Για να δικαιολογήσει την προσπάθεια περιστολής του απεργιακού δικαιώματος, η κυβέρνηση έχει ξαμολήσει διάφορους που εμφανίζονται να ανησυχούν τάχα για το «καλό του κινήματος». Με αφορμή την τροπολογία, κάνουν λόγο για «κρίση του συνδικαλισμού», για «μη συμμετοχή» των εργαζομένων στις συλλογικές διαδικασίες, για «θανάσιμο εκφυλισμό» κ.λπ. Κάτι τέτοια ψέλλισε και η υπουργός Εργασίας, λέγοντας ότι το θέμα είναι η ουσιαστική συμμετοχή των εργαζομένων. Είναι όμως πρόκληση να εμφανίζονται οι ΣΥΡΙΖΑίοι ως «θεραπευτές» του συνδικαλιστικού κινήματος, όταν εδώ και χρόνια οι λιγοστές δυνάμεις του αποτελούν «τσόντα» του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού στην απεργοσπασία, στη δυσφήμιση και στον εκφυλισμό των εργατικών αγώνων. Πρόσφατα, για παράδειγμα, στις αρχαιρεσίες του «σωματείου» - φάντασμα των σούπερ μάρκετ Αττικής, οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτοί που με απειλές έσερναν εργαζόμενους να ψηφίσουν τους εργοδότες ως εκπροσώπους τους! Για να μην αναφερθούμε στις πλάτες που έβαλε ως κόμμα στη χειραγώγηση του κινήματος με αυταπάτες και προσμονές ότι η λύση θα έρθει τάχα από μια «κυβέρνηση της αριστεράς». Το θράσος τους είναι ανεξάντλητο, δεν ισχύει όμως το ίδιο και με την ικανότητά τους να κοροϊδεύουν τον κόσμο...
«Το υψηλό ενεργειακό κόστος περιορίζει την ανταγωνιστικότητα των εξαγωγών και καθιστά δύσκολη την περαιτέρω αύξησή τους», επισημαίνουν αστικά επιτελεία, καθώς μπορεί μεν να κλείνει νέος γύρος αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, με την τρίτη «αξιολόγηση», το ζητούμενο όμως είναι να μένει διαρκώς ανοιχτή η συζήτηση για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων. Ετσι, στον αστικό Τύπο, εμφανίζεται το τελευταίο διάστημα ως παράδειγμα η προσπάθεια της γνωστής «Χαλυβουργίας της Ελλάδας» να ανακάμψει, έχοντας στο μεταξύ απολύσει εκατοντάδες εργαζόμενους και έχοντας επιβάλει εκ περιτροπής εργασία και μειώσεις μισθών στο εναπομείναν προσωπικό, με τους νόμους πάντα του αστικού κράτους και των κυβερνήσεών του. Ωστόσο, αυτά δεν είναι αρκετά, αφού σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, η εταιρεία «εμποδίζεται να αναπτυχθεί» εξαιτίας της έλλειψης «αναπτυξιακής» πολιτικής από την πλευρά της κυβέρνησης! Οπως γράφεται, αν και οι εξαγωγές ξεπερνούν πλέον το 50% της δραστηριότητας της εταιρείας, «τα περιθώρια είναι δεδομένα: ανταγωνιστές όπως η Ιταλία δουλεύουν όλο το εικοσιτετράωρο, επτά ημέρες την εβδομάδα με ενεργειακό κόστος χαμηλότερο από το ελληνικό νυχτερινό τιμολόγιο...». Που σημαίνει, δώστε φθηνότερο ρεύμα για να γίνει η επιχείρηση πιο ανταγωνιστική. Οσο για τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους, αυτά έγιναν στάχτη στις «υψικάμινους» της καπιταλιστικής ανάκαμψης, ενώ η ταξική δικαιοσύνη δεν δίστασε να τους καταλογίσει και ποινές, σαν τιμωρία για τον πολύμηνο αγώνα τους.
Σε 328.000 νοικοκυριά στην «ευημερούσα» καπιταλιστική Γερμανία - την ισχυρότερη οικονομία της Ευρώπης - οι εταιρείες ηλεκτροδότησης έκοψαν πέρυσι το ρεύμα λόγω απλήρωτων λογαριασμών. Παράλληλα, πάνω από 6,5 εκατ. νοικοκυριά απειλήθηκαν με διακοπή, όπως δείχνει έκθεση της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Δικτύων. Οι εταιρείες ηλεκτροδότησης κόβουν το ρεύμα όταν οι πελάτες χρωστούν πάνω από 100 ευρώ και έχουν λάβει προηγουμένως προειδοποιητικές επιστολές. Τα λαϊκά νοικοκυριά όχι μόνο πρέπει να πληρώσουν τα χρωστούμενα, αλλά και επιπλέον 200 ευρώ περίπου για την επανασύνδεση. Εκθεση του Γερμανικού Συνδέσμου των οργανώσεων αρωγής «Caritas» και του Κέντρου Ευρωπαϊκής Οικονομικής Ερευνας (ZEW) αναφέρει πως κάθε χρόνο το ρεύμα κόβεται κατά μέσο όρο σε 330.000 σπίτια. Τις περισσότερες προειδοποιήσεις για διακοπή λαμβάνουν οικογένειες, όμως το ρεύμα κόβεται κυρίως σε ανθρώπους που ζουν μόνοι, με μοναδικό εισόδημα το προνοιακό επίδομα. Στην άλλη όχθη, οι γερμανικές βιομηχανίες απαιτούν από την επόμενη κυβέρνηση μεγαλύτερη αξιοποίηση των αποθεμάτων λιγνίτη, ώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και φθηνότερο ρεύμα, για να αυξάνεται το ποσοστό του κέρδους τους. Δύο κόσμοι ανειρήνευτοι, στην Ελλάδα, στη Γερμανία, παντού...