Πάνω από 50 δισ. θα πληρώσει ο λαός φέτος σε φόρους για να γεμίσουν τα κρατικά ταμεία, με τις «επιδόσεις» το πρώτο 7μηνο να «ζαλίζουν», καταγράφοντας μεταξύ άλλων πρωτογενή πλεονάσματα δύο και τρεις φορές πάνω απ' τον στόχο. Κι αυτά είναι μόνο η αρχή, καθώς, όπως «διαρρέουν» τα αστικά επιτελεία, η Ελλάδα δεν αρκεί να επιτύχει πρωτογενή πλεονάσματα, «αλλά να αποδείξει στις αγορές ότι μπορεί και να τα διατηρήσει». Και για να γίνει αυτό, από τη μια, «υπερβάλλει» εαυτόν στη φοροληστεία και, από την άλλη, στρώνει τον δρόμο για τα επόμενα, μέσα από το Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Σταθερότητας, το οποίο προβλέπει διπλασιασμό των πρωτογενών πλεονασμάτων τα επόμενα τρία χρόνια, ώστε να φτάσουν σταδιακά στο 2,5% του ΑΕΠ. Ομως, ο πάτος του βαρελιού για τον λαό δεν βρίσκεται ούτε εκεί, αφού τους επόμενους μήνες έρχεται το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας, με το οποίο αυστηροποιείται ο έλεγχος για το πώς θα αξιοποιούνται τα πρωτογενή πλεονάσματα, βάζοντας «κόφτη» στις κρατικές δαπάνες που αφορούν ακόμα και στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες! Με άλλα λόγια, ο κρατικός μηχανισμός, με «κορόνα» θα μαζεύει περισσότερα από τον λαό για να τα δίνει στους «επενδυτές» και με «γράμματα» θα κόβει περισσότερα από δαπάνες που έχει ανάγκες ο λαός! Πραγματικά ...«τζακ ποτ» τα μνημόνια διαρκείας που ήρθαν για να μείνουν.

Ανάμεσα στις πολλές αστειότητες που ακούγονται αυτές τις μέρες, με στόχο να σκεπάσουν τις κυβερνητικές ευθύνες για το παρανάλωμα του πυρός, είναι ότι τα ίδια γίνονται και σε άλλες χώρες. Φέρνουν μάλιστα ως παράδειγμα τη Χαβάη, όπου οι επίσημοι νεκροί από την πρόσφατη καταστροφή ξεπερνούν τους 100, με φόβους για πολύ περισσότερους. Αυτό που δεν λένε είναι ότι οι προτεραιότητες του αστικού κράτους και των κυβερνήσεων είναι παντού οι ίδιες και πάντοτε σε βάρος της προστασίας του λαού, είτε μιλάμε για τη χώρα μας είτε για τις ΗΠΑ, τη λεγόμενη «μητρόπολη του καπιταλισμού». Θυμίζουμε επίσης ότι στην Αμερική, τα πιο «πλούσια» ασφαλιστικά συμβόλαια περιλαμβάνουν και την επέμβαση ιδιωτικών εταιρειών πυρόσβεσης σε περίπτωση πυρκαγιάς, που πουλάνε υπηρεσίες ακόμα και στο κράτος! Σε τέτοιο σημείο έχει φτάσει η εμπορευματοποίηση μέχρι και της προστασίας από τις φωτιές. Δεν είναι επομένως παράξενο πως η Χαβάη, ένα νησί 3.700 χλμ. μακριά από τις ηπειρωτικές ΗΠΑ, δεν διέθετε ούτε τη στοιχειώδη αντιπυρική θωράκιση, παρά το γεγονός ότι αποτελεί και δημοφιλή τουριστικό προορισμό.

Οσο για τις γελοιότητες που διαρρέονται, ότι εκεί δεν είχαν 112 για να τους σώσει, θυμίζουμε ότι και στη χώρα μας, το 112 χρησιμοποιείται κατά κόρον για εκκενώσεις χωρίς να υπάρχει κανένα συγκεκριμένο σχέδιο οργανωμένης μετακίνησης του πληθυσμού, με αποτέλεσμα να λειτουργεί τελικά ως ιμάντας μεταφοράς της κρατικής ευθύνης στην ατομική και ως άλλοθι για την επιλεκτική γύμνια του κρατικού μηχανισμού απέναντι στα δάση και την προστασία της ανθρώπινης ζωής. Αν υπάρχουν λοιπόν ομοιότητες ανάμεσα στην Ελλάδα και στα άλλα κράτη που τσουρουφλίζονται από τις φωτιές, αυτές εξαντλούνται στις ευθύνες του κράτους και στην «ανικανότητά» του να προστατέψει το περιβάλλον και τον λαό, ακριβώς επειδή προτεραιότητά του είναι να προστατεύει το κεφάλαιο και τα κέρδη του. Ακόμα και με μπίζνες πάνω στα αποκαΐδια...