντας την η χώρα γλίτωσε ένα μεγάλο βάρος!

MotionTeam

-- Οι σιδηροδρομικοί, που χρόνια τώρα καταγγέλλουν τις ελλείψεις σε μέτρα προστασίας και ασφάλειας εργαζομένων και επιβατών, χαρακτηρίζουν το δυστύχημα στα Τέμπη «προδιαγεγραμμένο έγκλημα». Ποιοι είναι οι πιο βασικοί «κρίκοι» που οδήγησαν στον σημερινό εφιάλτη;

-- Καταρχήν πρέπει να πούμε ότι γίνεται σκόπιμη προσπάθεια να μείνει στο απυρόβλητο το πλαίσιο της «απελευθέρωσης» των συγκοινωνιών που έστρωσε το έδαφος για το έγκλημα στα Τέμπη. Εμείς λέμε πως από την ώρα που άρχισε να υλοποιείται η ευρωπαϊκή Οδηγία για την «απελευθέρωση» των σιδηροδρομικών μεταφορών, δρομολογήθηκαν όσα σήμερα τα βρίσκουμε μπροστά μας. Αυτό ξεκίνησε από το 1991, και με την Οδηγία 440 δρομολογήθηκε το προστάδιο αυτής της διαδικασίας. Στη συνέχεια ήρθαν μια σειρά ευρωπαϊκές Οδηγίες που εξειδίκευσαν την «απελευθέρωση» - μετά το Μάαστριχτ - και των σιδηροδρομικών μεταφορών και οι κυβερνήσεις διαδοχικά έκαναν τον διαχωρισμό και τις θυγατροποιήσεις. Ενώ, μετά το 2017, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ γίνεται η πρώτη ιδιωτικοποίηση. Το 2019 απορροφήθηκε και το κομμάτι της επισκευής και συντήρησης του τροχαίου υλικού. Απέμειναν οι εγκαταστάσεις της γραμμής και των υποδομών στον έλεγχο του ΟΣΕ με την εποπτεία του Δημοσίου, αποσπασμένο και αποκομμένο, χωρίς να ολοκληρώνονται τα έργα και όλα εκείνα τα συστήματα της ασφαλούς λειτουργίας και κυκλοφορίας του σιδηρόδρομου. Ταυτόχρονα, το κράτος δεν έκανε προσλήψεις προσωπικού κι έτσι φτάσαμε από τους 14.000 εργαζόμενους να υπάρχουν αυτήν τη στιγμή περίπου στα 735 άτομα που εργάζονται και προσφέρουν υπηρεσίες κυκλοφορίας και υποστήριξης. Οι άνθρωποι αυτοί, λόγω των ελλείψεων και των κενών που υπάρχουν, δουλεύουν στο «κόκκινο», με απίστευτη υπερεργασία. Δεν υπάρχει 8ωρο και πενθήμερο, υπάρχουν εργαζόμενοι που μπορεί να δουλεύουν και 24 - 25 μέρες σερί. Αυτά φέρνουν κούραση, καταπόνηση, επομένως αναμενόμενες είναι και οι «άστοχες ενέργειες».

-- Γιατί δεν τα έχουμε όλα αυτά;

-- Γιατί είναι κόστος. Το μεν κράτος ιεραρχεί άλλες προτεραιότητες, στις οποίες δεν χωράει η ασφάλεια και ό,τι άλλο προσθέτει τέτοιο κόστος. Γι' αυτό δεν γίνονται προσλήψεις προσωπικού, δεν γίνεται επαρκής συντήρηση, δεν εφαρμόζονται και δεν λειτουργούν συστήματα ασφαλείας, δεν εκπαιδεύεται το προσωπικό, δεν διασφαλίζεται αυτό που λέμε ασφαλής μετακίνηση. Από την άλλη μεριά, η ιδιωτικοποιημένη πλέον «Hellenic Train», που πήρε και «προίκα» το τροχαίο υλικό και το μεταφορικό έργο, έχει κι εκείνη πολλά κενά στο προσωπικό της και στην εκπαίδευσή του, προσπαθεί με μπαλώματα να λειτουργήσει την κυκλοφορία, δεν βγαίνουν τα δρομολόγια, οι βάρδιες στα μηχανοστάσια, αυτά δεν είναι εφοδιασμένα με τον απαραίτητο εξοπλισμό, δεν γίνονται ολοκληρωμένα οι επισκευές. Ετσι, οι επιβάτες μας βιώνουν μια απίστευτη ταλαιπωρία καθημερινά με καθυστερήσεις, βλάβες κ.λπ. Ολη αυτή η κατάσταση αποτελεί το «τέλειο περιβάλλον» για τα καθημερινά αλυσιδωτά ατυχήματα τόσο στις εγκαταστάσεις όσο και επί της κυκλοφορίας.

-- Αυτές τις μέρες, μετά το δυστύχημα έγινε πασίγνωστη η ανακοίνωση της ΔΕΣΚ Σιδηροδρομικών που είχε κυκλοφορήσει στις 7 Φλεβάρη...

-- Ηταν η έσχατη ανακοίνωσή μας, μια ύστατη προσπάθεια να αναδείξουμε την κατάσταση, για να παρθούν μέτρα. Στις 24/1 είχαμε βγάλει άλλη ανακοίνωση με το ίδιο περιεχόμενο, ενώ είχαν προηγηθεί άλλες 5! Δεν καταγράψαμε και επισημάναμε μόνο το πρόβλημα, αλλά προτείναμε να γίνουν κινητοποιήσεις σε αυτή την κατεύθυνση, διεκδικώντας συγκεκριμένα μέτρα. Μέσα από τα Σωματεία και την Ομοσπονδία κάναμε προσπάθεια να έχουμε επαφή με τον ΟΣΕ, την «Hellenic Train», τη Ρυθμιστική Αρχή αλλά και το υπουργείο Μεταφορών για όλα αυτά.

Επομένως, κανείς δεν δικαιούται σήμερα να προφασίζεται ότι δεν γνώριζε. Ολα αυτά παραπέμπονταν από τους αρμόδιους στο μέλλον. Για παράδειγμα, πέρυσι έγινε το ατύχημα στη Λιβαδειά με σύγκρουση δύο τρένων, που ευτυχώς πήγαιναν με μικρότερη ταχύτητα και είχαμε μόνο τραυματίες. Κι όμως, ούτε αυτό το συμβάν δεν οδήγησε έστω σε στοιχειώδη μέτρα. Δεν επιτάχυνε την πρόσληψη προσωπικού, δεν ενεργοποίησε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς.

Αρα πολιτική είναι η ευθύνη για όλη αυτή την κατάσταση και καταμερίζεται σε όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών. Ηταν αυτές που υλοποίησαν αυτή την πολιτική της ιδιωτικοποίησης, της «απελευθέρωσης», της λειτουργίας με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια του κρατικού σιδηρόδρομου.

-- Πολλοί αναρωτιούνται πώς γίνεται εν έτει 2023, με αύξηση του συγκοινωνιακού έργου και των απαιτήσεων, να έχουμε τέτοια τεράστια μείωση προσωπικού και από την άλλη να μην λειτουργούν ούτε τα στοιχειώδη; Η εταιρεία, ώρες μετά το δυστύχημα, δεν ήταν σε θέση να πει ούτε πόσοι ακριβώς ήταν επιβαίνοντες...

-- Θα συμφωνήσω με την επισήμανση. Οταν για παράδειγμα ο καθένας μας που έχει στα χέρια του ένα κινητό έχει και ένα στοιχείο εντοπισμού, δεν γίνεται να μην υπάρχει ένα σημείο, ένα κέντρο ελέγχου που να γνωρίζει πού βρίσκεται το κάθε τρένο. Δεν γίνεται, ενώ θα έπρεπε να είχαν τελειώσει όλα αυτά τα έργα το αργότερο μέχρι το 2010, να έχουμε φτάσει στο 2023 και ακόμα να μη λειτουργούν τα φωτοσήματα, να μη λειτουργεί η τηλεδιοίκηση. Να μη λειτουργεί δηλαδή το κέντρο ελέγχου, ακόμα και το ίδιο το κέντρο ελέγχου στη Λάρισα είναι ανενεργό.

-- Τώρα γίνεται προσπάθεια να φορτωθεί όλο το κακό σε ένα απλό «ανθρώπινο λάθος» και στην κακιά στιγμή, στην «ατομική ευθύνη».

-- Από την πρώτη στιγμή γίνεται προσπάθεια να επικεντρωθούν όλα στην προσωπική ευθύνη, για να «βγούνε λάδι» οι πραγματικοί υπεύθυνοι. Επίσης υπάρχει και μια δεύτερη προσπάθεια, κυρίως από την αξιωματική αντιπολίτευση, να επικεντρώνεται η ευθύνη σε συγκεκριμένα πρόσωπα, π.χ. υφυπουργούς, γραμματείς υπουργείων, στον ίδιο τον υπουργό του υπουργείου Μεταφορών. Ο Καραμανλής μπορεί να παραιτήθηκε, αλλά όποιος και να κάτσει στη θέση του θα ακολουθήσει την ίδια πολιτική, της «απελευθέρωσης». Αλλωστε, όλοι αυτοί πρέσβευαν την αναγκαιότητα να ιδιωτικοποιηθεί ο σιδηρόδρομος, γιατί έλεγαν ότι έτσι θα γίνει πιο «σύγχρονος», πιο «ασφαλής» και πιο «ποιοτικός». Ε, αυτά η ίδια η ζωή, τουλάχιστον μέχρι τώρα, όχι μόνο δεν τα επιβεβαίωσε, αλλά τα διέψευσε με πολύ τραγικό τρόπο, δυστυχώς. Για τον λαό πρέπει να είναι καθαρό ότι όσο παραμένει αυτό το αντιδραστικό πλαίσιο, όποιο μέτρο αφορά την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων θα θεωρείται «κόστος», από κάθε κυβέρνηση και κάθε κόμμα που σήμερα ξαναπλασάρονται ως «σωτήρες» μπροστά στις εκλογές.

Copyright 2023 The Associated

Από το καταστροφικό δυστύχημα στο Οχάιο των ΗΠΑ, όπου στις αρχές Φλεβάρη εκτροχιάστηκε τρένο με τοξικά χημικά

Η διεθνής πείρα ωστόσο επιβεβαιώνει ακριβώς το αντίθετο: Οτι σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο η ασφάλεια των επιβατών και των εργαζομένων στους σιδηρόδρομους θυσιάζεται στον βωμό των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων, στην πολιτική της εμπορευματοποίησης και της «απελευθέρωσης»...

Στις ΗΠΑ, στην κωμόπολη Ανατολική Παλαιστίνη του Οχάιο, στις 3 Φλεβάρη εκτροχιάστηκε μία αμαξοστοιχία 150 βαγονιών της «Norfolk Southern», με αποτέλεσμα 38 από αυτά, φορτωμένα με επικίνδυνα υλικά, να συντριβούν, προκαλώντας μια ανυπολόγιστη μέχρι στιγμής καταστροφή, αφού απελευθερώθηκαν στον αέρα και στο έδαφος τοξικά χημικά, όπως υδροχλώριο. Μερικά βαγόνια καίγονταν για πάνω από δύο μέρες, ενώ με εντολή των αρχών το φορτίο βαγονιών απελευθερώθηκε και κάηκε ελεγχόμενα.

Εμπειρογνώμονες υποστηρίζουν ότι το ατύχημα ήταν το αναπόφευκτο αποτέλεσμα του περιορισμού των μέτρων ασφαλείας και της μείωσης του προσωπικού, για την ενίσχυση των κερδών των σιδηροδρομικών εταιρειών.

Στις ΗΠΑ κάθε δυο βδομάδες ένα τρένο που μεταφέρει επικίνδυνα υλικά εκτροχιάζεται! Το Αμερικανικό Γραφείο Στατιστικών Μεταφορών έχει καταγράψει 54.539 εκτροχιασμούς τρένων μεταξύ 1990 και 2021.

Παρά την κατάσταση αυτή, το λόμπι των επιχειρηματικών ομίλων των σιδηροδρόμων έχει δαπανήσει πάνω από 200 εκατ. δολάρια τα τελευταία 5 χρόνια προκειμένου να εμποδίσει εντελώς ή και να περιορίσει την εφαρμογή κανονισμών ασφαλείας στους σιδηρόδρομους, καθώς θεωρούνται «κόστος»...

Η ένωση των «βαρόνων των σιδηροδρόμων», όπως αποκαλούνται οι επιχειρηματικοί όμιλοι του κλάδου, η «American Railway Association» (ΑRA), έχει μπλοκάρει την εφαρμογή τεχνικών μέτρων ασφαλείας, όπως το «Positive Train Control» (PTC), ένα σύστημα που χρησιμοποιείται για την παρακολούθηση των αμαξοστοιχιών και την αυτόματη αποτροπή τους από το να φτάσουν σε μη ασφαλείς ταχύτητες.

Αν και οι πρώτες κρούσεις για την αναγκαιότητα του συστήματος έγιναν από τη δεκαετία του '90, ο πρώτος νόμος που ψηφίστηκε για την εφαρμογή του στις εμπορικές αμαξοστοιχίες πέρασε το 2008 και έθεσε ως περιθώριο εφαρμογής το 2015. Υστερα από πιέσεις της ARA, η προθεσμία μετατέθηκε αρχικά για το 2018 και μετά για το 2020...

Ενώ η Συμβουλευτική Επιτροπή Ασφάλειας Σιδηροδρόμων εντόπισε αρκετές χιλιάδες αποτρέψιμα περιστατικά στους σιδηρόδρομους των ΗΠΑ για μια περίοδο 12 ετών, η ανάλυση «κόστους - οφέλους» διαπίστωσε ότι η συσσωρευμένη εξοικονόμηση που θα είχε επιτευχθεί από όλα τα ατυχήματα δεν ήταν επαρκής για να καλύψει το κόστος του PTC.

Σε άρθρο του στη «Washington Post» το 2016, πριν τις αμερικανικές εκλογές, ο πρόεδρος της ARA σημείωνε: «Ενα βασικό καθήκον για τον νέο Πρόεδρο και το Κογκρέσο είναι να βάλουν φρένο σε μια ομοσπονδιακή υπηρεσία της οποίας οι ρυθμιστικές ενέργειες θέτουν άσκοπα σε κίνδυνο μία από τις βασικές βιομηχανίες του έθνους».

Και οι αμερικανικές κυβερνήσεις ξέρουν καλά να υπερασπίζονται τα κέρδη των ομίλων από τέτοιους... «άσκοπους κινδύνους». Χαρακτηριστικός είναι ο νόμος που ψηφίστηκε τον περασμένο Δεκέμβρη, από Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους, και ο οποίος αξιοποιώντας αντιαπεργιακό νόμο του 1926 (!) απαγόρευσε τις απεργίες που ετοίμαζαν οι σιδηροδρομικοί, διεκδικώντας μεταξύ άλλων να δικαιούνται πληρωμένη αναρρωτική άδεια όταν αδυνατούν να εργαστούν για λόγους υγείας...

Στη Βρετανία οι σιδηροδρομικοί μαζί με άλλους εργαζόμενους βρίσκονται εδώ και έναν χρόνο σε απεργιακές κινητοποιήσεις.

Μεταξύ άλλων παλεύουν ενάντια στο σχέδιο χιλιάδων απολύσεων, που όπως σημειώνει το κλαδικό Συνδικάτο RMT θα προκαλέσει «αυξημένους κινδύνους για τις υποδομές ζωτικής σημασίας για την ασφάλεια και λιγότερο προσωπικό σε σταθμούς και τρένα, συμπεριλαμβανομένης της απομάκρυνσης του προσωπικού ασφαλείας».

Και ενώ προωθούνται χιλιάδες απολύσεις, οι 3 κύριες σιδηροδρομικές εταιρείες της Βρετανίας μοίρασαν στους μετόχους τους το διάστημα της πανδημίας σχεδόν 1 δισ. λίρες. Ακόμα, 235 εκατ. λίρες κέρδη εξασφάλισαν οι εταιρείες που συντηρούν το δίκτυο, ενώ άλλα 300 εκατ. κέρδη είχαν οι εταιρείες που διαχειρίζονται τις σιδηροδρομικές υπηρεσίες.

Οι βρετανικές κυβερνήσεις ήταν «πρωτοπόρες» στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων, που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του '90 επί κυβέρνησης Συντηρητικών και ολοκληρώθηκε από τους Εργατικούς. Τότε οι αστικές κυβερνήσεις υποστήριζαν ότι το κρατικό μονοπώλιο της «British Rail» ήταν το πρόβλημα για την κακή κατάσταση του δικτύου, τα πολλά ατυχήματα και το μόνιμο φαινόμενο των καθυστερήσεων, και υπόσχονταν φτηνότερα ναύλα, καλύτερες υπηρεσίες και μικρότερο κόστος για τους φορολογούμενους από την ιδιωτικοποίηση.

Η «British Rail» «έσπασε» τότε και τα κομμάτια της τα πήραν εκατοντάδες ιδιωτικές εταιρείες και ακόμα περισσότεροι υπεργολάβοι, που ανέλαβαν τμήματα του σιδηρόδρομου, τη συντήρηση του δικτύου, τη σήμανση, τα δρομολόγια κ.ο.κ., υπό την αιγίδα της ιδιωτικής «Railtrack».

Μέσα στο διοικητικό χάος που δημιούργησε ο τεμαχισμός, τα πρώτα 3 χρόνια της ιδιωτικοποίησης σημειώθηκαν 38 θάνατοι σε σιδηροδρομικά ατυχήματα. Τα σιδηροδρομικά δυστυχήματα στο Southall το 1997 (7 νεκροί και 139 τραυματίες) και στο Landroke Grove το 1999 (31 νεκροί και 417 τραυματίες) έφεραν στο προσκήνιο τις αρνητικές συνέπειες του κατακερματισμού και της ιδιωτικοποίησης. Η δικαστική έρευνα για το δεύτερο κατέληξε ότι η σύγκρουση των δύο αμαξοστοιχιών θα μπορούσε να αποτραπεί αν είχε εγκατασταθεί και λειτουργούσε το σύστημα αυτόματης προστασίας, το οποίο, παρόλο που είχε προταθεί για εφαρμογή από το 1988, μετά από αντίστοιχο ατύχημα, είχε εγκαταλειφθεί, καθώς το κόστος θεωρήθηκε «υπερβολικό» για την αύξηση της ασφάλειας...

Η «Railtrack» έκλεισε το 2002, καθώς τα ατυχήματα και τα δυστυχήματα συνεχίστηκαν. Χαρακτηριστικό ήταν το ατύχημα του 2000 στο Hatfield, με 4 νεκρούς και πάνω από 30 τραυματίες, όπου το τρένο εκτροχιάστηκε λόγω σπασμένης γραμμής, που ήταν γνωστή στη «Railtrack» από το 1999 και την επισκευή της δεν είχε ολοκληρώσει ο κατασκευαστικός όμιλος «Balfour Beatty».

Παρ' όλα αυτά, μεταξύ 1996 και 2001 η «Railtrack» είχε μοιράσει περίπου 700 εκατ. λίρες σε μερίσματα στους μετόχους. Αφού «ξεζουμίστηκε», και η ανάγκη για έργα και συντηρήσεις μεγάλωσε και έγινε πιο επείγουσα, άρχισαν οι εκκλήσεις για αύξηση της κρατικής επιδότησης. Οι σιδηροδρομικές επιδοτήσεις στη Βρετανία αυξήθηκαν από 2,9 δισ. λίρες το 1992-93 σε 7,7 δισ. λίρες το 2018-19 (σε τιμές 2019), ενώ την ίδια περίοδο η μέση ηλικία του τροχαίου υλικού αυξήθηκε από 16 έτη πριν τις ιδιωτικοποιήσεις σε σχεδόν 20 έτη το 2017. Το κόστος των εισιτηρίων ανέβηκε με διπλάσιους ρυθμούς από την αύξηση των μισθών...

Η στρατηγική της ΕΕ έχει εφαρμοστεί με διαφοροποιήσεις στα κράτη - μέλη, με κοινό παρονομαστή την πολιτική επίτευξης του μέγιστου δυνατού κέρδους για τους επιχειρηματίες ή και για το αστικό κράτος, σε βάρος της ασφάλειας εργαζομένων και επιβατών.

Στη Γερμανία η διαδικασία ιδιωτικοποίησης ξεκίνησε το 1994. Το κράτος παραμένει ο μοναδικός μέτοχος της «Deutsche Bahn AG» (DB), ενός μεγαθηρίου που λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και το 2019 σημείωσε έσοδα ύψους 44 δισ. ευρώ, καθώς και κέρδη προ φόρων πάνω από 5 δισ.

Από το 1994 η DB έχει μειώσει το σιδηροδρομικό δίκτυο στη Γερμανία κατά 33.440 χιλιόμετρα ή 17%. Για να εξοικονομήσει πόρους σε εργασίες συντήρησης και επισκευής, απενεργοποίησε χιλιάδες σιδηροδρομικούς διακόπτες και αποσυναρμολόγησε πολλούς βρόχους διέλευσης και σιδηροδρομικές παρακαμπτήριες οδούς, ενώ έχει μειώσει δραματικά το προσωπικό, παρότι ο όγκος των μεταφορών αυξάνεται σταθερά.

Η βασική ευθύνη συντήρησης του δικτύου ανήκει στην DB, ωστόσο οι συμβάσεις μεταξύ της DB και της ομοσπονδιακής κυβέρνησης ορίζουν ότι η DB πρέπει να πληρώνει μόνο για μικρές επισκευές, ενώ η ομοσπονδιακή κυβέρνηση είναι υπεύθυνη για την πληρωμή μεγάλης κλίμακας ζημιών και κατασκευαστικών έργων αντικατάστασης. Ετσι, συμφέρει την εταιρεία να επιτρέπει σε μικρά προβλήματα υποδομών να μετατρέπονται σε μεγαλύτερα, ώστε να τα φορτώνει στον κρατικό προϋπολογισμό!

Οι συνέπειες αυτής της πολιτικής είναι τραγικές. Το 2011 δύο τρένα, ένα εμπορικό και ένα επιβατικό, συγκρούστηκαν σε μονή γραμμή στο Hordorf, σκοτώνοντας 10 ανθρώπους και τραυματίζοντας βαριά άλλους 23. Οι ευθύνες φορτώθηκαν σε έναν από τους μηχανοδηγούς, παρότι η DB είχε καθυστερήσει την εφαρμογή συστήματος αυτόματης πέδησης.

Το τραγικότερο τέτοιο συμβάν έγινε το 1998, στο Eschede, όπου σκοτώθηκαν 101 άνθρωποι και τραυματίστηκαν άλλοι 194 όταν μία αμαξοστοιχία «InterCity Express» εκτροχιάστηκε και συνετρίβη σε γέφυρα. Η αιτία ήταν μια ρωγμή σε έναν τροχό. Την περίοδο του δυστυχήματος, οι τεχνικοί στις εγκαταστάσεις συντήρησης της DB στο Μόναχο χρησιμοποιούσαν μόνο τυπικούς φακούς για οπτική επιθεώρηση των τροχών, αντί για εξοπλισμό ανίχνευσης κόπωσης μετάλλων. Μια βδομάδα πριν την καταστροφή του Eschede, 3 ξεχωριστοί αυτοματοποιημένοι έλεγχοι έδειξαν ότι ένας τροχός ήταν ελαττωματικός, ενώ σε διάστημα 2 μηνών είχαν καταχωρηθεί 8 διαφορετικές αναφορές που σημείωναν προβλήματα στον τροχό από το προσωπικό, όμως η DB δεν τον αντικατέστησε...

Η στρατηγική της ΕΕ εκφράζεται μέσα από κεντρικές κατευθύνσεις με στόχο την πλήρη «απελευθέρωση» του σιδηροδρομικού έργου και τη δημιουργία μιας «ενιαίας αγοράς» σιδηροδρομικών δραστηριοτήτων, προκειμένου να βρουν κερδοφόρα διέξοδο συσσωρευμένα κεφάλαια, μέσα και από την ιδιωτικοποίηση εταιρειών.

Η «απελευθέρωση» των σιδηροδρομικών μεταφορών προωθείται με ευρωενωσιακές Οδηγίες και «πακέτα» σιδηροδρομικής πολιτικής για τον βαθμιαίο διαχωρισμό υποδομής και χρήσης των υποδομών, τη σταδιακή άρση όλων των περιορισμών για την υλοποίηση της «ενιαίας σιδηροδρομικής αγοράς».

Για την υλοποίηση αυτών των κατευθύνσεων:

-- Προωθήθηκε αρχικά η Οδηγία 440/1991, για τον λογιστικό διαχωρισμό υποδομής και εκμετάλλευσης, στον οποίο «πάτησε» η μετέπειτα πορεία της «απελευθέρωσης» και των ιδιωτικοποιήσεων.

-- Επόμενο ουσιαστικό βήμα ήταν οι Οδηγίες - γνωστές ως «1ο σιδηροδρομικό πακέτο» της ΕΕ - που «απελευθέρωσαν» τις διασυνοριακές μεταφορές φορτίων σε ένα τμήμα του δικτύου μεταφοράς, το λεγόμενο «διευρωπαϊκό δίκτυο μεταφοράς φορτίων», το οποίο ενσωματώνει το 50% των σιδηροδρομικών δικτύων της ΕΕ και το 80% της συνολικής κίνησης.

-- Ακολούθησε το «2ο σιδηροδρομικό πακέτο», που εισήγαγε την πλήρη «απελευθέρωση» όλων των εμπορευματικών σιδηροδρομικών μεταφορών στην ΕΕ από τις αρχές του 2007.

-- Με το «3ο πακέτο» εισάγεται η «απελευθέρωση» των διεθνών επιβατικών μεταφορών, από το 2010, και σήμερα βρισκόμαστε μπροστά στην υλοποίηση του «4ου πακέτου», για τη δημιουργία «ενιαίου ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού χώρου».

Το βάρος του σχεδιασμού δίνεται στην ανάπτυξη του σιδηροδρομικού έργου και στη διασυνδεσιμότητα, ώστε να διευκολύνονται οι μεταφορές εμπορευμάτων από και προς τις πύλες εισόδου και εξόδου της χώρας, κυρίως προς τα λιμάνια.

Το κριτήριο του μεγαλύτερου κέρδους καθορίζει ποιο τμήμα του σιδηρόδρομου και ποιες υπηρεσίες θα αναπτυχθούν περισσότερο, αλλά και με τι όρους: Το κριτήριο του «κόστους - οφέλους» για το αστικό κράτος και το κεφάλαιο καθορίζει τα πάντα, είτε στα αμιγώς ιδιωτικοποιημένα κομμάτια του σιδηρόδρομου είτε σε εκείνα που διαχειρίζεται το αστικό κράτος, με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Και στο ζύγι αυτό «περισσεύει» η ασφάλεια των επιβατών και των εργαζομένων. Χαρακτηριστικά, στην ΕΕ μόνο το 2021 καταγράφηκαν 1.389 σημαντικά σιδηροδρομικά ατυχήματα, με συνολικά 683 νεκρούς και 513 τραυματίες, και 97 από αυτά αφορούσαν συγκρούσεις τρένων...

Τα συντρίμμια. Οσοι «έφυγαν». Οσοι έζησαν. Οσοι αγνοούνται. Οσοι περιμένουν ακόμα το «τηλέφωνο όταν φτάσεις...».

Μια στιγμή και χάθηκαν όλα... Οργή και θλίψη.

* * *

Εχουν ακουστεί και ακούγονται πολλά.

«Ανθρώπινο λάθος»... Πρώτο και καλύτερο. Θα τα ρίξουν όλα στον σταθμάρχη και «καθάρισαν».

Αλλά, για μια στιγμή! Τι κράτος είναι αυτό που αφήνει 350 ανθρώπους να κρέμεται η ζωή τους από ένα «ανθρώπινο λάθος»;

Κι αν ο σταθμάρχης (και ο κάθε σταθμάρχης) πάθαινε εγκεφαλικό; Αν ένιωθε αδιαθεσία και λιποθυμούσε;

Σε πιάνει απόγνωση όταν σκέφτεσαι τις δυνατότητες που προσφέρει σήμερα η τεχνολογία να προλαμβάνονται τέτοιες τραγωδίες, να ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες το κακό να συμβεί...

Ομως στις ράγες του κέρδους εκτροχιάζονται οι λαϊκές ανάγκες, ακόμα και η ίδια η ζωή.

Πορείες αντίθετες και συγκρουόμενες...

***

Κατά τ' άλλα, αποτελεσματικότατο το κράτος όταν κάνει πλειστηριασμούς και εξώσεις μεροκαματιάρηδων.

'Η όταν στήνει μηχανισμούς παρακολούθησης κομμάτων, πολιτικών, δημοσιογράφων...

Λεφτά για το ΝΑΤΟ, τους εφοπλιστές και τους βιομηχάνους υπάρχουν, αλλά η ασφάλεια του λαού σκοντάφτει στις ...«αντοχές της οικονομίας».

Πάντως, να μην τους αδικούμε. Εχουν ηλεκτρονικές εφαρμογές που λειτουργούν άψογα. Οπως το «112» ή αλλιώς «τρέξτε να σωθείτε»...

Ατομική ευθύνη και μέχρι εκεί.

* * *

«Καλά, αλλά για όλα αυτά δεν κάνατε μια απεργία». Αυτό ξεστόμισε δημοσιογράφος σε σιδηροδρομικό που εξηγούσε τα χρόνια προβλήματα...

«Οταν κάναμε απεργία, μας την έβγαζε παράνομη ο νόμος Χατζηδάκη», απάντησε ο εργαζόμενος. Και η αντίδραση: «Ε, καλά, μην πιάσουμε τώρα τα συνδικαλιστικά...»!

Που την Πέμπτη, μέρα απεργίας στους συρμούς για το δυστύχημα στα Τέμπη, έκαναν «ρεπορτάζ» την «ταλαιπωρία των οδηγών στον δρόμο».

Που μάλωναν τους απεργούς επειδή δεν «κρατήθηκαν» μια μέρα για να προετοιμαστεί ο κόσμος!

Πόσο πιο πάτος;

Και με την ευκαιρία: Εκείνες οι κινητοποιήσεις με τους χιλιάδες διαδηλωτές το βράδυ της Πέμπτης ...δεν υπήρξαν ποτέ; Γατί δεν είδαμε και δεν ακούσαμε τίποτα από την πλειοψηφία των ΜΜΕ.

Αυτών που την «τιμή» και τη «διαφάνεια» έσωσε ο νόμος Παππά του ΣΥΡΙΖΑ.

* * *

Ακούστηκε και το άλλο. Οτι η θυσία των φιλάθλων του ΠΑΟΚ στα Τέμπη το 1999 «έπιασε τόπο», γιατί φτιάχτηκε ο δρόμος!

Το πιάσαμε το υπονοούμενο.

Πείτε μας όμως: Πόσοι νεκροί χρειάζονται για να φτιαχτούν ο δρόμος, ο σιδηρόδρομος, το ρέμα που πλημμυρίζει, τα σπίτια που γκρεμίζονται από τους σεισμούς;

Απλά ντροπή!

* * *

Αλλοι πάλι σχολίαζαν το εγχειρίδιο διαχείρισης κρίσεων για κυβέρνηση και αντιπολίτευση, το οποίο συντάχθηκε μετά το Μάτι.

Τι κάνεις και τι δεν κάνεις, στο όνομα της επικοινωνίας και της μάχης των εντυπώσεων.

Αν είσαι κυβέρνηση - λένε - ζητάς συγγνώμη, παραιτείς δυο - τρεις, δεν ρίχνεις ευθύνες στα θύματα... Δεν κάνεις «on camera» συσκέψεις, δεν κρύβεις τους νεκρούς.

Αν είσαι αντιπολίτευση, δεν ανοίγεις με την πρώτη καβγά, μιλάς γενικά για ευθύνες, δείχνεις «ώριμος» και «συναινετικός».

Μια χαρά τα πήγαιναν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθώντας πιστά το manual.

Μέχρι που διέρρευσαν εκείνες οι σελίδες από τη δήλωση του παραιτηθέντος υπουργού Καραμανλή, όπου του υποδείκνυαν τις ...σωστές απαντήσεις σε πιθανές ερωτήσεις.

Εκεί χάθηκε πια κάθε σασπένς...

* * *

«Φταίει το κράτος ή φταίει ο ιδιώτης επενδυτής;». Το μέγα δίλημμα των ημερών από όσους προσπαθούν να βγάλουν λάδι και τους δυο.

Το κράτος «σπρώχνει» τη στρατηγική της «απελευθέρωσης» και των ιδιωτικοποιήσεων στο σιδηροδρομικό έργο.

Το κράτος έκανε «κομματάκια» τον ΟΣΕ για να πάρουν οι ιδιώτες τα «φιλέτα».

Το κράτος πούλησε τα κερδοφόρα «κομματάκια» σε επενδυτές και κράτησε τις υποδομές.

Το κράτος επιδοτούσε τον επενδυτή με περίπου 750 εκατομμύρια ευρώ.

Το κράτος λειτουργεί τις υποδομές με όρους μείωσης του «κόστους». Ο,τι κάνει και ο επενδυτής...

Ποιος φταίει λοιπόν; Μα το κράτος των επενδυτών! Που στέκεται παντού και πάντα απέναντι στις ανάγκες, στα συμφέροντα του λαού...

Εχει κέρδος; Επενδύω. Δεν έχει; «Πάμε κι όπου βγει...».

* * *

Θίχτηκαν στο ΜέΡΑ25 για την υπενθύμιση των δηλώσεων Βαρουφάκη το 2015...

Ο Βαρουφάκης - λένε - δεν είχε πει τότε ότι είναι έτοιμος να πουλήσει τον ΟΣΕ για 1 ευρώ, αλλά υποστήριξε πως «αν είναι διατεθειμένοι να επενδύσουν 5 δισ., με ένα ευρώ θα ήμουν ευχαριστημένος».

Δηλαδή, όχι Γιάννης... Γιάνης. Γιατί η ουσία του «μη δογματικού» απέναντι στις ιδιωτικοποιήσεις (με ΣΔΙΤ ή χωρίς) Βαρουφάκη παραμένει.

* * *

Εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν ...εκτροχιαστεί. Δεν κάνουν - λέει - αντιπαράθεση με τη ΝΔ, γιατί σέβονται τους νεκρούς.

Το ότι οι εγκληματικοί νόμοι της «απελευθέρωσης» έχουν και τη δική του υπογραφή, μαζί με της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, μικρή σημασία έχει.

Ποιος θα ψάξει άλλωστε μέσα στην ταραχή των ημερών τι ψήφιζε ο ένας και τι ο άλλος;

Ποιος θα αναζητήσει για παράδειγμα τον νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2016 - και μάλιστα με τη διαδικασία του κατεπείγοντος - ενσωματώνοντας Οδηγία της ΕΕ για τον κατακερματισμό των σιδηροδρόμων;

Μόνο που το 2012, γι' αυτήν την Οδηγία, ο «αντιμνημονιακός» τότε ΣΥΡΙΖΑ εξαπέλυε μύδρους στην Ευρωβουλή.

Τελικά όμως, αποδεικνύεται ότι όταν υιοθετείς το πλαίσιο (πολιτική της ΕΕ για την «απελευθέρωση» των Μεταφορών), τότε θα αποδεχτείς και τις λεπτομέρειές του.

Παρόλο που ως αντιπολίτευση θα λες και καμιά κορόνα...

Και απ' αυτό όμως «διδάχτηκαν». Γι' αυτό σήμερα κρατούν μικρό «αντιπολιτευτικό» καλάθι.

Εύκολα «σηκώνεις τους τόνους» για κλέφτες, διεφθαρμένους κ.λπ., δύσκολα όμως όταν έχεις βάλει το χεράκι σου σ' αυτήν την πολιτική, όταν υπηρετείς τα ίδια συμφέροντα.

Γι' αυτό ζούμε το «θα λογαριαστούμε μετά» σε νέες περιπέτειες...

***

Χρειάστηκαν σχεδόν 60 νεκροί κι άλλοι τόσοι τραυματίες για να μάθουμε ότι στη χώρα μας λειτουργεί Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ).

'Η αλλιώς ο φερετζές της «απελευθέρωσης» και των ιδιωτικοποιήσεων, όπως και κάθε άλλος «ανεξάρτητος φορέας».

Στην Ενέργεια, η αντίστοιχη Αρχή ...επιτηρεί την ακρίβεια και την ενεργειακή φτώχεια.

Εδώ διαβάζουμε ότι είναι υπεύθυνη για την ασφάλεια στις σιδηροδρομικές μεταφορές.

Αλλά και αρμόδια «για θέματα ανταγωνισμού στον ελληνικό σιδηρόδρομο».

Το ένα μάτι στη Δύση, το άλλο στην Ανατολή. Ανταγωνισμός και ασφάλεια ίσον φλόγα και νερό. Και στη μέση η ΡΑΣ να κάνει τον διαιτητή στα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Και μετά «στείλε όταν φτάσεις»...

***

Το σύνθημα που γέννησε η τραγωδία συγκλονίζει: «Το έγκλημα δεν θα ξεχαστεί, όλων των νεκρών να γίνουμε φωνή!».

Φωνάζουμε λοιπόν και καταδικάζουμε την πολιτική που φροντίζει τα κέρδη των λίγων και γι' αυτό αφήνει απροστάτευτους τους πολλούς.

Φωνάζουμε για τα κέρδη τους, που είναι οι ζωές μας!

Φωνάζουμε και απαιτούμε «να φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο» - και αυτό σημαίνει να αποδοθούν ευθύνες σ' αυτήν την πολιτική, σ' αυτό το κράτος, σ' αυτό το σύστημα, που για τον νόμο του κέρδους απειλεί όχι μόνο την επιβίωσή μας (εισόδημα, δικαιώματα, μισθοί κ.λπ.) αλλά και την ίδια μας τη ζωή.

Και τις ευθύνες αυτές μπορεί να τις αποδώσει μόνο ο λαός, με τη δράση του και την πολιτική του στάση.

Φωνάζουμε και παλεύουμε για ασφαλείς, φτηνές και σύγχρονες μεταφορές, με σταθερή και μόνιμη δουλειά για τους εργαζόμενους, αξιοπρεπείς αμοιβές και συνθήκες ασφαλείας.

Φωνάζουμε και καταδικάζουμε τις ευθύνες της ΕΕ και όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων, των μηχανοδηγών δηλαδή στο τρένο της αντιλαϊκής «απελευθέρωσης».

Φωνάζουμε και δεσμευόμαστε ότι το έγκλημα αυτό δεν θα συγκαλυφθεί!