Παρασκευή 21 Απρίλη 2023
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ποιος

Οταν ο Κυρ. Μητσοτάκης ανακοίνωνε την ημερομηνία των εκλογών, έλεγε ανάμεσα σε άλλα πως αν χρειαστούν και δεύτερες κάλπες, αυτές θα στηθούν στις 2 Ιούλη, «ώστε στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στις 11 και 12 Ιουλίου ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας να είναι σε θέση να εκπροσωπήσει τη χώρα». Το θυμηθήκαμε διαβάζοντας τις αναλύσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για το «τι μήνυμα στέλνουν οι συναντήσεις Μπλίνκεν και Σολτς με τον Αλέξη Τσίπρα», αλλά και διάφορες μικρές ειδήσεις, όπως για το σεμινάριο που διοργανώνει στο Πάντειο η αμερικάνικη πρεσβεία με θέμα «τον ρόλο της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ» και ομιλητή τον διπλωματικό σύμβουλο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Ευ. Καλπαδάκη. Αν μη τι άλλο, «βγάζει μάτι» ότι κανένα «άγχος» δεν έχουν τα γεράκια του πολέμου για το ποιος στις 22 Μάη ή στις 3 Ιούλη θα εκπροσωπεί την αστική τάξη στις νέες αποστολές εμπλοκής στα δολοφονικά σχέδια του ΝΑΤΟ, στα ιμπεριαλιστικά παζάρια και στις επικίνδυνες διευθετήσεις που τις συνοδεύουν. Και αυτό το στοιχείο του «κοινού προγράμματος» ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ πρέπει να γίνει κριτήριο ψήφου: Το πραγματικό δίλημμα για τον λαό αφορά το ποιος θα βρεθεί μαζί του και απέναντι σε όσους τον σέρνουν σε νέες μεγάλες περιπέτειες και κινδύνους για τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Γι' αυτό την επόμενη μέρα χρειάζεται ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ!

«Αναμενόμενα»...

«Με την έξοδο το 2008-10 από τον Ομιλο ΟΣΕ της εταιρείας εκμετάλλευσης (ΤΡΑΙΝΟΣΕ, σήμερα Hellenic Train) και την πλήρη ιδιωτικοποίησή της (το 2017) περιορίσθηκαν σημαντικά οι δίαυλοι συνεργασίας και συνέργειας ανάμεσα στην Υποδομή (ΟΣΕ) και την Εκμετάλλευση (Hellenic Train). Αυτό ήταν αναμενόμενο διότι μια ιδιωτική εταιρεία έχει ως στόχο πρωτίστως την κερδοφορία (...) Ο ιδιώτης επιχειρηματίας θα προβεί σε δαπάνες για το καλό της κοινωνίας, μόνο αν αποκομίζει άμεσα οικονομικά οφέλη ή καλή φήμη που έμμεσα θα του αποφέρει μεσομακροπρόθεσμα οφέλη». Αυτά καταγράφει ανάμεσα σε άλλα το πόρισμα των εμπειρογνωμόνων που διόρισε η κυβέρνηση για το δυστύχημα στα Τέμπη, επιβεβαιώνοντας «τρανταχτά» εκείνο που φώναξαν εκατοντάδες χιλιάδες στις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις μετά το προδιαγεγραμμένο έγκλημα. Οτι, δηλαδή, «δεν φταίει η κακιά η ώρα, αλλά το κέρδος και όσοι κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα».

... του κεφαλαίου

«Αναμενόμενο» ήταν λοιπόν πως η «απελευθέρωση» (και) των σιδηροδρομικών μεταφορών βάζει τελευταία στη λίστα την ασφάλεια των επιβατών, επειδή πάνω - πάνω μπαίνει η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. «Αναμενόμενο» ήταν και ότι η ζωή του λαού μπαίνει στο «ζύγι» του «άμεσου οικονομικού οφέλους» των επιχειρηματικών ομίλων. Κι αφού αυτά ήταν «αναμενόμενα», οι ευθύνες ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, που υπηρέτησαν και υπηρετούν αυτήν την πολιτική, επιβεβαιώνεται ότι είναι τεράστιες και ότι πρόκειται στην κυριολεξία για προδιαγεγραμμένο έγκλημα σε βάρος του λαού, για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Γι' αυτό είναι ανάγκη να γίνει πράξη η υπόσχεση που δόθηκε στις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις, να μην ξεχαστεί το έγκλημα: Δυναμώνοντας το ΚΚΕ παντού και στις εκλογές, για να δυναμώσει ο αγώνας για σύγχρονες, ασφαλείς, φτηνές μεταφορές, κόντρα στα «αναμενόμενα» του κεφαλαίου.

Φαρμάκι

Την ώρα που χιλιάδες ασθενείς - πολλοί με χρόνια και σοβαρά νοσήματα - «παίρνουν σβάρνα» τα φαρμακεία μέχρι να βρουν (αν βρουν...) ένα από τα 215 σκευάσματα που είναι σε μεγάλη έλλειψη, οι δέκα μεγαλύτερες φαρμακοβιομηχανίες κατέγραφαν το 2022 έσοδα που προκαλούν ίλιγγο! Ανάμεσά τους βρίσκονται τα πιο τρανταχτά ονόματα στην αγορά του Φαρμάκου, γνωστά κι από τις «επιδόσεις» τους την περίοδο της πανδημίας. Η πρώτη δεκάδα των φαρμακοβιομηχανιών έχει ως εξής (έσοδα σε δισ. δολάρια το 2022): «Pfizer» 100,33, «Johnson & Johnson» 94,94, «Roche» 66,26, «Merck & Co.» 59,28, «AbbVie» 58,05, «Novartis» 50,54, «Bristol Myers Squibb» 46,16, «Sanofi» 45,22, «AstraZeneca» 44,35, GSK 36,15. Οι εταιρείες αυτές παράγουν και διακινούν ορισμένα από τα πιο διαδεδομένα φάρμακα για απλές και πιο σοβαρές παθήσεις, ενώ τρεις τουλάχιστον απ' αυτές πρωταγωνίστησαν και στην παραγωγή εμβολίων για την Covid. Πώς εξηγείται όμως η τεράστια αντίφαση ανάμεσα στην κερδοφορία τους, από τη μια, και τις ελλείψεις στην αγορά, από την άλλη, που γίνονται πλέον «κανονικότητα» και κάνουν ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή των ασθενών; Η απάντηση βρίσκεται στο Φάρμακο - εμπόρευμα, που η παραγωγή και η διακίνησή του είναι στα χέρια πολυεθνικών μεγαθηρίων. Εκεί που τους συμφέρει, αυξάνουν την παραγωγή και τις διαθέσιμες ποσότητες. Εκεί που το ποσοστό κέρδους μειώνεται, «στεγνώνουν» την αγορά και εκβιάζουν για αύξηση των τιμών, χτυπώντας τις ...ανοιχτές πόρτες των κυβερνήσεων. Μόνος και σταθερά χαμένος είναι ο λαός, που είτε πληρώνει το φάρμακο χρυσάφι είτε ψάχνει και δεν το βρίσκει την ώρα της ανάγκης.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ