Ο καλός ο φίλος στα δύσκολα φαίνεται. Απ' αυτήν την άποψη, η κυβέρνηση δεν πρέπει να έχει κανένα παράπονο από την ηγεσία της ΓΣΕΕ, που στην προχτεσινή μάζωξη των «κοινωνικών εταίρων» υπό τον πρωθυπουργό για το ζήτημα του κορονοϊού εξέφρασε την άποψη ότι πρέπει εργαζόμενοι, εργοδότες και κράτος να «αναλάβουμε όλοι το κόστος της αντιμετώπισης». Στην πραγματικότητα, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ πλειοδότησε για να επιμεριστεί στους εργαζόμενους η χασούρα που θα έχουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι από τις παρενέργειες που προκαλεί στην οικονομία ο κορονοϊός και τα μέτρα για την αντιμετώπισή του. Πάντως, οι εργοδότες δεν περίμεναν την επίσημη τοποθέτηση του Παναγόπουλου για να φορτώσουν στους εργαζόμενους τη ζημιά από την επιδημία. Οι καταγγελίες που πληθαίνουν για περικοπές σε ωράρια και μισθούς, για παραπέρα ευελιξία στην οργάνωση του χρόνου εργασίας, για υποχρεωτικές άδειες άνευ αποδοχών, για άρνηση παροχής ειδικής άδειας σε περίπτωση απουσίας από την εργασία και άλλα, δείχνουν ότι η αγορά ...αυτορρυθμίζεται ήδη σε βάρος των εργαζομένων, με τις «ευλογίες» της κυβέρνησης και με την τζίφρα των εργατοπατέρων, που επιβεβαιώνουν για μια ακόμη φορά τον επικίνδυνο ρόλο τους.

Εδώ και μερικές μέρες έρχονται στην επιφάνεια περιστατικά που επιβεβαιώνουν τα κενά στην έγκαιρη διάγνωση ασθενών με κορονοϊό, οι οποίοι συνεχίζουν να μεταδίδουν την ασθένεια, είτε επειδή δεν γνωρίζουν ότι νοσούν είτε επειδή η διάγνωση που τους έγινε δεν ήταν για κορονοϊό. Το ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» καταγράφει ορισμένες τέτοιες περιπτώσεις ασθενών που τους έγινε λάθος διάγνωση, ή τα συμπτώματά τους υποτιμήθηκαν, συνδυαστικά με άλλους παράγοντες, για να αποδειχθεί στη συνέχεια, καθυστερημένα και με δική τους επιμονή, ότι έπασχαν από κορονοϊό. Είναι βέβαιο επίσης ότι όσο αυξάνουν τα κρούσματα και σφίγγει ο κλοιός στο ανεπαρκές δημόσιο σύστημα Υγείας, τόσο θα αρχίζουν να λειτουργούν «κόφτες» για να αποφευχθεί η μεγαλύτερη επιβάρυνσή του, ενισχύοντας τη λογική της «ατομικής ευθύνης» ακόμα και στη διάγνωση της ασθένειας. Στην περίπτωση αυτή, βέβαια, ο ιδιωτικός τομέας καραδοκεί και τρίβει τα χέρια του, χρεώνοντας μερικές εκατοντάδες ευρώ (!) ένα απλό τεστ για το κορονοϊό, που για πολλούς είναι αδύνατο να το αντέξουν οικονομικά. Ποιος μπορεί σήμερα να δώσει μέχρι και 300 ευρώ για ένα τέτοιο τεστ; Η κυβέρνηση έχει ευθύνη να πάρει όλα τα αναγκαία και μόνιμα μέτρα ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας, να παρέχει δωρεάν και με επάρκεια όλες τις υπηρεσίες πρόληψης, διάγνωσης και θεραπείας που απαιτεί η αντιμετώπιση της επιδημίας. Καμία επιβάρυνση και καμία «έκπτωση» από τις ανάγκες του δεν πρέπει να δεχτεί ο λαός, στο όνομα της «έκτακτης κατάστασης» και του «να συμβάλουμε όλοι», που καλλιεργούνται έντονα από την κυβέρνηση και τα επιτελεία της, ιδιαίτερα όσο ο ιός εξαπλώνεται.

Σύμφωνα με έρευνα του ΟΟΣΑ, έξι στους 10 Ελληνες κινδυνεύουν να κατρακυλήσουν στα σκαλοπάτια της επίσημης φτώχειας, αν μείνουν για τρεις μήνες χωρίς εισόδημα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών νοικοκυριών ζει κυριολεκτικά στο όριο και ότι μια βίαιη μεταβολή, όπως για παράδειγμα μια απόλυση ή μια στάση πληρωμών από τον εργοδότη τους, μπορεί σε ελάχιστο διάστημα να τους ρίξει στο καναβάτσο της φτώχειας. Είναι κι αυτός ένας δείκτης τού τι σημαίνει η ανάπτυξη της οικονομίας για τους εργαζόμενους, όπως κι αν την ονομάσουν τα κόμματα του κεφαλαίου: «Δίκαιη», «βιώσιμη», «πράσινη» ή αλλιώς. Οι εργαζόμενοι πλήρωσαν την καπιταλιστική κρίση με ανεργία, καταπόντιση των μισθών και απώλειες δικαιωμάτων, ενώ σήμερα, στη φάση της ανάπτυξης, το μόνο που καταφέρνουν είναι να κρατούν τη μύτη τους λίγο έξω από το νερό, με τον κίνδυνο ανά πάσα στιγμή να βυθιστούν ξανά στην ανέχεια. Τέτοια μισοζωή, στην εποχή της λεγόμενης «4ης βιομηχανικής επανάστασης» και της «ψηφιακής οικονομίας», που πολλαπλασιάζουν τις δυνατότητες να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, δεν μπορεί να γίνεται ανεκτή από τους εργαζόμενους και το λαό. Αν το αποφασίσουν μπορούν να γλιτώσουν από τη φτώχεια και την ανασφάλεια, να κερδίσουν όσα πραγματικά τους ανήκουν, παίρνοντας την εξουσία και την οργάνωση της οικονομίας στα χέρια τους.