«Το φαινόμενο Μακρόν πρέπει να το δούμε υπό αυτό το διπλό πρίσμα. Οι προτάσεις του στην ευρωπαϊκή πολιτική και στην εξωτερική πολιτική είναι όχι απλά θετικές, αλλά οι μόνες θετικές προτάσεις που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή στην Ευρώπη. Δηλαδή ο εκδημοκρατισμός της οικονομικής διακυβέρνησης, ευρωπαϊκή αυτονομία και κυριαρχία, στρατηγική αυτονομία της άμυνας από το ΝΑΤΟ και από τις ΗΠΑ, κι εμείς τις είχαμε υποστηρίξει αυτές τις ιδέες και συνεχίζουμε να τις υποστηρίζουμε. Στο εσωτερικό όμως είναι διαφορετικά τα πράγματα. Και, δυστυχώς ή ευτυχώς, και με την τσέπη μας ψηφίζουμε σε όλες τις εκλογές». Αυτήν τη ...μεγαλειώδη ανάλυση έκανε χτες ο τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ, ανεβάζοντας πραγματικά σε άλλο επίπεδο την γνώριμη ΣΥΡΙΖΑίικη κοροϊδία τού δήθεν «μικρότερου κακού» και των αστικών κυβερνήσεων που - όπως μαθαίνουμε τώρα - είναι «ολίγον» αντιλαϊκές! 'Η, για την ακρίβεια, αντιλαϊκές εντός συνόρων και φιλολαϊκές εκτός...
Τα δε παραδείγματα που φέρνει είναι «ένα κι ένα». Τι να πρωτοπεί κανείς; Για τον... «εκδημοκρατισμό» της «οικονομικής διακυβέρνησης» με τα Ευρωπαϊκά Εξάμηνα και τα Ταμεία Ανάκαμψης, τα μνημόνια διαρκείας για τους λαούς; Για την «ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία», τη δυνατότητα δηλαδή της ιμπεριαλιστικής ένωσης να κάνει επεμβάσεις με το δικό της «brand name» όπου Γης; Οσο και να «τρίβουν» την πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου μπας και «ξασπρίσει», όσα κολπάκια κι αν επιστρατεύσει ο ΣΥΡΙΖΑ, με κάλπικους ...δυισμούς της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής «μέσα κι έξω» από τη χώρα, φιλολαϊκή εκδοχή της ούτε υπήρξε ποτέ, ούτε πρόκειται να υπάρξει. Αντίθετα, με όποιες πολιτικές δυνάμεις στο τιμόνι της αστικής διακυβέρνησης, ο λαός, οι ανάγκες και τα δικαιώματά του θα είναι πάντα ο στόχος. Αυτό είναι και το μόνο «πρίσμα» για να διαβάσει τις εξελίξεις, χωρίς να περιμένει από «σωτήρες», αλλά μόνο από τον δικό του αγώνα.
Το «παιχνίδι» στα Ενεργειακά χοντραίνει, στη σκιά του πολέμου στην Ουκρανία και οι επιχειρηματικοί όμιλοι δεν προλαβαίνουν να μετρούν «ευκαιρίες». Για να τους διευκολύνει, λοιπόν, ο Αμερικανός πρέσβης, Τζ. Πάιατ, ανέλαβε ρόλο «πρακτικογράφου» στα «deals» που «τρέχουν» αυτό το διάστημα και έχουν βέβαια την αμέριστη στήριξη των ΗΠΑ. Στο πλαίσιο του 7ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών, κι αφού παρακολούθησε την τριμερή Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ για την Ενέργεια, ο πρέσβης μίλησε για έργα που θα στηρίξουν το σχέδιο απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο, λέγοντας με νόημα: «Εχουμε ακούσει και για άλλες ομάδες που εργάζονται στον Βόλο, στη Θεσσαλονίκη, στην Κόρινθο». Δύο μέρες μετά, τα ...ακούσματα του πρέσβη επιβεβαιώθηκαν, με την κατάθεση στη ΡΑΕ σχετικής αίτησης από μεγάλο ενεργειακό όμιλο, που εκπροσωπεί και αμερικανικά συμφέροντα, για την κατασκευή πλωτού σταθμού υγροποιημένου αερίου στη Θεσσαλονίκη. Μετά απ' αυτήν την επίδειξη του πρέσβη για τις μαντικές του ικανότητες, δεν έχουμε πλέον καμιά αμφιβολία για το πώς θα εξελιχθούν και άλλες ανοιχτές υποθέσεις, που σχετίζονται άμεσα με τα αμερικανικά συμφέροντα, όπως, για παράδειγμα, η παραπέρα ιδιωτικοποίηση των λιμανιών της Αλεξανδρούπολης και της Καβάλας. Βουλωμένο γράμμα διαβάζει ο πρέσβης, πώς να μην τον εμπιστευτείς...