Με αφορμή αυτήν τη συνάντηση, ο Στόλτενμπεργκ δήλωσε ότι «η Ρωσία προσπαθεί να αποσταθεροποιήσει τη Δύση» και ότι «η Βρετανία μπορεί να υπολογίζει στη ΝΑΤΟική αλληλεγγύη», αλλά «δεν έχει ζητηθεί από το Λονδίνο η ενεργοποίηση της ρήτρας αμοιβαίας άμυνας». Πρόκειται για το γνωστό «άρθρο 5» του ΝΑΤΟ, που ενεργοποιείται όταν ένα κράτος - μέλος της συμμαχίας δέχεται πολεμική απειλή από μια τρίτη χώρα. Χτες, μάλιστα, υπήρξε και κοινή ανακοίνωση ενάντια στη Ρωσία από ΗΠΑ - Βρετανία - Γαλλία. Αν τώρα τοποθετήσει κανείς το συγκεκριμένο γεγονός στη «μεγάλη εικόνα» των ανταγωνισμών που φουντώνουν ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και στο εσωτερικό τους (βλέπε Brexit), αντιλαμβάνεται πόσο εύκολο είναι μέσα σ' αυτό το τεταμένο κλίμα να ανάψει το φιτίλι και «γαία πυρί μειχθήτω»...
«Οργανώνουμε στην Αθήνα το Προοδευτικό Φόρουμ, φέρνοντας στην Ελλάδα ευρωβουλευτές, βουλευτές και εκπροσώπους δεξαμενών σκέψης των τριών προοδευτικών πολιτικών οικογενειών της Ευρώπης (Αριστερά, Σοσιαλιστές, Πράσινοι). Στόχος μας να εντείνουμε το διάλογο για τη συγκρότηση ενός ενωτικού προοδευτικού πόλου στην Ευρώπη, που θα αλλάξει τους συσχετισμούς δύναμης, βάζοντας φρένο τόσο στο νεοφιλελεύθερο αυταρχισμό, όσο και στην εφιαλτική ανάδυση εθνικιστικών και ακροδεξιών δυνάμεων, που παρατηρείται σε μια σειρά από ευρωπαϊκές χώρες». Αυτά αναφέρονται σε «non paper» του ΣΥΡΙΖΑ για τη διήμερη εκδήλωση με τίτλο «Ενώνοντας δυνάμεις για μια άλλη Ευρώπη», που γίνεται στην Αθήνα. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μάζωξη τμήματος της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, που προσπαθεί απεγνωσμένα να οριοθετηθεί απέναντι στη «δεξιά», αλλά και στις δυνάμεις του αστικού ευρωσκεπτικισμού. Ολα αυτά αναπαράγοντας κάλπικα δίπολα, όπως το «πρόοδος - συντήρηση», που το έχει δοκιμάσει ο λαός και στη χώρα μας, βλέποντας τον ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίζει την αντιλαϊκή πολιτική που κληρονόμησε από τη ΝΔ και τη ΝΔ να διαμαρτύρεται επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ τής πήρε την μπουκιά από το στόμα...
«Εχουμε θεσμοθετήσει τρεις νέους θεσμούς που νομίζουμε ότι σ' ένα βάθος τριετίας θα αρχίσουν να κανονικοποιούν το χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης», δήλωνε από το βήμα του συνεδρίου του «Economist» στις 9 Μάρτη ο υπουργός Παιδείας, Κ. Γαβρόγλου. Και ακολούθησε η αναφορά του στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας και Ανθρώπινου Δυναμικού, όπου «συνυπάρχουν εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών δομών, αλλά και εκπρόσωποι των παραγωγικών δομών», τα Ακαδημαϊκά Περιφερειακά Συμβούλια, «ώστε να δούμε με ποιον τρόπο αυτοί οι θεσμοί - τα Πανεπιστήμια, τα ΤΕΙ και τα Ερευνητικά Κέντρα - μπορούν να συμβάλουν στις τοπικές αναπτυξιακές ανάγκες και προοπτικές» και στα διετή προγράμματα σπουδών μέσα στα Ιδρύματα Ανώτατης Εκπαίδευσης, τα οποία «θα μπορούν να ιδρύσουν τα διάφορα Ιδρύματα Ανώτατης Εκπαίδευσης σε συνεργασία με τοπικούς φορείς», όπως είχε πει. Η «κανονικοποίηση», λοιπόν, της υποχρηματοδοτημένης, γεμάτης ελλείψεις, όλο και πιο ταξικής Ανώτατης Εκπαίδευσης, περνά μέσα από μέτρα που φέρνουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τις επιχειρήσεις ακόμα πιο κοντά ή και μέσα στα πανεπιστήμια, αναθέτοντάς τους αναβαθμισμένο ρόλο. Που προωθούν την ακόμα στενότερη σύνδεση των Ιδρυμάτων Ανώτατης Εκπαίδευσης, των σπουδών, της Ερευνας, του μέλλοντος των αποφοίτων της με τους σχεδιασμούς και τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο. Αλλωστε, ούτε η σημερινή, ούτε οι προηγούμενες κυβερνήσεις έκρυψαν ποτέ ότι αυτός είναι ο «οδηγός» για τις αναδιαρθρώσεις που γίνονται στην Ανώτατη Εκπαίδευση...