Σε απλά ελληνικά, επαίρεται επειδή πέρασαν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που υπαγόρευσε το κεφάλαιο χωρίς μεγάλους τριγμούς. Κι έτσι τώρα ο δρόμος είναι ανοιχτός «και τα σκυλιά δεμένα», μοιάζει να λέει στους επενδυτές. Το ότι κάνουν καλά τη δουλειά του κεφαλαίου ούτε λόγος, η έπαρση όμως είναι κακός σύμβουλος, που οδηγεί σε λάθος εκτιμήσεις. Αργά ή γρήγορα θα το διαπιστώσουν.

ΥΓ: «Γιατί εμείς επιλέγουμε ακριβώς αυτόν το δρόμο για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και όχι το δρόμο της συντριβής της εργασίας». Η κ. Γεροβασίλη γνωρίζει - πολιτική υλοποιούν άλλωστε - ότι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας περνάει απ' το δρόμο της συντριβής της εργασίας. Τόσο περισσότερο, μάλιστα, όσο η εργασία αποδέχεται για αληθινές κάτι τέτοιες ψευτιές...

Με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ έσπευσε να συναντηθεί προχτές ο γγ του ΝΑΤΟ, για «συνεννοήσεις» λίγο πριν από τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες, αλλά και την αντίστοιχη Σύνοδο του ΝΑΤΟ την ερχόμενη βδομάδα στη Βαρσοβία, στη σκιά του Brexit και των ενδοαστικών παζαριών και αντιθέσεων για το πώς κάθε μονοπώλιο θα εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντά του. Στη σκιά, επίσης, ενδοϊμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων με τη Μόσχα και άλλα κέντρα για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων. Διαύλων όπως το Αιγαίο, η Μαύρη Θάλασσα και η Ανατολική Μεσόγειος, όπου αναζητά πιο ενεργό ρόλο και η εγχώρια αστική τάξη, την ώρα που έτερος βασικός ανταγωνιστής της στην περιοχή, η Αγκυρα, διαχέει πως τα βρίσκει με το Τελ Αβίβ, «στρατηγικό σύμμαχο» της Ελλάδας, όπως διέχεαν προηγουμένως κύκλοι των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Ταυτόχρονα ο Ερντογάν ψάχνει επαναπροσέγγιση και με Πούτιν, αυτόν που πρόσφατα υποδεχόταν με πομπή στην Αθήνα ο Τσίπρας. Ενα, δηλαδή, πραγματικό «κουβάρι» από ενδοϊμπεριαλιστικές κόντρες και διαβούλια που στο στόχαστρό τους έχουν πάντα τους λαούς, καθώς έρχονται να εξυπηρετήσουν συμφέροντα ευθέως αντίθετα με τα λαϊκά.

Αλλο ένα (αναμενόμενο) κανόνι έσκασε χτες στο λιανεμπόριο, με την αίτηση της «Μαρινόπουλος» για υπαγωγή στον πτωχευτικό κώδικα. Οι αναλύσεις για το πώς και το γιατί περισσεύουν στον Τύπο. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που παρουσιάζουν ως βασική αιτία της πτώχευσης την «κακοδιαχείριση» από την πλευρά της εργοδοσίας, μετά την εξαγορά του μεριδίου που κατείχε η γαλλική «Carrefour». Αλλοι μιλάνε για την απροθυμία των τραπεζών να σώσουν την επιχείρηση (σαν να πρόκειται για ευαγή ιδρύματα...) και άλλοι για «καταστροφική εμπορική πολιτική» των στελεχών της «Μαρινόπουλος». Αναλύσεις όπως αυτές κρύβουν το κύριο, ότι δηλαδή στον κλάδο των αλυσίδων σούπερ μάρκετ βρίσκεται σε εξέλιξη ένα νέο «ξεκαθάρισμα» ανάμεσα στις εταιρείες που επιβίωσαν της κρίσης, αλλά δεν ξεκινάνε όλες από την ίδια αφετηρία μετά από αυτήν. Δεν είναι τυχαίο ότι την ίδια ώρα που η «Μαρινόπουλος» οδεύει προς την πτώχευση, άλλες μικρότερες αλυσίδες, όπως η πρώην «Αρβανιτίδης», βρίσκονται κι αυτές στη δίνη σκληρών επιχειρηματικών ανταγωνισμών και το μέλλον τους προδιαγράφεται αβέβαιο. Επομένως, το κυνήγι της πρωτοκαθεδρίας στην αγορά, που είναι στο DNA του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και διανομής των προϊόντων, είναι αυτό που έκλεισε τον «Μαρινόπουλο», εταιρεία που μεσουρανούσε για κάποια χρόνια στον κλάδο. Βέβαια, ο ιδιοκτήτης της αλυσίδας μικρό κακό θα πάθει, καθώς οι δραστηριότητές του σε άλλους κλάδους (φάρμακο) καλά κρατούν και δεν αποκλείεται προς τα εκεί να σπρώξει περισσότερα κεφάλαια. Αυτοί που πληρώνουν τη νύφη είναι οι περίπου 13.000 εργαζόμενοι και οι εκατοντάδες μικρέμποροι που δραστηριοποιούνταν περιφερειακά της αλυσίδας, που οδηγούνται στην καταστροφή...

Για το «άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία» είχαμε ακούσει, ενόψει και του συνεδρίου του κυβερνώντος κόμματος. Αλλά, πού να φανταστούμε, με το φτωχό μας μυαλό, ότι το άνοιγμα περιλάμβανε και το γνωστό «μεγαλοεπενδυτή» - «αρπακτικό» Τζορτζ Σόρος, που η χτεσινή «Αυγή» φιλοξένησε άρθρο του «για το Brexit και το μέλλον της Ευρώπης». Από την άλλη, βέβαια, αν κρίνουμε από το περιεχόμενο του άρθρου, τον βλέπουμε έως και για... χαιρετισμό στο επικείμενο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.