«Δεν διστάζουμε να ιδιωτικοποιήσουμε 100% δημόσιες επιχειρήσεις», δήλωσε ο υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, δείχνοντας ότι το νομοσχέδιο για την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ αποτελεί μπούσουλα και για άλλες εταιρείες, όπου σήμερα το Δημόσιο διατηρεί ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο μέρος του μετοχικού πακέτου, όπως η ΛΑΡΚΟ, η ΕΥΔΑΠ κ.ά. Βέβαια, και αυτές οι εταιρείες λειτουργούν με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος των μετόχων τους, μέσα στο πλαίσιο του ανταγωνισμού. Γι' αυτόν το λόγο άλλωστε οι εργαζόμενοι σ' αυτές έχουν δεχτεί ανελέητη επίθεση στους μισθούς και τα δικαιώματά τους, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, και όχι βέβαια για να έχει φτηνές υπηρεσίες ο λαός. Οπως δείχνει άλλωστε το παράδειγμα της «δημόσιας» ΔΕΗ: Τα τιμολόγια έχουν πιάσει ταβάνι, η ενεργειακή φτώχεια αφορά όλο και περισσότερους, η εταιρεία λειτουργεί σαν στυγνός «εκτελεστής» απέναντι σε όσους χρωστούν.
Η πορεία της παραπέρα ιδιωτικοποίησης εντάσσεται στη στρατηγική «απελευθέρωσης» της Ενέργειας και προϋποθέτει την ένταση αυτής της επίθεσης, προκειμένου τα κεφάλαια που θα επενδυθούν να έχουν ακόμα μεγαλύτερη απόδοση. Γι' αυτό μπαίνει οριστικά τέλος στη μονιμότητα των εργαζομένων στη ΔΕΗ, η οποία να σημειωθεί ότι δεν υφίσταται προ πολλού για χιλιάδες εργαζόμενους της επιχείρησης που δουλεύουν με όλες τις μορφές της «ευελιξίας». Το ίδιο θα συμβεί και με τις άλλες επιχειρήσεις, όπου οι παλιότεροι εργαζόμενοι διατηρούν ένα σχετικά καλύτερο επίπεδο σε ό,τι αφορά τους όρους εργασίας. Ολα αυτά θεωρούνται τροχοπέδη για την ανταγωνιστικότητα της επιχείρησης και στο έδαφος αυτό προωθείται το ξήλωμά τους. Οσο λοιπόν η κυβέρνηση διαφημίζει την αποφασιστικότητά της να προωθήσει τις ιδιωτικοποιήσεις, άλλο τόσο πρέπει οι εργαζόμενοι και ο λαός να προετοιμάζονται για τον επόμενο γύρο επίθεσης στα δικαιώματα και τις ανάγκες τους και να οργανώνονται για να την αποκρούσουν. Παλεύοντας όχι για τη διατήρηση της σημερινής άθλιας ούτως ή άλλως κατάστασης, αλλά για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.
Το 44% του μηνιαίου εισοδήματος των εργαζομένων πηγαίνει σε φόρους και λογαριασμούς, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, που δείχνει επιπλέον ότι ο μήνας τελειώνει με τα περισσότερα λαϊκά νοικοκυριά να είναι «πανί με πανί», ενώ 1 στους 10 καταφεύγουν στο δανεισμό για να μπαλώσουν τρύπες... Αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνει ο λαός σε συνθήκες ανάκαμψης και «καλών ειδήσεων» από πιστωτικούς οίκους και ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνουν πόσο «πέτσινα» είναι τα διάφορα μέτρα «ανακούφισης» των λαϊκών οικογενειών που ανακοινώνουν οι κυβερνήσεις, είτε με μικρές και αποσπασματικές ελαφρύνσεις σε δυσθεώρητους φόρους, είτε με «διευκολύνσεις» στην αποπληρωμή των χρωστούμενων, οι οποίες δεν αντιστρέφουν στο ελάχιστο την πραγματικότητα που βιώνει ο λαός. Μια πραγματικότητα που δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά μαζί με τη γενίκευση της δουλειάς - λάστιχο, την επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση και την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης αποτελούν το περίγραμμα της «επιστροφής στην κανονικότητα» για την οποία μιλούσαν χτες ο ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα η ΝΔ. Στο πλαίσιο της ίδιας «κανονικότητας», η τελευταία έκθεση του ΙΟΒΕ ζητά ακόμα πιο γενναία βήματα στη στήριξη της επιχειρηματικότητας, με μείωση εργοδοτικών εισφορών, του ενεργειακού κόστους και της εταιρικής φορολογίας, που με βεβαιότητα θα πληρώσει ξανά ο λαός. Να λοιπόν πώς εξασφαλίζεται η «κανονικότητα» για τα κέρδη τους, που για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα μεταφράζεται σε μόνιμη πηγή δυστυχίας...