«Τους 3.600 υπαλλήλους του ΗΣΑΠ μαζί με τα εξαρτημένα μέλη τους ασφάλισε η εταιρεία (τάδε) (...) η ασφάλιση με ομαδικό συμβόλαιο έγινε με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις "Ενωση Εργαζομένων ΗΣΑΠ" και "Σωματείο Ηλεκτροδηγών ΗΣΑΠ". Οι καλύψεις αφορούν στους κλάδους ζωής, ατυχημάτων, ευρείας νοσοκομειακής και εξωνοσοκομειακής περίθαλψης» (η είδηση στα ψιλά στο ΕΘΝΟΣ).

«Η σημερινή οικονομική κρίση (διεθνής, αλλά, σε λίγο, πιο αισθητή σε χώρα "αδύναμη" όπως η Ελλάδα) δε θα αντιμετωπισθεί με μεμονωμένα και σπασμωδικά μέτρα. Η ανεργία, η μείωση των εισοδημάτων κάτω από ένα ανεκτό όριο και η έλλειψη προοπτικής θα προκαλέσουν αντιδράσεις που ενδέχεται να είναι ακραίες και καταστροφικές. Μόνος τρόπος αντιμετώπισης: η διατύπωση οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, που να εμπνεύσει εμπιστοσύνη ότι στην άκρη του τούνελ, υπάρχει φως. Ενα μέτρο φορολογικής απαλλαγής και μια υπόσχεση στήριξης μικρών επιχειρήσεων δε θα μειώσουν τον φόβο των πολιτών για το μέλλον τους και το μέλλον των παιδιών τους. Σε πρωτοφανείς κρίσεις χρειάζεται πρωτότυπη αντιμετώπιση (...) όποιος αρχηγός, όποιο κόμμα μπορεί να προτείνει μια θεραπεία, έστω και μακροχρόνια αλλά αξιόπιστη, έχει το παιχνίδι στα χέρια του» (ο Σ. Ψυχάρης στο ΒΗΜΑ).

«η χώρα (...) δεν έχει τόσο οικονομικό όσο πολιτικό πρόβλημα. Δε διαθέτει μια "πλειοψηφία εργασίας" (...) όσο δεν υπάρχει μια "πλειοψηφία εργασίας", τόσο δυσχερέστερη θα καταστεί η αντιμετώπιση της κρίσης τη στιγμή που θα ξεσπάσει και στην Ελλάδα σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια - μάλλον μετά το καλοκαίρι... (...) εξακολουθώ να θεωρώ ότι σε αυτή την κρίσιμη κατάσταση το ζητούμενο δεν είναι αν θα γίνουν εκλογές (...) αλλά πώς θα βρούμε έναν πυροσβέστη» (ο Γ. Πρετεντέρης, επίσης, στο ΒΗΜΑ).