Να λοιπόν ποιο είναι το έδαφος πάνω στο οποίο εξυφαίνονται προεκλογικά τα σενάρια για διάφορους κυβερνητικούς συνδυασμούς την επόμενη μέρα. Να ποιο είναι το έδαφος των ψευτοκαβγάδων και της «τοξικής ρητορικής» για την οποία αλληλοκατηγορούνται προεκλογικά η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, ενώ όλοι την τροφοδοτούν και την στηρίζουν. Να ποιο είναι το έδαφος της κινητικότητας μεταξύ στελεχών απ' όλα τα αστικά κόμματα προς άλλα, σαν να αλλάζουν δωμάτιο στο ίδιο σπίτι. Να ποια είναι και η βάση του συνθήματος «Μόνοι τους και όλοι μας!» για πιο ισχυρό ΚΚΕ στην κάλπη και παντού. ΥΓ.: Σημειωτέον ότι στο πάνελ της εκδήλωσης βρίσκονταν επίσης ο Γ. Γεραπετρίτης, υπουργός Επικρατείας της κυβέρνησης και ο Γ. Κατρούγκαλος, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Εννοείται βέβαια ότι δεν υπήρξε η παραμικρή «ένσταση» σε όσα είπε ο Βενιζέλος...

«Ξαναχτύπησε» στη συνέντευξή του το περασμένο Σάββατο ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Στουρνάρας. Ερωτηθείς αν ο εκλογικός κύκλος «μπορεί να αποσταθεροποιήσει την οικονομία», επανέλαβε πως «μου είναι αδιανόητο ότι οποιοδήποτε από τα τρία αυτά κόμματα τα οποία διοίκησαν τη χώρα τα χρόνια της κρίσης, και πήραν τελικά υπεύθυνα μέτρα, θα μπορούσαν να κάνουν κάτι που να θέσει σε κίνδυνο αυτήν την πορεία επαναφοράς στην κανονικότητα». Απαντώντας δε σε άλλη ερώτηση, σχετικά με την περιβόητη «επενδυτική βαθμίδα», σημείωσε ότι «μετά τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης, όποια κι αν είναι αυτή, θα αποτιμηθούν αυτές οι προγραμματικές δηλώσεις και τότε θα την πάρουμε». Οποια κι αν είναι λοιπόν η επόμενη κυβέρνηση, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για τους τραπεζικούς και άλλους ομίλους ότι θα συνεχιστεί η «κανονικότητα» και «σταθερότητα» των καθηλωμένων μισθών και της δουλειάς - λάστιχο, των πλειστηριασμών, της φοροληστείας και της ενεργειακής φτώχειας του λαού, που αποτελούν στην ουσία τα «προαπαιτούμενα» και το αποτέλεσμα των επενδύσεων και της «πρόσβασης στις αγορές». Γι' αυτό και όποια κι αν είναι αυτή η από χέρι αντιλαϊκή κυβέρνηση, το ζήτημα είναι πόσο πιο δυνατός θα είναι ο λαός και το κίνημα απέναντί τους, με ένα πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ.

«Η εκτίναξη του χρέους της Κεντρικής Κυβέρνησης σε επίπεδα υψηλότερα των 400 δισεκατομμυρίων ευρώ αλλά και η θεαματική αύξηση - λόγω του τραπεζικού προγράμματος "Ηρακλής" - των κρατικών εγγυήσεων κατά 20 δισεκατομμύρια ευρώ την τριετία 2020-2022 (...) συνιστούν ένα εκρηκτικό μείγμα για όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει από τις επικείμενες εκλογές. Η εξέλιξη αυτή είναι αποτέλεσμα της διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, που επιβάρυνε τον κρατικό κορβανά με υποχρεώσεις μεγαλύτερες από όσες η κυβέρνηση Καραμανλή την περίοδο 2003-2009». Αυτά έγραφε η «Αυγή» της Κυριακής, σε άλλη μια βερσιόν της «καμένης γης», με την οποία προετοιμάζουν κάθε φορά το έδαφος οι επίδοξοι κυβερνητικοί σωτήρες για νέα σκληρά μέτρα και τα νέας κοπής μνημόνια. Βάλτε και λίγο από τις πρόσφατες δηλώσεις Τσίπρα, ότι «οποιαδήποτε κυβέρνηση προκύψει από τις εκλογές θα λειτουργήσει σε συνθήκες δημοσιονομικής πειθαρχίας», και το... υπονοούμενο είναι παραπάνω από σαφές. Και εντάξει, στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των «εξαπτέρυγων», όλα όσα είναι μπροστά αποτελούν σοβαρό λόγο για να «δέσει το γλυκό» των αντιλαϊκών κυβερνήσεων, αυτοδύναμων είτε συνεργασίας, και κυρίως για να δεχτεί ο λαός ως «μονόδρομο» την αντιλαϊκή «σταθερότητα». Για τον λαό πάλι, είναι ένας πολύ καλός λόγος να κάψει τα αντιλαϊκά σενάρια, για να μη δει το έργο σε «σίκουελ». Να γράψει εκείνος το σενάριο, για τις δικές του ανάγκες.