Δεν πρόλαβε να σβήσει η φωτιά στο Κορωπί, που κατέκαψε αποθήκη της «Καραμολέγκος», και μια άλλη πυρκαγιά ξέσπασε σε αποθήκη με σίδερα, αυτήν τη φορά στον πολύπαθο Ασπρόπυργο. Δεν είναι βέβαια η πρώτη. Η συγκεκριμένη περιοχή απασχολεί πολλές φορές για τις φωτιές σε εργοστάσια, μάντρες και αποθήκες, που πνίγουν στους καπνούς τους κατοίκους του Θριάσιου και όλης της Αττικής. Τα επαναλαμβανόμενα φαινόμενα όμως παύουν να είναι συμπτώσεις. Ολα δείχνουν ότι είναι θέμα χρόνου να θρηνήσουμε θύματα από ένα βιομηχανικό ατύχημα μεγάλης έκτασης, καθώς όλα τα συστατικά του επικίνδυνου κοκτέιλ είναι εδώ: Η πολιτική του κέρδους, που δεν εκφράζεται μόνο με επιδοτήσεις και προνόμια στις επιχειρήσεις, αλλά αποτυπώνεται και στη χωροταξική «αναρχία», στην πλημμελή πυρασφάλεια, που θεωρείται κόστος, στην έλλειψη αντιπυρικού σχεδιασμού, κυρίως στο κομμάτι της πρόληψης κ.ο.κ. Οι συχνές φωτιές σε μονάδες ανακύκλωσης, αποθήκες και εργοστάσια στέλνουν σήματα καπνού ότι τα χειρότερα πλησιάζουν για εργαζόμενους και λαϊκά στρώματα. Αλλά και σήματα αφύπνισης πως ο αγώνας για την προστασία της υγείας και της ζωής του λαού αποκτάει δυναμική και προοπτική όταν δεθεί με την πάλη ενάντια στο ίδιο το σύστημα του κέρδους, που αναπαράγει τις αιτίες των κινδύνων και της ανασφάλειας για τον λαό.