Πάνω από τις μισές εμπορικές επιχειρήσεις (το 54%) είδαν τους τζίρους τους είτε να μένουν σταθεροί, είτε να χειροτερεύουν στην εορταστική περίοδο, σύμφωνα με έρευνα της ΕΣΕΕ. Κι αυτά τη στιγμή που όλα έχουν πάρει την ανηφόρα: Από τα λειτουργικά - ενεργειακά κόστη, μέχρι την τεκμαρτή φορολόγηση που ρουφάει όλο το εισόδημα των μικρότερων εμπόρων. Οπότε, η πραγματική εικόνα είναι αυτή της καταβαράθρωσης του εισοδήματος για τη συντριπτική πλειοψηφία των επαγγελματιών. «Βελτιωμένες πωλήσεις» είδαν μόλις 4 στις 10 επιχειρήσεις, την ώρα που η κερδοφορία είναι τεράστια για τους μεγάλους ομίλους, με τη συγκέντρωση να προχωράει εντατικά και τα οικονομικά μεγέθη για μια χούφτα επιχειρήσεις να ζαλίζουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κλάδος των σούπερ μάρκετ είδε συνολικά νέα αύξηση του τζίρου κατά 3,6%, φτάνοντας τα 14,8 δισ. ευρώ! Γίνεται λοιπόν για άλλη μια φορά φανερό ότι η πολιτική της περιβόητης επιχειρηματικότητας και ανταγωνιστικότητας «δεν χωράει» τους μικρούς επαγγελματίες, ενώ παράλληλα ξεζουμίζει το εισόδημα όλου του λαού. Το αποτέλεσμα; Περισσότερη και πιο εντατική δουλειά για τη λαϊκή πλειοψηφία, μισθοί πείνας για τους εργαζόμενους, τεράστια και διαρκώς αυξανόμενα κέρδη για μερικούς μετόχους των ομίλων από την άλλη. Αυτοί είναι οι καλύτεροι «οιωνοί» για το κεφάλαιο (και) για το 2025, με τις ευλογίες κυβέρνησης και ΕΕ.
Με την καθιέρωση της εφημερίας σε εννέα ξεδοντιασμένα Κέντρα Υγείας στην Αττική, η κυβέρνηση κοροϊδεύει υγειονομικούς και ασθενείς ότι έτσι θα αντιμετωπίσει τις συνθήκες πολέμου που επικρατούν στα ΤΕΠ των νοσοκομείων. Πρόκειται για Κέντρα Υγείας που παραπαίουν από τις ελλείψεις και τις κτιριακές - υποδομές ρημαδιό. Μάλιστα, την ίδια στιγμή που το υπουργείο ανακοινώνει ότι βρήκε ένα ακόμα ...κόλπο για να μειώσει τάχα την αναμονή στα νοσοκομεία, κλείνει το τμήμα υπερήχων που είχε απομείνει στο πρώην «Λοιμωδών» στην Αγία Βαρβάρα. Εκεί δηλαδή που είχε μπει λουκέτο και είχαν απομείνει κάποιες ελάχιστες υπηρεσίες ΠΦΥ, τώρα αποψιλώνονται κι αυτές. Καμιά σχέση δεν έχει αυτή η αθλιότητα με την ανάγκη για σύγχρονο και ολοκληρωμένο σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας, με όλες τις ειδικότητες, απολύτως δωρεάν για τον λαό. Τα άλλα «κόλπα» της κυβέρνησης για τα ΤΕΠ είναι αφενός τα «βραχιολάκια» που θα φοριούνται στους ασθενείς και με ψηφιακούς κωδικούς θα παρακολουθείται η αναμονή, αφετέρου η επιστράτευση εθελοντών του Ερυθρού Σταυρού για βοήθεια στις ουρές. Λες και αν ξέρουν οι ασθενείς σε ποια ουρά θα ξεροσταλιάζουν για ώρες, θα μπει τέλος στις ντροπιαστικές εικόνες με τα ράντζα και τα φορεία! Ταχυδακτυλουργικά κόλπα από την κυβέρνηση, όλα προσαρμοσμένα στη λογική του «ελάχιστου κόστους», στη θωράκιση της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία. Γι' αυτό είναι προδιαγεγραμμένη η χρεοκοπία και αυτών των μέτρων από τα αποδυτήρια, πριν ξεκινήσει καν η εφαρμογή τους.
Το πολυδιαφημισμένο και πολυεκθειασμένο δημόσιο σύστημα Υγείας της Βρετανίας έχει κατρακυλήσει πιο κάτω κι από τον πάτο! Σύμφωνα με έκθεση του Βασιλικού Κολεγίου Νοσηλευτικής, οι συνθήκες στα νοσοκομεία είναι τραγικές. Ασθενείς παραμένουν αβοήθητοι για ώρες, με αποτέλεσμα κάποιοι να πεθαίνουν στους διαδρόμους. Το 70% του νοσηλευτικού προσωπικού καταγγέλλει υπερπλήρεις ή ακατάλληλους χώρους, με τη «νοσηλεία» να παρέχεται σε αποθήκες, διαδρόμους, ακόμα και σε χώρους στάθμευσης! Το υγειονομικό προσωπικό αναγκάζεται να περιθάλπει μέχρι και 40 ασθενείς σε έναν μόνο διάδρομο, χωρίς πρόσβαση σε βασικό ιατρικό εξοπλισμό, όπως οξυγόνο ή μηχάνημα καρδιακής παρακολούθησης. Σοκ προκαλούν οι μαρτυρίες εργαζομένων, όπως αυτή μιας νοσηλεύτριας, για τον θάνατο ασθενούς ενώ περίμενε για έξι ώρες στον διάδρομο νοσοκομείου. Χρειάστηκαν ακόμα δύο ώρες για να μεταφερθεί σε κατάλληλο χώρο περίθαλψης. Οι κενές θέσεις νοσηλευτών στη Βρετανία υπολογίζονται στις 32.000 και 1 στους 8 νοσηλευτές εγκαταλείπει το επάγγελμά του μέσα σε 5 χρόνια, λόγω εξάντλησης, στρες και άγχους. Το 66,81% του νοσηλευτικού προσωπικού, σύμφωνα με την έκθεση, εργάζεται σε υπερπλήρεις και ακατάλληλους χώρους. Οσο για τις αιτίες; Δεν χρειάζεται να ψάξει κανείς πολύ. Η πολιτική της ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης, που οδηγεί σε υποχρηματοδότηση, εντατικοποίηση και ελλείψεις προσωπικού, είναι και στη Βρετανία ο ένοχος γι' αυτήν την αθλιότητα.