«Η αύξηση του κόστους ζωής εξακολουθεί να αποτελεί την κύρια ανησυχία για τους ερωτηθέντες σε ολόκληρη την ΕΕ, με τα νοικοκυριά χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος να πλήττονται ιδιαίτερα. Αυτά τα νοικοκυριά δυσκολεύονται περισσότερο να τα βγάλουν πέρα και να αντέξουν τα έξοδα για Ενέργεια, στέγαση και αναψυχή σε σύγκριση με το 2023», σημειώνει η τελευταία έκθεση της Eurofound «για τη ζωή και την εργασία στην ΕΕ». Σύμφωνα με την έκθεση, 3 στους 10 δυσκολεύονταν να τα βγάλουν πέρα. Το ποσοστό αυτό κυμαίνεται από 17% στο Λουξεμβούργο έως 55% στην Ελλάδα. Τεράστιο ζήτημα για τα λαϊκά νοικοκυριά είναι το κόστος της στέγης, αλλά και οι «ανεκπλήρωτες ανάγκες υγειονομικής περίθαλψης». Οι ηλικιωμένοι αναφέρουν «μεγαλύτερη δυσκολία πρόσβασης σε νοσοκομειακές και εξειδικευμένες υπηρεσίες», ενώ οι νεότεροι διαπιστώνουν συχνότερα «ανεκπλήρωτες ανάγκες υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας».
Η έκθεση παρακολουθεί με ανησυχία τα αυξημένα ποσοστά δυσαρέσκειας για πλευρές της καθημερινότητας, που αφορούν στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες. Τις συσχετίζει μάλιστα με την «ελαφρά μείωση της εμπιστοσύνης προς την ΕΕ και της ικανοποίησης από τη δημοκρατία σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2023», αλλά και με την εμπιστοσύνη στις εθνικές κυβερνήσεις, η οποία «παρουσιάζει συνεχή μείωση τα τελευταία τέσσερα χρόνια». Εδώ βρίσκεται η πηγή της ανησυχίας τους: Τα αδιέξοδα, που αναπαράγει ο καπιταλισμός για τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, κλονίζουν την εμπιστοσύνη στο αστικό πολιτικό σύστημα, τις κυβερνήσεις, τα κόμματα, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και τροφοδοτεί την αστάθεια. Ο λαός όμως πρέπει ανάποδα να διαβάσει αυτήν την ανησυχία τους: Ως το υπόβαθρο για να πάρει ριζοσπαστικά - αγωνιστικά χαρακτηριστικά η δυσαρέσκεια, να βάλει στο στόχαστρο τις πραγματικές αιτίες για τα δεινά του λαού, να μεγαλώσει την αστάθεια και τις ρωγμές στο σάπιο σύστημα, παλεύοντας για την ανατροπή του.
Ενα νέο ορόσημο στην πορεία της «πράσινης μετάβασης» σημειώθηκε τη χρονιά που πέρασε: Η Ευρώπη παρήγαγε πέρυσι περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια από φωτοβολταϊκά παρά από τον άνθρακα, σύμφωνα με έκθεση της «δεξαμενής σκέψης» Ember. Συνολικά, το 47% του ηλεκτρικού ρεύματος παρήχθη από ΑΠΕ, έναντι 34% το 2019. Η αιολική και η ηλιακή ενέργεια αυξήθηκαν στο 29%, ενώ η υδροηλεκτρική και η πυρηνική ενέργεια συνέχισαν να ανακάμπτουν. Τα φωτοβολταϊκά πάρκα παρήγαγαν το 11% και για πρώτη φορά ο άνθρακας βρέθηκε στο 10%. Το ποσοστό του φυσικού αερίου μειώθηκε για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά, καλύπτοντας το 16% της ηλεκτροπαραγωγής. Η έκθεση αποδίδει την άνοδο της ηλιακής ενέργειας στην εγκατάσταση εκατομμυρίων νέων πάνελ, παρά το γεγονός ότι η Ευρώπη είχε λιγότερη ηλιοφάνεια από το προηγούμενο έτος. Παράλληλα, το μερίδιο του άνθρακα μειώθηκε σε 16 από τις 17 χώρες που συνεχίζουν να τον χρησιμοποιούν. Τα μονοπώλια της «πράσινης Ενέργειας» κάνουν χρυσές δουλειές. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για τα λαϊκά νοικοκυριά, που πληρώνουν το ρεύμα πανάκριβα, ανεξάρτητα από το μείγμα της ηλεκτροπαραγωγής. Ειδικά στη χώρα μας, όπου η συμμετοχή των ΑΠΕ ξεπερνάει σταθερά το 50%, παραγωγοί, πάροχοι και κράτος έχουν εκτινάξει το κόστος της Ενέργειας, «τρέχοντας» την πολιτική της απελευθέρωσης, που όλα τα κόμματα έχουν στηρίξει στην ΕΕ. Τρώει έτσι ένα τεράστιο χαστούκι η άθλια προπαγάνδα τους ότι με το «πρασίνισμα» της Ενέργειας θα ...ξεκοκκινήσουν οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί και οι λογαριασμοί του ρεύματος.