Ενόψει της υπογραφής μιας νέας συμφωνίας στρατιωτικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ, η κυβέρνηση καλλιεργεί την αίσθηση ότι «ιδρώνει τη φανέλα» και ότι στη διαπραγμάτευση δίνει μάχη για «ισχυρά ανταλλάγματα», κυρίως σε επίπεδο «πολιτικών διακηρύξεων» από την αμερικανική κυβέρνηση, που θα αξιοποιήσει στο παζάρι με την Τουρκία. Εμφανίζεται δηλαδή να δίνει μεγαλύτερη έμφαση στα «πολιτικά» χαρακτηριστικά της νέας συμφωνίας και λιγότερο στα «τεχνικά», τα οποία ενδιαφέρουν περισσότερο τις ΗΠΑ, στην προσπάθεια να ενισχύσουν άμεσα το στρατιωτικό τους προγεφύρωμα στην περιοχή. Βέβαια, η χρησιμότητα τέτοιων «πολιτικών διακηρύξεων» από την αμερικανική διπλωματία φάνηκε και με την επιστολή Πομπέο στον Κυρ. Μητσοτάκη το 2020, όπου όχι μόνο δεν άλλαξε τίποτα σε σχέση με τη στάση της τουρκικής κυβέρνησης, αλλά λίγους μήνες μετά, κάτω από την ομπρέλα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, ξεκίνησε και ο νέος γύρος του παζαριού για διευθετήσεις στο Αιγαίο, με τις διερευνητικές επαφές. Η κυβέρνηση ωστόσο αξιοποίησε προπαγανδιστικά εκείνη την επιστολή για να εμπεδώνεται βαθύτερα στο λαό το επικίνδυνο ψέμα όλων των αστικών κομμάτων ότι οι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ είναι «εγγυητές» των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα.