Οι φόροι πάνω στην κατοικία είναι δυσβάσταχτοι, αλλά η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι υπάρχουν ακόμα πολλά περιθώρια. Για παράδειγμα, στη Μεγάλη Βρετανία ο ενοικιαστής εκτός από το νοίκι στον ιδιοκτήτη, πληρώνει έναν ξεχωριστό φόρο που πολλές φορές ξεπερνά ακόμα και το ύψος του ενοικίου και αφορά αποκλειστικά και μόνο τη χρήση του ακινήτου. Δηλαδή, το πρώην χαράτσι της ΔΕΗ, τον σημερινό ΕΝΦΙΑ, στην Αγγλία το πληρώνει ο ενοικιαστής ως φόρο στο κράτος, με την αιτιολογία ότι αυτός χρησιμοποιεί το σπίτι! Και, μάλιστα, το ύψος αυτού του φόρου χρήσης του ακινήτου καθορίζεται εκτός από τα τετραγωνικά μέτρα του σπιτιού και από τον αριθμό των ατόμων που ζουν μέσα στο σπίτι. Αυτή είναι μία πλευρά της διεθνούς πραγματικότητας σε ένα μεγάλο καπιταλιστικό κράτος. Αυτή την πραγματικότητα φαίνεται πως ετοιμάζουν και στη χώρα μας...

«Οι οικονομικές πολιτικές της Ευρωζώνης δεν ήταν αποτελεσματικές», τόνισε μες στο Σαββατοκύριακο ο Γάλλος πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς, καταγγέλλοντας την «έλλειψη πολιτικής αλλαγής», αλλά και μια Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα «ανίσχυρη» μπροστά στο χαμηλό πληθωρισμό.

Οταν ταγμένοι υπηρέτες των πολυεθνικών υψώνουν τους τόνους για την «αποτελεσματικότητα» και την ανύπαρκτη «αλλαγή» των διακρατικών καπιταλιστικών ενώσεων, τότε είναι σίγουρο ότι έρχονται νέες αντιλαϊκές «καταιγίδες». Η ένταση της αντεργατικής επίθεσης είναι δεδομένη, με ή χωρίς μνημόνια, αφού αυτό απαιτεί η ανταγωνιστικότητα. Το πώς θα γίνει όμως αυτό, ποια μερίδα κεφαλαίου θα πρωτοωφεληθεί, ποιας χώρας οι «δυνατοί» κλάδοι θα πρωτομετρήσουν νέα κέρδη, ποιος θα εξασφαλίσει το προσφορότερο για τα ιδιαίτερα συμφέροντά του μείγμα πολιτικής είναι ένα πεδίο άγριων ανταγωνισμών μεταξύ μονοπωλίων και ιμπεριαλιστών, από το οποίο οι εργάτες πρέπει να οχυρωθούν. Ολόπλευρα. Δηλαδή και πολιτικά - ιδεολογικά, ώστε να μην μπερδέψουν τους εχθρούς για φίλους και βρεθούν να βάζουν πλάτη σε σχέδια που στοχεύουν τους ίδιους και τα παιδιά τους.

Τα λέμε αυτά γιατί η «κριτική» σαν αυτή του Βαλς δεν αφορά τα συμφέροντα των λαών, όπως ορισμένοι σπεύδουν να ισχυριστούν. Αντανακλά λυσσασμένες «κόντρες» στο εσωτερικό των εκμεταλλευτών, στις οποίες αν οι εργάτες εμπλακούν όχι μόνο δε θα ωφεληθούν, αλλά θα καταστραφούν μια ώρα αρχύτερα.

Θαύμα, θαύμα! Οχι μόνο έχουμε ανάκαμψη, όπως δήλωσε χτες ο πρωθυπουργός, αλλά μειώνεται με ραγδαίους ρυθμούς και η ανεργία, ή τουλάχιστον αυτό δηλώνει ο υπουργός Εργασίας. «Παρατηρήσαμε, είπε, ότι το 20% των νέων ανθρώπων, των νέων παιδιών που αναζητούν εργασία και εμπλέκονται με τα προγράμματα αυτά (...) παραμένουν στις θέσεις απασχόλησης». Καμιά σχέση με την πραγματικότητα, αλλά με όρους προπαγάνδας η δήλωση είναι στα κιλά της. Εμφανίζει την κυβέρνηση όχι μόνο να επιδοτεί ανέργους, αλλά και να 'ναι τόσο αποτελεσματική στην πολιτική της που να δημιουργεί και θέσεις εργασίας. Απέναντι στην εικονική πραγματικότητα που προβάλλει η κυβερνητική προπαγάνδα ισχύει ακέραιη η εκτίμηση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, που εφτά μήνες πριν, όταν και πάλι η κυβέρνηση έκανε τις ίδιες ακριβώς ανακοινώσεις, σημείωνε: «Η ανάκαμψη για την οποία κάνει λόγο ο πρωθυπουργός στις εξαγγελίες της κυβέρνησης για την ανεργία προϋποθέτει πλήρες τσάκισμα της σταθερής και μόνιμης εργασίας, μισθούς στα όρια που προτείνει το ΚΕΠΕ, δηλαδή τζάμπα εργασία για τ' αφεντικά, δουλειά χωρίς δικαιώματα. Ονομάζουν "ευκαιρία" και "εργασιακή εμπειρία" το σύγχρονο σκλαβοπάζαρο που στήνουν για μισό εκατομμύριο ανέργους που το σύστημα της εκμετάλλευσης έχει αποβάλει από την παραγωγή. "Αποκατάσταση της αδικίας" δεν είναι οι στρατιές 5μηνων εργαζομένων / ανέργων που θα εισέλθουν στους τόπους δουλειάς και στους κλάδους. Αποκατάσταση της αδικίας θα υπάρξει όταν γκρεμιστεί από τα θεμέλια το σύστημα που γεννά την εκμετάλλευση, τη φτώχεια και την ανεργία».