Ενας «ολάνθιστος κήπος» ήταν και το βράδυ της Κυριακής η πλατεία της Ζάτουνας, με τον κόσμο που είχε συρρεύσει από τους νομούς της Πελοποννήσου, αλλά και από την Αττική, στην εκδήλωση τιμής που διοργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ με αφορμή τη συμπλήρωση δύο χρόνων από τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη, του Μίκη «των μεγάλων μεγεθών», που το έργο του αντηχεί ακέραιο τη μεγαλειώδη πορεία του λαού μας στον 20ό αιώνα και θα μας συνοδεύει «μέχρι να κοκκινίσουν τα όνειρα...».

Το «παρών» στην εκδήλωση έδωσαν μεταξύ άλλων ο δήμαρχος Γορτυνίας, Ευστάθιος Κούλης, και ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Ζάτουνας, Γιώργος Κανελλόπουλος. Ακόμα, ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Τηλέμαχος Δημουλάς, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ, η Βαγγελιώ Πλατανιά, μέλος της ΚΕΟΕ, ο βουλευτής του Κόμματος Νίκος Παπαναστάσης και ο Γραμματέας του Συμβουλίου Περιοχής Πελοποννήσου της ΚΝΕ Παναγιώτης Κοσκινάς. Εκεί ήταν και ο τερματοφύλακας του Αστέρα Τρίπολης Νίκος Παπαδόπουλος, καθώς και ο πανεπιστημιακός Γιάννης Μηλιός. Επίσης, η υποψήφια δήμαρχος Γορτυνίας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» Λένα Βούλγαρη και ο Νίκος Γόντικας, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ και περιφερειακός σύμβουλος Πελοποννήσου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση». Αλλά και η Ρένα Παρμενίδου, επί χρόνια στενή συνεργάτης του Μίκη.

Οπως ενημέρωσε στην ομιλία του ο Ν. Κουτουμάνος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος περιφερειάρχης Πελοποννήσου, ο ΓΓ της ΚΕ δεν παρευρέθηκε τελικά στην εκδήλωση λόγω έκτακτων υποχρεώσεων. Εκ μέρους του ευχαρίστησε τον δήμαρχο Γορτυνίας και τον πρόεδρο της ΤΚ Ζάτουνας, καθώς και τον πρόεδρο του μουσείου «Μίκης Θεοδωράκης», για τη βοήθεια που πρόσφεραν ώστε να πραγματοποιηθεί η εκδήλωση.

Την απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ να τιμήσει τη δεύτερη επέτειο από τον θάνατο του συνθέτη «εδώ, μπροστά στην Κιβωτό του, όπως συνήθιζε να αποκαλεί το Μουσείο», χαιρέτισε σε μήνυμά του που διαβάστηκε στην εκδήλωση ο Παρασκευάς Παρασκευόπουλος, σημειώνοντας: «Εδώ στη Ζάτουνα, το 1968 - 1969, ο Μίκης μετέτρεψε την απομόνωση, τον εκτοπισμό του από τη χούντα των συνταγματαρχών, σε παγκόσμιο φάρο αγώνων και αντίστασης για την ελευθερία και τη δημοκρατία. Από εδώ έγινε ένας τεράστιος τηλεβόας μηνυμάτων αντίστασης στην παγκόσμια κοινή γνώμη, που στη συνέχεια επέστρεφαν ως κύματα αλληλεγγύης στον αγώνα των Ελλήνων ενάντια στον φασισμό». Ανέφερε ακόμα ότι στις 2 και 3 Σεπτέμβρη θα πραγματοποιηθεί το 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Μίκη Θεοδωράκη «Αρκαδίες» στη Ζάτουνα, καθώς και ένα μεγάλο αφιέρωμα στα 50 χρόνια από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη.

Με αφορμή τη συναυλία ο Κώστας Κανάκης φιλοτέχνησε πορτρέτο του μεγάλου μουσικοσυνθέτη, το οποίο και δώρισε στην ΚΟ Αρκαδίας του Κόμματος. Το πορτρέτο παρουσιάστηκε και στην εκδήλωση.

«Ω βουνά πανάρχαια / της Αρκαδίας βουνά / βουνά περήφανα / βουνά ανυπότακτα / τίμια βουνά. Η τιμή ακρίβυνε / η τιμή λιγόστεψε / η τιμή πέθανε. / Ενα παιδί πονάει / το δικό μου παιδί / κι εγώ δεμένος κοιτάζω τα έλατα / άλλη ελπίδα δεν έχω από τα δέντρα».

Με αυτό το τραγούδι από την «Αρκαδία Ι» ξεκίνησε η συναυλία, η καλλιτεχνική επιμέλεια της οποίας ήταν του Κώστα Θωμαΐδη. Τραγούδησαν ο ίδιος και η Μπέττυ Χαρλαύτη, ενώ στο πιάνο ήταν ο Τάκης Φαραζής.

Σειρά πήραν όλα τα τραγούδια από τις «Αρκαδίες» Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, ΙV, σε στίχους του Μίκη, του Μάνου Ελευθερίου και του Ανδρέα Κάλβου. Τραγούδια που γεννήθηκαν σε αυτόν τον τόπο ξανακούστηκαν εδώ, όπως το ήθελε και ο ίδιος ο Μίκης.

Τραγούδια εμπνευσμένα από τον τόπο εξορίας του συνθέτη, αλλά και τραγούδια που μιλάνε στις καρδιές όλου του κόσμου. Μία ακόμα τρανή απόδειξη ότι η έμπνευση, η δημιουργία δεν σταματά ούτε και στις πιο δύσκολες συνθήκες, αντίθετα στέκει σαν φάρος για να δείχνει τον δρόμο.

«Σαν πνευματικός δημιουργός, επιτελώντας το λαϊκό λειτούργημά μου, συνέθεσα και εδώ στη Ζάτουνα κύκλους τραγουδιών, που τους ονομάζω "Αρκαδίες". Αυτά τα τραγούδια που γράφω τώρα, όπως εκείνα που θα γράψω και αύριο, είναι αφιερωμένα σε σας, δηλαδή σε όλους τους ανθρώπους που πιστεύουν στον άνθρωπο, που πιστεύουν στη ζωή, στο δίκιο, στη δημοκρατία και την ελευθερία, και που έχουν τάξει σκοπό της ζωής τους τον αγώνα για την υπεράσπισή του», έγραφε ο Μίκης σε μήνυμά του από τη Ζάτουνα το οποίο μεταδόθηκε παράνομα.

Ετσι, παράνομα, με χίλιες δυο προφυλάξεις και με ευφάνταστα τεχνάσματα, έβγαιναν και αυτά τα τραγούδια έξω και μεταδίδονταν από ραδιοφωνικούς σταθμούς του εξωτερικού, δίνοντας αντοχή και κουράγιο...

Το δεύτερο μέρος της συναυλίας περιλάμβανε πολλά γνωστά και αγαπημένα έργα του Μίκη. Ο κόσμος που είχε γεμίσει την πλατεία του χωριού έγινε ένα με τους ερμηνευτές, ενώ τα τραγούδια μπλέκονταν με το σύνθημα «Ούτε σε ξερονήσια ούτε σε φυλακές, πότε τους δεν λυγίσανε οι κομμουνιστές».