Η υπόθεση με τα «πόθεν έσχες» των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ έγινε αντικείμενο σχολιασμού από μερίδα του αστικού Τύπου, ιδιαίτερα αυτό του πρώην συνδικαλιστή. Βεβαίως ο πρώην συνδικαλιστής, πρώην στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ήταν για χρόνια ένας από τους εκπροσώπους του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Προωθούσε τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας, της χειραγώγησης των εργαζομένων στην αστική πολιτική και στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αυτός σήμερα αντιπροσωπεύει τον ΣΥΡΙΖΑ. Προωθεί την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Και έχει πείρα στην οργάνωση του συνδικαλιστικού κινήματος σύμφωνα με τη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, όπως πριν με τη γραμμή του ΠΑΣΟΚ. Ας σκεφτούν οι εργαζόμενοι, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έβαλε στις γραμμές του τέτοιους συνδικαλιστές; Δε σχετίζεται άμεσα με τη διαμόρφωση ενός συνδικαλιστικού κινήματος που να υπηρετεί τη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ για την ανάπτυξη της «υγιούς επιχειρηματικότητας»; Δηλαδή του νέου εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δώσει δείγματα γραφής. Συμφώνησε η Ομοσπονδία των Ιατρικών Επισκεπτών (πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ), με τους φαρμακοβιομήχανους για μετατροπή του επικουρικού ταμείου των φαρμακοϋπαλλήλων σε επαγγελματικό. Αλλά και στο σωματείο των εργαζομένων στην Εθνική Ασφαλιστική κατέβηκαν με θέση τη συμβολή των εργαζομένων στην ισχυροποίηση της εταιρείας.

Η υπόθεση του φόρου ακινήτων αντικειμενικά έχει ανοίξει ένα ζήτημα το οποίο δεν γίνεται εμφανές. Η αστική προπαγάνδα επικεντρώνεται στο μέγεθος του φόρου, είναι όντως η πρώτη φορά που εκφράζει αντιρρήσεις για την επιβολή του, επιδίωξε πριν την κατάθεση του νομοσχεδίου να βάλει μπροστά την αδυναμία των λαϊκών νοικοκυριών να τον πληρώσουν, αλλά ουσιαστικά επιδίωκε, και τα κατάφερε, να επιβάλει αλλαγές φοροελάφρυνσης σε όφελος των αστών. Ετσι, φοροαπαλλάχτηκαν οι μεγάλες επιχειρήσεις που διαθέτουν ακίνητη περιουσία, ενώ αναλογικά οι έχοντες πολλά ακίνητα αστοί πληρώνουν αρκετά λιγότερο φόρο από τα φτωχά λαϊκά στρώματα με τη μικροϊδιοκτησία. Που έχουν φοροληστευτεί με το φόρο εισοδήματος, έχει τσακιστεί το εισόδημά τους από τις αντεργατικές αναδιαρθρώσεις, είναι άνεργοι, εξαθλιωμένοι. Οταν πρωτοαποφασίστηκε το χαράτσι στα ακίνητα, ο Θ. Πάγκαλος, ως λαγός, είχε πει σε τηλεοπτική εκπομπή ότι δεν μπορεί να πληρώσει και ο ίδιος τον έκτακτο τότε φόρο και θα πουλήσει κάποιο ακίνητο για να τον πληρώσει. Ουσιαστικά εξαναγκάζουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα να πουλήσουν, ή να τους τα κατασχέσουν. Αλλά αυτό ωθεί στη συγκέντρωση ακίνητης περιουσίας και γης σε λίγους μεγαλοεπιχειρηματίες, που θα αγοράσουν σχεδόν τζάμπα, για να επενδύσουν και να κερδοφορήσουν.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα πυκνώνουν οι προτροπές από τα αστικά επιτελεία για την ανάγκη έντασης της «εθνικής προσπάθειας» για την έξοδο από την κρίση. Στην ίδια ρότα και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, που με την Ενδιάμεση Εκθεση κάλεσε σε «σύμπλευση κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων σε μια εθνική πολιτική για την έξοδο από την κρίση». Δηλαδή καπιταλιστές και εργάτες μαζί σε όφελος των καπιταλιστών. Αυτό λέει. Ολη αυτή η προπαγάνδα στοχεύει να περάσει στη λαϊκή συνείδηση ότι έρχεται η ανάκαμψη, άρα τελειώνουν τα βάσανα του λαού. Μάλιστα και η Εκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας προβλέπει για το 2014 ανάπτυξη 0,5%, με την προϋπόθεση της «πολιτικής σταθερότητας». Ο λαός να μην «τσιμπήσει». Ερθει δεν έρθει ανάκαμψη, η ζωή του θα γίνεται χειρότερη. Είναι προϋπόθεση για να κερδοφορεί το κεφάλαιο. Εχει συμφέρον και πρέπει ο ίδιος να το κάνει με το κίνημά του, με την κοινωνική συμμαχία, δυναμώνοντας το ΚΚΕ, να βάζει εμπόδια και να υπονομεύει την αντιλαϊκή πολιτική και το αστικό σύστημα και όχι μόνο την κυβέρνηση, να γίνει πανίσχυρη η λαϊκή αντιπολίτευση, ώστε στην πορεία ν' ανοίξει το δρόμο στην εργατική, λαϊκή εξουσία.