Τον αποχαιρέτησαν όπως του έπρεπε. Με την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο πάνω στο φέρετρο, τον «Ριζοσπάστη» στα αριστερά του και ένα ψηφοδέλτιο, από το 1974, του ΚΚΕ, του κόμματος που τίμησε ως το τέλος της ζωής του.

Η πολιτική κηδεία έγινε στα Β' Κοιμητήρια δήμου Κατερίνης και παραβρέθηκαν αντιπροσωπείες της ΤΕ Πιερίας και της ΤΕ δήμου Θεσσαλονίκης της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ. Επίσης, ήταν παρόντες οι εκλεγμένοι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», Γιάννης Σκουφάς, περιφερειακός σύμβουλος Κ. Μακεδονίας, Νίκος Τσουπέης, δημοτικός σύμβουλος Κατερίνης, και Κατερίνα Κουρίτα, δημοτική σύμβουλος δήμου Δίου - Ολύμπου.

«Βρισκόμαστε εδώ για να τιμήσουμε έναν σύντροφο που πρόσφερε τα καλύτερά του χρόνια στον αγώνα για μια κοινωνία καλύτερη, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την κοινωνία για την οποία παλεύουμε κι εμείς σήμερα, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό», σημείωσε στον επικήδειο ο Αντώνης Παπαδόπουλος, Γραμματέας της ΤΕ Πιερίας του ΚΚΕ.

«Κάθε εποχή έχει τις δυσκολίες της και ο καθένας μας, κατά τη διάρκεια της ταξικής πάλης, χρειάζεται να δείξει πίστη στον σκοπό μας, αντοχή και σταθερότητα. Η παρουσία μας σήμερα εδώ μόνο καλύτερους μπορεί να μας κάνει, καθώς η στάση του συντρόφου Χρήστου, που έζησε και έδρασε σε δύσκολα χρόνια, φυλακών, εξοριών, εκτοπίσεων, ακόμα και δολοφονιών, αποτελεί παράδειγμα για εμάς. Μας γεμίζει δύναμη για να συνεχίσουμε, μας θυμίζει ότι δεν υπάρχουν αξεπέραστες δυσκολίες για τους κομμουνιστές», είπε χαρακτηριστικά.

Στη ζωή, στη δράση και το ήθος του Χρήστου Ανανιάδη στα χρόνια της εξορίας του σε Γυάρο και Λέρο αναφέρθηκε ο συνεξόριστός του Βάσιας Αμανατίδης, εκ μέρους του Συνδέσμου Φυλακισθέντων, Εξορισθέντων Αντιστασιακών της περιόδου 1967 - 1974, μεταφέροντας στιγμές και γεγονότα που έζησαν μαζί, που το παράδειγμά τους φωτίζει και τις σημερινές, νεότερες γενιές κομμουνιστών.

Εκ μέρους της οικογένειας μίλησαν η κόρη του Αννα και η νύφη του Λίτσα. «Δίδαξες ήθος, προσφορά ανιδιοτελή, μαχητικότητα, αισιοδοξία, σεμνότητα, πίστη και πάθος. Ετσι έζησες. Πορεύτηκες πάντα με το κεφάλι ψηλά. Δεν προσκύνησες κανέναν. Διώξεις, εξορία, στερήσεις, μα πάντα τραβούσες μπροστά. Μονόδρομος για σένα η πάλη. Εβαλες τον πήχη ψηλά», είπε η κόρη του Αννα.

Σε κοινή τους ανακοίνωση, τον Χρήστο Ανανιάδη αποχαιρέτησαν με θλίψη η Επιτροπή Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας και η ΤΕ Πιερίας του ΚΚΕ.

Ο σύντροφος Χρήστος Ανανιάδης γεννήθηκε στην Κατερίνη το 1933. Ηταν παιδί αγροτικής οικογένειας, προσφύγων από τον Πόντο, οι οποίοι αρχικά εγκαταστάθηκαν στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης κι έπειτα στη συνοικία Βατάν της Κατερίνης.

Το 1961 μπαίνει στην οργάνωση της ΕΔΑ, στο γραφείο της Νομαρχιακής Επιτροπής. Στις βουλευτικές εκλογές του 1961 παρακρατικοί οργανώνουν σχέδιο δολοφονικής επίθεσης εναντίον του, κάτι που αποφεύχθηκε καθώς την είχε πληροφορηθεί.

Στις δημοτικές εκλογές του 1964 συμμετέχει ως υποψήφιος με τον συνδυασμό με τον οποίο συνεργάζεται η ΕΔΑ και εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος, πρώτος σε ψήφους. Παρέμεινε στη θέση του δημοτικού συμβούλου Κατερίνης έως τον Μάη του 1967, όταν η χούντα των συνταγματαρχών τον απέλυσε για λόγους «δημοσίας τάξεως και συμφέροντος». Το πρωί της 21ης Απριλίου 1967 συλλαμβάνεται από τη δικτατορία. Μετά από τρεις μήνες παραμονής του στη Γυάρο, μεταφέρεται στη Λέρο.

Ο σύντροφος Χρήστος μέχρι τότε δεν ήταν μέλος του ΚΚΕ. Στο Λακκί της Λέρου, όμως, ήταν από τους πολιτικούς κρατούμενους που συντάχθηκαν με τη 12η Ολομέλεια του Κόμματος το 1968 και με τη θέση για ανασυγκρότηση των Κομματικών Οργανώσεων του ΚΚΕ. Από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα πήρε τον τίτλο του μέλους του Κόμματος, τον οποίο τίμησε καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του.

Το 1974 επαναδραστηριοποιείται. Γίνεται μέλος της ΝΕ Πιερίας του ΚΚΕ, της πρώτης μετά τη δικτατορία, ενώ για μια περίοδο διετέλεσε Γραμματέας της. Από το 1974 έως το 1982 εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος Κατερίνης με τη δημοτική παράταξη του ΚΚΕ. Στη διάρκεια της εσωκομματικής κρίσης του 1991 κράτησε σταθερή στάση και πάλεψε ενάντια στην προσπάθεια διάλυσης του ΚΚΕ.