Τα προσωπικά δεδομένα άνω των 500 εκατ. χρηστών του Facebook υποκλάπηκαν πριν από δύο χρόνια και τώρα βρίσκονται στο «παζάρι» για εμπορική (και όχι μόνο...) αξιοποίηση, σύμφωνα με διεθνή ΜΜΕ. Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες «διαρροές» προσωπικών δεδομένων στο διαδίκτυο, που συνέλεξε το Facebook από τους χρήστες του και οι «εισβολείς» απέσπασαν από τα ηλεκτρονικά του αρχεία, αν πρόκειται βέβαια για υποκλοπή και όχι για κάτι άλλο. Οπως και να 'χει, επανέρχεται για μια ακόμη φορά ο πολύ μεγάλος κίνδυνος από την έκθεση στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, όπου εκτός από τα προσωπικά δεδομένα καταγράφονται καθημερινά οι συνήθειες, οι δραστηριότητες, οι επαφές, οι μετακινήσεις και βέβαια οι προτιμήσεις του χρήστη σε μια σειρά από ζητήματα, στα οποία αποκτούν πρόσβαση πολυεθνικές, κράτη και υπηρεσίες, με «νόμιμους» και λιγότερο νόμιμους τρόπους. Οι εταιρείες - ιδιοκτήτες αυτών των Μέσων ενθαρρύνουν τη μεγαλύτερη έκθεση των χρηστών, παρουσιάζοντας ως «δέλεαρ» ότι η πληρέστερη καταγραφή των προσωπικών τους δεδομένων και η «εξουσιοδότηση» του χρήστη προς το Μέσο για στενή παρακολούθηση και καταγραφή των δραστηριοτήτων του αποτελούν προϋπόθεση για να αξιοποιούνται στο έπακρο οι δυνατότητες που προσφέρει. Με τον τρόπο αυτό, ο χρήστης εμφανίζεται να συναινεί εθελοντικά στην έκθεση των προσωπικών του δεδομένων και το Μέσο απαλλάσσεται από κάθε ευθύνη, όπως τώρα το Facebook, που δηλώνει αναρμόδιο για την τύχη και τη χρήση των στοιχείων που υποκλάπηκαν από τα αρχεία του. Μετά από μια 20ετία σχεδόν ραγδαίας ανάπτυξης, υπάρχει πλέον συσσωρευμένη πείρα για το ρόλο και τους κινδύνους γύρω από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Γι' αυτό δεν επιτρέπεται κανένας εφησυχασμός.
Δεν πέρασε ένας μήνας απ' όταν η Αλεξανδρούπολη έγινε βασικός κόμβος στη διεκπεραίωση χιλιάδων Αμερικανών στρατιωτών και εξοπλισμού προς τη συνοριογραμμή με τη Ρωσία - η πρώτη από τις πολλές «φουρνιές» που αναμένονται αυτούς τους μήνες - και μια σειρά γεγονότα έρχονται να επιβεβαιώσουν τους τεράστιους κινδύνους που συνεπάγεται για τον λαό η ιμπεριαλιστική εμπλοκή της χώρας, με ευθύνη της κυβέρνησης και όλων των άλλων κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου. Εχουμε και λέμε: Στην Ουκρανία χτυπάνε ξανά «τύμπανα πολέμου», με τις ΗΠΑ να μιλάνε για «εγγύηση της εδαφικής ακεραιότητας» της χώρας και τις μάχες στα ανατολικά να αναθερμαίνονται, όπως και τα σχέδια για την Κριμαία. Την ίδια ώρα, όλες μαζί οι αστικές πολιτικές δυνάμεις καμαρώνουν που στο πλαίσιο του ΝΑΤΟικού καταμερισμού η ελληνική Πολεμική Αεροπορία «επιτηρεί» τον εναέριο χώρο «σύμμαχων» κρατών των Βαλκανίων, ενώ τα στοιχεία δείχνουν ότι το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό είναι «εκ των πρώτων» που εξορμούν στη Μαύρη Θάλασσα, όπου η Τουρκία, διεκδικώντας αναβάθμιση του ρόλου της στον έλεγχο των διόδων από και προς τη Μεσόγειο, θέτει τώρα ζήτημα «παράκαμψης» της Συνθήκης της Μοντρέ. Τι σημαίνουν όλα αυτά για τον λαό; Σίγουρα όχι «ασφάλεια» και «σταθερότητα», όπως ισχυρίζεται το πιο χοντροκομμένο ψέμα των ευρωατλαντικών επιτελείων. Ο λάκκος της εμπλοκής που ανοίγουν τα συμφέροντα της αστικής τάξης είναι πολύ βαθύς και τα «μέτωπα» των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων κάθε άλλο παρά «πέφτουν μακριά». Κι είναι «χρέος» του λαού με τον αγώνα και «με τα χέρια του να σηκωθεί».
Ιδρώνει τη φανέλα...
Ενόψει της υπογραφής μιας νέας συμφωνίας στρατιωτικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ, η κυβέρνηση καλλιεργεί την αίσθηση ότι «ιδρώνει τη φανέλα» και ότι στη διαπραγμάτευση δίνει μάχη για «ισχυρά ανταλλάγματα», κυρίως σε επίπεδο «πολιτικών διακηρύξεων» από την αμερικανική κυβέρνηση, που θα αξιοποιήσει στο παζάρι με την Τουρκία. Εμφανίζεται δηλαδή να δίνει μεγαλύτερη έμφαση στα «πολιτικά» χαρακτηριστικά της νέας συμφωνίας και λιγότερο στα «τεχνικά», τα οποία ενδιαφέρουν περισσότερο τις ΗΠΑ, στην προσπάθεια να ενισχύσουν άμεσα το στρατιωτικό τους προγεφύρωμα στην περιοχή. Βέβαια, η χρησιμότητα τέτοιων «πολιτικών διακηρύξεων» από την αμερικανική διπλωματία φάνηκε και με την επιστολή Πομπέο στον Κυρ. Μητσοτάκη το 2020, όπου όχι μόνο δεν άλλαξε τίποτα σε σχέση με τη στάση της τουρκικής κυβέρνησης, αλλά λίγους μήνες μετά, κάτω από την ομπρέλα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, ξεκίνησε και ο νέος γύρος του παζαριού για διευθετήσεις στο Αιγαίο, με τις διερευνητικές επαφές. Η κυβέρνηση ωστόσο αξιοποίησε προπαγανδιστικά εκείνη την επιστολή για να εμπεδώνεται βαθύτερα στο λαό το επικίνδυνο ψέμα όλων των αστικών κομμάτων ότι οι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ είναι «εγγυητές» των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα.
... σε βάρος του λαού
Τα «πολιτικά» και τα «τεχνικά» χαρακτηριστικά τέτοιων συμφωνιών αλληλοσυμπληρώνονται και σηματοδοτούν τη μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό. Αυτό προϋποθέτει και την ανάλογη διάταξη στρατιωτικών υποδομών και δυνάμεων, όπως έγινε προηγουμένως με τη συμφωνία για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, την αναβάθμιση της Σούδας και πάει λέγοντας. Ο λαός δεν έχει επομένως τίποτα καλό να περιμένει, ενώ τα όποια «ανταλλάγματα» επιδιώκει η κυβέρνηση δεν αφορούν τον ίδιο αλλά την αστική τάξη και τα συμφέροντά της στην περιοχή. Η νέα συμφωνία με τις ΗΠΑ πρέπει να καταδικαστεί πλατιά και να απαντηθεί με ένταση της λαϊκής δράσης για απεμπλοκή από τα βρώμικα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, που μετατρέπουν το λαό σε στόχο και βάζουν σε μεγάλο κίνδυνο τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.
«
Προσφυγικό: Ακροδεξιές "κραυγές" σε Λέσβο και Σάμο. Μακριά από τις θέσεις του κινήματος αλληλεγγύης οι δυνάμεις του ΚΚΕ». Με αυτόν τον τίτλο στην εφημερίδα «Πριν», το ΝΑΡ καταφεύγει στις γνωστές λαθροχειρίες, προσπαθώντας να διαστρεβλώσει τις θέσεις του ΚΚΕ στο Προσφυγικό - Μεταναστευτικό. Συγκεκριμένα, με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη της επιτρόπου της ΕΕ για το Μεταναστευτικό σε Σάμο και Λέσβο, τις κινητοποιήσεις που έγιναν ενάντια στη μετατροπή των νησιών σε φυλακές της ΕΕ και τα ψηφίσματα στο Περιφερειακό Συμβούλιο Βόρειου Αιγαίου σχετικά με το νέο Σύμφωνο της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Ασυλο (η «Λαϊκή Συσπείρωση» κατέθεσε δικό της ψήφισμα), το «Πριν» φτάνει στο σημείο να εγκαλεί το ΚΚΕ ότι «δεν αναγνωρίζει τους πρόσφυγες - μετανάστες ως τμήμα της εργατικής τάξης με το οποίο οι εργαζόμενοι σε Ελλάδα και ΕΕ πρέπει να αναπτύξουν σχέσεις ταξικής αλληλεγγύης». Θυμίζουμε ότι είναι οι ίδιες δυνάμεις που πριν από έναν χρόνο έλεγαν τα ίδια για το ΚΚΕ, αναφερόμενες στην πρωτοπόρα δράση των δυνάμεών του στα νησιά του Αιγαίου ενάντια στις συνθήκες εγκλωβισμού των προσφύγων, στην πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ που μετατρέπει τα νησιά σε φυλακές, και σε αντιπαράθεση με το ρατσιστικό δηλητήριο... Ομως, μετά τις μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις, με αφορμή την απόβαση των ΜΑΤ στα νησιά, άλλαξαν τροπάρι και μιλούσαν για «λαϊκή εξέγερση» κ.ά.
«
Οσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια», λέει ο λαός και η παροιμία πάει γάντι στο ΝΑΡ, που εκτίθεται από τις αναλύσεις και τις θέσεις του για τις εξελίξεις στην περιοχή, και βέβαια για το Μεταναστευτικό - Προσφυγικό, στο οποίο επιδρούν καθοριστικά οι οξύτατοι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και η εμπλοκή της χώρας σ' αυτούς, με ευθύνη της κυβέρνησης και όλων των αστικών κομμάτων. Το ΚΚΕ με τη δράση του, την παρέμβασή του στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, στην Τοπική Διοίκηση, θέτει ολοκληρωμένα το ζήτημα του Μεταναστευτικού - Προσφυγικού, πρωτοστατεί στην οργανωμένη πάλη του λαού ενάντια στην πολιτική του διπλού εγκλωβισμού, που μετατρέπει τα νησιά σε φυλακές της ΕΕ. «Δείχνει» τις αιτίες του προβλήματος στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΕΕ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, καταγγέλλει τον εγκλωβισμό των ξεριζωμένων και τη μετατροπή των νησιών σε αποθήκες ψυχών, τα ιμπεριαλιστικά παζάρια γύρω από το Μεταναστευτικό - Προσφυγικό. Διεκδικεί το δικαίωμά τους να πάνε στις χώρες που επιθυμούν, με γρήγορες διαδικασίες ασύλου, και για όσους μείνουν στη χώρα μας να έχουν πλήρη δικαιώματα, να σταματήσουν οι διακρίσεις εναντίον τους, οι εξώσεις από δομές φιλοξενίας, να στηριχτεί η ένταξή τους στην κοινωνία.
Το ΚΚΕ έχει σταθερό μέτωπο στον εθνικισμό και η δράση των δυνάμεών του στα νησιά έχει καθοριστική συμβολή στο να απομονωθούν ξενοφοβικές και ρατσιστικές φωνές. Αποκαλύπτει σταθερά τον ρόλο διάφορων ΜΚΟ και «αλληλέγγυων», που παίζουν άλλα παιχνίδια στις πλάτες προσφύγων και νησιωτών. Καλεί τους πρόσφυγες - μετανάστες που θα μείνουν στη χώρα και για όσο μείνουν, να παλέψουν μαζί με το εργατικό κίνημα για βελτίωση των όρων διαμονής, για δουλειά με δικαιώματα. Η δράση αυτή και οι θέσεις του ΚΚΕ αναγνωρίζονται από ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις στα νησιά, που ζουν καθημερινά τις συνέπειες της πολιτικής κυβέρνησης - ΕΕ, όπως και οι χιλιάδες μετανάστες. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Κι επειδή δεν αρέσει στο ΝΑΡ, προσπαθεί με συκοφαντίες και διαστρέβλωση να τη φέρει στα μέτρα του. Μάταιος κόπος...
Δ. Κ.
Feeds
