Γι' αυτό και τα μέτρα που επιβλήθηκαν την τριετία 2012 - 2014 και άλλα που σχεδιάζονται είναι τα ίδια παντού, ανεξάρτητα από τη χώρα, την οικονομική της θέση, τον οικονομικό κύκλο και τις ιδιαίτερες συνθήκες και προβλέπουν: Την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, την επιβολή μεγαλύτερων φόρων ή εισφορών, το «πάγωμα» του ύψους των συντάξεων, αλλαγή συνθηκών για θεμελίωση κατώτατης σύνταξης, καθώς και παροχή κινήτρων για παράταση της διάρκειας του εργάσιμου βίου. Πρόκειται για το «ευαγγέλιο» που τηρείται πιστά σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ και όχι μόνο, και που με πρόσχημα την καπιταλιστική κρίση επιβλήθηκε και στη χώρα μας, γεγονός βέβαια που δεν χωρά στα ερμηνευτικά σχήματα του μνημονίου. Οπως ακριβώς δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια ότι μια άλλη διαχείριση, που σέβεται και υποκλίνεται στις αξίες τις οποίες εκπροσωπεί ο ΟΟΣΑ, μπορεί να είναι σε όφελος των εργαζομένων.