Την αιματηρή φορομπηξία σε βάρος του λαού έρχονται να επιβεβαιώσουν και οι Λογαριασμοί της Γενικής Κυβέρνησης τους οποίους έδωσε στη δημοσιότητα η ΕΛΣΤΑΤ. Σύμφωνα με τα στοιχεία, το α' τρίμηνο του 2024 οι φόροι που πλήρωσε ο λαός ανήλθαν σε 3,825 δισ. ευρώ, αυξημένοι κατά μισό δισ. σε σχέση με πέρυσι. Μέσα σε τρεις μήνες, λοιπόν, τα λαϊκά νοικοκυριά - γιατί αυτά κατά βάση πληρώνουν τον φόρο εισοδήματος και περιουσίας - επιβαρύνθηκαν επιπλέον με 502 εκατ. ευρώ! Παράλληλα αυξήθηκαν και οι ασφαλιστικές εισφορές, κατά 701 εκατ. ευρώ, φτάνοντας τα 7,462 δισ. ευρώ. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι από τους παραπάνω φόρους και εισφορές το κράτος άντλησε το 50% των εσόδων του το α' τρίμηνο του έτους! Στο ίδιο χρονικό διάστημα οι κοινωνικές παροχές μειώθηκαν από 11,421 δισ. ευρώ πέρυσι σε 11,390 δισ. φέτος, δηλαδή κατά 31 εκατ. ευρώ, χωρίς να συνυπολογίσουμε τον πληθωρισμό. Μιλάμε δηλαδή για ακόμα πιο επιθετική κλιμάκωση στο στράγγισμα του λαϊκού εισοδήματος, με το κράτος να ρουφάει ό,τι απομένει από την ακρίβεια και τις ανατιμήσεις. Και, βέβαια, τα δίνει «πεσκέσι» στους επιχειρηματικούς ομίλους, αφού την ίδια στιγμή «τρέχουν» τα ποικίλα προγράμματα στήριξης και χρηματοδότησης επενδύσεων. Με κάτι τέτοια διασφαλίζεται η «ευημερία των αριθμών», ρουφώντας τελικά όχι απλά το εισόδημα αλλά την ίδια τη ζωή των εργαζομένων, για να θωρακίζονται τα κέρδη του κεφαλαίου.

Η ιδέα - παρότρυνση του «staycation» (του να κάνεις διακοπές στο σπίτι σου αφού δεν μπορείς να πας πουθενά) δεν είναι καινούργια. Εμφανίστηκε μέσα στο 2010, στην καρδιά της καπιταλιστικής κρίσης, και τώρα που τα ζωνάρια έχουν ξανασφίξει, η προτροπή στην «προσαρμογή» επανήλθε. Και αυτό επειδή στον καπιταλισμό οι διακοπές θεωρούνται κάποιου είδους προνόμιο για πλούσιους, όπως σημείωσε και ο Μάκης Βορίδης, υπουργός Επικρατείας, όταν ρωτήθηκε για τα ευρήματα της έρευνας που κατέδειξαν ότι 1 στους 2 Ελληνες δεν το σηκώνει η τσέπη τους να πάνε διακοπές: «Δεν μπορούμε να πατάμε ένα κουμπί και να κάνουμε όλους τους Ελληνες πλούσιους», είπε με περίσσια κυνικότητα. Στο ίδιο μήκος κύματος, ήρθε να συμπληρώσει τις νουθεσίες διαχείρισης της φτώχειας και ο βουλευτής Καβάλας της ΝΔ, Μακάριος Λαζαρίδης, που είπε πως «στο εξωτερικό, όπως ξέρετε πολύ καλά, δεν αγοράζουν ένα καρπούζι, αγοράζουν μία φέτα καρπούζι» (!). Καθίστε σπίτι, φάτε μια φέτα καρπούζι και μην το παρακάνετε με τη φέτα και φανταστείτε πως βρίσκεστε σε διακοπές. Αυτή είναι η «προσαρμογή» και η «κανονικότητα» που επιτάσσει η κερδοφορία των ομίλων. Στο κάτω - κάτω, είναι και πράξη ...ευθύνης απέναντι στη «βαριά βιομηχανία της χώρας». Γι' αυτό και από τη μία οι παπαγάλοι της κυβέρνησης στον «ΣΚΑΪ» και από την άλλη κάτι τοπικοί παράγοντες π.χ. στη Σαντορίνη καλούν τον λαό σε «περιορισμό μετακινήσεων και μπάνιων» τον Αύγουστο.

Ο τεχνολογικός κολοσσός της «Microsoft» πραγματοποίησε τον προηγούμενο μήνα ένα ακόμα κύμα ομαδικών απολύσεων για το 2024, που περιλάμβανε περίπου 1.900 εργαζόμενους. Μόλις 5 μέρες μετά τις απολύσεις, στις 30 Ιούνη, η «Microsoft» έκλεισε το οικονομικό της έτος ανακοινώνοντας αύξηση εσόδων 17,6%, στα 62 δισ. δολάρια. Στον δυναμικό τομέα της τεχνολογίας σε παγκόσμιο επίπεδο, από την αρχή της χρονιάς έχουν γίνει μαζικές απολύσεις συνολικά 34.300 εργαζομένων σε 141 εταιρείες. Πολλές από αυτές τις εταιρείες προχώρησαν στις απολύσεις πριν ανακοινώσουν κέρδη. Πρόκειται για ένα επαναλαμβανόμενο φαινόμενο. Η «Google» απέλυσε περισσότερους από χίλιους εργαζόμενους λίγες μέρες πριν ανακοινώσει κι αυτή αύξηση 13% των εσόδων, στα 86 δισ. δολάρια. Παρά την αύξηση κατά 14% των εσόδων της η «Amazon» απέλυσε επίσης χίλους 1.000 εργαζόμενους, ενώ εκατοντάδες απολύσεις πραγματοποίησε και η «Meta» παρά την αύξηση των εσόδων της κατά 25%. Ενας από τους λόγους που «συγχρονίζουν» τις απολύσεις είναι η εικόνα του χαμηλού αριθμού προσωπικού, που κάνει τις εταιρείες πιο ελκυστικές για τους επενδυτές, καθώς δίνει την αίσθηση υψηλότερης παραγωγικότητας και κερδοφορίας σε σχέση με τα κόστη. Ετσι, η «Meta», μετά τις 11.000 απολύσεις που είχε πραγματοποιήσει τον περασμένο Νοέμβρη, είδε την τιμή της μετοχής της να εκτοξεύεται κατά 19%. Οι «επενδυτικές ευκαιρίες» στα καλύτερά τους, λοιπόν, με τα δισεκατομμύρια να σφυρίζουν από κολοσσό σε κολοσσό. Το τίμημα; Μια γιγάντια ανακύκλωση εργαζομένων σε διεθνές επίπεδο, με τη διαρκή περιπλάνηση να αποτελεί καθεστώς στους ηγετικούς κύκλους της «ψηφιακής εποχής». Η πίτα των κερδών αυξάνεται, η σταθερότητα για τους εργαζόμενους όλο και περιορίζεται.

Συνεχίζεται στον Τύπο η συζήτηση για το «πολλαπλό βιβλίο» που διαφήμισε πρόσφατα ο υπουργός Παιδείας, αναγγέλλοντας ότι θα μπει στα σχολεία από το 2026.

Το «πολλαπλό βιβλίο» εμφανίζεται από την κυβέρνηση σαν λύση για τη «σταδιακή απομάκρυνση από την αποστήθιση, μέσα από περισσότερα του ενός βιβλία ανά γνωστικό αντικείμενο», στην πραγματικότητα όμως δεν πρόκειται περί αυτού. Γιατί το βιβλίο που θα διανέμεται στους μαθητές - και βάσει αυτού θα οργανώνεται το μάθημα - παραμένει ένα τον αριθμό, και τα υπόλοιπα θα είναι αναρτημένα στο διαδίκτυο. Ομως το κάθε τμήμα θα έχει το βιβλίο εκείνο που θα επιλέγεται ως «κατάλληλο για το επίπεδο της τάξης». Ετσι, μαθητές διπλανών τμημάτων ή γειτονικών σχολείων ή σχολείων άλλης περιοχής θα διδάσκονται από διαφορετικό βιβλίο, ανάλογα με το «επίπεδο της τάξης»... Και ενώ το περιεχόμενο των βιβλίων θα πραγματεύεται τα ίδια θέματα (όπως αυτά προσδιορίζονται από τα αναλυτικά προγράμματα σπουδών), θα απευθύνονται σε «διαφορετικά επίπεδα» μαθητών, π.χ. ανάμεσα σε δύο βιβλία Μαθηματικών για την ίδια τάξη το ένα θα έχει πιο απαιτητικές ασκήσεις και το άλλο πιο εύκολες, το ένα θα εξηγεί πιο αναλυτικά τη θεωρία, το άλλο πιο συνοπτικά, κ.ο.κ. Ανοίγει έτσι τον δρόμο ώστε ο σύλλογος διδασκόντων, ο εκπαιδευτικός, προκειμένου να προσαρμόσει τη διδασκαλία του με το επίπεδο της τάξης, να ρίχνει ολοένα και περισσότερο τα στάνταρ του αντί να ανεβάσει το επίπεδο των μαθητών. Με άλλα λόγια, πρόκειται για ένα ακόμα μέτρο που εντείνει την ταξική διαφοροποίηση και υποβάθμιση της Εκπαίδευσης. Το «πολλαπλό βιβλίο» δεν απαντά στην ανάγκη για βιβλία σύγχρονα, ενιαία για όλα τα παιδιά, γραμμένα με βάση την επιστημονική αλήθεια και με στόχο την ολόπλευρη μόρφωση.

Υπάρχει όμως και μια άλλη πλευρά. Θυμίζουμε ότι το «πολλαπλό βιβλίο» θεσπίστηκε με τον νόμο της Ν. Κεραμέως για το σχολείο ο οποίος ψηφίστηκε το 2021 (η αρχική στόχευση ήταν να μπουν τα νέα αυτά βιβλία στα σχολεία το 2023, όμως λόγω των πολλών προβλημάτων που προέκυψαν από τις προκηρύξεις παίρνουν διαρκώς παρατάσεις, και τώρα αναμένονται το 2026). Οπως λοιπόν ο νόμος του 2021 άνοιγε τις πόρτες των σχολείων ποικιλοτρόπως για να μπαίνουν διάφοροι ιδιώτες μέσα στην εκπαιδευτική διαδικασία (πρακτική που συνεχίζεται και στο πολυνομοσχέδιο που συζητιέται αυτές τις μέρες στη Βουλή), έτσι και στην περίπτωση των «πολλαπλών βιβλίων» φαίνεται ότι τη «μερίδα του λέοντος» την έχουν αναλάβει μεγάλοι φροντιστηριακοί όμιλοι...