Ο Γ. Φαρσακίδης, «σταχομαζώχτρα» από παιδί και σ' όλη του τη ζωή, κόντρα στους...«Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες» (αγώνες, διώξεις, φυλακές, εξορίες) φύλαγε διάφορα αντικείμενα της μάνας του. Αντικείμενα, που - χωρίς εκείνη να το συνειδητοποιεί, ίσως και χωρίς να το θέλει - «έθρεψαν» την αγάπη και την έμφυτη έφεσή του στην Τέχνη. Τον μακρόχρονα σιωπηλό «έρωτα» του Φαρσακίδη για τη μάνα του και την Τέχνη καθρεφτίζουν τα κείμενά τους και οι πανέμορφες εικόνες (πίνακες, χαρακτικά, φωτογραφίες αρχιτεκτονικών μνημείων, αγαλμάτων, μικρογλυπτών, σκίτσων, γελοιογραφιών κ.ά.) στο νέο βιβλίο-λεύκωμα «Του έρωτα και της μοναξιάς (Παλιές καρτ-ποστάλ 1901-1934)» (έκδοση της «Τυποεκδοτικής»). Ο Φαρσακίδης ανθολόγησε ένα μέρος από τις 140 ευχητήριες καρτ-ποστάλ που είχε λάβει η μητέρα του, στη γενέτειρά της Οδησσό, σταλμένες από το εσωτερικό της Ρωσίας, την Ευρώπη και την Απω Ανατολή. Με τον τρόπο τους οι καρτ-ποστάλ «καθρεφτίζουν» το «ξημέρωμα» και την πορεία του 20ού αιώνα, την αισθητική της «μπελ επόκ», την αστική και μικροαστική ανεμελιά απέναντι στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την «κυοφορία» του Β΄, την ιδεολογο-αισθητική σύγκρουση μεταξύ ακαδημαϊσμού, κοινωνικού και κριτικού ρεαλισμού και καινοτόμων τάσεων.