Γράφει η «Αυγή» 10/04/2014: «Διεθνή δημοσιεύματα τονίζουν ότι η Ελλάδα επιστρέφει στις αγορές σε χειρότερη κατάσταση από εκείνη που βγήκε από αυτές όταν μπήκε στο Μνημόνιο. Το δημόσιο χρέος ήταν 120% του ΑΕΠ και τώρα έχει εκτιναχθεί στο 170% του ΑΕΠ. Η ανεργία έχει πηδήξει στο 30%, με ανέργους έξι στους δέκα νέους. Το εισόδημα έχει υποστεί μείωση κατά τουλάχιστον 30%. Οι εξαγωγές παραμένουν καχεκτικές, ενώ η παραγωγική δομή έχει διαλυθεί. Η ανθρωπιστική κρίση εξαπλώνεται σε ολοένα και περισσότερα τμήματα της κοινωνίας (...) Το μικρό πρωτογενές πλεόνασμα ισοφαρίζεται από την αύξηση των τόκων του δημόσιου δανεισμού στις αγορές».

Η κριτική του ΣΥΡΙΖΑ δεν γίνεται από τη σκοπιά των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων, αφήνει εγκλωβισμένους τους εργαζόμενους στην κυβερνητική προπαγάνδα.

Η κυβέρνηση λοιπόν απαντά: Οτι σήμερα οι αγορές δανείζουν γιατί έχει μειωθεί το έλλειμμα και υπάρχει πλεόνασμα, ότι το επιτόκιο θα μειωθεί και άλλο, ότι η ρευστότητα θα ενισχύσει τις επενδύσεις (αυτό ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν λέει να μπει τέλος στη λιτότητα) και άρα θα μειωθεί η ανεργία (αυτό επίσης το λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ), ότι θα διευκολύνει την αναδιάρθρωση του χρέους (επίσης στόχος του ΣΥΡΙΖΑ), ότι για την ανθρωπιστική κρίση θα μοιραστεί το «κοινωνικό μέρισμα» (τέτοιου είδους παροχές είναι και αυτές που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ).

Τι καλύτερη απόδειξη ότι η όποια συζήτηση για λύσεις με δεδομένο τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και την ΕΕ δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί ουσιαστικά στην προπαγάνδα του κεφαλαίου και εγκλωβίζει το λαό σε ψεύτικα διλήμματα...

«Η χώρα μπορεί να βγήκε για μερικά δισ. στις αγορές, αλλά παραμένει σιδηροδέσμια στο Μνημόνιο. Ακόμη και τα λίγα δισ. που μαζεύει στις αγορές δίνονται με όρους σκληρής λιτότητας και πρωτοφανούς εποπτείας των δανειστών, που καθιστούν την Ελλάδα αποικία χρέους» («Αυγή», 10/4/2014). Ο Αλ. Τσίπρας έχει δηλώσει ότι δεν μπορεί να καταργηθεί τώρα το μνημόνιο γιατί έχει 400 εφαρμοστικούς νόμους. Η εποπτεία για όλες τις χώρες της ΕΕ είναι από την 1.1.2014 μόνιμη, όπως και οι έλεγχοι των κρατικών προϋπολογισμών, ώστε να τηρείται το Σύμφωνο Σταθερότητας της ΕΕ. Οσο για τη σκληρή λιτότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι θα την αντιμετωπίσει όταν υπάρξει καπιταλιστική ανάπτυξη. Τέλος, ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε πρόσφατα ότι για να εφαρμοστεί η πολιτική του απαιτούνται αλλαγές σε όλη την ΕΕ. Αυτή είναι η αντιπαράθεση όταν παίζεις στο ίδιο γήπεδο, το αστικό, άρα αντιλαϊκό, γιατί η πολιτική σου υπηρετεί τα ίδια συμφέροντα, τα επιχειρηματικά, και υπερασπίζεται την καπιταλιστική ΕΕ. Ο λαός να απεγκλωβιστεί από κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, από τον ευρωμονόδρομο, να ενισχύσει αποφασιστικά το ΚΚΕ.