Στην αρχή προσπάθησαν να το πουν απέξω απέξω. Οσο περνάνε όμως οι μέρες, γίνονται όλο και πιο κυνικοί. Προχτές έλεγαν ότι το κράτος ζημιώθηκε με 23 δισ. ευρώ μέσα σε μια 15ετία, με την πολιτική των κυβερνήσεων για το Φάρμακο μέχρι το 2015. Και ύστερα ήρθε ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Π. Πολάκης, να υπερθεματίσει ότι από τα 320 δισ. ευρώ του κρατικού χρέους, τα 85 είναι από «μαύρο χρήμα στην Υγεία»! Δηλαδή, για τα πάνδεινα που πέρασε ο λαός τα τελευταία 10 χρόνια της κρίσης φταίνε η «ρεμούλα» και η διαπλοκή! Και τώρα που στα πράγματα ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ, όλα θα φτιάξουν, επειδή έχει μέτωπο με τη διαφθορά και τα σκάνδαλα! Αυτή είναι μια πολύ βολική ερμηνεία για την κυβέρνηση, αφού και τις πραγματικές αιτίες της κρίσης συγκαλύπτει και την πολιτική της «βγάζει λάδι», φορώντας το φερετζέ της «κάθαρσης» για όσα έχουν κάνει οι προηγούμενοι. Τι κρύβουν; Οτι η πολιτική τιμολόγησης των φαρμάκων ήταν πάντα κομμένη και ραμμένη στα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχάνων, που έχουν στα χέρια τους το εμπόρευμα - φάρμακο, ξεκινώντας από την έρευνα και την παραγωγή και φτάνοντας μέχρι τη διακίνηση. Στις τσέπες τους κατέληγε πάντα η κρατική φαρμακευτική δαπάνη, που ήταν λεφτά του λαού, ανεξάρτητα από το ποιος και με ποιους τρόπους έπαιρνε το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας.
Το ίδιο συνεχίζει να γίνεται τώρα, που η κρατική δαπάνη έχει μειωθεί λόγω περικοπών, και όχι όμως επειδή φτήνυναν τα φάρμακα ή επειδή ο λαός απέκτησε δωρεάν πρόσβαση σ' αυτά. Αντίθετα, το Φάρμακο παραμένει εμπόρευμα, οι φαρμακοβιομηχανίες κάνουν χρυσές δουλειές και οι πληρωμές των ασθενών έχουν απογειωθεί. Δηλαδή, μονά - ζυγά χαμένος ο λαός από την πολιτική όλων των κυβερνήσεων και στο Φάρμακο: Και τότε που πριμοδοτούσαν τους φαρμακοβιομήχανους με υψηλή κρατική δαπάνη και τότε που τη μείωναν, στο όνομα της δημοσιονομικής προσαρμογής, που γίνεται και αυτή για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Το γνωστό παραμύθι, ότι η διαφαινόμενη συμμετοχή των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) στη γερμανική κυβέρνηση θα έχει «θετική επίδραση» για τους λαούς της Ευρώπης και της Ελλάδας, ακούγεται ξανά τις τελευταίες μέρες από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Φτάνουν, μάλιστα, στο σημείο να προπαγανδίζουν πως η οικονομική πολιτική της Γερμανίας και το παζάρι για το μέλλον της ΕΕ και της Ευρωζώνης είναι ζήτημα «προσώπου», ενός σοσιαλδημοκράτη υπουργού Οικονομικών, και όχι ζήτημα προτεραιοτήτων και στόχων των γερμανικών επιχειρηματικών ομίλων στον ανταγωνισμό τους με άλλα ευρωπαϊκά κράτη και ιμπεριαλιστικά κέντρα. Για τα ελληνικά επιχειρηματικά συμφέροντα διαπραγματεύεται και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και εκθειάζεται ως ο πιο επιτυχημένος εφαρμοστής των μνημονίων, τόσο από τους ελληνικούς ομίλους όσο και από την ΕΕ και τη Γερμανία, και μάλιστα σε μια περίοδο που το SPD ήταν ξανά σε «μεγάλο συνασπισμό» με τη CDU/CSU. Σε κάθε περίπτωση, είναι αγωνιώδης η προσπάθειά τους να πείσουν ότι η σωτηρία για το λαό θα έρθει τάχα από μια «άλλη Ευρώπη» και από την «αλλαγή πολιτικής», με τη σοσιαλδημοκρατία ξανά στο τιμόνι. Σερβίρουν ξαναζεσταμένα πιάτα, βλέποντας ότι το σάπιο σύστημα που υπηρετούν έδωσε ό,τι ήταν να δώσει και ότι τα περιθώριά τους να ελιχθούν απέναντι στα αδιέξοδα και στις αντιφάσεις του, συρρικνώνονται επικίνδυνα...