MotionTeam

Η κυβέρνηση μιλά για «νέο ξεκίνημα» και «επαναθεμελίωση της δημοκρατίας», όταν όλες αυτές οι κορόνες σταματάνε έξω από τους χώρους δουλειάς, καταρρέουν μπροστά στις αποφάσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ για ένταση της καταστολής στο εσωτερικό και κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων σε όλο τον κόσμο, γίνονται «αέρας» όταν οι «κατεπείγουσες» ανάγκες του κεφαλαίου οδηγούν όλες τις κυβερνήσεις του να παραβιάζουν συστηματικά, με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και fast track διαδικασίες, ακόμα και όσα προβλέπονται για τη λειτουργία του αστικού κοινοβουλίου...

Μιλά για «αποτελεσματική προστασία και διεύρυνση των κοινωνικών δικαιωμάτων», την ώρα που όχι μόνο διατηρεί στο ακέραιο όλα τα αντιλαϊκά μέτρα των προκατόχων της, αλλά προσθέτει συνεχώς νέα βάρη στην πλάτη του λαού, ακριβώς γιατί αυτό απαιτούν οι ανάγκες του κεφαλαίου.

Λένε πως η καλή μέρα φαίνεται απ' το πρωί (και το αντίστροφο). Πράγματι, από την αρχή της βδομάδας ήταν καθαρό πως στο πλαίσιο της «εθνικής γραμμής» στα Εργασιακά, που χάραξαν με τον «κοινωνικό διάλογο» η κυβέρνηση, οι εργοδότες και η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, έβγαινε επιθετικά μπροστά η γραμμή υπεράσπισης και κατοχύρωσης της σημερινής εργασιακής ζούγκλας, ως βάση για να προωθηθούν οι αξιώσεις για νέες ανατροπές που προβάλλουν διάφορες μερίδες του κεφαλαίου, ανάλογα με τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους. Αυτό επιβεβαιώθηκε απόλυτα με το υπόμνημα που κατέθεσε η κυβέρνηση στην Επιτροπή των ειδικών για τα Εργασιακά και τις θέσεις που διατύπωσαν δημόσια οι βιομήχανοι.

Το ξεκίνημα της βδομάδας είχε κι άλλα κακά μαντάτα. Το μακελειό στο Μόναχο, με θύτη έναν Γερμανοϊρανό, που, παρά τα όσα γράφονται για το ψυχολογικό του προφίλ, δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να υποτιμηθεί ότι ήταν θαυμαστής του ακροδεξιού μακελάρη της Νορβηγίας Μπρέιβικ, καθώς επίσης ότι συνόδευε τις δολοφονικές του επιθέσεις με συνθήματα ενάντια στους ξένους, όσο και η αποτυχημένη επίθεση αυτοκτονίας στο Ανσμπαχ, που σύμφωνα με εκτιμήσεις έχει τη σφραγίδα του ISIS, ήδη αξιοποιήθηκαν για τη λήψη έκτακτων μέτρων από τη γερμανική κυβέρνηση. Αναμενόμενη είναι και η παραπέρα αξιοποίησή τους στην κατεύθυνση ενεργότερης στρατιωτικοποίησης της Γερμανίας, που ούτως ή άλλως έχει βάλει στόχο την αναβάθμιση του στρατού και του εξοπλισμού της, αφού υπολείπονται της οικονομικής της δύναμης, αλλά και της ενεργότερης εμπλοκής της στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή της Μ. Ανατολής. Το τοπίο, δηλαδή, μυρίζει μπαρούτι, γίνονται βήματα σε αντιδραστική κατεύθυνση. Αντικειμενικά, αυτά τα γεγονότα και άλλα που μπορεί να ακολουθήσουν στο μέλλον, υποχρεώνουν τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα να ενισχύσουν την πάλη τους ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, σε κάθε είδους εμπλοκή της χώρας μας στα επικίνδυνα σχέδια.

Στο εσωτερικό η κυβέρνηση, σταθερή στην τακτική του αποπροσανατολισμού από τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα και τις πραγματικές τους αιτίες, συνέχισε μ' ένα μπαράζ κινήσεων που είχαν αρχίσει με την ιστορία του εκλογικού νόμου, ακολουθήθηκαν από τις εξαγγελίες για τη συνταγματική αναθεώρηση και είχαν σαν κερασάκι στην τούρτα τα περί «νέου κοινωνικού κράτους για όλους».

Την ίδια ώρα, δηλαδή, που γενικεύει την αντιλαϊκή επίθεση για λογαριασμό του κεφαλαίου, η κυβέρνηση λανσάρει τα συνθήματα της «νέας μεταπολίτευσης», της «νέας Ελλάδας», του «κοινού καλού» κ.ο.κ., συνθήματα που με χαρακτηριστική ευκολία ανταλλάσσουν τα αστικά κόμματα μεταξύ τους, ακριβώς γιατί συντελούν στο κουκούλωμα του ταξικού χαρακτήρα της πολιτικής που τσακίζει το λαό, στην απόκρυψη της αλήθειας ότι δεν μπορεί να υπάρχει «κοινό καλό» για τα κέρδη των μονοπωλίων και τα λαϊκά δικαιώματα. Τις δικές τους «πάσες», εξάλλου, σε αυτήν την επιχείρηση αποπροσανατολισμού δίνουν και όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, με πιο πρόσφατο τέτοιο παράδειγμα την κοκορομαχία που έστησαν στη Βουλή, με αφορμή το αίτημα της ΝΔ για σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το 3ο μνημόνιο που υπέγραψαν μαζί με την κυβέρνηση. Ντύνουν με «προοδευτικό» μανδύα τις περαιτέρω αντιδραστικές αλλαγές που προωθούν, προκειμένου να εξασφαλίζονται παράλληλα η περιβόητη «ανάκτηση της εμπιστοσύνης των πολιτικών στο κράτος», η μέγιστη δυνατή νομιμοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής, ο συμβιβασμός του λαού στη ζωή με ψίχουλα.

Με παρεμβάσεις τους στη Βουλή ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, και άλλοι βουλευτές του Κόμματος, κατά τη διάρκεια της συζήτησης της πρότασης της ΝΔ, ανέδειξαν ότι απάντηση στα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν ο λαός, οι εργαζόμενοι, δεν δίνεται με εξεταστικές επιτροπές. Μόνο με τη δική τους πάλη μπορούν οι ίδιοι να τιμωρήσουν όσους ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση, με ένα ισχυρό εργατικό κίνημα, με λαϊκή συμμαχία και συσπείρωση με το ΚΚΕ. Σχολιάζοντας ειδικότερα τα περί «νέας κοινωνικής πολιτικής», το ΚΚΕ σημείωσε πως αυτή δεν είναι τίποτα άλλο από την «ταξική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία πήρε την αντιλαϊκή σκυτάλη από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει τη φτωχοποίηση του λαού για λογαριασμό του κεφαλαίου. Ούτε το "να σε κάψω Γιάννη να σ' αλείψω λάδι" δεν ισχύει για την κυβέρνηση, που βάζει ταφόπλακα στην Κοινωνική Ασφάλιση, καταργεί το ΕΚΑΣ, μειώνει μισθούς και συντάξεις, διατηρεί τον ΕΝΦΙΑ, αυξάνει τους φόρους στο λαό, ενώ στο κεφάλαιο προσφέρει φοροαπαλλαγές, νέα προνόμια και επενδυτικά πακέτα».

Πέρα από το «δημοσιονομικό κόφτη» που έχει θεσμοθετήσει η κυβέρνηση σε συμφωνία με τους συμμάχους της, η πραγματικότητα είναι ότι έχουν ενεργοποιηθεί και λειτουργούν δεκάδες μικροί κόφτες σε όλα τα επίπεδα, από τα νοσοκομεία, τα σχολεία μέχρι την Τοπική Διοίκηση. Η πολιτική αυτή δεν είναι προσωρινή, δεν είναι έκτακτης ανάγκης, όπως εμφανίζει η κυβέρνηση. Είναι μόνιμη, είναι απαραίτητο στοιχείο του στόχου της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου. Τα μόνα προσωρινά, και μάλιστα με μικρή ημερομηνία λήξης, το πολύ δύο χρόνων, είναι τα ψίχουλα και τα μπαλώματα που υποσχέθηκε για να ξεγελάσει αυτούς που με την πολιτική της οδηγούνται στη σχετική και απόλυτη φτωχοποίηση.

Διδακτική για την όλη εξέλιξη είναι και η ιστορία με το ΕΚΑΣ που κόπηκε και τα αντισταθμιστικά που ανακοίνωσε η κυβέρνηση ότι προωθεί στη θέση του. Σημειώναμε χαρακτηριστικά σε ένα από τα κύρια άρθρα του «Ριζοσπάστη»: «Το πρώτο συμπέρασμα που πρέπει να βγει είναι ότι η αντιλαϊκή επίθεση για λογαριασμό του κεφαλαίου είναι βαρέλι δίχως πάτο. Από το ΕΚΑΣ, που ήρθε ως αποτέλεσμα της αντασφαλιστικής πολιτικής που οδήγησε στη μείωση των συντάξεων, φτάσαμε στην κατάργησή του και σήμερα σε ορισμένα προσωρινά ψίχουλα ως αντιστάθμισμα. Σε μια οικονομία και ένα κράτος που λειτουργούν με κριτήριο τα κέρδη των μονοπωλίων δεν μπορεί να μπει φρένο στον αντεργατικό - αντιλαϊκό κατήφορο. Η θωράκιση της ανταγωνιστικότητας της καπιταλιστικής οικονομίας, η στήριξη της ανάκαμψης απαιτούν θυσίες δίχως τέλος. Το μόνο που μπορούν να προσφέρουν σε χιλιάδες ανέργους, χαμηλοσυνταξιούχους, εργαζόμενους για ένα κομμάτι ψωμί είναι μια ζωή συντηρούμενη στο όριο της επιβίωσης. Εχει, λοιπόν, μεγάλη σημασία οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα να αρνηθούν να παζαρέψουν τι άλλο θα χάσουν. Μαζί με την υπεράσπιση όσων τους έχουν απομείνει, με την πάλη για να ανακτήσουν όσα έχασαν, να παλέψουν με σημαία τα σύγχρονα εργατικά δικαιώματά τους με κριτήριο τις ανάγκες και τις δυνατότητες που διαμορφώνει η εποχή μας. Μια πάλη που αντικειμενικά έρχεται σε σύγκρουση με τον στενό κορσέ της καπιταλιστικής οικονομίας είτε σε κρίση είτε σε ανάκαμψη».

Η βδομάδα, πάντως, κλείνει με καλές ειδήσεις: Νέες υπογραφές προστίθενται κάθε μέρα στο κείμενο - κάλεσμα που προτείνουν Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα σε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις για «να οργανώσουμε με τόλμη το μεγάλο μέτωπο αγώνα για τη διεκδίκηση των απωλειών που είχαμε σε μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις και κυρίως την κατάργηση των αντεργατικών νόμων που περιορίζουν ή καταργούν τις ΣΣΕ». Στα καλά νέα οι κινητοποιήσεις των αγροτών, οι Επιτροπές Αγώνα στη «Μαρινόπουλος», η απεργία στα «Λιπάσματα», κι άλλες μικρές αλλά σημαντικές κινητοποιήσεις που δείχνουν πως το «σφάξε με αγά μου να αγιάσω» δεν έχει υιοθετηθεί από το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων. Η ανάκτηση των απωλειών, η διεκδίκηση της ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών προβάλλουν ως κυρίαρχα στοιχεία που πρέπει να γίνονται ισχυρότερα όσο πλησιάζει ο Σεπτέμβρης, περίοδο κατά την οποία η κυβέρνηση, στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους της, θα επιχειρήσει και πάλι να παρουσιάσει το μαύρο ως άσπρο.

Εκείνο το αξίωμα που έως χτες μύριζε και λίγο παλιατζίδικο, εκτός υψηλής τεχνολογίας, το «δε φταίει το μαχαίρι φταίει το χέρι» δεν έφυγε λεπτό, μήτε εκατοστό από την αλήθεια και την επικαιρότητά του. Οσοι προσπάθησαν με το αζημίωτο, είτε να μετατρέψουν τους μοναχικούς λύκους σε κατοικίδια, είτε να τους επιδεικνύουν σαν τους αρκουδιάρηδες της δεκαετίας του '50, τώρα τους βρίσκουν, στα μολ, στα καφέ, στα θέατρα και τις εκκλησίες, υποκρινόμενοι τους καίσαρες αναφωνούντες «κι εσύ Βρούτε;» με τις Καλπουρνίες των Μέσων Ενημέρωσης να ωρύονται σαν ξεγελασμένες φανερές μυστικές υπηρεσίες. Κι επειδή σε λίγο θ' αρχίζουν οι ερμηνείες της συνάρτησης των μεταφυσικών ορμονικών εκρήξεων σε συνδυασμό με το βραχιολάκι του ελεγχόμενου δεκαοχτάρη κατάδικου ή και υπόδικου, καιρός είναι να επαναπροσδιοριστεί, να απλουστευθεί και να κατανοηθεί από τις τρομοκρατημένες μάζες, περισσότερο η φύση του καπιταλιστικού τσίρκου - χεριού και λιγότερο το... ψυχολογικό προφίλ του μοναχικού λύκου και της τυχόν αγέλης του. Είναι επιτακτική η ανάγκη, να ξεφυλλιστεί και να ξεφτιλιστεί, κάθε σελίδα απόφασης ευρωΝΑΤΟικής περί «μέτρων ενάντια στη ριζοσπαστικοποίηση»!...

Σ' αυτές τις μεταπολεμικές μάζες που χάψανε τη Χιροσίμα (γράφω σήμερα για να αποφύγω την παγίδα των εορταστικών - επετειακών μεγαλοστομιών) απευθύνονται οι ανεύθυνες πασιφιστικές παπάρες, περί ριζοσπαστικοποίησης. Τα ίδια λέει χρόνια η CIA, βγάζοντας από τα ναρκωτικά τη χρηματοδότηση των επεμβάσεών της πίσω από τον κοινοβουλευτικό φερετζέ.

Οι μοναχικοί λύκοι δεν συνουσιάζονται με πολιτισμούς και θρησκείες. Τους αναπαράγει και πολλαπλασιάζει ο ναζισμός του τρέχοντος αιώνος. Είναι το ακριβώς ίδιο προϊόν, μοδέρνας έκδοσης, που έφτιαχνε από το 1949 και μετά, π.χ. ο IRO (ο Διεθνής Οργανισμός Προσφύγων). Οταν πρόσφερε καταφύγιο και ιδιότητα πρόσφυγα στους ναζί, κυρίως από τις βαλτικές χώρες, αποδεχόμενος τη... δικαιολογία τους ότι έγιναν ναζί, αναγκαστικά, για να μη γίνουν κομμουνιστές!.. Ριζοσπαστικό ε;

Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Αυγή» ο υπ. Υγείας ανέφερε: «Είναι αλήθεια πως πολλά πράγματα έχουν γίνει μέχρι σήμερα και πως το τοπίο της Ψυχικής Υγείας έχει αλλάξει σημαντικά στα χρόνια αυτά. Είναι όμως επίσης αλήθεια πως πολλά δεν έγιναν ακριβώς όπως σχεδιάστηκαν, υπήρξαν αρκετές αστοχίες και λάθη σχεδιασμού και εφαρμογής».

Πράγματι, άλλαξαν πολλά, όχι όμως προς το καλύτερο. Απεναντίας, η κατάσταση έχει επιδεινωθεί δραματικά. Η πανσπερμία των δομών (δημόσιος, ιδιωτικός τομέας, ΜΚΟ) με αποτέλεσμα την παροχή υποβαθμισμένων, αποσπασματικών υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, το βάθεμα της εμπορευματοποίησης, η ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης του δημόσιου τομέα, η άνθηση του ιδιωτικού τομέα, οι πολυάριθμες βραχυχρόνιες νοσηλείες των ατόμων με ψυχικές διαταραχές, το γνωστό δηλαδή φαινόμενο της περιστρεφόμενης πόρτας, τα δεκάδες ράντζα στις ψυχιατρικές κλινικές των γενικών νοσοκομείων και στα ψυχιατρικά νοσοκομεία, η απόγνωση, η τεράστια οικονομική και ψυχολογική επιβάρυνση των οικογενειών των ασθενών που επωμίστηκαν το βάρος της μεταρρύθμισης, είναι τα στοιχεία που συνθέτουν το ζοφερό τοπίο στις υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας. Αυτό άλλωστε μαρτυρούν τα επίσημα στοιχεία. Στην έκθεση της ΕΕ «Συστήματα Ψυχικής Υγείας, ψυχική υγεία των Ευρωπαίων και αναμενόμενα οφέλη από την επένδυση στην ψυχική υγεία» αναφέρεται: «Από την αξιολόγηση του "Ψυχαργώς" προκύπτει ότι οι ανομοιομορφίες και τα κενά είναι έκδηλες... οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας είναι ανομοιογενείς, δε συντονίζονται, είναι συχνά ακατάλληλες. Υπάρχουν γεωγραφικές περιοχές που έχουν λίγες ή και καθόλου υπηρεσίες ψυχικής υγείας. Τα μεγαλύτερα κενά εντοπίζονται στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας για παιδιά και εφήβους και στις ψυχογηριατρικές υπηρεσίες... Ο ιδιωτικός τομέας στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας κυριαρχεί...».

Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί δεν οφείλεται στις «αστοχίες και τα λάθη του σχεδιασμού και της εφαρμογής της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης», όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Είναι το αποτέλεσμα του ίδιου του αντιδραστικού πυρήνα της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης, δηλαδή της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, της ενίσχυσης του εμπορευματικού χαρακτήρα των υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, του κλεισίματος των ψυχιατρικών νοσοκομείων. Η «κατάργηση των ασύλων» αποτέλεσε το ιδεολογικό περίβλημα όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για να συσκοτίσουν το πραγματικό αντιλαϊκό περιεχόμενο της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης και να νομιμοποιήσουν τις αντιδραστικές αλλαγές στη συνείδηση των επαγγελματιών Ψυχικής Υγείας, των ασθενών και των οικογενειών τους. Η συνειδητή υποβάθμιση και υποχρηματοδότηση των ψυχιατρικών νοσοκομείων τα κατάντησε άσυλα, ενώ θα μπορούσαν να προσφέρουν εξειδικευμένες, υψηλού επιπέδου υπηρεσίες, και όχι ο ειδικός τους χαρακτήρας.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι αλλαγές που εισάγονται στην αρχιτεκτονική της διοικητικής οργάνωσης των υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας με το νομοσχέδιο που πρόκειται να κατατεθεί. Τα όργανα που συστήνονται (Τομεακές Επιστημονικές Επιτροπές, Περιφερειακές Διοικήσεις Τομέων Ψυχικής Υγείας, Περιφερειακά Τομεακά Συμβούλια, Συντονιστικά όργανα Περιφερειακών Διοικήσεων) θα αποτελέσουν τα νέα εργαλεία για την αποτελεσματικότερη υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής στο χώρο της Ψυχικής Υγείας και των στρατηγικών κατευθύνσεων της ΕΕ, της διαχείρισης της δεδομένης πολιτικής της κρατικής υποχρηματοδότησης, της υποστελέχωσης και της έλλειψης δημόσιων μονάδων Ψυχικής Υγείας. Χαρακτηριστικά, μία από τις αρμοδιότητες των νέων οργάνων είναι να «προτείνουν τη σύσταση, κατάργηση, συγχώνευση ή μεταφορά Μονάδων Ψυχικής Υγείας των Τομέων Ψυχικής Υγείας», να «εισηγούνται για τη μετακίνηση, απόσπαση, μετάταξη προσωπικού ανάλογα με τις ανάγκες...».

Με το νομοσχέδιο αναβαθμίζεται, ενισχύεται αποφασιστικά ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα. Μέσω των εκπροσώπων του στις Τομεακές Επιστημονικές Επιτροπές θα έχει λόγο, θα συμμετέχει ενεργητικά στο σχεδιασμό και την ανάπτυξη των υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, προωθώντας ασφαλώς τα συμφέροντά του.

Το νομοσχέδιο δίνει τη δυνατότητα στην Ανώνυμη Εταιρεία Μονάδων Υγείας (ΑΕΜΥ ΑΕ) ίδρυσης, λειτουργίας καθώς και ανάληψης συνέχισης λειτουργίας Μονάδων Ψυχικής Υγείας, ακόμα και δημόσιων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την παροχή υπηρεσιών υγείας και τους εργαζόμενους. Στη συνάντηση που είχε η ΕΓ της ΟΕΝΓΕ με τον υπ. Υγείας είπε ότι με τη συγκεκριμένη ρύθμιση εξασφαλίζεται η συνέχιση της λειτουργίας των μονάδων Ψυχικής Υγείας που λειτουργούν με κονδύλια της ΕΕ όταν θα λήξει η χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ. Επιβεβαιώνεται ότι τα κονδύλια που διατέθηκαν μέσω των προγραμμάτων της ΕΕ στο πλαίσιο της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης προλείαναν το έδαφος για την απεμπλοκή του κράτους από την ευθύνη χρηματοδότησής τους και τη συνέχιση της λειτουργίας τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Με την καθιέρωση της αιρετότητας των μελών των Τομεακών Επιτροπών (τα 6 από τα 9 μέλη θα εκλέγονται από όλους τους επαγγελματίες Ψυχικής Υγείας των αντίστοιχων επιτροπών) η κυβέρνηση επιδιώκει να δώσει επιστημονική και δημοκρατική επίφαση. Να διαμορφώσει υγειονομικούς που όχι μόνο θα δίνουν «επιστημονική» στήριξη στην κυβερνητική πολιτική αλλά θα συμμετέχουν ενεργητικά στην υλοποίησή της. Τον τελικό λόγο για την υιοθέτηση ή απόρριψη των προτάσεων των Τομεακών Επιτροπών, θα τον έχουν οι Περιφερειακές Επιτροπές και τα αντίστοιχα Συντονιστικά όργανα, με κριτήριο πάντα την απαρέγκλιτη εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής στο χώρο της Ψυχικής Υγείας.

Τον ίδιο στόχο υπηρετεί και η πρόβλεψη για τη συμμετοχή εκπροσώπων των ληπτών υπηρεσιών Υγείας, των συλλόγων οικογενειών ατόμων με ψυχικές διαταραχές. Η δήθεν «δημοκρατική συμμετοχή» είναι ο μανδύας της λαϊκής «συνδιαχείρισης» και «συνυπευθυνότητας» στη διαμόρφωση και υλοποίηση της αντιλαϊκής κρατικής πολιτικής. Στοιχείο της παραπάνω πολιτικής, ιδιαίτερα στον τομέα της Ψυχικής Υγείας, είναι οι οικογένειες και οι ασθενείς αντί να διεκδικούν λύσεις από το κράτος, να αναλάβουν οι ίδιοι ατομικά την «αυτοδιαχείριση» της ασθένειάς τους, να παίξουν ρόλο φορέα άσκησης «κοινωνικής» πολιτικής. Σε ό,τι αφορά τη σύσταση επιτροπών ελέγχου των δικαιωμάτων των ληπτών υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, το ενδιαφέρον της κυβέρνησης είναι υποκριτικό. Σε μία περίοδο που κλιμακώνεται η επίθεση σε βάρος των ασθενών, ο έλεγχος θα γίνεται στην καλύτερη περίπτωση με βάση τα συνεχώς κουτσουρεμένα δικαιώματα που διαμορφώνονται από την αντιλαϊκή πολιτική της συγκυβέρνησης και, στο όνομα της υπεράσπισης των «δικαιωμάτων» των ασθενών, θα αποτελεί βοηθό για την πιο αποτελεσματική εφαρμογή της.

Για ποια υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ασθενών κάνει λόγο ο υπ. Υγείας όταν υπηρετεί πιστά την πολιτική που καταδικάζει τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού στη φτώχεια, στην ανέχεια, στην ανεργία, στην αβεβαιότητα για το μέλλον για να διασφαλιστούν η ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη των επιχειρηματιών; Οταν κριτήριο της διαμόρφωσης της πολιτικής της κυβέρνησης σε Υγεία - Πρόνοια είναι το κόστος και οι δημοσιονομικές αντοχές της οικονομίας; Οταν σχεδιάζεται η εξοικονόμηση 900 εκατομμυρίων από την περικοπή των επιδομάτων Πρόνοιας, που σε ένα μεγάλο ποσοστό χορηγούνται σε ασθενείς με ψυχικά νοσήματα; Οταν ακόμα και οι ασθενείς που δικαιούνται μηδενική συμμετοχή στα φάρμακα λόγω σοβαρών ψυχικών νοσημάτων αναγκάζονται να δίνουν ένα μέρος από το πενιχρό επίδομα των 320 ευρώ το μήνα (όσοι από αυτούς διατηρούν ακόμη «το προνόμιο» να το παίρνουν), λόγω της διαφοράς μεταξύ ασφαλιστικής και λιανικής τιμής; Ετσι εννοούν το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια των ψυχικά ασθενών;

Οσες μεταρρυθμίσεις και αν γίνουν όσο η Υγεία θα είναι εμπόρευμα, οι όροι και οι προϋποθέσεις για να έχει ο λαός πρόληψη, θεραπεία, αποκατάσταση θα επιδεινώνονται.

Η συγκυβέρνηση με το νομοσχέδιο που πρόκειται να καταθέσει, προωθεί μέτρα στην ίδια αντιλαϊκή κατεύθυνση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, κάνοντας παράλληλα τις αναγκαίες προσαρμογές για την πιο αποτελεσματική υλοποίηση της συγκεκριμένης πολιτικής στην Ψυχική Υγεία.

Καλούμε τους υγειονομικούς μαζί με το λαό να οργανώσουν τους αγώνες τους ενάντια στη συνεχιζόμενη υποβάθμιση και εμπορευματοποίηση, στη συρρίκνωση και το κλείσιμο των δημόσιων μονάδων Ψυχικής Υγείας. Να απαιτήσουν να μην κατατεθεί στη Βουλή το νομοσχέδιο για τη διοικητική μεταρρύθμιση. Ο αγώνας όμως δεν πρέπει να έχει ως ορίζοντα την κατάθεση του νομοσχεδίου στη Βουλή. Πρέπει να συνδυάζεται με τη διεκδίκηση σύγχρονων, υψηλού επιπέδου υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, με τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου δικτύου αποκλειστικά δημόσιων δωρεάν υπηρεσιών, που θα ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των ασθενών αλλά και των οικογενειών τους, όλου του λαού. Πρέπει να συνδυάζεται με τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των υγειονομικών. Προϋπόθεση για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των ασθενών και των υγειονομικών είναι να καταργηθεί κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο της Υγείας - Πρόνοιας, να πάψει η Υγεία να είναι εμπόρευμα. Απαιτείται ρήξη και σύγκρουση με την πολιτική της ΕΕ, με τους επιχειρηματικούς ομίλους που εμπορεύονται υπηρεσίες Υγείας, Πρόνοιας και φάρμακα. Απαιτείται ρήξη και σύγκρουση με την καπιταλιστική ανάπτυξη που στηρίζεται στα αποκαΐδια των κοινωνικών παροχών και δικαιωμάτων.

Σε αυτόν τον αγώνα αποφασιστική είναι η συμβολή των γιατρών. Ετσι πραγματώνουν τον επιστημονικό τους ρόλο. Οταν παλεύουν ενάντια στο σύστημα που τους στερεί τη δυνατότητα να θέσουν την επιστημονική τους γνώση στην υπηρεσία των ασθενών, όταν παλεύουν ενάντια στο σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα που παράγει και αναπαράγει τις αιτίες που υποσκάπτουν την υγεία του λαού.