Βελόπουλος, Ελληνική Λύση: «Χάρηκα που ο πρωθυπουργός μάς άκουσε και είπε ότι θα προστατέψει τους Ελληνες της Συρίας, τους ορθοδόξους. Μακάρι να το κάνει πράξη. Γι' αυτό είναι η Ελληνική Λύση εδώ. Το έθεσα στον Γεραπετρίτη, το άκουσε ο πρωθυπουργός, λέει θα το πράξει. Αναμένουμε πράξεις, γιατί από λόγια χορτάσαμε». Ζερβέας, «Σπαρτιάτες»: «Είναι κοινώς αποδεκτό ότι νικήτρια, αν όχι θριαμβεύτρια στη Συρία, απεδείχθη η Τουρκία. Και τίθεται το εξής ερώτημα: (...) Ποιες πρωτοβουλίες θα λάβετε για την υπεράσπιση των χριστιανικών πληθυσμών όλων των δογμάτων και δοξασιών, οι οποίοι ήδη γίνονται στόχος των τζιχαντιστών και των ισλαμιστών τρομοκρατών;». Αυτά λέγανε στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό τα εθνικιστικά και ακροδεξιά «λαγουδάκια» της μεγαλύτερης εμπλοκής στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Η ανησυχία τους δεν έχει να κάνει με το υπαρκτό ζήτημα της προστασίας χριστιανικών πληθυσμών, που - όπως και άλλες θρησκευτικές και εθνοτικές ομάδες της Συρίας - σπρώχνονται ακόμα πιο βαθιά στη δίνη των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, μετά την επικράτηση των τζιχαντιστών, τους οποίους στήριξαν οι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ - Τουρκία - Ισραήλ. Αντίθετα, οι παραινέσεις τους στην κυβέρνηση τη διευκολύνουν στις βρωμοδουλειές που ετοιμάζει, με πρόσχημα και την προστασία των χριστιανικών πληθυσμών. Οπως οι «πρωτοβουλίες» για την «παρουσία της ΕΕ και των κρατών - μελών στη Δαμασκό για την εκ του σύνεγγυς παρακολούθηση της κατάστασης», που σημαίνει μέχρι και την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων. Το γεγονός εξάλλου ότι εσκεμμένα βάζουν στο κάδρο την Τουρκία, ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις «διαθέσεις» της ελληνικής κυβέρνησης να βρεθεί στην περιοχή, για να μη ...χάσει το τρένο, στον ανταγωνισμό με τη γείτονα «σύμμαχο» στο ΝΑΤΟ. Ολα αυτά, βέβαια, μόνο την «προστασία των χριστιανικών πληθυσμών» δεν εγγυώνται... Αλλά έτσι είναι: Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο ξεπλένουν τα ευρωατλαντικά σχέδια. Γι' αυτό πρέπει ο λαός να τους κόψει τον «βήχα».

Η εκπομπή του Π. Τσίμα στον ΣΚΑΪ για τον Δεκέμβρη του '44 δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από το αντίστοιχο αφιέρωμα της «Καθημερινής» λίγες μέρες πριν, όπου η ιστορική ανακρίβεια και διαστρέβλωση είχαν τον πρώτο λόγο, αναπαράγοντας την κυρίαρχη αστική «αφήγηση» για τα γεγονότα μετά την Απελευθέρωση που οδήγησαν στον Δεκέμβρη και στην ένοπλη σύγκρουση 1946 - 1949. Για όλα αυτά, ο «Ριζοσπάστης» θα επανέλθει στην αρθρογραφία του. Δεν μπορούμε όμως να μη σχολιάσουμε το εξής: Για τις ανάγκες της εκπομπής, ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ περιηγήθηκε και ξεναγήθηκε στη μεγάλη έκθεση της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ για δύο και πλέον ώρες. Τα όσα είδε και άκουσε εκεί, έδιναν απάντηση σε πολλά απ' όσα προβλήθηκαν στην εκπομπή του χωρίς αντίλογο λίγες μέρες μετά. Ομως, από το άφθονο υλικό που συγκέντρωσε, παρουσίασε μόλις μερικά δευτερόλεπτα! Μέχρι εκεί φτάνουν τα όρια της «αντικειμενικότητας». Οχι μόνο στην Ιστορία τους, αλλά και στη δημοσιογραφία τους...