Ο «Ευαγγελισμός» βρέθηκε τις τελευταίες μέρες στο επίκεντρο της ενημέρωσης, λόγω της μεταφοράς του τραυματία Νίκου Μαζιώτη. Χτες και προχτές, οι τηλεθεατές έβλεπαν άλλου τύπου ουρές: Των αστυνομικών με τις στολές, αλλά και με πολιτικά.

Πίσω όμως από αυτή την εικόνα, το αποδεκατισμένο, απ' τις ελλείψεις, προσωπικό έδινε και πάλι την ίδια καθημερινή μάχη: Ν' αρχίσει τη μέρα της μεταφοράς του τραυματία (δηλαδή προχτές) τη λεγόμενη μεγάλη εφημερία, όπου θα έπρεπε να αντιμετωπίσει τις εκρηκτικές ανάγκες των ασθενών του Λεκανοπεδίου. Ομως απ' τα 14 κρεβάτια της Μονάδας Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ) λειτουργούν μόνο τα εφτά και αυτά ήταν γεμάτα πριν την έναρξη της εφημερίας. Και η αγωνία των γιατρών: «Τι θα γίνουν τα έκτακτα - πρωτίστως καρδιαγγειακά - περιστατικά που θα χρειαστούν ΜΑΦ;». Επίσης, απ' τα 30 κρεβάτια των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) λειτουργούν μόνο τα μισά και αυτά εκείνη τη μέρα ήταν γεμάτα, με αποτέλεσμα διασωληνωμένος ασθενής να μη βρίσκει κρεβάτι.

Η βασική αιτία είναι οι ελλείψεις προσωπικού, σε συνδυασμό με τις απολυμάνσεις που πρέπει να γίνουν αυτήν την περίοδο. Και σε αυτούς τους δαιδάλους των ελλείψεων ανθίζουν και τα μπουμπούκια των οικονομικών εκβιασμών με τα φακελάκια...

Ηταν ο ΣΥΡΙΖΑ που με παντιέρα την «υπεράσπιση της δημοκρατίας» υποστήριζε το δικαίωμα του Γιούνκερ να εκλεγεί πρόεδρος της Κομισιόν. Είναι πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ που, αφού ο Γιούνκερ εκλέχτηκε πρόεδρος της Κομισιόν, καταγγέλλει ότι η εκλογή του «δεν προωθεί τη δημοκρατία». Ηταν ο Τσίπρας που υπερασπιζόταν με σθένος το δικαίωμα του Γιούνκερ να επιχειρήσει να διαμορφώσει την απαραίτητη πλειοψηφία που θα στηρίξει την εκλογή του. Είναι η Ευρωκοινοβουλευτική του Ομάδα που χτες εξέδωσε ανακοίνωση για να καταγγείλει «τη στήριξη που του παρείχαν οι σοσιαλιστές», που «οδήγησε στην εκλογή του», «ταυτίστηκαν με τα νεοφιλελεύθερα δόγματα και με τη στάση τους έδωσαν εντολή για τη συνέχισή τους». Τρικυμία εν κρανίω; Οχι. Μονά - ζυγά δικά τους. Αυτός ήταν, είναι και θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Τέτοια υποστήριξη της Λεπέν μέσω του Σουλτς από την «Καθημερινή» (17/7/2014), θα τη ζήλευε και ο Κασιδιάρης, για να μην πούμε ο Μιχαλολιάκος. Ποιος είναι ο οπαδός; Ο γνωστός γραφικός δημοσιολογών της «Δεύτερης Σελίδας» της εφημερίδας. Ο στόχος του; Να λοιδορήσει τον ευρωβουλευτή του ΚΚΕ και όσους τον στήριξαν, επειδή ο ευρωβουλευτής, όπως λέει ο γνωστός για τη μισητή προς το ΚΚΕ γραφίδα του, χάλασε το σαβουάρ βιβρ του Ευρωκοινοβουλίου, τολμώντας να ζητήσει το λόγο για ένα διαδικαστικό ζήτημα από τον πρόεδρό του, τον κ. Σουλτς. Που δεν ανέχτηκε τη διαδικαστική παρέμβαση και τον «απέβαλε» από την αίθουσα, προφανώς γιατί εμπόδιζε ο Κ. Παπαδάκης την Λεπέν να αγορεύσει. Δεν έχει σημασία βέβαια ότι στη συνέχεια το προεδρείο παραδέχτηκε ότι o ευρωβουλευτής του ΚΚΕ είχε δίκιο στο θέμα το οποίο έθετε, δηλαδή ότι οι μη εγγεγραμμένοι σε κάποια ομάδα ευρωβουλευτές εκπροσωπούν ή τα κόμματά τους ή τους ίδιους. Κάτι φυσικά που αποκρύπτει ο γραφικός της «Καθημερινής». Αλλά τι περιμένεις από κάποιον που έχει ομολογήσει ότι «του στρίβει τ' άντερο με τους κομμουνιστάς»...