Στο ...ζουμί της «ενεργού εξωτερικής πολιτικής» της κυβέρνησης μπαίνουν διάφορες αναλύσεις, μετά και την επίσκεψη του Ινδού πρωθυπουργού Μόντι στην Αθήνα. Αναδεικνύουν μάλιστα μια ακόμα «ενδιαφέρουσα» πλευρά για την αστική τάξη, σημειώνοντας με κυνισμό ότι η Ινδία μπορεί να αποδειχθεί «χρυσωρυχείο» εργατικού δυναμικού, αφού «οι φθηνοί εργαζόμενοι είναι το "χρυσάφι" της εποχής»! Οι ίδιες αναλύσεις θυμίζουν ότι η εργοδοσία στη χώρα μας έκανε αντίστοιχες ...χρυσές δουλειές με τους μετανάστες εργάτες από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης τη δεκαετία του '90, οπότε, όπως ομολογείται, κάτι αντίστοιχο επιχειρείται και σήμερα με τις διμερείς - δουλεμπορικές συμφωνίες που ήδη «τρέχουν», όπως με το Μπανγκλαντές και την Αίγυπτο. Ετσι, η επίσκεψη Μόντι συνδέεται με το «φιλοεπενδυτικό κλίμα», αφού μπορεί να εγκαινιάσει και νέο σκλαβοπάζαρο, αυτήν τη φορά με την Ινδία. «Επειδή δεν είμαστε οι μόνοι που ψάχνουμε» φτηνούς εργάτες «πρέπει να τρέξουμε γρήγορα», γράφτηκε χαρακτηριστικά στον Τύπο, αποτυπώνοντας και την ουσία τέτοιων επαφών και συμφωνιών, την ώρα που η κυβέρνηση ετοιμάζει τον νόμο για το παραπέρα ξεχαρβάλωμα των εργασιακών σχέσεων και τη νομιμοποίηση της πιο αρρωστημένης εργοδοτικής ασυδοσίας. Ετσι στήνονται τα ...«χρυσωρυχεία» για το κεφάλαιο, με ανεξάντλητη εκμετάλλευση, καταστολή και το ρολόι να γυρίζει αιώνες πίσω.