Ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το μελλοντικό σχήμα της χρηματοδοτικής στήριξης της Ελλάδας από τους δανειστές, καθώς επίσης και τους όρους που θα τη συνοδεύουν, κατέθεσε προχτές ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης. Και ρωτά: «Μπορεί να περιγράψει τις διαδικασίες ενεργοποίησης τόσο της Ενισχυμένης Πιστωτικής Γραμμής (ECCL), όσο και της Προληπτικής Πιστωτικής Γραμμής (PCCL), του ESM, καθώς επίσης και τις οικονομικές και πολιτικές προϋποθέσεις που τις συνοδεύουν; Απαιτείται η υπογραφή Μνημονίου (Memorandum of Undestanding) για τη χρήση τους;» Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει πως δεν ξέρει. Παρόλο που όταν δημιουργήθηκε ο ESM, στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τον Ιούνη του 2011 και χρηματοδοτήθηκε απ' αυτόν η Ισπανία, ο ΣΥΡΙΖΑ βγήκε στα κεραμίδια, ζητώντας από την τότε κυβέρνηση να χρηματοδοτηθεί η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών από τον ESM, επειδή αυτός ο δανεισμός δεν προστίθονταν στο κρατικό χρέος, άρα το χρέος μειωνόταν. Τι έκρυβε τότε ο ΣΥΡΙΖΑ; Οτι η χρηματοδότηση από τον ESM συνοδευόταν από μνημόνιο, αν και το ήξερε, αφού ήταν απόφαση Συνόδου Κορυφής. Το ίδιο κάνει και τώρα, ρωτώντας τάχα αν ισχύει. Βεβαίως, όταν είσαι πιστός της Ευρωζώνης κάνεις και λίγο συνδικαλισμό για άλλοθι, κρύβοντας την αλήθεια από το λαό. Οπως και το ότι τα μνημόνια και οι έλεγχοι είναι διαρκείς, ανεξάρτητα αν μια χώρα είναι σε πρόγραμμα με δάνεια ή όχι, στο πλαίσιο της «Ενισχυμένης Οικονομικής Διακυβέρνησης».

Οι απειλές στους μαθητές δίνουν και παίρνουν. Ετσι, μετά την εντολή προς τους εισαγγελείς από την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να παρεμβαίνουν όπου υπάρχουν καταλήψεις για να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία των σχολείων, όχι αυτή που διαταράσσεται από τις ελλείψεις εκπαιδευτικών, τις ελλείψεις βιβλίων, το τσουβάλιασμα των μαθητών σε πολυάριθμα τμήματα, την αδυναμία μεταφοράς τους στα σχολεία, τη διαβόητη «Τράπεζα Θεμάτων» που κόβει τη μόρφωση από πολλά παιδιά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, ήρθε να απειλήσει ο υπουργός Παιδείας ότι θα γίνονται μαθήματα τα Σάββατα και την περίοδο των διακοπών Χριστουγέννων και Πάσχα. Πολύ σύγχρονες παιδαγωγικές αντιλήψεις έχουν, ρε παιδί μου, αυτοί οι αρμόδιοι... Αντί να παίρνουν μέτρα ώστε να παρέχεται η μόρφωση χωρίς προβλήματα, απειλούν με κατασταλτικές μεθόδους τους μαθητές. Και ύστερα σου λένε τα δίνουμε όλα στα νιάτα, που είναι το μέλλον μας. Ναι, τα δίνουν όλα για να διαμορφώνουν νέους που λόγω των ελλείψεων με ευθύνη των ιθυνόντων είναι μισοεκπαιδευμένοι - μισομορφωμένοι, για να γίνουν μεθαύριο νέοι της ανεργίας, της εργασιακής περιπλάνησης, ευέλικτοι και υποταγμένοι για ψίχουλα στους μεγαλοεπιχειρηματίες.

Εγραφαν τα «Νέα», 7/11/2014, στο πρωτοσέλιδό τους: «Ζητούνται εθελοντές εκπαιδευτικοί. Πρόταση σοκ για τα κενά στα σχολεία: Εθελοντική διδασκαλία και πληρωμή με μόρια! Διδασκαλία με αντάλλαγμα περισσότερα μόρια μελετά το υπουργείο Παιδείας για την κάλυψη των κενών στα σχολεία, καθώς τα κενά φαίνεται πως είναι αδύνατο να καλυφθούν με άλλους τρόπους. Πιστώσεις μπορούν να βρεθούν, λέει ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, αλλά ο περιορισμός στους δημοσίους υπαλλήλους δεν επιτρέπει προσλήψεις αναπληρωτών». Θα περίμενε κανείς εφόσον η εφημερίδα το αναδεικνύει πρώτο θέμα, δείχνοντας ότι ενδιαφέρεται για τη μόρφωση των μαθητών, να ζητά λύση στο πρόβλημα με προσλήψεις εκπαιδευτικών. Αλλά προβάλλει το θέμα ως «Πόντιος Πιλάτος» βάζοντας και ένα «σοκ» για άλλοθι. Γιατί η αστική δημοσιογραφία συνηθίζει να καταγράφει τις πτυχές ενός θέματος, αλλά να κρύβει την ουσία του. Στην προκειμένη περίπτωση την αντιλαϊκή πολιτική με τις περικοπές δαπανών για την Παιδεία από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά και την πολιτική μείωσης των δημοσίων υπαλλήλων.

Βεβαίως, αυτό καθεαυτό το πρόβλημα δείχνει ότι η κυβέρνηση ό,τι και αν λέει δεν μπορεί να δώσει λύση σε λαϊκά προβλήματα, ενώ πασχίζει να αναγκάσει τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τους άνεργους, να συνηθίσουν μοιρολατρικά στη ζωή με μειωμένες απαιτήσεις. Ετσι ενισχύεται η λογική της κυβέρνησης και των διαφόρων άλλων διαχειριστών του συστήματος, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, για μπαλώματα στους εξαθλιωμένους, ίσα - ίσα για να φυτοζωούν, αξιοποιώντας και τον εθελοντισμό. Προφανώς η διάθεση και για προσφορά και για από κοινού αντιμετώπιση ορισμένων οξυμένων λαϊκών προβλημάτων είναι κάτι θετικό, είναι όμως πρόβλημα όταν αυτή η διάθεση αξιοποιείται για να βγαίνει λάδι η πολιτική που στερεί στους εργαζόμενους το δικαίωμα στη δωρεάν μόρφωση, στην Υγεία, Πρόνοια κλπ. Τότε οδηγεί στη μοιρολατρία και το συμβιβασμό με τη σημερινή κατάσταση. Οδηγεί ακόμα και σε λογικές σαν και αυτές που επιβάλλονται σε μια σειρά σχολεία, παιδικούς σταθμούς, ότι οι γονείς πρέπει να πληρώνουν από την τσέπη τους αναγκαίες επισκευές, βαψίματα ή αναλώσιμα υλικά που θα έπρεπε να καλύπτονται από το κράτος.