«Ερχεται ένα κόμμα και λέει: Χωρίς προαπαιτούμενα, χωρίς συμφωνίες, χωρίς διάθεση συναλλαγής, καλώ τους πολίτες να ψηφίσουν στον δεύτερο γύρο τον τάδε υποψήφιο, κι ας είναι άλλου κόμματος. Επειδή πιστεύω ότι αυτό είναι για το καλό τους και για το καλό της πόλης (σ.σ. αν ήταν για το καλό της πόλης γιατί δεν το 'κανες από τον 1ο γύρο;). Και βγαίνει ο τάδε υποψήφιος, που ανήκει σε άλλο κόμμα είπαμε, για να καταγγείλει το κόμμα που αποφάσισε να τον στηρίξει. Γιατί το διέπραξαν αυτό ο κομμουνιστής υποψήφιος στην Πάτρα και η ηγεσία του ΚΚΕ; Προφανώς γιατί θέλουν να δείξουν τη βδελυγμία τους για τον ΣΥΡΙΖΑ» («Αυγή», 24-25/5/2014). Ο ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για πολιτική αρχών, αλλά φαίνεται πως η βασική του αρχή είναι η αντιΚΚΕ προπαγάνδα. Τα παζάρια που έγιναν ανάμεσα στα κόμματα και τους υποψηφίους των κομμάτων αστικής διαχείρισης δεν λέγονται! Παζάρια στα οποία οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ πρωτοστάτησαν. Σε αυτά τα παζάρια δήλωσε το ΚΚΕ ότι δε θα πάρει μέρος, αυτά τα παζάρια απέρριψε και αυτό δεν το εμπόδισε να αναδείξει στους 4 δήμους που είχε περάσει στο β' γύρο κομμουνιστή δήμαρχο. Ακόμα και εκεί στην Ικαρία, όπου όλοι ενώθηκαν εναντίον του για άλλη μια φορά!

«Το 'χει πει κι ο Στάλιν: "Καλύτερα ο Μπέος παρά ο Συριζαίος"». Τίτλος άρθρου στη χτεσινή «Αυγή». Δείχνει μια τρισάθλια και ελεεινή προπαγάνδα που έγραψε ένας κατ' επανάληψη αντικομμουνιστής, ο γνωστός Αναδρανιστάκης. Γιατί δε βρήκε ίχνος αυτοκριτικής στην ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ, επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πήρε το Δήμο του Βόλου! Γιατί, δηλαδή, δεν μπήκε στη λογική του «μικρότερου κακού», γιατί δεν έσπειρε αυταπάτες για τον υποψήφιο ενός κόμματος που υπερασπίζεται την ΕΕ, τη συμμετοχή στο ευρώ, τις ΣΔΙΤ, την «υγιή επιχειρηματικότητα» κ.ά. Βεβαίως, εδώ μπορεί να πει κανείς ότι και η ανοησία του είναι μνημειώδης αφού αναζητά αυτοκριτική στο ΚΚΕ, αντί στον ΣΥΡΙΖΑ που έχασε το δήμο. Αλλά η αντικομμουνιστική κατρακύλα τους δεν έχει πάτο.

«Ολοι έχουν ευθύνη για τις ακρότητες, τις υπερβολές, την έλλειψη εθνικής συνεννόησης στα στοιχειώδη. Πρέπει, όμως, να υπάρχει ένα θεσμικό όριο, ένα φράγμα στην υπερβολή, το οποίο δεν θα ξεπερνά κανείς που κατέχει υπεύθυνη θεσμική θέση. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν μπορεί να έχει βέτο για το ποιος θα αναλάβει την Τράπεζα της Ελλάδος ούτε να απειλεί ότι δεν θα αναγνωρίσει Πρόεδρο που θα εκλέξει η σημερινή Βουλή. Την ίδια στιγμή, βεβαίως, θα έπρεπε ο πρωθυπουργός να έχει προσκαλέσει τον κ. Τσίπρα, προκειμένου να συζητήσουν μαζί τα μεγάλα και ευαίσθητα» («Καθημερινή» 28/5/2014). Δεν είναι πρώτη φορά που ο αστικός Τύπος θέτει το ζήτημα της λεγόμενης «εθνικής συνεννόησης», δηλαδή της συνεννόησης και συναίνεσης των κομμάτων της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την προώθηση των βασικών και κρίσιμων (αν όχι όλων) θεμάτων που απασχολούν το κεφάλαιο. Υπενθυμίζει ενίοτε και την πιθανότητα, αν καταστεί αναγκαίο, για κυβερνήσεις «μεγάλου συνασπισμού», προετοιμάζοντας το έδαφος.