Οσο περνά ο καιρός έρχονται στο φως της δημοσιότητας πλευρές της πρόσφατης επίσκεψης Σταθάκη - Μηλιού στο Σίτι του Λονδίνου, που επιβεβαιώνουν πως όταν ορκίζεσαι στο κεφάλαιο, στα κέρδη και την ανταγωνιστικότητά του, ένα δρόμο αντικειμενικά θα πορευτείς, ο οποίος για το λαό δεν κάνει διαφορά σε σχέση με το σημερινό. Δημοσίευμα των «Financial Times» επικαλείται τον Θ. Βαμβακίδη, επικεφαλής του τμήματος ευρωπαϊκού συναλλάγματος της Bank of America και του αποδίδει την εκτίμηση ότι η επαναφορά του κατώτατου μισθού και η αποκατάσταση των κατώτατων συντάξεων στα προ κρίσης επίπεδα θα επιδεινώσουν την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. «Δεν έχουν την πολυτέλεια να το κάνουν», αναφέρει ο Θ. Βαμβακίδης.

Αλλοι, όπως ο Αλμπέρτο Γκάλο, στρατηγικός αναλυτής στην Royal Bank of Scotland, αξιώνουν απ' τον ΣΥΡΙΖΑ να αφήσει τη σκόπιμη, για ψηφοθηρικούς λόγους, ασάφεια σε πλευρές της πολιτικής του. «Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ασαφές σε πολλά σημεία του», ανέφερε.

Τι σημαίνουν όλα αυτά για το λαό; Οτι πρέπει να παίρνει τα μέτρα του. Γιατί οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου λένε ανοιχτά αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ αποφεύγει να ομολογήσει. Οτι, δηλαδή, οποιαδήποτε πολιτική αποκατάστασης εισοδημάτων προσκρούει στους στόχους της ανάκαμψης και ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, που ο ίδιος έχει θέσει ως προτεραιότητα. Εύκολα, λοιπόν, μπορεί να αντιληφθεί κανείς ότι αυτό που θα συμβεί στην πράξη δεν θα έχει καμιά σχέση με την επαναφορά της ζωής των εργαζομένων ούτε καν στην κατάσταση πριν από την κρίση... Γι' αυτό, άλλωστε, ο ΣΥΡΙΖΑ ρίχνει το βάρος σε ορισμένα ψίχουλα - μέτρα διαχείρισης της φτώχειας, δίνοντας ψεύτικες ελπίδες ότι σιγά σιγά η ανάκαμψη του κεφαλαίου θα φέρει και την ανάκαμψη απωλειών...

«Εγρήγορση» για τα επίπεδα των συντάξεων, δηλαδή τη λήψη νέων μέτρων όπου χρειαστεί, ζητά από τα κράτη - μέλη του ο ΟΟΣΑ σε Εκθεσή του για το Ασφαλιστικό, που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα στο Παρίσι, σύμφωνα με ανταπόκριση του ΑΠΕ. Κατά την προσφιλή του μέθοδο, ο ΟΟΣΑ επικαλείται και πάλι το πρόβλημα της «γήρανσης του πληθυσμού» και την αύξηση του προσδόκιμου ζωής, ιδεολόγημα που επιχειρεί να αποκρύψει ότι οι ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση, σε δεκάδες χώρες, ανταποκρίνονται στα συμφέροντα των μονοπωλίων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, συμφέροντα που υπηρετεί και ο συγκεκριμένος οργανισμός.

Γι' αυτό και τα μέτρα που επιβλήθηκαν την τριετία 2012 - 2014 και άλλα που σχεδιάζονται είναι τα ίδια παντού, ανεξάρτητα από τη χώρα, την οικονομική της θέση, τον οικονομικό κύκλο και τις ιδιαίτερες συνθήκες και προβλέπουν: Την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, την επιβολή μεγαλύτερων φόρων ή εισφορών, το «πάγωμα» του ύψους των συντάξεων, αλλαγή συνθηκών για θεμελίωση κατώτατης σύνταξης, καθώς και παροχή κινήτρων για παράταση της διάρκειας του εργάσιμου βίου. Πρόκειται για το «ευαγγέλιο» που τηρείται πιστά σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ και όχι μόνο, και που με πρόσχημα την καπιταλιστική κρίση επιβλήθηκε και στη χώρα μας, γεγονός βέβαια που δεν χωρά στα ερμηνευτικά σχήματα του μνημονίου. Οπως ακριβώς δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια ότι μια άλλη διαχείριση, που σέβεται και υποκλίνεται στις αξίες τις οποίες εκπροσωπεί ο ΟΟΣΑ, μπορεί να είναι σε όφελος των εργαζομένων.