Μέσα σε δέκα μόλις μέρες είχαμε τα εξής: Το γκριζάρισμα των συνόρων του Εβρου από την Τουρκία. Τη νομιμοποίηση από το ΝΑΤΟ της τουρκικής εισβολής στη Λιβύη. Τις αερομαχίες Αμερικανών και Ρώσων στη Μεσόγειο. Τον πρέσβη των ΗΠΑ να υποδεικνύει την επιτάχυνση επικίνδυνων διευθετήσεων στο Αιγαίο, γιατί αλλιώς «θα ωφεληθεί ο Πούτιν». Τη Ρωσία να απαντά ότι πρέπει να αφήσει τις «ανοησίες» που έμαθε στην Ουκρανία, η οποία βυθίστηκε στο χάος από πολύχρωμες «επαναστάσεις» την περίοδο που ο συγκεκριμένος πρέσβης υπηρετούσε εκεί. Ενας «όμορφος, αγγελικά πλασμένος» κόσμος δηλαδή, στον οποίο η κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα λένε στο λαό ότι πρέπει να νιώθει ασφαλής, γιατί το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και η ΕΕ «καθαρίζουν για λογαριασμό μας» και η ίδια κρατάει γερά το τιμόνι της βαθύτερης ιμπεριαλιστικής εμπλοκής. Οσο κι αν καλλιεργούν τον εφησυχασμό, όμως, όσο κι αν προσπαθούν να κρύψουν κάτω από το χαλί τις αντιθέσεις που οξύνονται, η πραγματικότητα δεν αντιστρέφεται. Κάθε νέο επεισόδιο στους ανταγωνισμούς προσθέτει κι άλλη εύφλεκτη ύλη, που βάζει σε κίνδυνο το λαό, με τη χώρα χωμένη ως το λαιμό στα σχέδια των ΑμερικανοΝΑΤΟικών. Καμιά επανάπαυση λοιπόν δεν δικαιολογείται από το λαό και κανένας εφησυχασμός για ό,τι θα βρει μπροστά του.
Σύμφωνα με τους «New York Times», «η παραγωγή εμβολίου HPV για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας απέφερε πέντε φορές την αρχική επένδυση», εξασφαλίζοντας τεράστια κέρδη στη φαρμακοβιομηχανία, όπου «η ταχύτατα αυξανόμενη αγορά εμβολίων έχει γίνει η μεγαλύτερη πηγή ανάπτυξης». Το ίδιο δημοσίευμα αναπαράγει δήλωση πρώην Αμερικανού αξιωματούχου στον τομέα των τροφίμων και φαρμάκων, ότι «οι ΗΠΑ πρέπει να κερδίσουν τον αγώνα δρόμου για το εμβόλιο, για να επικρατήσουν της Κίνας και να εξασφαλίσουν τη γραμμή παραγωγής». Σε κάθε περίπτωση, όπως διαπιστώνει η εφημερίδα, «όποιο εμβόλιο κι αν φτάσει πρώτο στην αγορά, η προσφορά θα υπολείπεται κατά πολύ της διεθνούς ζήτησης για αρκετούς μήνες» κι επομένως υπάρχει χώρος για να κερδίσουν όλοι. Οι κυνικές αυτές διαπιστώσεις έρχονται να επιβεβαιώσουν τα παιχνίδια του χρήματος και της γεωπολιτικής ισχύος που κρύβονται πίσω από την έρευνα και παραγωγή εμβολίων για ασθένειες που θερίζουν ζωές. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι αυτό που αναζητούν σήμερα όλοι με φούρια, απορρίφθηκε ως αντικείμενο χρηματοδότησης και έρευνας πριν από τρία χρόνια, επειδή μια επιδημία από κορονοϊό δεν ήταν τότε ορατή και το κέρδος δεν μπορεί να περιμένει. Σε πιάνει όμως ρίγος να σκέφτεσαι ότι θα μπορούσαν να είχαν σωθεί χιλιάδες ζωές από την πανδημία, αν το φάρμακο δεν ήταν εμπόρευμα κι αν τα επιτεύγματα της επιστήμης βρίσκονταν στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών και όχι του κέρδους. Το καπιταλιστικό σύστημα σάπισε και το «φωνάζει» με κάθε αφορμή.
«Οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης αντιμετώπισαν την πανδημία αποτελεσματικά», σημειώνει άρθρο του «Economist», προβλέπει όμως μεγάλο χτύπημα από την οικονομική κρίση, εξαιτίας των εξής κυρίως παραγόντων: Οι οικονομίες τους είναι βασισμένες στις εξαγωγές και πολλά από αυτά τα κράτη βασίζονται σε σημαντικό βαθμό στον Τουρισμό. Ενδεικτικά, για την Κροατία προβλέπεται συρρίκνωση της οικονομίας κατά 11% το 2020 και για τη Σλοβακία κατά 9%. Αντίστοιχες είναι βέβαια οι προβλέψεις για την κρίση και στην Ελλάδα, παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να διαφημίσει το «αισιόδοξο» σενάριο της γρήγορης ανάκαμψης και των μικρότερων σχετικά απωλειών, μετά το σταδιακό άνοιγμα του Τουρισμού. Σε κάθε περίπτωση, η «εξωστρέφεια», που διαφημίζεται ως πλεονέκτημα και ως προϋπόθεση για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Τουρισμό, αποδεικνύεται ένας ακόμα μύθος από τη σκοπιά των συμφερόντων των εργαζομένων και του λαού. Αυτοί που πλήρωσαν τα προηγούμενα χρόνια τα ρεκόρ στις αφίξεις και στους τζίρους των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στον Τουρισμό, θα φορτωθούν τώρα και τα σπασμένα, λόγω της μεγαλύτερης έκθεσης του κλάδου στις συνέπειες της πανδημίας και της οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη και την Αμερική.