Πήγαν να κάνουν ειρωνεία για το ΚΚΕ, αλλά αποδείχθηκαν τουλάχιστον αδιάβαστοι εκεί στα «Νέα». Κι αυτό γιατί άλλα διάβασαν και άλλα έγραψαν (;) από τη δήλωση του Δ. Κουτσούμπα για το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών. Γράφουν λοιπόν ότι η δήλωση του ΓΓ χαρακτήριζε το εκλογικό αποτέλεσμα ως γενικότερη «ενίσχυση του ρεύματος αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής»! Και, με βάση αυτήν τη διαστρέβλωση, η εφημερίδα επιχειρεί να τσουβαλιάσει το Κόμμα με άλλες δυνάμεις που βγάζουν ό,τι συμπεράσματα τους βολεύουν, «βαρύγδουπα και επαναστατικά». Τι κι αν η δήλωση του Δ. Κουτσούμπα ξεκαθαρίζει ότι το εκλογικό αποτέλεσμα είναι «μια επανάληψη του ίδιου έργου»; Οτι «στο όνομα της "δημοκρατίας" και του "μικρότερου κακού" θα τροφοδοτήσει έναν νέο κύκλο απογοητεύσεων και συντηρητικοποίησης»; Η εμπάθεια όμως δύσκολα κρύβεται, αφού το σχόλιο των «Νέων» εστιάζει ακριβώς στην ανάδειξη της πραγματικής διεξόδου για τους λαούς, στην ανάγκη ανασύνταξης και ενίσχυσης του ρεύματος αμφισβήτησης, ώστε πραγματικά «να φράξει ο δρόμος στις αντιδραστικές ακροδεξιές δυνάμεις». Αυτή είναι η θέση του ΚΚΕ, που δεν ...βολεύει κάθε λογής απολογητές, οπότε επιστρατεύονται ειρωνείες και διαστρεβλώσεις.
Απραγματοποίητες είναι οι φετινές διακοπές για τον μισό πληθυσμό της χώρας λόγω του κόστους μεταφοράς και διαμονής, ενώ και για τους υπόλοιπους τα παραπάνω αποτελούν κόφτες της διάρκειάς τους. Σε σχετική έρευνα 1 στους 2 ερωτηθέντες δηλώνει πως δεν θα κάνει διακοπές, ενώ 1 στους 3 δηλώνει πως θα κάνει αλλά πιο περιορισμένα. Ευρύτερα η έρευνα αποτυπώνει το «κόψε - κόψε» των καταναλωτών για να αντιμετωπίσουν τις ανατιμήσεις και την τεράστια ακρίβεια. Ετσι, σε συνέχεια των παραπάνω, το 71% δηλώνει ότι έχει ακυρώσει δαπάνες διασκέδασης όπως είναι η εστίαση, οι διακοπές, τα ταξίδια κ.ά., ενώ το 55% ότι έχει μειώσει συνολικά τις αγορές σε είδη τροφίμων και είδη παντοπωλείου κ.ά. Αυτά την ώρα που η κυβέρνηση βρίσκει τις τιμές στα εισιτήρια των συμβατικών πλοίων «λογικές», προβάλλει ξανά το τουριστικό «θαύμα» και έχει στρέψει το «ενδιαφέρον» της στην καθημερινότητα και τη «μάχη» κατά της ακρίβειας. Τέτοιο θαύμα για τα κέρδη - τέτοια μιζέρια για τη λαϊκή πλειοψηφία.
«Απλοϊκή» χαρακτήρισε η Τζόρτζια Μελόνι την ανάγνωση περί «ήττας» της Λεπέν στη Γαλλία. Ενώ, αναγνωρίζοντας κι αυτή πως οι συνομιλίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης «δεν θα είναι εύκολες», έσπευσε να θυμίσει την πείρα από τη δική της χώρα, όταν ακόμα η ίδια χαρακτηριζόταν ως «απειλή» για τις ...αξίες της ΕΕ. «Σε ό,τι αφορά εμάς, είχαμε συνηθίσει, κάποτε, σε μια ασταθή Ιταλία, σε μια Ευρώπη που διέθετε (...) ιδιαίτερα ισχυρές κυβερνήσεις. Σήμερα διαπιστώνουμε ότι η Ιταλία διαθέτει πολύ σταθερή κυβέρνηση, σε μια Ευρώπη στην οποία υπάρχουν λιγότερο σταθερές κυβερνήσεις από τη δική μας». Με τον δικό της τρόπο έσπευσε να δείξει ότι το βασικό είναι να ...βγαίνει η δουλειά, αλλά και να καθησυχάσει τα αστικά επιτελεία, ότι δεν έχουν να ανησυχούν, αφού το «έργο» θα συνεχίζεται: Με κλιμάκωση της στρατιωτικής αναμέτρησης με τη Ρωσία, επιταχύνοντας όλες τις αναδιαρθρώσεις που απαιτεί το μεγάλο κεφάλαιο, εντείνοντας τις προσπάθειες συνολικά της ΕΕ για να ανακτήσει προβάδισμα σε πολλά υποσχόμενες αγορές (π.χ. Αφρική) κ.τ.λ.. «Μην ανησυχείτε», συστήνει λοιπόν η Μελόνι, με την αστική τάξη να διαμορφώνει εφεδρείες «σταθερότητας», είτε στα «αριστερά» είτε στα «δεξιά» του πολιτικού της φάσματος.
Αυτό είναι το τελευταίο επεισόδιο στο «σίριαλ» της επιχειρηματικής δράσης στην οποία οδηγούνται όλο και περισσότερο τα δημόσια πανεπιστήμια, με τους νόμους της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ και των προηγούμενων του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, σε πλήρη σύμπνοια με τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις για τα πανεπιστήμια.
Η ίδρυση του παραρτημάτων των δημόσιων πανεπιστημίων σε άλλες χώρες, με όρους πώλησης προγραμμάτων σπουδών, στηρίζεται στον ν. 4957/2022 (νόμος - πλαίσιο Κεραμέως) και εντάσσεται στις κατευθύνσεις της ΕΕ για «διεθνοποίηση» και «εξωστρέφεια» των πανεπιστημίων. Στην ουσία αυτοί οι εύσχημοι όροι περιγράφουν την κατεύθυνση για αναζήτηση φοιτητικής πελατείας στη διεθνή αγορά (σύμφωνα με δημοσιεύματα, το ΕΚΠΑ στοχεύει σε φοιτήτριες και φοιτητές από χώρες της Μέσης Ανατολής, την Κίνα, την Ινδία και την Αφρική, ενώ θα μπορούν να εγγράφονται και Ελληνες φοιτητές).
Για το «μάρκετινγκ» του εγχειρήματος, μάλιστα, αξιοποιούνται τα χιλιοειπωμένα και στο παρελθόν επιχειρήματα για την προώθηση της επιχειρηματικής δράσης και λειτουργίας των πανεπιστημίων, ότι δήθεν από τα έσοδα θα ωφεληθούν τα δωρεάν προγράμματα σπουδών και οι υποδομές των σχολών. Ομως, πέρα από το ότι τα αυτονόητα για τις σπουδές στον 21ο αιώνα δεν μπορούν να εξαρτώνται από τους τζίρους του κάθε πανεπιστημίου, αυτά τα επιχειρήματα καταρρίπτονται πια από την ίδια τη ζωή.
Ολα αυτά τα χρόνια που το επιχειρηματικό «άπλωμα» των πανεπιστημίων εκτείνεται από την πώληση ελαιόλαδου και ρούχων (!), των «εκπαιδευτικών προϊόντων» με επιβολή διδάκτρων (σεμινάρια, μεταπτυχιακά, ξενόγλωσσα κ.ά.), την «εμπορική αξιοποίηση» ακινήτων, ακόμα και δασικών εκτάσεων που είναι στην ιδιοκτησία των πανεπιστημίων, έως και την ίδρυση ή συμμετοχή τους σε εταιρείες, τίποτα δεν βελτιώθηκε ως προς τις δωρεάν παροχές και την ποιότητα των σπουδών.
Το αντίθετο συμβαίνει. Οσο περισσότερο τα πανεπιστήμια οδηγούνται από την προωθούμενη πολιτική σε μπίζνες, τόσο περισσότερο ανεβαίνει το κόστος σπουδών, τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά και άλλα προγράμματα παίρνουν διαρκώς την ανιούσα. Τόσο περισσότερο εκλείπει η λέξη «δωρεάν» δίπλα από το δημόσιο, υποβαθμίζεται η φοιτητική μέριμνα, με τα διάφορα χαράτσια για διαμονή στις φοιτητικές εστίες των δημόσιων πανεπιστημίων να τείνουν να γίνονται ο κανόνας κ.λπ.
Μάλιστα, η πολλή διαφήμιση στις συνελεύσεις των Τμημάτων για το γεγονός ότι τα μεταπτυχιακά που μεταφέρονται για να προσφέρονται στο παράρτημα της Κύπρου θα επιβάλουν υπερδεκαπλάσια δίδακτρα, σε σχέση με τα εγχώρια, μάλλον «μυρίζει» πρόθεση για αύξηση των διδάκτρων...